Στο «ράδιο 9» και τον δημοσιογράφο Μπ. Παπαπαναγιώτου παραχώρησε συνέντευξη την περασμένη Τετάρτη η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, την οποία αναδημοσιεύει παρακάτω ο «Ριζοσπάστης».
***
-- Πώς σχολιάζετε τη σύλληψη του Α. Τσοχατζόπουλου;
-- Καμία έκπληξη. Είχε προετοιμαστεί το έδαφος. Σε ανύποπτο χρόνο είχαμε πει ότι το σύστημα δε θα διστάσει να στείλει και στη φυλακή κάποια στελέχη, τα οποία έχουν περάσει στην ιστορία. Δεν ξεπλένει σε τίποτα και τη διαφανή πολιτική του συστήματος και την αδιαφάνεια που υπάρχει από κάτω.
-- Πιστεύετε ότι ήταν μεθοδευμένο να συμβεί με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου;
-- Εχω το δικαίωμα να το σκεφτώ έτσι. Το τελευταίο διάστημα, κάθε μέρα βγαίνει και ένα σκάνδαλο. Και παλιά που έχουν δημοσιευτεί, ξαναβγαίνουν. Και λέει κανείς, «μα καλά τώρα βγήκαν στην επιφάνεια». Πότε με το ΙΚΑ Καλλιθέας, ξαναβγήκε η ΓΕΝΟΠ. Πιστεύω ότι είναι μέσα στο προεκλογικό κλίμα για να αλλάξει και η ατζέντα συζήτησης και να εμπεδωθεί στο λαό ότι όλη η ιστορία έλλειμμα, χρέος, κρίση, έχει να κάνει με τη λαμογιά. Οχι ότι δεν υπάρχει λαμογιά και λαμόγια, αλίμονο.
Πάνε να κρύψουν τη βασική αιτία που ξέσπασε η κρίση, η οποία ξέσπασε πριν το μνημόνιο. Δεν ξέσπασε μετά το μνημόνιο, αλλά απ' το 2008 και όχι μόνο στην Ελλάδα, σε μια σειρά χώρες. Οι ίδιες αιτίες που οδήγησαν σε κρίση τις άλλες χώρες, οδήγησαν και την Ελλάδα. Υπάρχουν ελληνικές ιδιομορφίες; Βεβαίως. Δεν γέννησαν αυτές την κρίση. Ακούω τις τελευταίες μέρες "ανάθεμα στον Παπανδρέου, στον Καραμανλή". Δεν τους υπερασπίζομαι σε καμία περίπτωση. Διά της αλλαγής ενός αρχηγού, διά της αλλαγής της σύνθεσης μιας κοινοβουλευτικής ομάδας και της λίστας των υποψηφίων, πάει να ξεχαστεί ο ρόλος και των δύο κομμάτων στην επιδείνωση της θέσης του λαού.
-- Βεβαίως. Ακόμα και στο δικό μας κόμμα που είναι αποδεδειγμένα κόμμα συλλογικό, υπάρχει θέμα για τον καθένα μας και ανάλογα και με τη θέση που έχει στο Κόμμα, προσωπικής ευθύνης. Η προσωπική ευθύνη μπορεί να απονεμηθεί μέσα στο ίδιο το Κόμμα και έχει τα όριά της. Το ΚΚΕ έχει μία στρατηγική. Το ΠΑΣΟΚ έχει μία στρατηγική. Οι ευθύνες κρίνονται στα πλαίσια της στρατηγικής. Εμείς ως κόμμα, κρίνουμε το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ στρατηγικά και όχι να τα φορτώνουμε κάθε φορά στον ηγέτη με το επιχείρημα «τώρα άλλαξε ηγέτης, αλλάζει και πολιτική».
Στο βαθμό που δεν αλλάζει η πολιτική, αλλά αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης, δεν μπορώ να φορτώσω μία πολιτική αποκλειστικά σε έναν ηγέτη. Τώρα αν ήταν ικανός ή ανίκανος, αυτό είναι θέμα να το κρίνουν. Η ιστορία θα κρίνει το ΠΑΣΟΚ και τον πρωθυπουργό Παπανδρέου και τον Καραμανλή. Δεν πρέπει οι προσωπικές ευθύνες να υποκαθιστούν τα χαρακτηριστικά ενός κόμματος. Τώρα που είναι πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ ο κ. Βενιζέλος, έχουμε να κάνουμε με «νέο ΠΑΣΟΚ», με «νέο ξεκίνημα»; 'Η με τον κ. Σαμαρά, «νέο ξεκίνημα»;
-- Θα λέγατε εσείς τι Παπανδρέου, τι Βενιζέλος;
-- Εγώ θεωρώ ότι το ΠΑΣΟΚ σταδιακά απ' το 1974 μέχρι σήμερα και ιδιαίτερα από την περίοδο 1982, '83, '84 άρχισε να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο όσον αφορά τα λαϊκά συμφέροντα.
-- Αν θεωρούμε εξυπηρέτηση συμφερόντων ότι έδωσε ονομαστικές αυξήσεις το 1981, το '82, το '83, το '84 ή ότι αναγνώρισε την Εθνική Αντίσταση. Εδώ κρίνεται συνολικά αυτό που λέμε ανάπτυξη, σταθερή βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού, αυτά ήταν όλα προσωρινά. Από τις αρχές της δεκαετίας του '90, έτσι για να βάλω αυτό το ορόσημο και πιο πριν, από το 1986 και μετά, άρχισε το πισωγύρισμα. Καταρχήν ό,τι είχε στο πρόγραμμά του δεν το τήρησε. Τα ίδια ισχύουν και για τη ΝΔ. Επομένως, τα κόμματα κρίνονται στρατηγικά.
-- Δηλαδή, εσείς λέτε ότι το ΠΑΣΟΚ του '82, '83, '84, η ΝΔ του '85, του '90 είναι ίδια πράγματα, απλώς παραλλάσσονται λέτε.
-- Κοιτάξτε, είναι ίδια. Οι παραλλαγές αφορούν και την περίοδο. Αλλο προ κρίσης, άλλο στη διάρκεια κρίσης. Οι επιλογές τους υπέρ της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, υπέρ της πολιτικής της ΕΕ και σε βάρος του λαού αυτή η πολιτική είναι αρνητική, ταξικά άδικη και την πολεμάμε. Τώρα σε κάθε φάση εξαρτάται και από τη φάση που βρίσκεται το ίδιο το σύστημα το καπιταλιστικό. Αλλες παροχές μπορούσε να κάνει τη δεκαετία του '70 ή του '80.
Η εξέλιξή του επί το αντιλαϊκότερον είναι αντικειμενική και τα κόμματα βεβαίως υπηρετούν αυτήν την αντικειμενική πορεία με τις αποφάσεις τους. Πάντως, το κυριότερο είναι να κρίνουμε τα πράγματα συνολικά. Αλλά θα έλεγα, τα τελευταία είκοσι χρόνια είναι πολύ χαρακτηριστικά για να μην πάμε τώρα και κάνουμε αναλύσεις βαθύτερες.
Το πραγματικό δίλημμα των εκλογών
-- Επειδή ο καθένας διατυπώνει κατά τη γνώμη του το δίλημμα αυτών των εκλογών. Το κεντρικό δίλημμα για αρκετούς είναι «ευρώ ή δραχμή», «μέσα ή έξω απ' το ευρώ». Το δικό σας δίλημμα ποιο είναι;
-- Πλαστό. Κοιτάξτε να δείτε απ' τη δικιά τους την πλευρά δεν είναι πλαστό. Για το λαό είναι πλαστό. Το δίλημμα για μας είναι ποιος δρόμος ανάπτυξης θα εξασφαλίσει την κοινωνική λαϊκή ευημερία. Ποια πολιτική επιλογή θα οδηγήσει στην απόκρουση της νέας επίθεσης που ετοιμάζεται και προκύπτει απ' τη δανειακή συνθήκη και δεν αμφισβητείτε, καθημερινά το λένε όλα τα δελτία ειδήσεων ανεξαρτήτως αφετηρίας ή τελικής κατάληξης. Αυτό είναι το δίλημμα. Πώς ο λαός στις 7 του Μάη θα βρεθεί σε καλύτερη θέση. Εμείς λέμε καθαρά ο λαός πρέπει την άλλη μέρα των εκλογών να είναι τόσο δυνατός που να παρεμποδίσει τα χειρότερα μέτρα, πρέπει όμως να έχει και προοπτική.
-- Αυτό που λέτε θα αποτυπωθεί στο ποσοστό που θα πάρει το κόμμα σας ή κι απ' την ενίσχυση άλλων κομμάτων;
-- Θα αποτυπωθεί στο πόσες ψήφους θα χάσουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από εργάτες, υπαλλήλους, φτωχά λαϊκά στρώματα, φτωχούς επιχειρηματίες και φτωχή αγροτιά. Τι θα γίνει με την ψήφο στις εργατογειτονιές και φτωχές γειτονιές. Πρέπει να πατώσουν - να το πω - αν είναι δυνατόν και βεβαίως ο συνδυασμός είναι όπως του χρηματοκιβωτίου, ο συνδυασμός είναι πόσο ψηλά θα είναι το ΚΚΕ.
Είναι εύλογο, χάνοντας αυτά τα δύο κόμματα, θα υπάρχει και μία διασπορά ψήφων, δεν έχουμε τις αυταπάτες ότι θα τις πάρουμε όλες εμείς. Αλλά ο συνδυασμός είναι αυτός. Και το στηρίζουμε όχι μόνο στην προσφορά του ΚΚΕ στο κίνημα τα τελευταία 20 χρόνια, για να μην πω όλη την ιστορία, αλλά και στην πολιτική πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ.
-- Σας έχω ακούσει να λέτε όταν σας ρωτούν και τι κυβέρνηση θα γίνει, λέτε θα τα βρουν αυτοί μεταξύ τους. Εάν έχουν αποδυναμωθεί, όπως λέτε, όχι κυβέρνηση, ούτε περίπτερο δεν θα μπορούν να ανοίξουν. Και δεύτερον, η ενίσχυση του ΚΚΕ μέσα σ' αυτές τις αντικειμενικά ευνοϊκές συνθήκες, είναι αυτή που θα σας έκανε να είστε ικανοποιημένη; Και τι σημαίνει αυτό;
-- Θα ξεκαθαρίσω το εξής πράγμα, γιατί εμείς ούτε από μικρομεγαλισμό πάσχουμε, ούτε πετάμε στα σύννεφα. Είμαστε αισιόδοξοι, θα πάμε πολύ καλά, η δράση του ΚΚΕ περικλείει τεράστια δυναμική που πρέπει να εμφανιστεί στις κάλπες. Γιατί μέχρι τώρα, είναι μεγαλύτερη η δυναμική του στην κοινωνία απ' ό,τι φαίνεται στις κάλπες και αυτή η ψαλίδα πρέπει να κλείσει. Να ξεκαθαρίσω όμως το εξής ζήτημα: Οι εκλογές με τα δεδομένα που υπάρχουν ακόμα και με τη θετική δυναμική που υπάρχει, δεν μπορούν να λύσουν 100% τα προβλήματα του λαού την άλλη μέρα. Η δυναμική θα απελευθερωθεί αμέσως μετά και θα εξαρτηθεί η δυναμική που θα απελευθερωθεί μέσα στο λαό, όχι η δυναμική των διεργασιών από τα πάνω.
Επομένως, θα εξαρτηθεί απ' τη δυναμική των εξελίξεων και θα παίξει ρόλο βεβαίως η κάλπη. Γιατί αυτοί οι οποίοι θα αναδιπλωθούν στο όνομα, στο δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», «σταθερή κυβέρνηση ή χάος», αυτοί που θα αναδιπλωθούν, ενώ θα ενωθούν κάτω απ' το δίλημμα, θα δημιουργήσουν δυσκολία στην άμεση δυναμική των εξελίξεων. Οι εξελίξεις έτσι κι αλλιώς θα είναι θετικές μπροστά, αλλά η δυναμική θα εξαρτηθεί. Η εκλογική μάχη δεν είναι "η λύση" αλλά περικλείει δυναμική και δεν πρέπει να χαθεί.
-- Μέχρι να διαμορφωθεί αυτή η δυναμική και να αποτυπωθεί και σε μια πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας, υπάρχει ένας χρόνος που δεν περισσεύει. Η βασικότερη κριτική που σας ασκούν είναι ότι δεν έχετε πρόταση άμεση για τη διακυβέρνηση της χώρας.
-- Τι εμποδίζει το λαό να διεκδικήσει την εργατική λαϊκή εξουσία;
-- Να μιλάμε ρεαλιστικά όμως, σας προκύπτει από πουθενά ότι μπορείτε στις 7 Μάη να έχετε αυτοδύναμη κυβέρνηση;
-- Να σας πω κάτι; Και αυτοδύναμη κυβέρνηση να είχαμε, η εξουσία το βράδυ δεν θα ήταν στο λαό, θα ήταν ακόμα στους επιχειρηματικούς ομίλους και στους μηχανισμούς της ΕΕ.
-- Θα είχατε όμως τη δυνατότητα να κάνετε κάποια πράγματα.
-- Εμείς δεν κοροϊδεύουμε το λαό, λέμε να πάρει όλη την εξουσία. Αν θα γίνει αυτό, έτσι ή αλλιώς, με ποια μορφή, αυτό είναι ζήτημα που δεν μπορεί κανείς να το προβλέψει. Ακυβέρνητη πολιτεία δεν θα μείνει.
-- Γιατί αυτό το πρόβλημα να το λύσουν κάποιοι άλλοι;
-- Αυτό το πρόβλημα δεν είναι δικό μας. Οταν μέχρι τώρα ο λαός ή ένα μεγάλο μέρος του λαού δε δημιούργησε προϋποθέσεις για μία πλήρη λύση, το 2012, αυτό δεν μπορεί να του το δώσει κανείς άλλος. Εμείς μπορούμε να του δώσουμε άμεση λύση ενδυνάμωσης για να έχει και την πραγματική λύση. Θα του δώσει λύση κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ, θα του δώσει μια κυβέρνηση των λεγόμενων «αντιμνημονιακών» δυνάμεων; Που τάχα θα χτυπήσουν το χέρι στη Μέρκελ και τους άλλους;
Να τρομοκρατήσει ο λαός τους από πάνω
-- Ναι, αλλά έτσι τελικά δεν δίνει λύση κανείς, διαπιστώνουμε το αδιέξοδο.
-- Η πολιτική δεν είναι διαγωνισμός «σταρ Ελλάς», δεν είναι χειρουργική επέμβαση που αν ο άλλος έχει χαλασμένο νεφρό, του το αφαιρείς. Η λύση που κρατάει σήμερα ο λαός στα χέρια του είναι απ' την εκλογική μάχη να αδυνατίσουν οι αντίπαλες δυνάμεις και να ενισχυθεί το ΚΚΕ. Τώρα, τι μορφή θα πάρει αυτό, θα εξαρτηθεί, δεν μπορώ να προβλέψω, είναι λύση για το λαό ρεαλιστική. Γιατί ανοίγει ο δρόμος μαζί με άλλες προϋποθέσεις, ο λαός να μη χάσει άλλο, να παρεμποδίσει, να διεκδικήσει μέτρα ανακούφισης.
Πρέπει ο λαός να τρομοκρατήσει τους επάνω στην Αθήνα και στις Βρυξέλλες. Πρέπει να τρομοκρατήσει την καπιταλιστική εργοδοσία. Αυτό είναι λύση. Ο,τι του λένε τα άλλα κόμματα είναι χειροτέρευση της κατάστασης και αυταπάτη ότι μπορεί μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση να του λύσει προβλήματα. Και ξέρετε ότι η αυταπάτη δεν είναι λύση, αυτό που νομίζω λύση δε σημαίνει ότι είναι λύση. Εμείς θα θέλαμε να υπήρχε μια εργατική λαϊκή εξουσία πρόπερσι.
Αλλά η πρόταση του ΚΚΕ είναι λύση. Ενα μέρος του λαού πέφτει έξω αν πιστέψει ότι αν σχηματιστεί μια κυβέρνηση αντιμνημονιακή, κεντροαριστερή θα του λύσει τα προβλήματα. Θα δημιουργήσει κλίμα αισιοδοξίας το πολύ μέχρι το τέλος του Μάη.
-- Γιατί η αριστερά δεν καταλήγει με τις διαφορές της σε μια κοινή πρόταση για να παίξετε έναν πιο αποφασιστικό ρόλο;
-- Σε ανύποπτο χρόνο, είπαμε σε συνθήκες κρίσης ή ο λαός θα κάνει άλμα μπροστά ή θα ηττηθεί. Δεν έχει κριθεί αυτή η πορεία. Γι' αυτό εμείς λέμε στο λαό πώς μπορεί να γίνει το άλμα μπροστά. Και το ευνοϊκές συνθήκες είναι σχετικό. Η εξαθλίωση φέρνει και την υποταγή και το συμβιβασμό. Αν δεν αποφασίσεις να κάνεις το άλμα μπροστά - όπως στην κατοχή, ή πολεμάς τις δυνάμεις κατοχής ή συμβιβάζεσαι -, δεν υπάρχει μέση λύση.
Οι διαφορές με τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς είναι κρίσιμες για το αύριο, για τις 7 Μάη, όχι για το απώτερο μέλλον. Επομένως, ο λαός δεν πρέπει να θέλει μια κυβέρνηση όπου άλλα λέει η ΔΗΜΑΡ, άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ, άλλα ο Καμμένος, άλλα το ΚΚΕ. Αυτή η κυβέρνηση, εμείς διαφωνούμε για το τι πρέπει να γίνει στις 7 του Μάη. Επομένως, ο λαός δε θα θέλει μια κυβέρνηση που εμείς θα σηκωθούμε και θα φύγουμε. Δεν θα θέλει να είμαστε κυβέρνηση και αντιπολίτευση μαζί.
-- Θέμα πτώχευσης για τη χώρα υπάρχει; Εννοώ τυπικής;
-- Αναρχης πτώχευσης, φαίνεται ότι υπάρχει. Αυτό δεν το λέμε εμείς. Ακούμε αυτές τις προβλέψεις, παρακολουθούμε τις οικονομικές εξελίξεις και γράφουν οι εφημερίδες ότι πιθανόν να μπει στο μνημόνιο η Ισπανία. Αν ακολουθήσει η Πορτογαλία και η Ιταλία, δεν το ξέρω. Αρχίζει η ανακοπή της ανάπτυξης στην Ολλανδία, που είναι σκληρός πυρήνας μαζί με τη Γερμανία. Εφόσον η κρίση βαθαίνει, θα οξυνθεί η κατάσταση και στην Ελλάδα και τα δήθεν «πακέτα σωτηρίας» θα γίνουν πακέτα άναρχης πτώχευσης.
Γι' αυτό σας λέω, αυτά που ακούω, «αντιμνημονιακές δυνάμεις» και σού πα - μου πες και «τεχνοκρατικές κυβερνήσεις», είναι απάτη για το λαό. Ολοι εμφανίζονται ότι έχουν λύσεις στις 7 του Μάη. Εμείς του λέμε ότι λύση είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ και να αναλάβει ο λαός την πρωτοβουλία των κινήσεων. Αυτή είναι η λύση. Μακάρι να μπορούσαμε να του προσφέρουμε στις 7 του Μάη να μην υπάρχει κρίση. Ε, δεν γίνεται.
-- Πολλοί αναρωτιούνται γιατί στραφήκατε εναντίον άλλων εργαζομένων με την υποστήριξη στην απεργία των ναυτικών.
-- Αυτό το επιχείρημα είναι 57 χρόνων, ότι όταν απεργεί ένας κλάδος εμποδίζονται όλοι οι άλλοι. Το θυμάμαι απ' τα δέκα μου χρόνια. Δεν υπάρχει ποτέ στην ιστορία της Ελλάδας και του καπιταλισμού απεργία που κάνει ένας κλάδος και δεν λένε ότι στρέφεται εναντίον των άλλων. Ολοι για έναν και ένας για όλους είναι η θέση μας, ενιαία επίθεση δέχεται ο λαός, ενιαία απάντηση πρέπει να δώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου