30 Ιουλ 2010
Και ζήτημα αντισυνταγματικότητας έθεσε το ΚΚΕ
Υποκρισία τα περί «ηθικοποίησης» του πολιτικού συστήματος
Αστική «δημοκρατία»
Η αθλιότητα των ΜΜΕ
Να εκφραστεί αυθεντικά η αντίθεση
Εκφυλισμός ΓΣΕΕ
29 Ιουλ 2010
28 Ιουλ 2010
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΥΡΗΞΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΝΟΜΟ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ
ΕΠΕΣΑΝ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΟΜΑΤΩΝ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ΠΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ 3 ΜΗΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΕΙ ΣΤΟ Δ.Ν.Τ., ΣΗΜΕΡΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ.
ΕΠΕΣΑΝ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ.
ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ Γ. ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ.
ΠΩΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ ΕΝΑ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΣΕ... ΑΟΡΑΤΟ
Ας δούμε πώς εξειδικεύεται αυτό σε μερικά βασικά χαρακτηριστικά του, που αποτελούν τους πυλώνες της δυναμικής του:
Μέχρι το τέλος του 2009 οι Έλληνες εφοπλιστές (μια συμπαγής ομάδα περίπου 400 πλοιοκτητών) είχαν παραγγείλει τη ναυπήγηση 748 νέων πλοίων, χωρητικότητας 64,9 εκατ. τόνων, κυρίως στα ναυπηγεία της Νότιας Κορέας και της Κίνας.
Οι εγκατεστημένες στην Ελλάδα περίπου 1.300 ναυτικές επιχειρήσεις απασχολούν πάνω από 12.000 υπαλλήλους. Το ξένο συνάλλαγμα από ναυτιλιακές υπηρεσίες το 2009 ήταν 13,552 δισ. ευρώ, έναντι 19,188 δισ. ευρώ το 2008 - η πτώση οφείλεται σε μείωση του όγκου του παγκόσμιου εμπορίου και σε μεγάλη πτώση των τιμών των ναύλων. Το συνάλλαγμα αυτό αντιστοιχεί στο 5,6% του ΑΕΠ!
ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ Καταρρέει το «Παλατάκι» της Θάσου
Ερώτηση, προς τους υπουργούς Πολιτισμού - Τουρισμού και Οικονομικών, σχετική με τον κίνδυνο κατάρρευσης του ιστορικού μνημείου «Παλατάκι» στα Λιμενάρια της Θάσου κατέθεσαν (23/7) οι βουλευτές του ΚΚΕ Αγγελος Τζέκης, Γιάννης Ζιώγας, Σοφία Καλαντίδου, αναφέροντας τα εξής:
«Το "Παλάτι", ή "Παλατάκι" κατά άλλους, κατασκευάστηκε το 1903-4, ως κτίριο για τη διεύθυνση της γερμανικής εταιρείας "Speidel", που εκμεταλλευόταν τότε τα μεταλλεία της Θάσου. Η χρήση του σταμάτησε το 1963, με την εγκατάλειψη των βιομηχανικών εγκαταστάσεων.
Είναι κτίσμα διώροφο, ορθογώνιο - με εκτιμώμενη επιφάνεια 1000 τ.μ. κατά όροφο περίπου - με δύο πυργίσκους στις στενές πλευρές. Δείγμα σπάνιας αρχιτεκτονικής. Στη Νότια Ευρώπη υπάρχει ένα μόνο αντίστοιχο κτίριο, ίδιας αρχιτεκτονικής, στη Σαρδηνία, το οποίο έχει αποκατασταθεί και αναδειχθεί.
Το ΙΓΜΕ έχει αναλάβει σχετικές μελέτες και παρεμβάσεις κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Ωστόσο, το μνημείο παραμένει ουσιαστικά απροστάτευτο και κινδυνεύει με άμεση κατάρρευση, λόγω διάβρωσης του εδάφους κάτω από τα θεμέλιά του.
Οι έντεκα τοπικοί σύλλογοι της περιοχής κάνουν έκκληση για τη διάσωσή του και έχουν αναδείξει το ζήτημα προ πολλού. (Ο χαρακτηρισμός του ως "έργο τέχνης που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία" ισχύει από το 1982, ΥΠΠΕ/ΔΙΛΑΠ/Γ896/20565/30-4-82 και ΦΕΚ 13τβ/27-9-82).
Κύρια ευθύνη έχουν διαχρονικά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ γιατί δε δίνουν τα απαραίτητα κονδύλια για την αποκατάσταση και συντήρηση των διατηρητέων κτιρίων, μνημείων της πολιτιστικής κληρονομιάς και της ιστορικής παράδοσης. Ευθύνες, όμως, έχει και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, καθώς με τη στάση της στο ζήτημα διατήρησης του μνημείου συνέβαλε στην περαιτέρω υποβάθμισή του».
Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επιπτώσεις είναι ήδη υπαρκτές, καθώς υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσής του, οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τους υπουργούς ποια μέτρα θα λάβουν για την προστασία και συντήρηση του κτιρίου ως ιστορικού διατηρητέου, στην κυριότητα του ΥΠΠΟ-Τ και την απόδοσή του για πολιτιστικές χρήσεις στο λαό της Θάσου.
ΚΟΛΠΟΣ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ Τεράστιοι οι κίνδυνοι από την πετρελαιοκηλίδα
Η κόλαση του Δάντη μοιάζει με παιδική χαρά μπροστά σε αυτό που ζουν οι κάτοικοι των αμερικανικών νότιων επαρχιών, που τρεις μήνες τώρα αργοπεθαίνουν, εξαιτίας της πετρελαιοκηλίδας που προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί η διαρροή στο κοίτασμα Μακόντο, στην πλατφόρμα DeepWater Horizon που εκμεταλλευόταν η ΒΡ.
Εκτός της καταστροφής περιβαλλοντικής και οικονομικής, εκατομμύρια κάτοικοι των περιοχών αυτών είναι πλέον αντιμέτωποι με την τοξική μαύρη βροχή, μια βροχή προϊόν των φαινομένων και τροπικών καταιγίδων και των κυκλώνων, που μεταφέρει σταγονίδια πετρελαίου αλλά και τεράστιες ποσότητες χημικών εξαιρετικά τοξικών που χρησιμοποιούνται για την απορρύπανση. «Τα δελφίνια αιμορραγούν. Οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις απορρύπανσης αλλά και όσοι εργάζονται και διαβιούν στις παράκτιες περιοχές εμφανίζουν πλέον εσωτερικές αιμορραγίες», θα δηλώσει στο δίκτυο Democracy Now o Mάρκ Κάουφμαν, στέλεχος της Υπηρεσίας Περιβαλλοντικής προστασίας των ΗΠΑ-ΕΡΑ, προσθέτοντας ότι τόσο η ΕΡΑ όσο και η κυβέρνηση Ομπάμα προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποκρύψουν το τι συμβαίνει στον Κόλπο και τις φονικές συνέπειές του στα εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν εκεί.
Προφανώς οι δηλώσεις αυτές του Κάουφμαν, αλλά και οι αποκαλύψεις για το έγκλημα της ΒΡ και το συνεχιζόμενο έγκλημα που συντελείται αποτελούν «εκστρατεία δαιμονοποίησης», για την οποία κατηγόρησε συλλήβδην ΜΜΕ, οργανώσεις, τους πάντες, ο Τόνι Χέιγουρντ διευθύνων σύμβουλος της BP που θα παραιτηθεί την 1η Οκτώβρη αποχωρώντας και από το Διοικητικό Συμβούλιο του πετρελαϊκού κολοσσού έως το τέλος του χρόνου, σύμφωνα με δημοσίευμα της Washington Post. Ο Χέιγουρντ ο οποίος ενδέχεται και «να μεταβεί στη Ρωσία για τις κοινές επιχειρήσεις της ΒΡ και ρωσικές πετρελαϊκές» φεύγει κερδισμένος, καθώς θα λαμβάνει εφ' εξής ετήσια σύνταξη 715.000 ευρώ, αναφέρει το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg. Αντικαταστάτης του ο Μπομπ Ντάντλεϊ, ο οποίος έχει μάλιστα αναλάβει το συντονισμό των επιχειρήσεων καθαρισμού του Κόλπου του Μεξικού. Την ίδια ώρα η BP ανακοίνωσε ότι το κόστος για τη ΒΡ θα φτάσει τα 32,2 δισ. δολαρίων προ φόρων και για το λόγο αυτό σχεδιάζει να πουλήσει περιουσιακά της στοιχεία αξίας 30 δισ. δολαρίων.
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΕΣ.-
ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΦΟΡΤΗΓΩΝ ΔΧ Συνεχίζουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις
Μιλώντας στον «Ρ» ο Χρ. Ντάγκας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ελαφρών Φορτηγών «Η Ενωση», υπογράμμισε ότι το κύριο ζήτημα που οφείλουν να αναδείξουν, αλλά και να συγκρουστούν οι αυτοαπασχολούμενοι στις εμπορευματικές μεταφορές είναι η πρόθεση της κυβέρνησης να παραδώσει σε μεγάλες επιχειρήσεις και μονοπωλιακούς ομίλους ολόκληρο τον κλάδο, μετατρέποντας τους σημερινούς ιδιοκτήτες σε φτηνό και «ευέλικτο» εργατικό δυναμικό, στέλνοντας παράλληλα στην ανεργία αρκετούς από αυτούς. Το ζήτημα αυτό το θέσαμε ευθύς εξαρχής, από τον Απρίλη κιόλας, όταν η κυβέρνηση παρουσίασε την πρώτη μορφή του νομοσχεδίου και κάποιοι άλλοι που μας κατηγόρησαν τότε για «κομματικό συνδικαλισμό», πανηγύριζαν, επειδή υποτίθεται οι τιμές των αδειών παρέμεναν σε υψηλά επίπεδα. Το ύψος των αδειών ήταν το «τυρί στη φάκα», για να προωθήσει η κυβέρνηση το σχέδιό της για την ίδρυση των εταιρειών και σήμερα, μέσα στο καλοκαίρι, να καταθέσει προς ψήφιση στη Βουλή, ένα νομοσχέδιο που κυριολεκτικά προμηνύει την καταστροφή των μικρομεσαίων και αυτοαπασχολούμενων του χώρου.
Στο μεταξύ, η κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη να υπηρετήσει από ένα ακόμη «μετερίζι» την απρόσκοπτη κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, συμβάλλοντας αποφασιστικά στη διαδικασία συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης. Μάλιστα, μέσω διαρροών στον Τύπο, εκβιάζει με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο, διαμηνύοντας ότι αν συνεχιστούν οι κινητοποιήσεις, μπορεί να μην υπάρξει καν η μεταβατική περίοδος για τον οριστικό μηδενισμό της αξίας των αδειών.
Οι κινητοποιήσεις των αυτοαπασχολουμένων στο χώρο των μεταφορών βρέθηκαν στο στόχαστρο της διοίκησης του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, η οποία έχει αναλάβει εργολαβικά την υπονόμευση και την κατασυκοφάντηση όλων όσοι αγωνίζονται και αντιστέκονται στην αντιλαϊκή λαίλαπα των κυβερνητικών μέτρων. Ετσι, για μια ακόμα φορά με μια αποπροσανατολιστικού χαρακτήρα ανακοίνωση, αναμασά και πάλι τις χυδαιότητες που κατά καιρούς έχει εκτοξεύσει για αγωνιστικές κινητοποιήσεις και απεργίες, που υποτίθεται πως πλήττουν τον τουρισμό, κάτι που όχι μόνο δεν έχει ουδέποτε επιβεβαιωθεί, αλλά αποτελεί και εντελώς αυθαίρετη εκτίμηση, που χρησιμοποιείται μόνο και μόνο για να χτυπηθούν οι κινητοποιήσεις. Κινούμενοι στην κατεύθυνση του «κοινωνικού αυτοματισμού» και διατηρώντας το «μαύρο μέτωπο» σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, οι κύριοι αυτοί τολμούν και μιλούν για «καταστροφικές συνέπειες» από τις απεργίες, περιφρονώντας την ολοκληρωτική καταστροφή στην οποία καταδικάζονται εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά που στενάζουν κάτω από το βάρος των μέτρων στήριξης του κεφαλαίου. Στο διά ταύτα, όπως ακριβώς έκαναν με την κινητοποίηση των ναυτεργατών που καλούσαν τις αρχές να ενεργοποιήσουν τους μηχανισμούς καταστολής, αυτοί που υποτίθεται ότι κόπτονται για τον τουρισμό, αλλά λοιδορούν τους εν δυνάμει πελάτες τους, ζητούν από την κυβέρνηση να λάβει «έγκαιρα όλα τα απαραίτητα μέτρα που θα εξασφαλίζουν την ομαλή καθημερινότητα του πολίτη».
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ Παρέμβαση για το θάνατο εργάτη στη Χαλκιδική
Παράλληλα, καλεί τους εργαζόμενους να προστατέψουν τα δικαιώματά τους και την ίδια τη ζωή και την υγεία τους οργανώνοντας την πάλη τους, μαζί με το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα, ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία και το θερμοκήπιό της, την κυβερνητική πολιτική.
Θυμίζουμε ότι ο 40χρονος οδηγός σκοτώθηκε όταν συμπιέστηκε από την υδραυλική πόρτα του φορτηγού.
Η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ σημειώνει σε ανακοίνωσή της:
«Η επίρριψη ευθύνης του "ατυχήματος" στην απροσεξία του θύματος, όπως και τόσων άλλων θυμάτων παρόμοιων περιστατικών, δεν μπορεί να απαντήσει στην πραγματικότητα της αλματώδους αύξησής τους. Δεν έχουμε αύξηση της "απροσεξίας" των εργαζομένων.
Εχουμε αύξηση της εντατικοποίησης της εργασίας, αύξηση του φόβου και της ανασφάλειας των εργαζομένων που εκβιαστικά οδηγεί στον παραμερισμό των μέτρων ασφάλειας (σ.σ. η επίκληση των οποίων από πλευράς των εργαζομένων αποτελεί συχνότατα λόγο απόλυσης).
Με λίγα λόγια, τα εργοδοτικά εγκλήματα αυξάνονται στηριγμένα στην πολιτική της κυβέρνησης που θωρακίζει την ασυδοσία της εργοδοσίας για τη διαβόητη - πλέον - και επικίνδυνη "ανταγωνιστικότητα" (όπως π.χ. με την πρόσφατη νομοθετική κατάργηση των μεικτών επιτροπών ελέγχου συνθηκών ασφαλείας της εργασίας)».
ΑΔΕΙΕΣ ΣΕ 30 ΚΟΛΕΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Βήμα προς τη ζούγκλα των «ατομικών εκπαιδευτικών διαδρομών»
- Το υπουργείο Παιδείας, χτες, «μοίρασε» 30 άδειες σε κολέγια και, ουσιαστικά, τα αναγνώρισε ως ιδιωτικά πανεπιστήμια
- Τελικός στόχος είναι η εκπαιδευτική αγορά, απ' όπου ο αυριανός εργαζόμενος θα μαζεύει «χαρτιά» για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις των εργοδοτών
Αναφέρουμε τα «απαραίτητα», πριν περάσουμε στην ουσία: Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, χτες, σε συνέντευξη Τύπου υποστήριξε ότι βάζει «κανόνες» ...ξεκαθαρίζοντας τα «καλά» απ' τα «κακά» κολέγια. Οι «καινούριες» άδειες δόθηκαν με βάση τις διατάξεις του πρόσφατου νόμου 3848/10 (πολυνομοσχέδιο για την πρόσληψη εκπαιδευτικών κ.ά.) και τη σχετική υπουργική απόφαση. Ο έλεγχος έγινε από το ΕΚΕΠΙΣ και κριτήρια αδειοδότησης ήταν η οικονομοτεχνική βιωσιμότητα, το αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών, τα προσόντα των διδασκόντων, οι κτιριακές εγκαταστάσεις κ.ά. Το αναλυτικό πρόγραμμα πρέπει να είναι εγκεκριμένο απ' το δημόσιο ή ιδιωτικό πανεπιστήμιο που συνεργάζεται ο κολεγιάρχης.
Υπενθυμίζουμε ότι η ΝΔ λίγο πριν τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές είχε νομιμοποιήσει 40 κολέγια. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σ' ένα ρεσιτάλ υποκρισίας, ανακάλεσε τις άδειες και διαμαρτυρήθηκε «επί της διαδικασίας». Χτες το υπουργείο Παιδείας «ξαναμοίρασε» τις άδειες σε 30 κολέγια, προχωρώντας σ' ένα πρώτο «ξεκαθάρισμα» στο χώρο των επιχειρηματιών της εκπαίδευσης.
Η υπουργός, άλλωστε, είπε ότι οι νέοι «κανόνες» ισχύουν γι' αυτούς που «παίρνουν την ευθύνη και την επιλογή να επενδύσουν και να λειτουργήσουν στο χώρο της μεταλυκειακής εκπαίδευσης». Είναι ξεκάθαρο, πια, ότι η εκπαίδευση είναι θέμα «επένδυσης» και μόνο, απ' το δημόσιο πανεπιστήμιο μέχρι το τελευταίο κέντρο κατάρτισης που πουλάει ...μεταπτυχιακά σε τιμή ευκαιρίας. Η επιχειρηματική κόντρα των κολεγιαρχών, άλλωστε, έχει ήδη ξεκινήσει. Ο σύνδεσμος των κολεγιαρχών πανηγυρίζει, ενώ άλλοι κολεγιάρχες διαμαρτύρονται, γιατί «κόπηκαν». Σημειώνουμε, δε, ότι, ανάμεσα στα κολέγια που πήραν άδεια, υπάρχουν και ορισμένα με εμπορική συμφωνία με αμερικάνικα πανεπιστήμια.
Η υπουργός Παιδείας, χτες, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του «Ρ», επέμεινε ότι τα κολέγια που νομιμοποιούνται δεν είναι ιδιωτικά πανεπιστήμια, γεγονός που διαψεύδεται απ' την ίδια την οδηγία 36/05 που ενσωματώθηκε στο Ελληνικό Δίκαιο. Το θέμα είναι σαφές και δεν τίθεται ζήτημα ...ερμηνείας. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, προσπαθούσαν να βρουν «παραθυράκια» για να ξεπεραστεί το εμπόδιο του Συντάγματος που δεν επιτρέπει ιδιωτικά πανεπιστήμια στη χώρα. Η «νομιμότητά» τους, όμως, φτάνει μέχρι εκεί που αρχίζει να απαιτεί το κεφάλαιο. Ετσι, το κοινοτικό ...δίκαιο υπερισχύει, αφού το άρθρο 50 της οδηγίας 36/05 που ενσωματώθηκε με σχετικό ΠΔ στο Ελληνικό Δίκαιο είναι σαφέστατο:
Στην παράγραφο 3 επισημαίνεται ότι «οι αρμόδιες ελληνικές αρχές επαληθεύουν με τον αρμόδιο φορέα στο κράτος - μέλος καταγωγής του τίτλου:
α) Κατά πόσον η εκπαίδευση στο ίδρυμα που παρέσχε την κατάρτιση έχει πιστοποιηθεί επισήμως από το εκπαιδευτικό ίδρυμα που βρίσκεται στο κράτος - μέλος καταγωγής του τίτλου.
β) Κατά πόσον οι τίτλοι εκπαίδευσης που έχουν εκδοθεί είναι οι ίδιοι με εκείνους που θα είχαν χορηγηθεί εάν η εκπαίδευση είχε πραγματοποιηθεί εξ ολοκλήρου στο κράτος - μέλος καταγωγής του τίτλου.
γ) Κατά πόσον οι τίτλοι εκπαίδευσης προσδίδουν τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα στην επικράτεια του κράτους - μέλους που χορήγησε τον τίτλο».
Θα υπενθυμίσουμε, για πολλοστή φορά, ότι ο κολεγιάρχης δεν είναι τίποτα άλλο από έναν έμπορο που με το σύστημα δικαιόχρησης (franchising) έχει συνάψει εμπορική συμφωνία με δημόσια ή ιδιωτικά ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Αρα, ο «εμπορικός αντιπρόσωπος» απ' τη στιγμή που έχει την «έγκριση» του «κεντρικού καταστήματος» αναγνωρίζεται κανονικότατα.
Με τις αναδιαρθρώσεις που προωθεί το υπουργείο Παιδείας, πάντως, το θέμα των κολεγίων δεν είναι τίποτα άλλο από μια μόνο πλευρά στο παζλ της διά βίου εκμετάλλευσης. Οι απόφοιτοι των δημόσιων ιδρυμάτων, των κολεγίων, των ΙΕΚ, οι αυριανοί εργαζόμενοι θα έχουν να αντιμετωπίσουν τη ζούγκλα της εκπαιδευτικής αγοράς, για να προετοιμαστούν για τη ζούγκλα της αγοράς εργασίας.
Με το νομοσχέδιο για τη Διά Βίου Μάθηση, που βρίσκεται στη Βουλή, ο σπουδαστής θα καλείται να επιλέξει την «ατομική εκπαιδευτική διαδρομή του», μαζεύοντας πτυχία, πιστοποιητικά, βεβαιώσεις, που, ως σύνολο, θα αξιολογούνται απ' το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων. Επιπλέον, με τις αναδιαρθρώσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση το πανεπιστήμιο θα έχει αυτοτέλεια και θα λειτουργεί σαν «ανταγωνιστική» επιχείρηση στην αγορά.
Η κατεύθυνση είναι ξεκάθαρη: Φτιάχνουν μια εκπαιδευτική αγορά προθάλαμο εκμετάλλευσης, επιδιώκουν να κατασκευάσουν μια στρατιά ευέλικτων εργαζομένων που θα κυνηγάει, μια ζωή, κάθε είδους «χαρτιά», για να επιβιώσει. Θέλουν και ως σπουδαστές και ως εργαζόμενοι να έχουμε ως κριτήριο τις απαιτήσεις του εργοδότη. Το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων δεν είναι τίποτα άλλο από ένα εργαλείο για το κεφάλαιο. Ενα εργαλείο στο οποίο θα κατατάσσονται, σε μια κλίμακα, οι εργαζόμενοι, ώστε ο εργοδότης να διαλέγει τον κατάλληλο, στην κατάλληλη τιμή.
Δεύτερη ευκαιρία για τις ... τράπεζες
Δεν πρόκειται για «δεύτερη ευκαιρία» στους οφειλέτες δανείων, αλλά για ...μια ακόμη ευκαιρία στις τράπεζες να κερδοσκοπήσουν πάνω στις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Με το σκεπτικό αυτό το ΚΚΕ καταψήφισε χτες στη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας για «τη ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων». Υπέρ του νομοθετήματος τάχθηκαν τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ.
Νομοθετική παρέμβαση με μοναδικό και ξεκάθαρο στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του τραπεζικού κεφαλαίου, χαρακτήρισε το νομοσχέδιο ο βουλευτής του ΚΚΕ, Αγγελος Τζέκης σημειώνοντας ότι είναι ψευδεπίγραφα τα περί «κοινωνικής δικαιοσύνης» και «δεύτερης ευκαιρίας» στους δανειολήπτες που υποστηρίζει η κυβέρνηση.
Χαρακτηριστική ήταν η αναφορά του για το ότι «ο βασικός στόχος είναι να ικανοποιηθούν οι τράπεζες για επισφαλείς απαιτήσεις που δεν επρόκειτο να εισπράξουν». Ο Α.Τζέκης, μέσα από τα προβλεπόμενα στο νομοσχέδιο ανέτρεψε την κυβερνητική επιχειρηματολογία σημειώνοντας ότι «οι τράπεζες αποκτούν πλήρη πρόσβαση στα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη», επίσης «μπορούν να βάζουν "χέρι" στα περιουσιακά στοιχεία του ή της συζύγου», ενώ «βάζουν χέρι και σε περιουσιακά στοιχεία που περιήλθαν στον οφειλέτη από κληρονομιά», σχολιάζοντας πως «είναι γεμάτο το νομοσχέδιο από ρυθμίσεις υπέρ των τραπεζικών ομίλων». Συνέχισε επισημαίνοντας ότι το σύνολο αυτών των διατάξεων «στοχεύουν στη διευκόλυνση της πληρωμής του μεγαλύτερου δυνατού μέρους των οφειλών προς το τραπεζικό κεφάλαιο», την ίδια στιγμή που «δεν αντιμετωπίζονται οι αιτίες που οδηγούν τις λαϊκές οικογένειες στο μεγάλο δανεισμό». Οπως είπε, αυτές είναι «η μείωση του λαϊκού εισοδήματος», παράλληλα «η αύξηση των φτώχειας και της ανεργίας», καθώς και «το νέο κύμα ακρίβειας», αφού αυξάνεται η έμμεση φορολογία και «ο πληθωρισμός τρέχει με 5,5 και 6%». Επιπρόσθετα επισήμανε ότι τα βάρη στα λαϊκά νοικοκυριά αυξάνονται με την «εμπορευματοποίηση στην Παιδεία, στην Υγεία και Πρόνοια καθώς και κοινωνικών αναγκών όπως η στέγαση, η ύδρευση, οι επικοινωνίες».
Ο βουλευτής του ΚΚΕ καυτηρίασε και το πρόσφατο «κρας τεστ» των ελληνικών τραπεζών που χαρακτηρίστηκε επιτυχές σημειώνοντας ότι κατέστησε φανερό πως «όσο πιο μεγάλες είναι οι θυσίες του λαού τόσο μεγαλύτερα είναι τα κέρδη των τραπεζικών ομίλων». Εκανε επίσης λόγο για «εξελίξεις με συγχωνεύσεις, εξαγορές με στόχο τη δημιουργία σχημάτων που θα αντέχουν τον ανταγωνισμό στο πλαίσιο της ΕΕ», θυμίζοντας πως «γι' αυτό ενισχύθηκαν με 28 δισ. από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ» και «ενισχύουν με 10 εκατομμύρια ευρώ από το ταμείο σταθερότητας». Τέλος, ο Αγγελος Τζέκης παρέθεσε τις προτάσεις του ΚΚΕ, ζητώντας - μεταξύ άλλων - «κατάργηση ανατοκισμού για όλα τα δάνεια» και «διαγραφή χρεών από τόκους για άνεργους και εργαζόμενους με αποδοχές κάτω από 1.500 ευρώ» με παράλληλη «χορήγηση χαμηλότοκων δανείων, με 1% και με ευθύνη του κράτους» καθώς και «δήμευση των κατοικιών που επήλθαν στην κατοχή των τραπεζών από πλειστηριασμούς». Επίσης τόνισε πως «η εκκλησιαστική ακίνητη περιουσία πρέπει να δοθεί για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για τη λαϊκή στέγη».
Εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ, ο εισηγητής του Θ.Ρομπόπουλος υποστήριξε ότι με το νομοσχέδιο «το ΠΑΣΟΚ εκπληρώνει την προεκλογική του δέσμευση» . Παράλληλα, έκανε λόγο για οφειλέτες που «αναγκάστηκαν να καλύψουν τη μείωση του πραγματικού τους εισοδήματος με δάνεια από τράπεζες» (σαν να μην είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που εφαρμόζει την πολιτική του Μνημονίου!) καθώς και για «αθρόα χορήγηση δανείων» και «έλλειψη ανταγωνισμού στον τραπεζικό χώρο». Εκπροσωπώντας τη ΝΔ, ο βουλευτής της Κ. Μουσουρούλης υποστήριξε ότι με το νομοσχέδιο «βελτιώνονται απλά οι όροι διαχείρισης των χρεοκοπίας των νοικοκυριών» λέγοντας πως «εμείς ως υπεύθυνη αντιπολίτευση το ψηφίζουμε». Για «διαδικασία χρονοβόρα και αποτρεπτική» έκανε λόγο ο εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. Π. Μαρκάκης. Το νομοσχέδιο καταψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας πως «οι τράπεζες πρέπει να επιδείξουν κοινωνική ευθύνη», σημειώνοντας ότι δεν υπάρχουν τέτοια στοιχεία στον προτεινόμενο νόμο.
Παιδεία επί πληρωμή...
Φαντάζει ίσως ως «λεπτομέρεια», αλλά όμως δείχνει περίτρανα το πόσο έχει προχωρήσει η εμπορευματοποίηση της Παιδείας. Ο λόγος για την απόφαση του υπουργείου Παιδείας να βάλει χαράτσι ...από 50 έως 80 ευρώ σε κάθε υποψήφιο που θα θελήσει να δει τα γραπτά του με τα οποία συμμετείχε στις πανελλαδικές εξετάσεις για μια θέση στα ΑΕΙ(!). Σύμφωνα με το τιμολόγιο του υπουργείου, πενήντα ευρώ θα πληρώνει όποιος θέλει να δει μέχρι τρία γραπτά του και 80 ευρώ όποιος επιθυμεί να δει περισσότερα γραπτά... Το μήνυμα είναι κάτι παραπάνω από εύληπτο: Τα πάντα στην «δωρεάν» παιδεία φορτώνονται στις πλάτες και τις τσέπες των γονέων και άρα μόνο όποιος μπορεί να πληρώσει θα μπορεί να έχει, αγοράζοντας, τις προσφερόμενες «υπηρεσίες». Αν αυτό ισχύει τώρα μια φορά, μετά τον «Καλλικράτη» τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα και οι ταξικοί φραγμοί στη μόρφωση θα γίνουν απροσπέλαστοι. Η αντιδραστική αυτή προοπτική δεν πρόκειται να αποτραπεί όσο δεν ενισχύεται η ενιαία κοινωνικοπολιτική πάλη εργατών, φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολουμένων στις πόλεις, των νέων από τις λαϊκές οικογένειες, διεκδικώντας αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Παιδεία, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης, ακόμη και κρατικής, όπως η παραπάνω με τα γραπτά, στην προοπτική να ανοίξουν τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, με γνώμονα τις σύγχρονες ανάγκες του εργαζόμενου λαού.
Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη
ΛΙΒΑΔΕΙΑ Κινητοποίηση για την εργαζόμενη που απέβαλε και μετά απολύθηκε
Αμεση απάντηση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, με συμβολικό αποκλεισμό της εισόδου του εμπορικού καταστήματος
«Η τρομοκρατία δε θα περάσει - Οχι στις απολύσεις». Με αυτό το πανό, το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λιβαδειάς, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ και άλλοι εργαζόμενοι της πόλης, έδωσαν χτες το απόγευμα μια πρώτη απάντηση στην εργοδοσία του εμπορικού καταστήματος «TSAKIRIS MALLAS», στη Λιβαδειά, κάνοντας συμβολικό αποκλεισμό του καταστήματος, που βρίσκεται στον κεντρικό εμπορικό δρόμο της πόλης.
Σημειώνεται πως η εργοδοσία, προχώρησε, πριν από λίγες μέρες, στην απόλυση 25χρονης εργαζόμενης, την πρώτη μέρα της επιστροφής της από αναρρωτική άδεια, διότι είχε αποβάλει στον τρίτο μήνα κύησης. Μάλιστα, όπως καταγγέλλει το Σωματείο, από την πρώτη στιγμή που η εργαζόμενη ενημέρωσε πως ήταν έγκυος, άρχισε απ' την πλευρά της εργοδοσίας ψυχολογικός πόλεμος, απειλές και παροτρύνσεις να βγει σε μακροχρόνια αναρρωτική άδεια, προκειμένου να προσλάβουν άλλη στη θέση της. Η εργαζόμενη δε δέχτηκε και στον τρίτο μήνα της εγκυμοσύνης της (στο δεύτερο παιδί) απέβαλε και πήρε αναρρωτική άδεια. Με την επιστροφή της, το χαρτί της απόλυσης την περίμενε στον πάγκο εργασίας.
Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, από την πρώτη στιγμή, απάντησε στην εργοδοτική τρομοκρατία. Χτες, με σημαίες και πανό προχώρησαν σε συμβολικό αποκλεισμό του καταστήματος όπου δούλευε η απολυμένη, στο απογευματινό ωράριο λειτουργίας (από τις 5.30 μέχρι και τις 9 το βράδυ), απαιτώντας την άμεση επαναπρόσληψή της. Οι συνάδελφοι της απολυμένης, μέσα απ' την ντουντούκα, έστελναν σαφές μήνυμα: «Δηλώνουμε αποφασισμένοι να βάλουμε εμπόδια στο σφαγιασμό των δικαιωμάτων μας, στο σφαγιασμό της ίδιας μας της ζωής. Η τρομοκρατία δε θα περάσει».
Τη Δευτέρα, έχει οριστεί τριμερής συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας της περιοχής.
ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ - ΑΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ - ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ Επιχειρούν να τσακίσουν κάθε φωνή αντίστασης
Με την απόφασή του το δικαστήριο υιοθετεί πλήρως τις κατηγορίες της εργοδοσίας για «αποκλεισμούς» των καταστημάτων της. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «Το χρονικό διάστημα ενός μηνός που ακολούθησε πραγματοποιήθηκαν από μέλη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ 93 οργανωμένες συγκεντρώσεις από τις οποίες 88 τις ημέρες Σαββάτου σε 32 καταστήματα της εταιρείας σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, με αποκλεισμό των εισόδων...». Ξεπερνώντας δε τα όρια της πρόκλησης, το δικαστήριο όχι μόνο επιχειρεί να θέσει όρια στη συνδικαλιστική δράση, αλλά αποφαίνεται ότι «... η υπαιτιότητα για την έλλειψη κλίματος ομαλής συνεργασίας μεταξύ των διαδίκων οφείλεται αποκλειστικά στον ενάγοντα, διότι η αντιπαράθεσή του με την εναγόμενη εργοδότρια και τους νόμιμους εκπροσώπους αυτής εξήλθε από τα όρια της γνήσιας συνδικαλιστικής δράσεώς του (και ενδεχομένως έφθασε μέχρι διάπραξη ποινικών αδικημάτων)...».
Η συγκεκριμένη απόφαση εναρμονίζεται πλήρως με το πνεύμα της εντολής του τέως εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά, ο οποίος, χαρακτηρίζοντας «έγκλημα» τους αγώνες, είχε δώσει κατεύθυνση στους κατά τόπους υφιστάμενους εισαγγελείς να αναλάβουν δράση κατά των μεγαλειωδών κινητοποιήσεων που οργάνωσε σε όλη τη χώρα το ταξικό κίνημα τον περασμένο χρόνο ενάντια στην απόλυση του Ν. Νικολόπουλου και τις μεθόδους της πολυεθνικής σε βάρος του. Μια απόφαση που αποτελεί «πιλότο» για τις μηνύσεις που εκκρεμούν σε βάρος δεκάδων πρωτοπόρων στελεχών του ταξικού και συνολικότερα του εργατικού κινήματος σε όλη τη χώρα, αλλά και για την αγωγή που εκδικάζεται το 2011 και επιχειρεί την οικονομική εξόντωση συνδικάτων και αγωνιστών.
Το έγγραφο - εντολή του Γ. Σανιδά είχε σταλεί στις 16 Φλεβάρη του 2009 στους διευθύνοντες των Εισαγγελιών Πρωτοδικών Αθηνών, Αγρινίου, Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Ηρακλείου, Θεσσαλονίκης, Ιωαννίνων, Καβάλας, Καρδίτσας, Κέρκυρας, Κορίνθου, Λάρισας, Πατρών και είχε κοινοποιηθεί στον τότε αναπληρωτή υπουργό Δημόσιας ΤάξηςΧρ. Μαρκογιαννάκη και τον αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας Β. Τσιατούρα.
Χαρακτηριστικά ανέφερε: «Διαβιβάζουμε μια ακόμη αναφορά (4η κατά σειρά) με ημερομηνία 1/2/2009 του Συλλόγου Επιχειρήσεων Λιανικής Πωλήσεως Ελλάδος και το συνημμένο σ' αυτή από 9/2/2009 έγγραφο της εταιρείας JUMBO ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, με τα οποία καταγγέλλονται αυτεπαγγέλτως διωκόμενα εγκλήματα σε βάρος καταστημάτων της εταιρείας JUMBO από τους σε αυτά (τα έγγραφα) αναφερόμενους και παρακαλούμε να ενεργήσετε τα νόμιμα, καθ' όσον αφορά στα καταγγελλόμενα και τελεσθέντα ήδη στην περιφέρειά σας εγκλήματα, μεριμνώντας για την ταχεία περάτωση της προδικασίας.
Εφιστούμε εξάλλου την προσοχή, όπως σε περίπτωση επαναλήψεως της εκνόμου δραστηριότητας σε βάρος των καταστημάτων της ανωτέρω εταιρείας, μεριμνήσετε για εφαρμογή της αυτοφώρου διαδικασίας κατά των πρωταιτίων των τελουμένων αυτόφωρων εγκλημάτων, ώστε να τύχουν της εννόμου προστασίας που δικαιούνται οι ρηθείσες επιχειρήσεις».
Το πρώτο άλλωστε άμεσο αποτέλεσμα αυτής της εντολής ήρθε λίγο καιρό μετά τον Απρίλη του 2009, όταν το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθήνας έκανε δεκτά ασφαλιστικά μέτρα που είχε καταθέσει η εργοδοσία και απαγόρευσε στο Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας να προβαίνει σε κινητοποιήσεις στα καταστήματα της πολυεθνικής, απειλώντας την πρόεδρο του συλλόγου Μαρία Τσαγκατάκη με προσωπική κράτηση διάρκειας 2 μηνών και χρηματική ποινή 1.000 ευρώ για κάθε παραβίαση της απόφασης αυτής! Υπενθυμίζεται ότι τα ασφαλιστικά μέτρα είχαν εκδικαστεί στις 24 Φλεβάρη του 2009, ενώ ανάλογη αίτηση της εργοδοσίας είχε απορριφθεί από το δικαστήριο στις 7 Φλεβάρη.
Κάθε μύθος περιέχει και την ανατροπή του
Τι σου είναι αυτός ο «τουρισμός»; Εφτάψυχος.
Χρόνια και χρόνια ακούμε πως κάθε βδομάδα δέχεται και μια «χαριστική βολή», αλλά αυτός εκεί όρθιος και κέρδη διαρκώς αυξανόμενα εξασφαλίζει για μια χούφτα καπιταλιστές και σε νέα ύψη στέλνει την άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων σ' αυτόν.
Χτες, σύμφωνα με τις εφημερίδες και τα κανάλια της αστικής τάξης δώσανε μια ακόμα χαριστική βολή «στον τουρισμό» οι φορτηγατζήδες, προχτές ήταν οι ελεγκτές, πιο πριν οι ναυτεργάτες, είχαν προηγηθεί οι ξεναγοί κι ο κατάλογος είναι μακρύς.
Σε πείσμα της πραγματικότητας που θέλει να διαμορφώσει η αστική προπαγάνδα, τα στοιχεία έρευνας που έγινε για το αν, πού και πόσο θα κάνουν διακοπές οι εργαζόμενοι μαρτυρούν ότι κατά κύριο λόγο ένα ποσοστό 28% θα κάνει διακοπές πληρώνοντας τα έξοδα που συνεπάγονται αυτές (ένα ανάλογο ποσοστό θα καταφύγει σε συγγενικά σπίτια), αλλά και πάλι οι διακοπές δεν ξεπερνούν για αυτούς που τελικά θα πάνε τις 7-10 μέρες.
Δηλαδή, τι μας πιπιλάνε το μυαλό με τις «χαριστικές βολές» στον τουρισμό από τις απεργίες; Ακόμα κι αν υπάρχει μια επίπτωση που να οφείλεται σε κάποια απεργιακή κινητοποίηση, αυτή αφορά μόνο στο ποσοστό αυτών που τελικά θα πάνε διακοπές, δηλαδή κοντά στο 28%. Σεβαστό, αλλά αυτό που κρατά τους ανθρώπους μακριά από το δικαίωμά τους να κάνουν διακοπές είναι η άδεια τσέπη τους και η αρπαχτή όλων εκείνων που περιμένουν μέσα σε 10 μέρες να βγάλουν τρελά κέρδη από τις τιμές - πύραυλο που επιβάλλουν και από τα μεροκάματα εξαθλίωσης που δίνουν.
Για τους μικρομεσαίους επαγγελματίες που ασχολούνται στον τουρισμό η πρόκληση είναι ευθεία: Τους συμφέρει καλύτερα να παλέψουν μαζί με τους εργαζόμενους για το δικαίωμα όλων σε διακοπές, αντί να παριστάνουν τους μαϊντανούς δίπλα στον εκπρόσωπο του κάθε μονοπώλιου που λυμαίνεται το χώρο.
Οι καιροί είναι τέτοιοι που διάφοροι μύθοι δεν αντέχουν πια. Οπως δεν υπάρχει ολίγον έγκυος, έτσι δεν υπάρχει και ολίγον αγορά. Οι διαμαρτυρίες για την αισχροκέρδεια στην αγορά είναι κοροϊδία του ίδιου που κάνει την καταγγελία και ζητά να υπάρχει έλεγχος στην αισχροκέρδεια αλλά να παραμείνει η αγορά. Γιατί η αγορά είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός και η αισχροκέρδεια η αναγκαστική επιδίωξη του κεφαλαίου να αυξάνει διαρκώς το ποσοστό κέρδους του. Ο καπιταλιστής που θα δεχτεί να «ψαλιδίσει» το κέρδος του όταν μπορεί να το αυξήσει έχει ήδη αυτοκτονήσει. Επειδή δεν έχει σκοπό να αυτοκτονήσει, έχει το κράτος του και την κυβέρνησή του για να διασφαλίζουν ότι τα κέρδη θα είναι ανεμπόδιστα.
Σε κάτι τέτοια «ψιλά» αρχίζει να διακρίνεται η διαφορά ανάμεσα στην «αγορά» και τη λαϊκή οικονομία. Για τη λαϊκή οικονομία αργά ή γρήγορα η συζήτηση πρέπει να γίνει πιο έντονη, αν πράγματι εννοούμε - και οι κομμουνιστές το εννοούν - ότι πρέπει να μπει ένα φρένο στην αγορά. Το αποτελεσματικό φρένο είναι η κατάργησή της. Τα άλλα τα βρίσκουμε.
Μέχρι να μπει έντονα στην ημερήσια διάταξη των αγώνων - όχι πια η αυταπάτη ότι θα υπάρξει έλεγχος στις τιμές που επιβάλλουν τα μονοπώλια από μια κυβέρνηση των μονοπωλίων, αλλά το ίδιο το περιεχόμενο - απαίτηση της λαϊκής οικονομίας, μέχρι τότε όποιος κινητοποιείται θα λούζεται και τις θρασύτατες προκλήσεις του κεφαλαίου που μέσα από τα έντυπά του τολμά να αξιώνει όπως γονάτισαν όσοι γονάτισαν ως τώρα να γονατίσουν και οι υπόλοιποι. Τιμή του να κινητοποιείται.
Ας το καταλάβουν και οι μικροεπαγγελματίες που δουλεύουν στις μεταφορές. Ο δρόμος τους είναι μαζί με τους εργαζόμενους για άλλη οικονομία ενάντια στα μονοπώλια που απειλούν να καταπιούν τα πάντα.
Απεργοσπασία
Υπουργοί, αστικά κόμματα, αστικά ΜΜΕ, εκπρόσωποι επιχειρηματικών φορέων σε συγχορδία. Απεργούν οι ναυτεργάτες για δουλειά, ικανοποιητικό μισθό, πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα, πλήρεις οργανικές συνθέσεις πλοίων για ασφαλή ναυσιπλοΐα, κινδυνεύει ο τουρισμός, οι εργαζόμενοι στον κλάδο, οι νησιώτες, δυσκολεύονται οι διακοπές του λαού. Κάνουν μπλόκα οι αγρότες διεκδικώντας ικανοποιητικό εισόδημα, κίνδυνος για μεταφορές, εμπόριο, χαμένοι οι εργαζόμενοι στις μεταφορές, στο εμπόριο. Απεργούν στα αεροδρόμια, ταλαιπωρούνται οι επιβάτες. Απεργούν τα φορτηγά, χτυπιέται το εμπόριο, κινδυνεύουν οι εργαζόμενοι, δεν υπάρχουν καύσιμα, δεν μπορούν να κινηθούν τα ΙΧ. Σε κάθε κινητοποίηση οι αστοί αντιπαραθέτουν στους απεργούς το υποτιθέμενο συμφέρον άλλων εργαζομένων, στοχοποιώντας την απεργία ως αντικοινωνική. Οι απεργοί ποτέ δεν έχουν δίκιο στις διεκδικήσεις τους. Οι αστοί και τα φερέφωνά τους ενδιαφέρονται για την οικονομία όχι για να έχουν δουλειά, καλούς μισθούς, ασφάλιση οι εργαζόμενοι, αλλά για τα κέρδη τους. Εκατομμύρια Ελληνες ζουν μεταξύ φτώχειας, ανεργίας, εξαθλίωσης. Εχουμε ανοιχτή απεργοσπαστική προπαγάνδα. Χτες, ο πρόεδρος των Επιμελητηρίων απειλούσε απεργούς, συνεπικουρούμενος από τους δημοσιολόγους, στο ΜΕΓΚΑ. Αν δεν ασκήσουν πίεση οι εργάτες, πώς θα εμποδίσουν μέτρα που τσακίζουν τη ζωή τους, θα έχουν κατακτήσεις κόντρα στους εκμεταλλευτές τους; Ο αγώνας κάθε κλάδου να γίνεται υπόθεση όλων των εργαζομένων. Με έμπρακτη ταξική αλληλεγγύη, ενιαία ταξική πάλη, ενάντια στην τάξη των εκμεταλλευτών.