Ελένη Γερασιμίδου : Το ΚΚΕ δε ζητιανεύει και δεν εκλιπαρεί

Θεωρώ πως είναι τώρα η στιγμή περισσότερο από άλλες φορές ν' αποφασίσει ο ψηφοφόρος να κάνει το καθοριστικό βήμα. Να τολμήσει να ενισχύσει με την ψήφο του το ΚΚΕ, το κόμμα που δεν του απέκρυψε ποτέ την αλήθεια, με στόχο να τον ξεγελάσει για να αποσπάσει την ψήφο του. Το ΚΚΕ δε ζητιανεύει και δεν εκλιπαρεί, δε ρίχνει άδεια για να πιάσει γεμάτα για την 6η του Μάη, αλλά ζητάει να δυναμώσει μαζί με το λαό για τα δύσκολα που θα προκύψουν από την επόμενη μέρα.

Οι προσκλήσεις για συμμαχίες από κόμματα αυτοαποκαλούμενα αριστερά, χωρίς κοινή δράση και πολιτική, πρέπει να αφήνουν αδιάφορο αυτόν που αμφιταλαντεύεται. Να αναλογιστεί όχι μόνο τη στάση τους πολλά χρόνια πίσω αλλά και τη λυσσαλέα επίθεσή τους στους χώρους δουλειάς, στα συνδικάτα, όπου

Ο Φρίντριχ Ενγκελς για την Πρωτομαγιά στο Λονδίνο το 1890

Είναι γεγονός ότι η δράση του ΠΑΜΕ ως ταξικού πόλου στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα αντιμετωπίζεται από τις δυνάμεις του κεφαλαίου μέσα στην εργατική τάξη, όπως η πλειοψηφία των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, ως πρωτοφανής στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Την ίδια στιγμή που μέσα στο εργατικό κίνημα συγκρούονται δυο γραμμές, για τους στόχους του, τον προσανατολισμό του, την κατεύθυνσή του: Η ταξική υπέρ των ταξικών συμφερόντων της εργατικής τάξης πολιτική και αυτή της υποταγής στο κεφάλαιο, της ταξικής συνεργασίας, την οποία αυτές οι δυνάμεις εκφράζουν, επιδιώκοντας τον ταξικό αφοπλισμό του κινήματος, προβάλλοντας στόχους πάλης στο πλαίσιο της κυρίαρχης πολιτικής, και, μάλιστα, με την τακτική του διαβόητου «κοινωνικού διαλόγου», διασπώντας την ταξική ενότητα.

Αλλά αυτή η ιστορία των διαφορετικών πόλων στο κίνημα είναι τόσο παλιό ζήτημα, όσο και το εργατικό κίνημα. Ενα τέτοιο παράδειγμα μας δίνει αναλυτικά το παρακάτω άρθρο του Φρ. Ενγκελς για το γιορτασμό της Πρωτομαγιάς στο Λονδίνο στα 1890 και τις χωριστές συγκεντρώσεις των συνδικάτων:

Ο γιορτασμός της Πρωτομαγιάς από το προλεταριάτο άφησε εποχή όχι μόνο με τον παγκόσμιο χαρακτήρα του που τον κατέστησε πρώτη διεθνή πράξη της

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ -ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ :"Δεν θα μπούμε στο μαντρί"

Την Πρωτομαγιά οι εργάτες σμίγουν στη «Χαλυβουργία»

Την Τρίτη απεργούμε και διαδηλώνουμε όλοι, τιμώντας τους αγώνες της πρωτοπόρας τάξης και κλιμακώνοντας την αλληλεγγύη στους ηρωικούς απεργούς

Με στόχο να κλιμακωθεί η ολόπλευρη αλληλεγγύη στον παλικαρίσιο αγώνα που δίνουν οι χαλυβουργοί του Ασπροπύργου συνεχίζονται μέχρι τελευταία στιγμή οι ετοιμασίες για την επιτυχία των απεργιακών συγκεντρώσεων της Πρωτομαγιάς που οργανώνει το ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα. Ετσι, την Τρίτη, στην πύλη της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» του Ασπροπύργου, στόχος είναι να φτάσουν όχι μόνο οι απεργοί και διαδηλωτές όλης της Αττικής, καθώς εκεί έχει οριστεί η απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, αλλά και τα συνθήματα, οι φωνές, οι χτύποι της καρδιάς των διαδηλωτών όλης της χώρας: Γιατί ο αγώνας των χαλυβουργών αφορά όλη την εργατική τάξη, όλο τον εργαζόμενο λαό. Γι' αυτό και κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ έχουν απευθύνει η ΠΑΣΕΒΕ, η ΟΓΕ, το ΜΑΣ, το ΣΑΣΑ, η ΕΕΔΥΕ.

Ενώ, αντίστοιχο κάλεσμα απευθύνει και η Παναγροτική Συσπείρωση(ΠΑΣΥ) που, με την ανακοίνωσή της, απευθύνει «προσκλητήριο αγώνα για τη νίκη του λαού» και σημειώνει: «Τιμάμε την εργατική Πρωτομαγιά με μαζική συμμετοχή στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, που συμπίπτει με την προεκλογική περίοδο. Είναι ευκαιρία οι μικρομεσαίοι αγρότες να δώσουν ισχυρό ράπισμα στις πολιτικές που μας καταστρέφουν, στα κόμματα της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, της τρόικας και του ΔΝΤ, καθώς και στα κόμματα - υμνητές της ΕΕ. Αγωνιστικά παλεύουμε, αγωνιστικά ψηφίζουμε, ενισχύοντας το μέτωπο ανατροπής αυτών των άγριων πολιτικών.

Σαμαράς : O «υπ' αριθμόν ένα» εχθρός είναι οι εργατικοί - λαϊκοί αγώνες

Διαρκή φτώχεια, βάσανα και θυσίες δίχως τέλος και ζωή κόλαση, επιφυλάσσει για το λαό το κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ για την οικονομία (Ζάππειο 3) που παρουσίασε την περασμένη Κυριακή ο Α. Σαμαράς. 

Επιβεβαιώθηκε περίτρανα πως η «ανάπτυξη» που επαγγέλλεται στηρίζεται στην ακόμα φτηνότερη εργατική δύναμη, στη διάλυση της όποιας κοινωνικής μέριμνας έχει απομείνει, στην ιδιωτικοποίηση των πάντων και την εκποίηση του δημόσιου πλούτου. Αλλά και σε νέα προνόμια στο κεφάλαιο, προκειμένου να θωρακιστεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Ταυτόχρονα, με τη δέσμη μέτρων για τη «διακυβέρνηση του κράτους»που παρουσίασε την περασμένη Πέμπτη (Ζάππειο 4), ο πρόεδρος της ΝΔ έστειλε μήνυμα στην πλουτοκρατία ότι είναι αποφασισμένος να εφαρμόσει τα άγρια μέτρα διά πυρός και σιδήρου, στοχοποιώντας ευθέως το δικαίωμα της απεργίας και των διαδηλώσεων και κραδαίνοντας την απειλή της κλιμάκωσης της αστυνομικής βίας.

Βέβαια, ο λαός δεν περίμενε τις εξαγγελίες του προέδρου της ΝΔ για «το μοντέλο ανάπτυξης και το σύστημα διακυβέρνησης» προκειμένου να βγάλει συμπεράσματα για τον παραδοσιακό πυλώνα της πλουτοκρατίας και την πολιτική της ΝΔ. Είναι υπόλογη και συνυπεύθυνη για τη σφαγή του λαού, που κλιμακώθηκε τα προηγούμενα χρόνια.

Η ΝΔ διατυμπάνιζε τη στοχοπροσήλωση στους στόχους του μνημονίου, υπερψήφιζε τα δύο τρίτα των νομοσχεδίων που υλοποιούν αυτούς τους στόχους, πλειοδοτούσε στην επιτάχυνση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων και τη λήψη συμπληρωματικών μέτρων για την ενίσχυση της ρευστότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, ενώ συνάμα βρισκόταν σταθερά απέναντι στους εργατικούς λαϊκούς αγώνες, πρωταγωνιστώντας σε όλες τις συκοφαντικές και θρασύτατες επιθέσεις κατά του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ.

Γιατί στηρίζω- και- εκλογικά το ΚΚΕ.

Το διάγγελμα του Ρωμύλου Αυδή

     Σας έχουν φλομώσει στο ψέμα, την τηλεοπτική τρομοκρατία, τα εκβιαστικά διλήμματα. Σας έχουν κάνει τη ζωή κόλαση, σας υπόσχονται απίθανα πράγματα, τα οποία το  βράδυ των εκλογών θα πάρουν εντελώς αντίθετη τροπή από τις κατατεθείσες υποσχέσεις. Σας λένε ότι αυτές είναι –δήθεν- οι πιο κρίσιμες εκλογές από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν. Και πότε δεν το έλεγαν; Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση το ίδιο ποίημα. Σας ικετεύουν για την ανάγκη για ισχυρή διακυβέρνηση. Μα πιο ισχυρή διακυβέρνηση απ’ αυτήν του ΠΑΣΟΚ το 2009 σπάνια είχαμε. Κι όμως, τότε ήταν που μας έφερε ο πανίβλακας, όστις ακούει στο όνομα ΓΑΠ- φτου κακά !- το ΔΝΤ και την Τρόικα. Από δω στο φέρνουν, από κει στο φέρνουν  για να βγάλεις τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα με ποσοστό πάνω από 50%, για να προκύψει μια ισχυρή κυβέρνηση συνεργασίας. Μα μια τέτοια κυβέρνηση συνεργασίας, με επικεφαλής το τραπεζόπουλο Παπαδήμο δεν υποθήκευσε το μέλλον των εγγονιών σου για τα επόμενα 30 χρόνια;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ, Παντοτινός «γιος» της Πρωτομαγιάς των εργατών

Χαράματα Πρωτομαγιάς, πριν 103 χρόνια, σε ένα αρχοντικό της Μονεμβάσιας, γεννήθηκε το στερνοπαίδι του πλούσιου εμπόρου Ελευθερίου Ρίτσου και της Ελευθερίας, το γένος Βουζαναρά, που έμελλε να γίνει ο μέγιστος ποιητής - αγωνιστής της πρωτοπόρας εργατιάς και όλων των αγώνων της στον 20ό αιώνα. 

Ο Γιάννης Ρίτσος. Ο αθάνατος. Αθάνατος χάρη στο μεγαλείο όχι μόνο της απειρόκαλλης ποίησής του αλλά και του - εφ' όρου ζωής, μέχρι και την ύστατη πνοή του - αταλάντευτα αυτοστρατευμένου (κι ας συγχύζει...η λέξη τους άσπονδους «φίλους» του) με την εργατική τάξη και τα κομμουνιστικά ιδανικά.

Γιατί ο Ρίτσος, γεννημένος αρχοντόπουλο, τάχθηκε με την εργατική τάξη; Γιατί η μάνα του, μορφωμένη για την εποχή της (λογοδοσμένη από τον πλούσιο έμπορο πατέρα της να παντρευτεί τον Ελευθέριο Ρίτσο, επέβαλε να παντρευτεί μετά το Γυμνάσιο), κοινωνικά προβληματιζόμενη (διάβαζε βιβλία προοδευτικού περιεχομένου), ευτυχούσε που ο «Γιαννάκης» της από μικρούλης διάβαζε, μάθαινε μουσική, ζωγράφιζε και έγραφε ποιήματα. Γιατί η οικογένειά του δυστύχησε - βαριές αρρώστιες, θανατικά, οικονομική καταστροφή κι έφηβος ορφάνεψε, πείνασε και δεκαεπτάχρονος χτυπήθηκε από φυματίωση. Γιατί δεκαοχτάχρονος βρέθηκε στην ίδια «μοίρα» και στους ίδιους χώρους με βασανισμένους - και από τη φυματίωση - πρωτοπόρους, κομμουνιστές εργάτες. Γιατί από εκείνους άκουσε, έμαθε, ένιωσε το μόχθο, τους αγώνες, τα πάθη και τους πόθους τους. Γιατί κι εκείνος βίωσε τη βιοπάλη της. Γιατί κι εκείνος μετείχε στους κοινωνικούς και απελευθερωτικούς αγώνες της.

Ο Μ. Μαϊλης στον Αντένα

Την 1η Μάη διαδηλώνουμε ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση

Με κοινή ανακοίνωσή τους για την Εργατική Πρωτομαγιά 27 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα καλούν τους εργάτες να διαδηλώσουν για την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών λαϊκών αναγκών, για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και την εργατική - λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό!

Στην κοινή ανακοίνωση που υπογράφουν Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από κάθε γωνιά του πλανήτη, ανάμεσά τους και το ΚΚΕ σημειώνουν:

 «Εργάτες κι εργάτριες,

Εργαζόμενοι όλου του κόσμου!

Τα κομμουνιστικά κι εργατικά κόμματα, που συνυπογράφουν αυτό το κείμενο, απευθύνουν αυτό το κοινό μήνυμα ενόψει της Πρωτομαγιάς του 2012, που έχει ιδιαίτερη σημασία την ώρα που σε πολλές χώρες οι εργαζόμενοι βιώνουν τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, τις συνέπειες των ιμπεριαλιστικών πολέμων κι επεμβάσεων, την ένταση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ: Δύναμη φθοράς των λαϊκών συνειδήσεων

«Εάν, όμως, παρ' όλα αυτά, εμείς, ως Αριστερά, καταθέσουμε την πρότασή μας και χρειαζόμαστε πέντε ψήφους του Καμμένου και έρθει να μας τις δώσει ως ανοχή ή ως στήριξη δε θα τον πετάξουμε, δε θα του πούμε δεν τις θέλουμε...».Ποιος τα είπε αυτά; Ο Αλ. Τσίπρας. Εδωσε μάλιστα την πρωθυπουργία στην Αλέκα Παπαρήγα! Φαντασιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα πει κανείς, αλλά ο τυχοδιωκτισμός του δεν έχει όρια. Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με Καμμένο. Συμμαχία με ένα κόμμα από τα σπλάχνα της ΝΔ. Κόμμα του κεφαλαίου, της ΕΕ, των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών με Ρωσία, Κίνα, κ.λπ.

Ο Ν. Βούτσης, άλλο ηγετικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, μοίρασε ακόμη πιο μεγάλες αυταπάτες, μιλώντας για στήριξη από τον Καμμένο σε περίπτωση που πάρουν αυτοδυναμία! Σε ό,τι έχει σχέση με τη γαλαντομία προς το ΚΚΕ, να του δώσουν τον πρωθυπουργό για να συνεργαστεί στην κυβέρνηση, νομίζουν πως είναι «σαν τα μούτρα τους». Καλά, πιστεύουν πως είναι ικανοί «να το βάλουν στο χέρι»; Γιατί θέλουν το ΚΚΕ με όσο γίνεται λιγότερη δύναμη, για να το εξαναγκάσουν να συμπράξει κυβερνητικά μαζί τους. Αλλά το ΚΚΕ δεν το έβαλαν στο χέρι οι αστοί, θα το βάλουν οι Συριζαίοι; Μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους.

Τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τον ξέρει ο λαός, ξέρει και το ρόλο του όλα αυτά τα χρόνια. Ας σταθούμε σε κρίσιμης σημασίας ζητήματα, καθοριστικά για τη ζωή του λαού, και στη στάση που κράτησε ο οπορτουνισμός απέναντί τους.

Το ΠΑΣΟΚ αναζητά σωσίβιο για να διασωθεί μπροστά στις κάλπες και «αριστερά πιστοποιητικά»

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η προεκλογική επιχείρηση εξαπάτησης και εκβιασμού του λαού από το ΠΑΣΟΚ, με στόχο την υφαρπαγή της ψήφου για τη νομιμοποίηση της προαποφασισμένης σφαγής του. Εφτά μέρες πριν από τις κάλπες, ο Ευ. Βενιζέλος - για λογαριασμό συνολικά της αστικής τάξης - σπέρνει σοσιαλδημοκρατικές αυταπάτες και επιστρατεύει ωμά απειλές, θέλοντας να χειραγωγήσει λαϊκές συνειδήσεις που αποστασιοποιούνται από τη σοσιαλδημοκρατία και να διασφαλίσει τους όρους για τη συγκρότηση μιας ισχυρής συγκυβέρνησης των κομμάτων της πλουτοκρατίας.

Αλλοτε φορώντας την «κεντροαριστερή» προβιά και κοροϊδεύοντας το λαό για μια δήθεν«προοδευτική» στροφή της ΕΕ, με εκλογή στη Γαλλία του «σοσιαλιστή» Φρ. Ολάντ και άλλοτε κραδαίνοντας τον πέλεκυ της αναγκαιότητας για την πιστή εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου, επιχειρεί να καταστήσει, μέσω της κάλπης, τους εργαζομένους και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα συνένοχους στην κλιμάκωση της βάρβαρης επέλασης.

"Υπερήφανα να στηρίξουμε το ΚΚΕ. Για να ξαναγεννηθεί η ελπίδα"

Χαρίλαος Μητσιμάρης

Πρώην μέλος της ΝΕ Ιωαννίνων του ΠΑΣΟΚ

«Οι εκλογές στις 6 Μάη θα κρίνουν εάν ο ελληνικός λαός που δοκιμάζεται σκληρά από μια πρωτοφανή και βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσε η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. θα βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο ή θα βγει πιο δυνατός να αντιμετωπίσει τη νέα λαίλαπα που έρχεται.

Τα τελευταία δυο χρόνια ήταν αρκετά, για όλους όσους διατηρούσαμε μέχρι την τελευταία στιγμή την ελάχιστη ελπίδα, να διαπιστώσουμε ότι οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ πρόδωσαν και τσαλαπάτησαν τα όνειρα και τις προσδοκίες όλων όσοι από εμάς υπηρετήσαμε χωρίς ιδιοτέλεια αυτό το κόμμα. Γιατί το ΠΑΣΟΚ το υπηρέτησαν πολλοί που είχαν ιδιοτελείς σκοπούς και συμφέροντα, το αξιοποίησαν σαν ευκαιρία για να βολευτούν, να πλουτίσουν, προδίδοντας τα οράματα και τις αξίες που όλοι μας πιστεύαμε.

Είμαι ένας από αυτούς που υπηρέτησαν το ΠΑΣΟΚ για πολλά χρόνια σαν απλό μέλος, γραμματέας Τοπικής Οργάνωσης, μέλος Περιφερειακής Επιτροπής Ηπείρου και μέχρι την 1η Νοέμβρη 2011, ημερομηνία που κατέθεσα την επιστολή παραίτησης μου από μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Ιωαννίνων και μέλος του ΠΑΣΟΚ.

Παντελής Θαλασσινός, Τραγουδοποιός

«Για ακόμα μια φορά θα ψηφίσω ΚΚΕ. Το μόνο κόμμα που μας προειδοποίησε, από την πρώτη στιγμή, για την Ευρώπη των καπιταλιστών. Απ' όλη την Αριστερά, ήταν το μόνο που δεν ψήφισε το Μάαστριχτ, σε αντίθεση με πολλά ευρωκομμουνιστικά κόμματα.

Το μόνο κόμμα που συνεχίζει, να είναι η σκέπη των εργαζομένων, και του συνδικαλισμού, όσο κι αν προσπάθησαν να τον καταργήσουν, και να τον αποδυναμώσουν. Στέκει, μαχόμενο κοντά στους χώρους εργασίας, και στηρίζει αλληλέγγυα τους απεργούς και τους απολυμένους.

Ο σταθερός πυρήνας της Αριστεράς, που αν λείψει

ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ

Για να καλύψει τις κωλοτούμπες της η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για την κυβέρνηση που ονειρεύεται, είχε το θράσος να διαστρεβλώσει ακόμα και το Πρόγραμμα του ΚΚΕ που ξεκάθαρα ορίζει συμμετοχή του ΚΚΕ μόνο σε κυβέρνηση που παλεύει ενάντια στα μονοπώλια και για αποδέσμευση από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Με τον λάτρη της ΕΕ ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ το χωρίζει χάσμα στο σήμερα και όχι μόνο στο μέλλον.

Εργα και ημέρες των εκλεκτών του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Στα τέλη του Μάη 2011, παραμονές των εκλογών για την ανάδειξη νέου ΔΣ στον Ενιαίο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Ασφάλισης Επικούρησης (ΕΔΟΕΑΠ), το ασφαλιστικό ταμείο ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και επικούρησης των εργαζόμενων στον Τύπο και τα ΜΜΕ δημοσιογράφων και διοικητικών, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έριξε όλες του τις δυνάμεις για την επανεκλογή της προηγούμενης, υπό την πρόεδρο Ελένη Σπανοπούλου, διοίκησης.

Ποια ήταν όμως τα έργα αυτής της διοίκησης που κατά τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να επανεκλεγεί για να τα συνεχίσει; Οτι, λειτουργώντας ως προπομπός της αντιδραστικής και επώδυνης πολιτικής των κυβερνήσεων στον τομέα της Υγείας έσπευδε με αλλεπάλληλες αποφάσεις της να περικόπτει άγρια κατακτημένα, με αγώνες και θυσίες, δικαιώματα των ασφαλισμένων. Και όλ' αυτά τάχα για τη «σωτηρία» του Ταμείου, υιοθετώντας πλήρως την αντίστοιχη επιχειρηματολογία κυβερνήσεων και ΕΕ.

Αγριες περικοπές

Οι άγριες περικοπές άρχισαν από τις αρχές του 2010. Στο στόχαστρο της διοίκησης, με ομόφωνες αποφάσεις, μπήκαν το επίδομα των 500 ευρώ για τους

Μαύρα κοράκια

Ελληνοφρένεια Προεκλογικά Σποτ 2012

Με το ΚΚΕ η θέση των εργατών του πολιτισμού!

Σε υπερκέρδη του κεφαλαίου θα μετατρέπεται ο ιδρώτας των επιστημόνων και των εργατών στην πολιτιστική κληρονομιά και σε εμπορεύσιμο «είδος» τα τεκμήρια της συλλογικής μνήμης του λαού μας, όσο διαρκεί το σύστημα της εκμετάλλευσης

Η πάγια θέση του ΚΚΕ ότι είναι αδύνατον να υπάρξει ολόπλευρη πολιτιστική ανάπτυξη προς όφελος του λαού με την οικονομία να βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, επιβεβαιώνεται κάθε στιγμή, με κάθε αφορμή. Οι κομμουνιστές επιμένουν, απευθυνόμενοι στους - με καλή θέληση - εργάτες του πνεύματος, της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας και της διάσωσης της πολιτιστικής κληρονομιάς, ότι είναι αντικειμενικά αδύνατο να καρποφορήσει ο κόπος και η προσφορά τους προς όφελος του λαού μέσα στον καπιταλισμό. Διότι είναι τουλάχιστον αφέλεια να περιμένεις πολιτιστική «ευαισθησία» από ένα σύστημα που αντιλαμβάνεται σαν «πηγή» κεφαλαιοκρατικής κερδοφορίας και σαν εμπόρευμα τα πάντα, από την εργατική δύναμη μέχρι τον αέρα.

Φοβάται το ΚΚΕ;

Από τα κόμματα που συμμετέχουν στις εκλογές με κάποιες αξιώσεις, όλα προτείνουν σαν λύση την κατάκτηση από από αυτά της κυβερνητικής εξουσίας. Όλα εκτός από ένα. Το ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ δεν προτείνει στους ψηφοφόρους να το ψηφίσουν για να γίνει χαλίφης στη θέση των προηγούμενων χαλίφηδων με άθικτο το σύστημα εξουσίας. Προτείνει το ξερίζωμα του προηγούμενου "χαλιφάτου", και το πέρασμα της εξουσιας στα  χέρια του λαού. Τότε μόνο μπορεί να αναλάβει μαζι με το λαό ευθύνες διακυβέρνησης μέσα σε μια εντελώς νέα, ριζικά διαφορετική κατασταση.

•  Ειναι λοιπόν δειλό κόμμα το ΚΚΕ ή μήπως ακριβώς το αντίθετο; 
• Φοβαται και δεν βάζει ζήτημα εξουσίας όπως λένε οι αστοί και μικροαστοί "αναλυτές" ή είναι το μόνο κόμμα που βάζει πραγματικά ζήτημα εξουσίας; 
• Δεν τολμάει και δεν προτεινει λύση διεξόδου  ή είναι το μόνο κόμμα που

Με το κόμμα της εργατικής τάξης

Μια βδομάδα απέμεινε για τη διεξαγωγή των εθνικών εκλογών. 

Ο αστικός πολιτικός κόσμος συνήθως τις εμφανίζει ως την ύψιστη στιγμή της λαϊκής βούλησης. 

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για αστικές εκλογές για την ανάδειξη αστικού κοινοβουλίου και αστικής κυβέρνησης. 

Απ' αυτή την άποψη είναι επί της ουσίας κορυφαία στιγμή για το αστικό πολιτικό σύστημα. Μ' αυτό κατορθώνει δυο κυρίως πράγματα: 

α) να ανανεώνει τις εσωτερικές του ισορροπίες και 

β) να δημιουργεί την ψεύτικη επίφαση στην πλειοψηφία του λαού ότι αυτός εκλέγει τη δική του κυβέρνηση. Για το σκοπό αυτό λειτουργούν όλα τα φίλτρα της αστικής προπαγάνδας με κύριο μοχλό τα ΜΜΕ. Ωστόσω, αυτό δε σημαίνει μια ενέργεια περιττή για το λαό. Χρειάστηκαν πολυετείς αγώνες και θυσίες για να επιβάλουν οι πληβείοι τη θέλησή τους στην αστική τάξη.

Πρωτοπόρος σ' αυτό τον αγώνα με πόνο και αίμα η πλειοψηφία των εργαζομένων, η εργατική τάξη. Επρεπε να ακουστεί ακόμη και στην κάλπη η φωνή από τα εργοστάσια, τα γιαπιά και τα χωράφια. Τώρα γίνεται συνεχής προσπάθεια η διαδικασία των αστικών εκλογών να είναι το εφαλτήριο ανανέωσης της αστικής εξουσίας. Χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για το μεγάλο αστικό βρόχο στο λαιμό του εργαζόμενου λαού.

Σκέψεις ενός φανατικού Βαλκάνιου

1. Αυτή τη φορά, η κάλπη έχει το σχήμα του τάφου που δεν περιμένει την ψήφο, αλλά τον ίδιο τον πολίτη να πέσει μέσα. 
Οι ηθικοί αυτουργοί που χρεώνονται τους αυτόχειρες, προσπαθούν, εν μέσω εκλογών, να δημιουργήσουν μια σύνθεση επίπλαστης ηρεμίας και λησμονιάς που θα σκεπάσει τους νεκρούς.

2. Ρηχός και επικίνδυνος ο Χρυσοχοΐδης χοντραίνει το παιχνίδι της κρατικής τρομοκρατίας. 

Τυπική συμπεριφορά καμένου χαρτιού. 

Αξίζει να πάρει μια θέση στο Επικρατείας της «Χρυσής Αυγής».

3. Η ελληνική Αριστερά δεν θ' αργήσει να εισπράξει την περιφρόνηση των πολιτών, εξαιτίας της προσκόλλησής

Οι μαγνήτες και οι καρφίτσες

Είμαστε σε πόλεμο. Η μόνη αλήθεια που γίνεται απολύτως και εμπειρικά κατανοητή και αποδεκτή από το σύνολο του ελληνικού λαού ως ιστορικού υποκειμένου. Κι επιμένω, σύντροφοι, μέρες προεκλογικές που είναι, στο ιστορικό υποκείμενο ελληνικός λαός, γιατί πάνε δεκαετίες τώρα, ειδικώς δε η τελευταία ευρωδεκαετία μετράει, που πλην ΚΚΕ κι όχι γενικώς της αυτοπροσδιοριζόμενης αριστεράς, ο λαός δεν... «παίζει», ούτε στην κεντρική πολιτική σκηνή, αλλά ούτε και στο τρέχον αφόρητο πολιτικό λεξιλόγιο, ρόλο.

Σιχάθηκα και βαρέθηκα να αντιπαρατίθεμαι, ακούοντας πολιτικά υποκείμενα να απευθύνονται προεκλογικά ή μη στις μάζες των πολιτών, μιλώντας για ...κοινωνία, κοινωνικούς εταίρους, κοινωνικές ομάδες κι ό,τι άλλο συστήνουν οι διαφημιστές ως ομάδα - στόχο (το λεγόμενο στη γλώσσα τους τάργκετ γκρουπ) ή «στοχοποιημένο κοινό», έτσι ώστε ο λαός να κατακερματίζεται και να χειραγωγείται, δικαιώνοντας τις ...δημοσκοπήσεις.

Με κάτι τέτοια επικοινωνιακά «έξυπνα όπλα», που πολλές φορές λανθασμένα τα υποβιβάζουμε σε τερτίπια, ο λαός αποδέχεται να κοιτάζει το είδωλό του στον αντιπροσωπευτικό καθρέφτη της αστικοδημοκρατικής εξουσίας ως

Αντιδραστικό παραλήρημα πανικού

Ο Αντ. Σαμαράς υπέγραψε ως υπουργός Εξωτερικών τη Συνθήκη του Μάαστριχτ πριν από 20 χρόνια αλλά στη χώρα «υπήρχε ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς»! 
Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εναλλάσσονται στην εξουσία εδώ και 40 σχεδόν χρόνια, αλλά «τις προηγούμενες δεκαετίες υπήρχε ιδεολογική τρομοκρατία της Αριστεράς, που απαγόρευε ακόμα και να μιλάμε για τα προβλήματα που βασάνιζαν την κοινωνία ή παρέλυαν την οικονομία»! 
Οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι, οι τραπεζίτες παραγέμιζαν τα θησαυροφυλάκιά τους και γιγαντώθηκαν «μέχρι σκασμού», εκμεταλλευόμενοι την υπεραξία που παράγει ο εργαζόμενος λαός, αλλά «όλα τα προηγούμενα χρόνια η επιχειρηματικότητα ήταν υπό διωγμό»! 

H Λιάνα Κανέλλη στο ΣΚΑI

Ο "Καμμένος" ΣΥΡΙΖΑ ...

Κυβέρνηση με τον Καμμένο θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ.... 

Το είπε ο Αλέξης  σε συνέντευξή του αναφέροντας: «Εάν, όμως, παρ' όλα αυτά, εμείς, ως Αριστερά, καταθέσουμε την πρότασή μας και χρειαζόμαστε πέντε ψήφους του Καμμένου και έρθει να μας τις δώσει ως ανοχή ή ως στήριξη δε θα τον πετάξουμε, δε θα του πούμε δεν τις θέλουμε...». 

Να κυβερνήσουν θέλουν οι άνθρωποι και όπως να 'ναι

(ο Αλέξης θέλει νάναι χαλίφης στη θέση του χαλίφη... οπωσδήποτε, εδώ και τώρα...). 

Αλλά προχώρησε ακόμη παραπέρα, αφού έκανε την κυβέρνηση. 

Εδωσε την πρωθυπουργία στην Αλέκα !!! 

Επικίνδυνη η λεγόμενη αντιμνημονιακή κυβέρνηση (video)

Να μην πάρουν ανάσα

Οι κωλοτούμπες πάνε σύννεφο. Εφτασε ο Σαμαράς να μιλά για ανατροπή. Εννοεί βέβαια πλήρη ανατροπή των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων. Και εγγυάται στην αστική τάξη ότι θα πορευτεί με σταθερότητα σ' αυτή τη γραμμή.

Το «όλον» ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να εμφανιστεί αναπαλαιωμένο και καλεί σε πανστρατιά σα να μην υπήρξε ποτέ ο μέχρι τώρα κυβερνητικός βίος του.

Στο γενικό κάλεσμα της αστικής τάξης να μην προκύψει «ακυβερνησία» ανταποκρίνονται άμεσα το ένα μετά το άλλο τα κόμματα που στηρίζουν τον ευρωμονόδρομο, φτάνοντας στο σημείο να γλείφουν σήμερα εκεί που υποτίθεται ότι έφτυναν χτες.

Ολοι αυτοί μαζί προσπαθούν να στήσουν ένα ισχυρό δίχτυ εγκλωβισμού του λαού έτσι που να παραμείνει αδιατάρακτη η αστική εξουσία.

***

Πέρα από τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης και τους στόχους των κομμάτων που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στεριώνουν την εξουσία της, ανεξάρτητα και

Γιατί ;

- Γιατί διάφοροι, διαλαλούν δεξιά κι αριστερά, ότι η κυβέρνηση της 7ης Μάη, έχει την όποια σχέση με την πληρωμή μισθών και συντάξεων ;
- Γιατί συνεχίζουν απτόητοι οι υπηρέτες του καπιταλιστικού συστήματος, να υποστηρίζουν ότι τα δάνεια έχουν την οποιαδήποτε σχέση με την πληρωμή μισθών και συντάξεων ;
- Γιατί άραγε οι αριστεροί μαϊντανοί του καπιταλιστικού συστήματος, της ντόπια και της ξένης πλουτοκρατίας, τύπου Κουβέλη, Τσίπρα και άλλων, προβάλλουν τάχατες ότι … ράβουν κοστούμι πρωθυπουργού ;
- Γιατί τα αστικά κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που βρήκαν την ευκαιρία με την καπιταλιστική κρίση να πετσοκόψουν όλες τις μέχρι σήμερα καταχτήσεις των εργαζομένων, λένε αυτές τις μέρες τόσο 

μεγάλα ψέματα ;
- Γιατί Σαμαράς και Βενιζέλος δεν τολμούν να κάνουν ανοιχτές συγκεντρώσεις ;

Η γαλλική εμπειρία διδάσκει ...

Με αφορμή τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία και τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου δυνάμωσε η προπαγάνδα περί της ανόδου της ακροδεξιάς. Η ακροδεξιά στη Γαλλία, που φτάνει το 18%, δεν είναι ένα ξαφνικό φαινόμενο, αλλά ανδρώθηκε μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα από τις αστικές δυνάμεις και ιδιαίτερα τη σοσιαλδημοκρατία. Ο «σοσιαλιστής» Μιτεράν ήταν ο πρώτος που την προώθησε για να κόψει ψήφους από τη δεξιά. Αυτός ήταν ο ένας παράγοντας, όμως υπάρχει και ένας άλλος σημαντικός παράγοντας, αυτός της ενσωμάτωσης του εργατικού κινήματος στο σύστημα. Και εδώ κρίσιμο ζήτημα είναι το κόμμα της εργατικής τάξης και ο προσανατολισμός του.

Το παράδειγμα της Γαλλίας είναι αποκαλυπτικό. Το Γαλλικό ΚΚ είχε στρατηγική σαν του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή στρατηγική που υποσχόταν «εύκολες» λύσεις στα προβλήματα της εργατικής τάξης μέσω κυβερνητικών λύσεων για έναν «ανθρώπινο» καπιταλισμό. Αυτή ήταν στρατηγική του στο εργατικό κίνημα, που ενσωμάτωνε

Tο ΚΚΕ και οι κυβερνήσεις

Το ΚΚΕ δε συμμετέχει σε καμία κυβέρνηση μετά τις εκλογές της 6ης Μάη. Οι εργάτες, τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να προβληματιστούν από αυτή τη στάση και να σκεφτούν: Γιατί το ΚΚΕ έχει αυτή τη θέση; Γιατί την άλλη μέρα οποιαδήποτε κυβέρνηση σχηματιστεί, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, θα είναι στις θέσεις τους. Η Ελλάδα θα είναι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ τον Ιούνη θα έρθουν και νέα μέτρα. Τι σημαίνει αυτό; Οτι έτσι κι αλλιώς την εξουσία θα την έχουν οι καπιταλιστές. Και πως όποια κυβέρνηση προκύψει, όποιο δήθεν φιλολαϊκό μέτρο πάρει, θα σκοντάψει ακριβώς σ' αυτή την εξουσία.

***

Μήπως κάποιο από τα κόμματα που καλούν σε συνεργασία έχουν πει ότι τα μονοπώλια χάσουν την εξουσία που έχουν; Ούτε κουβέντα. Καλούν το ΚΚΕ να μπει σε μια κυβέρνηση στην οποία το ΚΚΕ θα έχει θέση και θα παλεύει για αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, μονομερή διαγραφή του χρέους, Λαϊκή Εξουσία και το άλλο κόμμα λέει ότι δεν μπορούμε να αναπτυχθούμε έξω από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι δυνατόν να υπάρξει συνεργασία όταν υπάρχουν τόσο διαμετρικά αντίθετες θέσεις σε ζητήματα στρατηγικής; Είναι ποτέ δυνατόν μια τέτοια κυβέρνηση να δώσει προοπτική στο λαό όταν το ένα κόμμα λέει ανάπτυξη χωρίς καπιταλιστές με όλη την εργατική λαϊκή εξουσία και η άλλη θέλει ανάπτυξη με διαπραγμάτευση από την οποία θα ωφεληθούν οι καπιταλιστές αφού αυτοί θα έχουν την ιδιοκτησία των εργοστασίων, των ναυπηγείων, των βαποριών;

Οχι μόνο τις ψήφους του Καμμένου θα δεχτεί αλλά «και την Αλέκα πρωθυπουργό»...

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε στο tvxs.gr, προχτές, ο Αλέξης Τσίπρας. Εκεί, λοιπόν, ανάμεσα σε άλλα ενδιαφέροντα δήλωσε: «Εάν, όμως, παρ' όλα αυτά, εμείς, ως Αριστερά, καταθέσουμε την πρότασή μας και χρειαζόμαστε πέντε ψήφους του Καμμένου και έρθει να μας τις δώσει ως ανοχή ή ως στήριξη δε θα τον πετάξουμε, δε θα του πούμε δεν τις θέλουμε...».

Μάζευε κι ας είν' και ρώγες! Οχι μόνο τις ψήφους του Καμμένου θα δεχτεί αλλά «και την Αλέκα πρωθυπουργό», λέει, «αν το ΚΚΕ δώσει στήριξη σε μια τέτοια κυβέρνηση».

Να λοιπόν τι κυβέρνηση θέλει. Κυβέρνηση με τον Καμμένο. Τόσο προοδευτική και αριστερή. Κυβέρνηση με ένα απόκομμα της ΝΔ, ένα κόμμα του κεφαλαίου, της ΕΕ, των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών με Ρωσία, Κίνα, κ.λπ. Λες και αυτά τα κράτη θα βοηθήσουν την Ελλάδα ανιδιοτελώς και δε θα λεηλατήσουν μεγάλο κομμάτι του πλούτου της σε ενέργεια, μεταφορές, λιμάνια κλπ...

Ο Αλ. Τσίπρας έχει πει πως θέλει «αντιμνημονιακή» κυβέρνηση με πυρήνα την αριστερά. Με τον Καμμένο συμμαχίες λοιπόν...

Γιατί προβάλλουν τον μπαμπούλα της «Χρυσής Αυγής»;

-- Τι κρύβει το κάλεσμα του Βενιζέλου για πανδημοκρατική συσπείρωση ή τα αντιναζιστικά καλέσματα του Σαμαρά;

Η ψηφοθηρική και αποπροσανατολιστική τακτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που όψιμα προβάλλουν τον μπαμπούλα της «Χρυσής Αυγής», δεν πρέπει να αγγίζει το λαό. 

Το πρόβλημα δεν είναι γενικά και αόριστα ο νεοφασισμός. 

Είναι το σύστημα και το πολιτικό του προσωπικό που ποτίζουν και τέτοιες γλάστρες. 

Η πολιτική τους και το σύστημα που υπηρετούν, στρώνουν το έδαφος και στη «Χρυσή Αυγή», το νεοναζιστικό κόμμα του Μιχαλολιάκου. 

Τα ίδια δεν έκαναν και με το ΛΑ.Ο.Σ.; Τι έλεγε ο Καρατζαφέρης όταν πρωτοξεκίνησε; Τα ίδια ακριβώς που λέει η «Χρυσή Αυγή». 

Τα ίδια δεν έλεγαν οι Γεωργιάδης και Βορίδης πριν φορέσουν τα υπουργικά κοστούμια; 

Δεν έχει χουντικούς ο ΛΑ.Ο.Σ., διάφορους Απριλιανούς στα ψηφοδέλτιά του, διάφορους που διαφημίζουν τη συμβολή τους στον αντικομμουνιστικό αγώνα; 

Η ... «δευτέρα παρουσία»

 «Δεν έχετε» - λένε συχνά όταν απευθύνονται στο ΚΚΕ - «προτάσεις για άμεσες λύσεις στα λαϊκά προβλήματα. Τα παραπέμπετε όλα στη λαϊκή εξουσία». 

Το ΚΚΕ όχι μόνο έχει προτάσεις σήμερα για άμεσες λύσεις σε λαϊκά προβλήματα αλλά είναι πάμπολλα τα παραδείγματα που δείχνουν ότι συγκεκριμένες προτάσεις του ΚΚΕ όταν τις πάλεψε οργανωμένα το εργατικό λαϊκό κίνημα, κέρδισε. Το ΚΚΕ είναι πρωτοπόρο στον αγώνα για την προστασία των εργατικών λαϊκών οικογενειών. Είναι πρωτοπόρο σε αγώνες για άμεσες λύσεις ανακούφισης από την αντιλαϊκή επίθεση με συγκεκριμένες προτάσεις και σχεδιασμό που αφορούν τους εργατοϋπάλληλους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τα λαϊκά νοικοκυριά. Ο στρατηγικός στόχος της λαϊκής εξουσίας δε σημαίνει ότι το ΚΚΕ δεν έχει θέσεις για την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων από τη βαρβαρότητα που βιώνουν σήμερα.

Ο αγώνας ενάντια στα χαράτσια της ΔΕΗ και στη διακοπή ηλεκτροδότησης, παραπέμπει στο σοσιαλισμό; Σε αυτό το αμεσότατο μέτωπο πάλης, πάνω από 1.500.000 άνθρωποι ανταποκρίθηκαν, πίεσαν και ανάγκασαν την κυβέρνηση να αναδιπλωθεί.

Μαύρο στους θεομπαίχτες!

- «Γαλλία: Τι σημαίνει η σαρωτική ήττα του Σιράκ - ΑΡΙΣΤΕΡΗ γροθιά στο Μάαστριχτ - Θρίαμβος της Αριστεράς» (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 2-6-97).

- «Η Γαλλία, κλειδί τώρα της πορείας για Μάαστριχτ. ΕΥΡΩ-ΑΝΑΣΑ - Προσδοκίες για πιο χαλαρή λιτότητα» (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 3-6-97). Την ίδια μέρα φωτογραφία του Γ. Παπαντωνίου στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας με την εξής λεζάντα που αποδίδει λόγια του υπουργού: «Πορευόμαστε προς αριστερό Μάαστριχτ»!

- «Νέα πνοή για Ευρώπη». «Στροφή για "άλλο" Μάαστριχτ - Η νίκη της γαλλικής Αριστεράς ανοίγει το δρόμο για την ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής. Ευνοείται η Ελλάδα» (ΕΘΝΟΣ 2-6-97).

- «Θρίαμβος Ζοσπέν ανατρέπει το Μάαστριχτ» (ΕΞΟΥΣΙΑ 2-6-97).

- «Μετά τη θριαμβευτική επιστροφή της Αριστεράς στη Γαλλία ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ για την πορεία της Ευρώπης» (ΑΥΓΗ 3-6-97).

***

Αυτά έγραφαν τότε. Αν σβηστούν τα ονόματα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Σήμερα, πάλι, όλοι μαζί θριαμβολογούν για τη διαφαινόμενη επικράτηση Ολάντ, την οποία συνδέουν με φιλολαϊκές αλλαγές στην ΕΕ, με χαλάρωση του δημοσιονομικού

Θέλει να κυβερνήσει με στήριξη Καμμένου και ΠΑΣΟΚων

Αφού δημοσκοπικά είμαι στα ίδια με Βενιζέλο και Σαμαρά, γιατί να μη θέλω πρωθυπουργία, αναρωτιέται ο Τσίπρας...

Να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα προσπαθούσαν χτες στο ΣΥΡΙΖΑ μετά την ομολογία του επικεφαλής του σε συνέντευξη στο tvxs.gr, όπου αναφερόμενος στο ενδεχόμενο το κόμμα του να πάρει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης πρόσθεσε: «Εάν εμείς, ως αριστερά, καταθέσουμε την πρότασή μας και χρειαζόμαστε πέντε ψήφους του Καμμένου και έρθει να μας τις δώσει ως ανοχή ή ως στήριξη δε θα τον πετάξουμε, δε θα του πούμε δεν τις θέλουμε, συνεχίστε με το μνημόνιο όλοι οι υπόλοιποι».

Αλλωστε, όπως είπε σε άλλη του συνέντευξη (protagon.gr), «ο Καμμένος έχει κάνει κάποιες παρουσίες στη βουλή οι οποίες ήταν ενδιαφέρουσες. Και μπορεί και να του πιστώνουν και το γεγονός ότι εν πάση περιπτώσει θα μπορούσε να μείνει στο μαντρί που λέμε, όταν το μαντρί διεκδικεί να γίνει εξουσία και δεν το 'κανε. Ε, αυτό το πιστώνεται, είναι γεγονός».

Πρόσθεσε ακόμα ότι οι βλέψεις τους είναι πολύ ευρύτερες και τους οδηγούν κατευθείαν στην αγκαλιά του ΠΑΣΟΚ, αφού, όπως είπε, «μιλάμε για μια κυβέρνηση η οποία θα 'χει πυρήνα στην αριστερά, μπορεί να είναι και δυνάμεις επαναλαμβάνω,

Ρωτάνε το ΚΚΕ, πού θα βρεθούν λεφτά έξω από την ΕΕ;

-- Αν η Ελλάδα αποδεσμευτεί από την ΕΕ, όπως προτείνει το ΚΚΕ, πού θα βρεθούν χρήματα για μισθούς, συντάξεις, νοσοκομεία, Παιδεία κ.λπ., αφού δε θα δοθούν τα δάνεια;

• Τα λεφτά τα βγάζει η δουλειά των εργαζομένων και τα κλέβουν οι καπιταλιστές νόμιμα μέσω της κλοπής του μεγαλύτερου μέρους της δουλειάς τους (υπεραξία), έτσι βγάζουν το κέρδος.
• Το ΚΚΕ προτείνει στο λαό να ανατρέψει την εξουσία του κεφαλαίου στην Ελλάδα και μιλά για αποδέσμευση με εργατική λαϊκή εξουσία και όχι «σκέτο αποδέσμευση», όπως σκόπιμα παραποιούν τα αστικά επιτελεία.
• Η λαϊκή εξουσία θα διαγράψει το χρέος. Επομένως τα χρήματα για το χρέος θα τεθούν στην υπηρεσία του λαού. Εκτός από τα δάνεια, ο λαός πληρώνει, μέσω της φοροληστείας του, επιπλέον χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό στους δανειστές. Αρα και αυτά τα επιπλέον θα τα διαχειρίζεται ο λαός.
• Θα καταργηθούν τα διάφορα χρηματικά πακέτα και επιδοτήσεις που σήμερα δίνονται στο κεφάλαιο, για να κάνει επενδύσεις, να μεταφέρει επιχειρήσεις στο εξωτερικό, που αδειάζουν τα κρατικά ταμεία. Και αυτά θα μπουν στη λαϊκή υπηρεσία.
• Θα μειωθούν δραστικά οι δαπάνες για τους εξοπλισμούς, αφού θα περιοριστούν στους αναγκαίους για την άμυνα της Ελλάδας και όχι για τους πολέμους του ΝΑΤΟ και θα σταματήσουν οι αποστολές στρατού σε χώρες που το ΝΑΤΟ κάνει πόλεμο (π.χ. Κόσσοβο, Αφγανιστάν) αλλά και οι εμπλοκές της Ελλάδας σε πολέμους (π.χ. Λιβύη) με το τεράστιο κόστος που συνεπάγονται.

Η "υπόλοιπη" αριστερά κι ένα φάντασμα ...

Τελικά, η Φωφάρα σίγουρα τα έχει χάσει. Έχει κόψει κάβο, που λένε. Όποτε την ακούω να μιλάει, η γυναίκα είναι εκτός τόπου και χρόνου. Και το πρόβλημα δεν είναι ότι μπουρδολογεί ασύστολα. Παλιά της τέχνη, κόσκινο. Είναι ότι πλακώνουν δημοσιογράφοι, δημοσιολόγοι και αναλυτές (φυσικά, όλοι τους "έγκυροι") και αναλύουν τις μπούρδες της. Για να βγάλουν τί; Τί μπορεί να προκύψει από την ανάλυση μιας μπούρδας; Όπως έλεγε κάποτε ο Νιόνιος: "και να ταΐσεις κακάο τη γελάδα, δεν θα 'ναι πάλι πιθανό ν' αρμέξεις σοκολάδα"...

Δεν θα μείνω στο ότι η Φωφάρα "χαιρέτισε" τις δηλώσεις Ολάντ. Εκπρόσωπος τύπου είναι, δικαίωμά της να χαιρετάει και να κουνάει το μαντήλι σε όποιον θέλει. Εγώ θα μείνω στην εξής αποστροφή από τις δηλώσεις της: "Καλούμε τις υπόλοιπες δυνάμεις τις ελληνικής αριστεράς να ακολουθήσουν το παράδειγμα της γαλλικής αριστεράς και να στηρίξουν αυτό τον δρόμο".

Προεκλογική συγκέντρωση ΚΚΕ στην Αθήνα

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Την Τετάρτη 2 Μάη, στις 8 μ.μ., στο Πεδίον του Αρεως

Θα μιλήσει η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος Αλέκα Παπαρήγα

Την Τετάρτη 2 Μάη, στις 8 μ.μ., στο Πεδίον του

Η «γαλλική επανάσταση» ...

Αυτή η «γαλλική επανάσταση» κράτησε λίγο. 

Ισα που έγινε τίτλος στα πρωτοσέλιδα. Ο ίδιος ο Ολάντ έβαλε τα πράγματα στη θέση τους: Χαρακτήρισε «απαραίτητη τη δημοσιονομική πειθαρχία», δήλωσε καθαρά ότι όχι μόνο δεν απορρίπτει το Σύμφωνο Δημοσιονομικής Πειθαρχίας, αλλά και ότι θα το εμπλουτίσει.

Κρίμα, πάνω που διάφοροι - απ' τον Καρατζαφέρη ως τον Τσίπρα κι απ' τον Βενιζέλο ως τον Σαμαρά - άρχισαν να μιλάνε για το «γαλλικό παράδειγμα» και να το πλασάρουν ως ελπίδα και για τον ελληνικό λαό, το παράδειγμα έδειξε τα δόντια του: Ο Ολάντ είπε σε απλά ελληνικά «τα κεφάλια μέσα».

Η μόνη που έμεινε να πανηγυρίζει είναι η Τρέμη στο «Mega». Παραφράζοντας τη φράση του Κομμουνιστικού Μανιφέστου διαπίστωσε ότι «πάνω απ' την Ευρώπη πλανάται ένα φάντασμα, το φάντασμα της ανάπτυξης». Μη γελάτε, το είπε σοβαρά. Το είπε όταν από το ρεπορτάζ μεταδόθηκε η είδηση πως και η Μέρκελ συμφωνεί με τον Ολάντ ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας πρέπει να «εμπλουτιστεί» με ένα παράρτημα για την ανάπτυξη.

***

Η ανάπτυξη είναι η μαγική λέξη που επαναλαμβάνεται από το 1992 ως σήμερα στους τίτλους όλων των συμφωνιών της ΕΕ και επαναλαμβάνουν τώρα τόσο ο

Ερώτημα … καταγωγής !!!

Ναι ρε παιδιά !
Νομίζω ότι όποιος ξέρει, ας μας το πει και σε μας.

Η καταγωγή του Mr. Alexis, βαστάει από τον γνωστό Γκαίμπελς ;;;

Τι, γιατί το ρωτάω …

Μα, στην κεντρική προεκλογική αφίσα του ΣΥΡΙΖΑ, αξιοποιείται μια φωτογραφία με νεαρές διαδηλώτριες, οι οποίες,

ΟΜΩΣ, …

ΕΙΝΑΙ   ΚΝΙΤΙΣΣΕΣ  !

Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω

Η ΕΕ κλυδωνίζεται στη δίνη της κρίσης, ο καπιταλιστικός κόσμος γενικότερα αγκομαχάει να ξεφύγει από τη μέγκενη της κρίσης και τις αντιφάσεις του και μπροστά στο φάσμα μιας νέας κρίσης γίνεται όλο και πιο επιθετικός, όλο και πιο αντιδραστικός και ταυτόχρονα πιο ανήσυχα τα επιτελεία του για το ενδεχόμενο λαϊκών εξεγέρσεων. Αυτό το συμπέρασμα αναδείχνεται ακόμα και από τις αναλύσεις σοβαρών αστών ερευνητών και αναλυτών.

Η εναλλακτική λύση, ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, η σοσιαλιστική προοπτική είναι όσο ποτέ άλλοτε αναγκαία και αντικειμενικά ώριμη. Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης δεν μπορεί να δώσει τίποτα πια το θετικό για τους λαούς, παρά μόνο πείνα, ανεργία, φτώχεια, δυστυχία, μπόλικη καταστολή και πολέμους.
Είναι λογικό μέσα σε αυτές τις συνθήκες και με δεδομένο το σημερινό συσχετισμό δύναμης και την ιδεολογική κυριαρχία της αστικής τάξης να μην είναι άμεσα ορατή αυτή η προοπτική σε πλατιές εργατικές και λαϊκές μάζες. Ταυτόχρονα, είναι μεγάλη η πίεση για αλλαγές, καθώς μεγαλώνει η ανασφάλειά τους για το μέλλον και δεν μπορούν να ζήσουν όπως πριν.
Στις συνθήκες της Ελλάδας η κατάσταση στη συγκεκριμένη συγκυρία γίνεται ακόμα πιο σύνθετη γιατί το κλασικό δικομματικό σύστημα της άρχουσας τάξης βρίσκεται σε αποδιοργάνωση, πράγμα που απελευθερώνει μεγάλο τμήμα του λαού που ήταν στην επιρροή του.

ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΗ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ «ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ»!

ΤΟ ΚΚΕ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΠΟΥΛΗΣΕΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ 

ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΗ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ «ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ»! 

Ψήφος παρεμπόδισης, αντεπίθεσης και ανατροπής είναι μόνο η ψήφος στο ΚΚΕ

Μην ανέχεσαι να σε τρομοκρατούν με απειλές και εκβιασμούς το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και η ΕΕ ούτε να σε κοροϊδέψουν τα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα, «αριστερά» και «δεξιά». 
Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του Καμμένου και άλλοι «αντιμνημονιακοί», σε κοροϊδεύουν όταν σου λένε ότι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει λύση για το λαό, αρκεί να γίνουν αυτοί κυβέρνηση.

Είναι ψέμα ότι μια τέτοια κυβέρνηση θα σε κάνει να ανασάνεις. Τα βάρβαρα μέτρα που έφεραν φτώχεια, έχουν τη σφραγίδα του Μάαστριχτ που όλοι αυτοί έχουν ψηφίσει. Τα ίδια μέτρα εφαρμόζουν σε όλες τις χώρες της ΕΕ, με ή χωρίς μνημόνια.

Πώς θα λειτουργεί η εργατική, λαϊκή εξουσία;

Τα αστικά ΜΜΕ, τώρα, την προεκλογική περίοδο, πασχίζουν να υπονομεύσουν στις λαϊκές συνειδήσεις την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για την εργατική, λαϊκή εξουσία, με αιχμή της προπαγάνδας τους το ζήτημα της δημοκρατίας. Αντιπαραθέτουν τη λειτουργία της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας καλλιεργώντας συνειρμούς ότι στην εργατική, λαϊκή εξουσία δε θα υπάρχει δημοκρατία αφού η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν έχουν δυνατότητα να εκλέγουν βουλευτές κ.λπ. Ρωτάνε, για παράδειγμα, θα υπάρχει κοινοβούλιο; Πώς θα λειτουργεί; Και άλλα τέτοια. Δεν είναι ότι δεν ξέρουν. Αντιπαραθέτουν την αστική μορφή διαχείρισης (αυτό κάνει η αστική βουλή), της εξουσίας των καπιταλιστών, για να συγκαλύψουν το γεγονός ότι η σημερινή δημοκρατία είναι αντιδημοκρατική για το λαό, αφού νομοθετεί αντεργατικά, αντιλαϊκά. Και να εμποδίσουν την ολοένα και μεγαλύτερη επίδραση που ασκεί η πρόταση του ΚΚΕ σε πλατύτερες εργατικές, λαϊκές δυνάμεις.

***

Πώς θα λειτουργεί η εργατική, λαϊκή εξουσία; Θα υπάρχει βουλή; Βεβαίως θα υπάρχει βουλή. Αλλά δε θα είναι σαν τη σημερινή, όπου κάθε 4 χρόνια το εκλογικό σώμα εκλέγει βουλευτές σε εκλογικές περιφέρειες, δηλαδή σε εδαφική βάση. Οι λαϊκοί βουλευτές θα αντιπροσωπεύουν το εργοστάσιο, τον κλάδο, τους συνταξιούχους, τους φοιτητές, τους σπουδαστές, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους. Αντίστοιχα λοιπόν θα εκλέγονται από τα εργοστάσια, τις

Αντε ... και καλά στέφανα

Ευτυχή κατάληξη φαίνεται πως θα έχει το φλερτ της ΔΗΜΑΡ με το ΠΑΣΟΚ. Για τους ίδιους βεβαίως και όχι για το λαό. Ο Θ. Μαργαρίτης, στέλεχος της ΔΗΜΑΡ, ξεκαθάρισε χτες ότι όσες ψήφους πάρουν θα τις ακουμπήσουν στο ΠΑΣΟΚ, αποδεχόμενοι πρόταση συνεργασίας σε κυβερνητικό επίπεδο. Είπε συγκεκριμένα: «Η ΔΗΜΑΡ έχει έμπρακτα αποδείξει ότι έχει κουλτούρα συνεργασιών με τα ψηφοδέλτια συνεργασίας που κέρδισαν τους τρεις μεγάλους δήμους της χώρας. Επομένως δεν φοβάται τις ευρύτερες συμπράξεις. Στο κυβερνητικό πρόβλημα της χώρας διατυπώνει ένα πρόγραμμα με δυο βασικούς άξονες συνεννόησης. Την αναθεώρηση του μνημονίου στην κατεύθυνση της σταδιακής απαγκίστρωσης, αλλά και την παραμονή της χώρας στο ευρώ.

Χάβρα...

Ούτε μια ολοκληρωμένη απάντηση δεν άφησαν να ακουστεί οι Λυριτζής και Οικονόμου, που είχαν χτες καλεσμένη στην εκπομπή τους στο ΣΚΑΪ την Αλέκα Παπαρήγα. Μέσα σε συνθήκες πραγματικής χάβρας, ο ένας έκανε ερώτηση και πριν προλάβει να πει μια φράση η ΓΓ της ΚΕ, ακολουθούσε η επόμενη ερώτηση, πολλές φορές και για άσχετο θέμα. Πεταγόταν ο ένας, πεταγόταν ο άλλος και αυτό πήγε σχοινί - κορδόνι από την αρχή μέχρι το τέλος. «Θα υπάρχουν άλλα κόμματα αν πάρετε την εξουσία;», ρώταγε ο ένας. Πριν πάρει απάντηση και μόλις ακούγονταν οι πρώτες λέξεις από την Αλ. Παπαρήγα, ρωτούσε ο άλλος: «Δηλαδή (σ.σ. λες και είχε ακούσει απάντηση και ζητούσε εξήγηση) θα γίνονται εκλογές;». Ετσι κύλησε η χτεσινή συνέντευξη. Οπως και πολλές άλλες σε αστικά ΜΜΕ, που αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι να παρουσιάσουν έστω και ένα μικρό μέρος από την πρόταση του ΚΚΕ, ακόμα και τώρα που υποχρεώνονται λόγω των εκλογών να παραχωρήσουν λίγο τηλεοπτικό χρόνο στο Κόμμα. Προσπαθούν μάταια να βάλουν εμπόδια στο λαό να προσεγγίσει ολοκληρωμένα την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ.

Σαμαράς : Διά πυρός και σιδήρου επιβολή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Την αυταρχική θωράκιση του αστικού συστήματος ώστε να εφαρμόσει με άγρια καταστολή τα βάρβαρα μέτρα που βουλιάζουν το λαό στη φτώχεια και την εξαθλίωση, υπηρετεί η δέσμη των μέτρων για τη «διακυβέρνηση του κράτους» που παρουσίασε χτες στο Ζάππειο ο Α. Σαμαράς, προχωρώντας ταυτόχρονα σε επίδειξη της αποφασιστικότητάς του να επιβάλει διά πυρός και σιδήρου την αντιλαϊκή πολιτική.

Η δέσμη των μέτρων, που εξήγγειλε, είναι άρρηκτα δεμένη με το κυβερνητικό πρόγραμμα για την οικονομία που παρουσίασε την περασμένη Κυριακή και επιβεβαιώνουν ότι η «ανάπτυξη», που επαγγέλλεται, πάει χέρι χέρι με την καταστολή των εργατικών λαϊκών αγώνων. Καθόλου τυχαία, ο Α. Σαμαράς επανέλαβε και χτες την ιαχή «τέρμα πια η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς», απειλώντας τους εργαζόμενους που διεκδικούν και παλεύουν.

Ειδικότερα ο Α. Σαμαράς:

-- Αναγόρευσε σε υπ' αριθμόν ένα εχθρό τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, τις κινητοποιήσεις του ταξικού κινήματος, αλλά και το ίδιο το δικαίωμα στην απεργία,

Το ένα χέρι νίβει το άλλο

Με αφορμή τις γαλλικές εκλογές και την πιθανή επικράτηση Ολάντ, οι εγχώριοι σοσιαλδημοκράτες του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ έχουν βγει στα «κεραμίδια» προπαγανδίζοντας την πυροδότηση δήθεν «θετικών αλλαγών» στην ΕΕ. Αναπαράγοντας τη ρητορεία Ολάντ περί «επαναδιαπραγμάτευσης» του Συμφώνου Δημοσιονομικής Σταθερότητας και τον εμπλουτισμό του με «μέτρα ανάπτυξης», ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και τα στελέχη των οπορτουνιστών, επιχειρούν να σπείρουν αυταπάτες στα λαϊκά στρώματα για μια «νέα σελίδα» στην ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία.

«Περιμένω να νικήσει ο Ολάντ για ν' αλλάξουν οι συσχετισμοί στην Ευρώπη (...) όμως για να μετέχουμε σ' αυτούς πρέπει να είμαστε ζωντανοί», δήλωσε προχτές ο Ευ. Βενιζέλος, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει την επικράτηση Ολάντ σαν αφετηρία «για θετικές αλλαγές σε όλη την Ευρώπη». Επί της ουσίας, ο μεν Βενιζέλος θέτει σαν προτεραιότητα την εφαρμογή των σφαγιαστικών μέτρων του μνημονίου για να μείνει η Ελλάδα «ζωντανή» μέσα στην ΕΕ, ο δε ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού για «φιλολαϊκές λύσεις», με την Ελλάδα στην ΕΕ και τα μονοπώλια κυρίαρχα στην παραγωγή. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; Ποια είναι η συμβολή της