Με το ΚΚΕ η θέση των εργατών του πολιτισμού!

Σε υπερκέρδη του κεφαλαίου θα μετατρέπεται ο ιδρώτας των επιστημόνων και των εργατών στην πολιτιστική κληρονομιά και σε εμπορεύσιμο «είδος» τα τεκμήρια της συλλογικής μνήμης του λαού μας, όσο διαρκεί το σύστημα της εκμετάλλευσης

Η πάγια θέση του ΚΚΕ ότι είναι αδύνατον να υπάρξει ολόπλευρη πολιτιστική ανάπτυξη προς όφελος του λαού με την οικονομία να βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, επιβεβαιώνεται κάθε στιγμή, με κάθε αφορμή. Οι κομμουνιστές επιμένουν, απευθυνόμενοι στους - με καλή θέληση - εργάτες του πνεύματος, της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας και της διάσωσης της πολιτιστικής κληρονομιάς, ότι είναι αντικειμενικά αδύνατο να καρποφορήσει ο κόπος και η προσφορά τους προς όφελος του λαού μέσα στον καπιταλισμό. Διότι είναι τουλάχιστον αφέλεια να περιμένεις πολιτιστική «ευαισθησία» από ένα σύστημα που αντιλαμβάνεται σαν «πηγή» κεφαλαιοκρατικής κερδοφορίας και σαν εμπόρευμα τα πάντα, από την εργατική δύναμη μέχρι τον αέρα.

Οπως το έθεσε το ΚΚΕ στη θεματική συζήτηση στο τελευταίο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή»: «Μέσα σε αυτές τις συνθήκες προβάλλουν και στις τέχνες και τον πολιτισμό γενικότερα δύο τρόποι ανάπτυξης. Ο ένας, η καπιταλιστική ανάπτυξη. Στο κέντρο της έχει τα κέρδη των μονοπωλίων, την ακόμη μεγαλύτερη συγκέντρωση κεφαλαίων, τη μεγαλύτερη εξαθλίωση - οικονομική και πολιτισμική - του λαού. Ο άλλος είναι η ανάπτυξη που στηρίζεται στη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία. Εχει στο κέντρο του ενδιαφέροντός της την ανάπτυξη του πολιτιστικού επιπέδου του λαού, τις λαϊκές ανάγκες για ψυχαγωγία και πολιτιστική καλλιέργεια. Δεν υπάρχουν πια άλλα περιθώρια. Ο λαός και οι καλλιτέχνες δεν έχουν να περιμένουν τίποτε καλό από τις θυσίες που τους επιβάλει αυτή η κυβέρνηση. Πρέπει να ξεφύγουν από τα πλαστά διλήμματα που ορθώνουν μπροστά τους τα φερέφωνα του συστήματος. Είναι αναγκαίο να πιστέψουν στη δύναμή τους, να ορθώσουν και στον πολιτισμό μέτωπο αντίστασης και ανυπακοής. Να αγωνιστούν για μια ισχυρή ταξική κοινωνική συμμαχία, ικανή να ανατρέψει αυτήν την πολιτική και ακόμη παραπέρα να κλονίσει το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά τη φτώχεια, την εξαθλίωση, την απόλυτη κοινωνική ανισότητα. Να δώσουν συγκροτημένα και οργανωμένα τη μάχη για έναν άλλο πολιτισμό, που στο κέντρο του θα έχει τον άνθρωπο και τις πραγματικές του ανάγκες, στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας και λαϊκής εξουσίας».

Αυτό είναι το πραγματικό «μήνυμα» της Ακρόπολης

Οι παραπάνω διαπιστώσεις, τεκμηριωμένες όχι μόνο από την επιστημονική θεωρία, αλλά και από την ίδια τη ζωή, αφορούν σε κάθε πτυχή τους και τον τομέα της προστασίας και ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς. Είναι πια καιρός να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι, κάθε ειδικότητας, και αυτού του κλάδου, ότι ο αγώνας και το μεράκι τους να διασώσουν τη συλλογική μνήμη θα υπονομεύεται και θα ακυρώνεται συνεχώς, όσο το αποτέλεσμα της δουλειάς τους θα αντιμετωπίζεται με το βασικό, στον καπιταλισμό, κριτήριο του κέρδους των μονοπωλίων. Οσες αυταπάτες κι αν έχουν για το αντίθετο και όση «ομίχλη» κι αν «διαχέουν» οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες τους για να μην συνειδητοποιηθεί η πραγματική εργασιακή θέση και ο πραγματικός ρόλος του εξειδικευμένου προσωπικού της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας στον «πολιτιστικό» μηχανισμό και δομή του αστικού κράτους, η «επίμονη» πραγματικότητα αποκαλύπτει τη σαπίλα και τον κυνισμό του συστήματος έναντι των μνημείων.

Κριτήριο η πείρα

Μόνο η πείρα των τελευταίων μηνών με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και αργότερα με τη συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου αρκεί για να βγουν ανάλογα συμπεράσματα από τους εργαζόμενους στην Αρχαιολογική Υπηρεσία και για να μετατρέψουν αυτά τα συμπεράσματα σε κριτήριο ψήφου. Αραγε, τι άλλο συμπέρασμα, εκτός από τα προηγούμενα, μπορεί να προκύψει όταν από το 2010 μέχρι και σήμερα, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού (ΥΠΠΟ-Τ) - η ίδια και με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και με συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου - προχώρησε σε «μπαράζ» νομοθετικής θωράκισης των συμφερόντων του κεφαλαίου σε τομείς όπως ο τουρισμός και οι κατασκευές, σε σχέση με την αρχαιολογική έρευνα;

«Σταθμοί» μιας διαρκούς πορείας των κυβερνήσεων του δικομματισμού με στόχο την πλήρη εμπορευματοποίηση του πολιτισμού αποτελούν κατά σειρά:

1) Το «μνημόνιο συναντίληψης και συνεργασίας» μεταξύ του ΥΠΠΟ-Τ και του υπουργείου Υποδομών και Δικτύων το Σεπτέμβρη του 2010 με το οποίο συρρικνώνεται, χρονικά, η σωστική αρχαιολογική έρευνα στο όνομα της «επιτάχυνσης» των μεγάλων δημόσιων έργων. Επιβεβαιώνοντας, ουσιαστικά, ότι... όποτε η πολιτιστική κληρονομιά δεν «εξυπηρετεί» το κεφάλαιο, τότε αποτελεί «εμπόδιο».

2) Ο νόμος, πλέον, περί «Βελτίωσης του επιχειρηματικού περιβάλλοντος» ο οποίος περιλαμβάνει ανάλογο, με το παραπάνω, «μνημόνιο», αυτή τη φορά μεταξύ του ΥΠΠΟ-Τ και των εργολάβων που κατασκευάζουν μεγάλα ιδιωτικά έργα. Ετσι, το κεφάλαιο στις κατασκευές έχει πια τη δυνατότητα να προσλαμβάνει το ίδιο τους αρχαιολόγους για τη σωστική έρευνα. Δηλαδή, θα έχει υπαλλήλους του αυτούς που υποτίθεται ότι θα πρέπει να το «ελέγξουν»! Οπως κατήγγειλε η Επιτροπή του ΠΑΜΕ στο ΥΠΠΟ-Τ προς τους εργαζόμενους στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, με το νόμο αυτό υποβαθμίζεται ο ρόλος της Υπηρεσίας, ενώ «παγιώνεται και θεσμοθετείται η ανάμειξη των ιδιωτών στο αρχαιολογικό έργο». Επιπλέον, «θα αποτελέσει εργαλείο για την πλήρη ιδιωτικοποίηση της έρευνας», «συνδέεται άμεσα με το fast track και αντιμετωπίζει τις αρχαιότητες όχι ως κοινωνικό αγαθό, που χρήζει αποκλειστικά δημόσιας διαχείρισης, αλλά ως εμπόδιο που πρέπει να παρακαμφθεί προς χάριν της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας». Της καπιταλιστικής φυσικά.

3) Οι σχεδιασμοί για το νέο οργανόγραμμα του ΥΠΠΟ-Τ. Ουσιαστικά, μέσω του νέου οργανογράμματος, οι κρατικές δομές προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς προσαρμόζονται στο αντιδραστικό πλαίσιο του «Καλλικράτη». Οι συγχωνεύσεις υπηρεσιών της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και οι απολύσεις που συνοδεύουν το οργανόγραμμα είναι τα «παρελκόμενα» του «κλειδώματος» της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας στον «Καλλικράτη», που το ΚΚΕ αποκαλύπτει ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο από την «προσαρμογή του αστικού κράτους, έτσι ώστε να καταστεί πιο ικανό και αποτελεσματικό, στην εξυπηρέτηση της κερδοφορίας και συγκέντρωσης του κεφαλαίου».

Ολα τα παραπάνω εξακολουθούν να «συνοδεύονται» - και να προϋποθέτουν - την επέκταση της εργασιακής ομηρίας, τις απολύσεις, το πετσόκομμα και τις καθυστερήσεις στους μισθούς. Προωθούνται ταυτόχρονα με τη συνέχιση της υποχρηματοδότησης του πολιτισμού από το κράτος, όπως συνέβη στις αρχές του περασμένου Μάρτη με το «τσεκούρι» στις ανασκαφές, τη συντήρηση και την ασφάλεια των αρχαιολογικών χώρων και των μουσείων μέσω της τροποποιημένης - προς τα κάτω - κατανομής των πιστώσεων του προϋπολογισμού του τρέχοντος έτους. Τροποποίηση που για τον σύγχρονο πολιτισμό και την πολιτιστική κληρονομιά σήμανε μια επιπλέον μείωση της χρηματοδότησης κατά 4,7%, σε έναν κρατικό προϋπολογισμό για τον πολιτισμό που ουδέποτε ξεπέρασε... το 0,50%!

Βέβαια, ο πολιτισμός δεν «γλίτωσε» ούτε από το «κούρεμα» των αποθεματικών των δημόσιων οργανισμών. Ετσι, στα τέλη του περασμένου Μάρτη, οι αρχαιολόγοι κατήγγειλαν ότι «κουρεύτηκαν» και τα αποθεματικά του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων του ΥΠΠΟ-Τ, του κύριου, ουσιαστικά, χρηματοδοτικού «αιμοδότη» της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, ακόμη και για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών της...

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που αποκαλύπτει την άμεση σύνδεση και σχέση της διαχείρισης του πολιτισμού με το κυρίαρχο κοινωνικο-οικονομικό σύστημα. Το μόνο κόμμα που με συνέπεια στηρίζει και είναι δίπλα στους αγώνες των εργαζομένων και στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, μέσα και έξω από τη Βουλή, κάνοντας πάντα ξεκάθαρο το γεγονός σε αυτούς, ότι η ελπίδα βρίσκεται μόνο στην κοινή πάλη με το σύνολο της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Σε αυτή τη σαφή και ξεκάθαρη βάση καλεί τους εργάτες και τους επιστήμονες της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας να το στηρίξουν και με την ψήφο τους. Στηρίζοντας, ουσιαστικά, το δικό τους μέλλον.

Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ