ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ, Αντεγκλήσεις για το μέλλον της ΕΕ.

Σχέδια ομοσπονδιοποίησης και προβλέψεις για διάλυση της Ευρωζώνης μέσα στο 2012.

Αντιμέτωποι με τα αδιέξοδα από τη διαχείριση της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, οι εκπρόσωποι της ιμπεριαλιστικής ΕΕ προβάλλουν όλο και πιο έντονα τα σχέδια ενίσχυσης της «οικονομικής διακυβέρνησης» της ΕΕ και τα σενάρια ομοσπονδιοποίησης της λυκοσυμμαχίας. Την ίδια στιγμή, φουντώνουν τα σενάρια και οι εκτιμήσεις για διάσπαση της Ευρωζώνης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, μιλώντας σε γερμανικό ραδιόφωνο, ξεκαθάρισε ότι «δεν είναι αρκετό να συμφωνήσουμε σε νέους κανόνες, δεν είναι αρκετό να συμφωνήσουμε σε νέες συνθήκες (...) Χρειάζονται πολύ ισχυρά σχέδια ενοποίησης των προϋπολογισμών. Αυτά βρίσκονται τώρα σε διαδικασία υλοποίησης. Με μια καθυστέρηση, οφείλω να ομολογήσω, ωστόσο υλοποιούνται».

Πιο ξεκάθαρος ως προς τη στόχευση για ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης, ήταν ο πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ, Ζαν - Κλοντ Τρισέ, ο οποίος υπογραμμίζει ότι η οικονομική και πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης έχει κρίσιμη σημασία για να συνεχισθεί η επιρροή της στο νέο γεωπολιτικό πεδίο που διαμορφώνεται. Στο πλαίσιο της ενίσχυσης της οικονομικής διακυβέρνησης, ο Τρισέ χαρακτηρίζει ως αναγκαίο τον έλεγχο των οικονομικών πολιτικών των κρατών της ΕΕ από την Κομισιόν και τα άλλα κράτη - μέλη, όπως και τη διαμόρφωση απευθείας από την Ευρωζώνη των δημοσιονομικών πολιτικών για τα κράτη που «αποτυγχάνουν μόνιμα να πετύχουν τους στόχους τους».

Οπως, μάλιστα, σημειώνει, αυτό συνεπάγεται την υιοθέτηση μίας νέας έννοιας της «εθνικής κυριαρχίας», με δεδομένη την πολύπλοκη αλληλεξάρτηση που υπάρχει μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης. Οραματιζόμενος την ομοσπονδιοποίηση της ΕΕ, σημειώνει ότι θα μπορούσε κανείς να φαντασθεί τη μετεξέλιξη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στην Ευρωπαϊκή Γερουσία, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο ρόλο της Κάτω Βουλής, της Κομισιόν στο ρόλο της εκτελεστικής εξουσίας και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στο ρόλο της δικαστικής εξουσίας.

Πάντως, ο Αμερικανός οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς χαρακτηρίζει το 2012 ως χρονιά της «αιτιολογημένης απαισιοδοξίας», καθώς «η Ευρωζώνη έχει εισέλθει σε ένα φαύλο κύκλο» και «το μόνο που σώζει προς το παρόν το ευρώ είναι η πολιτική αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ». Ο ίδιος εκτιμά ότι το πιο πιθανό σενάριο για το 2012 «θα είναι η αναπαραγωγή του ίδιου σχεδίου: λιτότητα, αποδυνάμωση της πραγματικής οικονομίας, περισσότερη ανεργία και διαιώνιση των δημοσιονομικών προβλημάτων».

Σε άλλο σημείο επισημαίνει: «Η μέρα της Κρίσης, τότε που το ευρώ θα καταρρεύσει ή η Ευρώπη θα λάβει τα ριζοσπαστικά μέτρα που απαιτούνται για να λειτουργήσει το κοινό νόμισμα, θα έρθει πιθανότατα το 2012. Ομως, όπως όλα δείχνουν, οι ηγέτες θα κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να μεταθέσουν αυτήν τη μέρα. Η Ευρώπη, όπως και ο υπόλοιπος κόσμος, θα υποφέρει (...) Το 2012 μπορεί πράγματι να είναι η χρονιά κατά τη διάρκεια της οποίας η εμπειρία του ευρώ, το απόγειο 50 ετών οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης στην Ευρώπη, θα λάβει τέλος».

Ανησυχίες και διχογνωμίες

Την ίδια ώρα, στη Γερμανία σημειώνονται διχογνωμίες, σχετικά με τις προοπτικές ανάπτυξης της οικονομίας. Ηδη, τα μεγάλα οικονομικά ινστιτούτα της χώρας έχουν υποβαθμίσει τις προοπτικές για το 2012, τοποθετώντας την ανάπτυξη γύρω από το 1% του ΑΕΠ, ενώ το 2011 κινήθηκε στο 3%. Μάλιστα, το γερμανικό περιοδικό «Focus» εκτιμά ότι σύντομα η γερμανική κυβέρνηση θα προχωρήσει επισήμως στην υποβάθμιση των εκτιμήσεών της για το 2012.

Από την πλευρά τους, ο Σύνδεσμος Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI) και το Βιομηχανικό και Εμπορικό Επιμελητήριο (IHK) της Γερμανίας θεωρούν απίθανο το σενάριο της κρίσης, στηριζόμενοι στα βιβλία παραγγελιών των γερμανικών επιχειρήσεων, τα οποία επιβεβαιώνουν ότι θα υπάρξει μια μείωση αναθέσεων σε σχέση με πέρσι, αλλά δεν θα είναι δραματική. «Η οικονομία μας είναι εξαιρετικά ανθεκτική, μολονότι σήμερα είναι δυσκολότερο το οικονομικό περιβάλλον σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο», διαβεβαίωσε από την πλευρά του στην «Handelsblatt» o Γερμανός υπουργός Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ, εκτιμώντας ότι η εσωτερική κατανάλωση θα είναι η σπονδυλική στήλη της ανάπτυξης της Γερμανίας.

Σύμφωνα εξάλλου με το Reuters, στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής για την «ανταγωνιστικότητα», η Γερμανία σκοπεύει να προτείνει τη μεταφορά σε ένα νέο ξεχωριστό ταμείο, των κεφαλαίων που δεν έχουν αντληθεί από τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία, «με στόχο την τόνωση της ανάπτυξης στις υπερχρεωμένες χώρες», όπως ανέφερε στέλεχος της κυβέρνησης.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, η Παγκόσμια Τράπεζα ενέκρινε χτες δάνειο ύψους 400 εκατ. ευρώ προς τη Ρουμανία,για τη χρηματοδότηση του ελλείμματος της χώρας, σύμφωνα με το Bloomberg. Η εκταμίευση έρχεται ύστερα από αντιδραστικές ανατροπές που έγιναν κύρια στον τομέα της κοινωνικής προστασίας. Το δάνειο ολοκληρώνει τη δέσμευση για δανεισμό 1 δισ. ευρώ, ως μέρους συνολικού πακέτου 20 δισ. ευρώ που υπογράφηκε το 2009. Στο πακέτο, που ολοκληρώθηκε το Μάη, συμμετείχαν επίσης το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Ενωση.