Ομονοούν συμφωνούντες και διαφωνούντες ...

Δίνουν και παίρνουν ξανά αυτές τις μέρες τα δημοσιεύματα για το Βατοπέδι, με αφορμή την προφυλάκιση του ηγούμενου Εφραίμ. 
Τα κόμματα που σαν κυβέρνηση εμπλέκονται πρωταγωνιστικά στο σκάνδαλο με τις ανταλλαγές οικοπέδων εμφανίζονται τώρα σαν θεματοφύλακες της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, ενώ τα ίδια συμφώνησαν στο κουκούλωμα των πολιτικών ευθυνών μέσα από την επιτροπή που συνέστησε η Βουλή για να διερευνήσει το σκάνδαλο. 
Η επαναφορά του θέματος αφήνει και πάλι έξω την ουσία, την οποία μόνο το ΚΚΕ είχε αναδείξει στο πόρισμα που κατέθεσε μετά τη λήξη των εργασιών της Εξεταστικής. 
Ελεγε το ΚΚΕ στο πόρισμά του: «Οι εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής ανέδειξαν πολιτικές ευθύνες, οι οποίες, όμως, κινούνται σε δύο επίπεδα. 
Σε ένα πρώτο διαχρονικό επίπεδο είναι η ευθύνη όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, οι οποίες διαμόρφωσαν και αποδέχτηκαν το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει από δεκαετίες και το οποίο επέτρεψε και εξακολουθεί να επιτρέπει τεράστιες
εκτάσεις δημόσιας γης να είναι ήδη παραχωρημένες ή να κινδυνεύουν να παραχωρηθούν σε μοναστήρια και γενικότερα στην Εκκλησία. 
Και σε ένα δεύτερο συμπληρωματικό του πρώτου επίπεδο είναι η συγκεκριμένη ευθύνη των εμπλεκόμενων κυβερνήσεων και πολιτικών προσώπων αναφορικά με το συγκεκριμένο σκάνδαλο του Βατοπεδίου. 
Το σκάνδαλο αυτό ανέδειξε τη βαθιά σήψη που επικρατεί στο πεδίο που συναντιούνται, συναλλάσσονται και διαπλέκονται σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, τα κόμματα εξουσίας, μοναστήρια, επιχειρηματίες, μηχανισμοί του κράτους, κ.ά.». 
Εκεί βρίσκεται το ζουμί και όχι στον τρόπο με τον οποίο μεθοδεύτηκε η μεταφορά του Εφραίμ στην Αθήνα, στο αν είναι σύννομη η προφυλάκισή του ή όχι και πάει λέγοντας. 
Στον πυρήνα της υπόθεσης, άπαντες, διαφωνούντες και συμφωνούντες με το χειρισμό της υπόθεσης Εφραίμ, δεν αμφισβητούν τα «χρυσόβουλα» και την κατοχή δημόσιας γης από τα μοναστήρια, κι ας σκούζουν για το σκάνδαλο. 
Η γύμνια τους, άλλωστε, είναι εξόφθαλμη, στο βαθμό που αρνούνται και το ελάχιστο από τα μέτρα που πρότεινε το ΚΚΕ, να καταργηθούν, δηλαδή, μια κι έξω τα «χρυσόβουλα». 
Τα άλλα όλα είναι για λαϊκή κατανάλωση και σαν τέτοια πρέπει να τα απορρίψει ο λαός.