Το «δημοκρατικό» Πανεπιστήμιο δεν είναι απαραιτήτως και «καλό» Πανεπιστήμιο!
Η παραπάνω εκτίμηση ανήκει σε δυο πανεπιστημιακούς εκ των υποστηρικτών του νόμου - πλαισίου, στους Ν. Αλιβιζάτο και Αντ. Μανιτάκη, σε άρθρο τους στην «Καθημερινή», με το οποίο καλούν τους συναδέλφους τους να χαμηλώσουν τους τόνους διαφωνιών με το νόμο.
Οι δυο πανεπιστημιακοί, αντιπαραβάλλοντας την αποτελεσματικότητα στη δημοκρατία, λένε: «Τα πολυμελή συλλογικά όργανα ενδέχεται πράγματι να είναι αντιπροσωπευτικά, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι μπορεί να λειτουργήσουν και αποτελεσματικά.
Φοβούμενοι τους δαίμονες του αυταρχικού μας παρελθόντος, η γενιά μας δεν συνειδητοποίησε ως τώρα ότι κάθε καλός καθηγητής δεν μπορεί να είναι και καλός πρύτανης. Στις μέρες μας, πέραν του ήθους, της ακεραιότητας και της επιστημοσύνης, ο τελευταίος πρέπει να έχει και ικανότητες να διοικεί έναν πολύπλοκο οργανισμό».
Με άλλα λόγια, ζητούν να αφήσουμε πίσω τους δαίμονες του αυταρχικού παρελθόντος και να υποταχθούμε στους μάνατζερ του αυταρχικού μέλλοντος των ΑΕΙ, που θα είναι ...αποτελεσματικοί στη διοίκηση του νέου Πανεπιστημίου που θα λειτουργεί σαν επιχείρηση.
Για τα ήθη και τις αξίες του νέου Πανεπιστημίου δε χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτε άλλο.
Τα λένε μόνοι τους.
Το σχόλιο μου αναφέρεται στη sibilla, στην οποία πρέπει να πω ότι δεν τσουβαλιάζονται έτσι οι πανεπιστημιακοί και στη συνέχεια να κοινοποιήσω γράμμα που έστειλα στον Αντώνη τον Μανιτάκη για το κείμενο του. Που φυσικά δεν πήρα απάντηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω κ. Μανιτάκη νά έχετε την ανάλογη ευαισθησία και να απαντήσετε σε δυο
ερωτήματα μου που σχετίζονται με το κείμενό σας. 1ο Με βάση τη φράση του κ.
Χρυσόγονου
«Ελλείψει ρητών εγγυήσεων και περιορισμών, η αξιολόγηση (των καθηγητών)
μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε δίωξη ιδεολογικά και επιστημονικά
διαφωνούντων. (…)» οικοδομείτε ένα συλλογισμό για να μας πείτε ότι δεν
βρισκόμαστε σε εκείνη την αποφράδα εποχή. Βεβαίως δεν βρισκόμαστε στην εποχή
των μεγάλων αγώνων του φοιτητικού κινήματος (μετείχατε και εσείς αν δεν κάνω
λάθος), από αυτό το σημείο όμως μέχρι το να μην θέλουμε να δούμε τις
πρακτικές εφαρμογές που ήδη άρχισαν να γίνονται πράξη υπάρχει μεγάλη
διαφορά. Αλήθεια τι έχετε να πείτε για την παύση της κ. Αλεξένδρας Ιωαννίδου
από το Πανεπιστήμιο Αθηνών που δημοσίευσε (ως είδηση ) η χθεσινή
Ελευθεροτυπία? Δεν σας θυμίζει λίγο άλλες εποχές??
2ο ο Επιχειρηματολογήσατε για την ανάγκη η αξιολόγηση να γίνεται από τρίτους
για να έχουμε διαφάνεια ας πούμε. Θέλετε να σας θυμίσω ότι δεν υπάρχει
ανάγκη τέτοιας παρέμβασης στα διοικητικά πράγματα του πανεπιστημίου, υπάρχει
ήδη θεσμοθετημένο αλλά ποτέ ενεργοποιημένο όργανο στο νόμο 1268, η Ε.Α.Γ.Ε.
θα μπορούσε να καλύψει θαυμάσια το κενό αυτό. Συνεπώς το πρόβλημα δεν είναι
η έλλειψη νομικού πλαισίου αλλά η πρόθεση που κρύβεται πίσω από την
καλούμενη "μεταρρύθμιση", πέστε μου με την επιτροπή του άρθρου 18 τι
επιχειρείται και τι υφέρπει.
«Δημοκρατία και αναγέννηση της παιδείας δεν μπορεί να επέλθει με εξαρτημένη
τη χώρα μας από τα ξένα μονοπώλια» λέγαμε τότε! Τι άλλαξε κ. Μανιτάκη και το
Δημοκρατικό πανεπιστήμιο δεν είναι κατ΄ανάγκη καλό?
Παντελής Μακρής
ομότιμος καθηγητής Αιματολογίας -Αιμόστασης