Μπολσεβίκοι και δημοσιονομικό χρέος (απόσπασμα) .

Αναδημοσίευση απο : γλόμπινγκ

(απόσπασμα από το βιβλίο του Ν. Μπογιόπουλου, "Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε", 

σελ. 298-299, 2011, εκδ. Λιβάνη).

Τι ακριβώς σημαίνει να σταθείς απέναντι στους ντόπιους και διεθνείς κεφαλαιοκράτες με όρους προστασίας των λαϊκών συμφερόντων; 

Ας δούμε την ιστορική εμπειρία που πρόσφεραν γύρω απ' αυτό το θέμα, το θέμα του χρέους, οι Μπολσεβίκοι. 

Οι Μπολσεβίκοι δεν περιορίστηκαν να εξασφαλίσουν για το λαό τους φαΐ, στέγη, εργασία, Παιδεία, Υγεία, ελεύθερο χρόνο, αξιοπρεπή γηρατειά, κι άλλα πολλά [...]. Έκαναν και τούτο: “Ένα άλλο μέτρο της σοβιετικής εξουσίας ήταν η μη αναγνώριση του εξωτερικού δημοσιονομικού χρέους και των υποχρεώσεων που είχαν αναλάβει οι κυβερνήσεις της προεπαναστατικής Ρωσίας (...). Το Γενάρη του 1918, η σοβιετική κυβέρνηση ακύρωσε τα εσωτερικά και εξωτερικά δάνεια που είχε συνάψει η τσαρική και η Προσωρινή κυβέρνηση”.

Έτσι χειρίστηκαν οι Μπολσεβίκοι το θέμα με τα χρέη που ο τσάρος και οι αστοί είχαν φορτώσει στις πλάτες του ρωσικού λαού. 

Όμως οι Μπολσεβίκοι, επειδή ακριβώς ήταν κομμουνιστές, δηλαδή και πατριώτες και διεθνιστές, την ώρα που οι πολιτικοί προπάτορες του Παπανδρέου, του Σαμαρά, του Καρατζαφέρη και των υπολοίπων έστελναν στρατό εναντίον τους, εκείνοι, όσον αφορά την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, να επίσης τι έκαναν: “Ένα άλλο οικονομικό μέτρο της σοβιετικής κυβέρνησης στον εξωτερικό τομέα ήταν η παραίτησή της από το Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (ΔΟΕ) που επέβαλαν το 1897, μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο, οι Μεγάλες Δυνάμεις στην Ελλάδα (...) από την Οκτωβριανή Επανάσταση η Ελλάδα απεκόμισε οικονομικά οφέλη. 

Η νεαρή Σοβιετική Δημοκρατία, με απόφαση του Δεύτερου Συνεδρίου των Σοβιέτ, απάλλαξε την Ελλάδα από το χρέος που όφειλε στη Ρωσία και ανερχόταν στα 100 εκατομμύρια χρυσά γαλλικά φράγκα. 

Ακόμα, η σοβιετική κυβέρνηση παραιτήθηκε από τα δικαιώματά της στο Άγιο Όρος, καθώς και από τις ιδιοκτησίες του τσαρικού κράτους σε διάφορα ευαγή ιδρύματα στην Ελλάδα (ρώσικο νοσοκομείο στον Πειραιά, το σημερινό Τζάνειο, κλπ”.[Κώστας Αυγητίδης, Η στρατιωτική επέμβαση των καπιταλιστικών χωρών ενάντια στη Σοβιετική Ρωσία και η Ελλάδα (1918-1920), εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή]

Έτσι αντιμετωπίζουν οι Μπολσεβίκοι τα θέματα του χρέους, των ΔΝΤ και των ΔΟΕ, μέσα κι έξω από τη χώρα τους. 

Και να γιατί η εξουσία τους δεν υπήρξε ποτέ συμπαθής στους βιομήχανους, στους τραπεζίτες, στους δανειστές, στους τοκογλύφους και στους κερδοσκόπους.