Το δικαίωμα στη δουλειά κερδίζεται με αγώνα και όχι με δικαστικές αποφάσεις...

Χτες, η Ολομέλεια του Αρειου Πάγου αποδέχθηκε ότι καθαρίστριες που εργάστηκαν στον ΟΠΑΠ πριν από το 2001 έχουν το δικαίωμα να αναγνωριστεί η σύμβαση ορισμένου χρόνου, με βάση την οποία δούλευαν, ως αορίστου. Απόφαση που σε καμιά περίπτωση δεν εξασφαλίζει το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους τους εργαζόμενους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Το ζήτημα είναι κατεξοχήν πολιτικό και στο δικαίωμα αυτό μπορεί να οδηγήσει μόνο η ανάπτυξη ταξικών αγώνων ενάντια στην αιτία (το καπιταλιστικό σύστημα) που γεννά την ανεργία και στις πολιτικές που επεκτείνουν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης. Το βασικό ζήτημα που δε λύνεται με αποφάσεις αστικών δικαστηρίων ή επιμέρους ρυθμίσεις, είναι ότι όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα, για να μπορούν να ζήσουν τις οικογένειές τους.

 Mε σαφήνεια το Γραφείο Τύπου του ΠΑΜΕ υπογραμμίζει: «Η μόνη σίγουρη και ασφαλής απόφαση που πρέπει να πάρουν οι συμβασιούχοι είναι η οργάνωση και η ένταση της πάλης τους για σταθερή και μόνιμη δουλειά μαζί με όλη την εργατική τάξη. Η πάλη κατά των αντεργατικών πολιτικών κυβέρνησης, ΝΔ και ΕΕ που τους στέλνουν στον Καιάδα της ανεργίας». Ανάλογο είναι και το κάλεσμα του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΤΑ Αττικής με ανακοίνωση του. Κάλεσμα το οποίο οι ταξικές δυνάμεις απηύθυναν και στη χτεσινή συγκέντρωση που έγινε έξω από τον Αρειο Πάγο.

Την αλήθεια του καλέσματος του ΠΑΜΕ επιβεβαιώνει, από τη μεριά της, η ίδια η αρεοπαγίτικη απόφαση. Αυτή η νομική απόφαση είναι το τέλος μιας δικαστικής περιπέτειας που κράτησε, περίπου, 13 χρόνια! Είναι ακόμα μια απόφαση που αφορά μόνο στους 20 συμβασιούχους του ΟΠΑΠ και ίσως να έχει θετικές νομικές συνέπειες για τους ελάχιστους συμβασιούχους που πληρούν τις ίδιες προϋποθέσεις.

Δηλαδή, είχαν απασχοληθεί ως συμβασιούχοι πριν από το 2001, το έτος κατά το οποίο το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ μαζί με τον ΣΥΝ ψήφισαν την τροποποίηση του Συντάγματος, η οποία απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου.

Ακόμα, το γεγονός ότι η απόφαση αναφέρεται σε περίοδο πριν από την αναθεώρηση του Συντάγματος «νομιμοποιεί» την πολιτική ομηρίας που υλοποιείται μέχρι σήμερα και διαψεύδει όσους ισχυρίζονται πως η αναθεώρηση τάχα την ανατρέπει. Το σκεπτικό της νέας δικαστικής απόφασης αναγνωρίζει ότι μετά το 2001 δεν μπορεί να γίνει μετατροπή των συμβάσεων.

Οι παραπάνω επισημάνσεις είναι αναγκαίες, γιατί αμέσως μετά την απόφαση ξεκίνησε ένα «ξέφρενο πανηγύρι δικαίωσης» από τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες (βλ. ΓΣΕΕ) αλλά και πολιτικές δυνάμεις (βλ. ΣΥΝ) που όλα αυτά τα χρόνια υπονομεύουν τους αγώνες των συμβασιούχων, καλλιεργώντας ψευδαισθήσεις. Λέγοντας ότι τάχα η σχετική κοινοτική οδηγία 70/1999 υποχρεώνει στη μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου (έχει διαψευσθεί από την ίδια την ΕΕ τρεις φορές τουλάχιστον). Οτι η μόνη ή τουλάχιστον η κύρια μορφή διεκδίκησης είναι η δικαστική, ισχυρισμός που στην πράξη έχει διαψευσθεί και αυτό το ξέρουν πολύ καλά οι συμβασιούχοι των τελευταίων δέκα ετών. Αυτές οι δυνάμεις και πριν και τώρα στηρίζουν την πολιτική ομηρίας.

Η απόφαση

Η πλήρης Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με ψήφους 26 υπέρ και 20 κατά, αποφάσισε ότι οι καθαρίστριες της «ΟΠΑΠ ΑΕ» που εργάστηκαν στον Οργανισμό πριν από το 2001 κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και μπορούν να μονιμοποιηθούν. Η απόφαση αφορά σε 20 καθαρίστριες που είχαν 20ετή προϋπηρεσία με διαδοχικές συμβάσεις μιας ημέρας! Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι ο κανονισμός του ΟΠΑΠ δεν επέτρεπε τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

Για τη λεγόμενη συνταγματική απαγόρευση (άρθρο 103) που απαγορεύει τη με νόμο μετατροπή των σχέσεων εργασίας σε αορίστου, ο Αρειος Πάγος έκρινε ότι οι συγκεκριμένοι συμβασιούχοι εργάζονταν πριν από το 2001. Σύμφωνα με δικαστικές πηγές, η απόφαση αφορά τους συγκεκριμένους συμβασιούχους του ΟΠΑΠ και ενδεχομένως εκείνους που απασχολούνταν πριν από το 2001. Για τη νεότερη και πολυπληθέστερη γενιά των συμβασιούχων, όσων δηλαδή απασχολούνται μετά από το 2001, η απόφαση του Αρείου Πάγου δε δίνει καμιά λύση. Στο τελικό κείμενο της διατύπωσης της απόφασης που θα καθαρογραφεί και θα δημοσιευθεί σύντομα, σύμφωνα με πληροφορίες, πιθανότατα θα αναφέρει ότι τα δικαστήρια θα μπορούν να κρίνουν το είδος της εργασιακής σχέσης.