Υμνοι στη διαχείριση και αυταπάτες στο λαό...

Την παροιμία «Οχι Γιάννης, Γιαννάκης» θυμίζει η πρόταση της ηγεσίας του 

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για την αναδιάρθρωση του χρέους, καθώς είναι ταυτόσημη με αυτή ισχυρών κύκλων της πλουτοκρατίας και άλλων αστικών πολιτικών δυνάμεων, αλλά προσπαθεί να τη διαφοροποιήσει στα μάτια του λαού, παίζοντας με τις λέξεις.

Οπως προκύπτει από παρεμβάσεις στελεχών του κόμματος, στη βάση της παραδοχής τους πως το δημόσιο χρέος είναι η αιτία της κρίσης, η διέξοδος βρίσκεται σε «μια επιθετική πολιτική επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους, με διαγραφή μέρους του», αντί της «προδιαγεγραμμένης αναδιάρθρωσής του».

 Ταυτόχρονα, συνοδεύουν τις σχετικές ρητορείες με ψέματα, όπως ότι είναι δυνατόν, παράλληλα με την επιθετική επαναδιαπραγμάτευση, να υπάρξει «άμεση απεμπλοκή από το μνημόνιο».

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί την αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρξει θετική για το λαό αναδιαπραγμάτευση του χρέους και έξοδος από το μνημόνιο χωρίς την ανατροπή της στρατηγικής που επιβάλλει τα αντιλαϊκά μέτρα εντός και εκτός της συμφωνίας με την τρόικα και ταυτόχρονα, διαπραγματεύεται προς όφελος του κεφαλαίου το χρέος που δημιούργησε η πολιτική υπέρ της πλουτοκρατίας.

Μάλιστα, σε συνέντευξη στον «Τύπο της Κυριακής», ο Αλ. Τσίπρας ανέλυσε τη λογική του «το μη χείρον βέλτιστον», ισχυριζόμενος πως η χώρα έχει ήδη αποκλειστεί απ' τις αγορές, βιώνει τις συνέπειες μιας πτώχευσης και «κρατάμε και το χρέος από πάνω ως βραχνά που μας πνίγει, συνεπώς ας ξεκινήσουμε από τη διαπίστωση ότι χειρότερα δε γίνεται και ας ανιχνεύσουμε εναλλακτικές», δηλαδή διαχειριστικές λύσεις στα όρια του καπιταλισμού και της ατζέντας που θέτουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Στην ίδια συνέντευξη, ο Αλ. Τσίπρας διαχωρίζει τις καπιταλιστικές αγορές από το κεφάλαιο σαν τάξη και το πολιτικό του προσωπικό, ζητώντας να μπουν όρια στη δράση τους και καλεί την ντόπια πλουτοκρατία σε εθελοντικές παραχωρήσεις, λέγοντας ότι «πρέπει να καταλάβει ότι ήρθε η ώρα να βάλει το χέρι στη φουσκωμένη τσέπη της, ο καιρός που κάθονταν στο σβέρκο του κόσμου και δεν τους μίλαγε κανείς τελείωσε»!