"Kατ’ αρχήν ποτέ δεν απορίψαμε και ούτε μπορούμε ν’απορίψουμε την τρομοκρατία. Η τρομοκρατία είναι μια στρατιωτική ενέργεια, που μπορεί να είναι απόλυτα ωφέλιμη και μάλιστα αναγκαία σε μια ορισμένη στιγμή της μάχης,σε ορισμένη κατάσταση του εχθρού και σε ορισμένες συνθήκες. Η ουσία όμως του ζητήματος βρίσκεται ακριβώς στο ότι η τρομοκρατία τούτη τη στιγμή δεν προβάλλεται καθόλου σαν επιχείρηση στρατού εν εκστρατεία,στενά συνδεμένη και προσαρμοσμένη σ’όλο το σύστημα του αγώνα, αλλά σαν μέσο μεμονωμένης επίθεσης, αυτοτελές και ανεξάρτητο από κάθε στρατό. Και σε συνθήκες έλλειψης κεντρικής επαναστατικής οργάνωσης και αδυναμίας των τοπικών επαναστατικών οργανώσεων η τρομοκρατία δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο.
Γι’ αυτό ακριβώς δηλώνουμε κατηγορηματικά, ότι στις προκείμενες συνθήκες ένα τέτοιο μέσο πάλης είναι άκαιρο,άσκοπο` αποσπάει την προσοχή των πιο δραστήριων αγωνιστών από το πραγματικό, το πιο σπουδαίο για τα συμφέροντα ολόκληρου του κινήματος καθήκον τους, αποδιοργανώνει τις επαναστατικές και όχι τις κυβερνητικές δυνάμεις".
(Σχ.απόφ. για την τρομοκρατία, ΙΙ Συνέδριο ΣΔΕΡΚ/1903)
"Απέχουμε πολύ απ’ τη σκέψη να αρνηθούμε στα μεμονωμένα ηρωικά χτυπήματα κάθε σημασία . το χρέος μας , όμως , είναι , χρησιμοποιώντας όλη μας την ενεργητικότητα να προφυλάξουμε τον καθένα από την προσήλωση στην τρομοκρατία , από την αναγνώρισή της σαν κύριο και βασικό μέσο πάλης , που σ’ αυτό τόσο έντονα τείνουν σήμερα τόσοι πολλοί . Η τρομοκρατία δεν μπορεί ποτέ να καταστεί συνηθισμένη στρατιωτική ενέργεια : στην καλύτερη περίπτωση μπορεί ν’ αποτελέσει απλώς μια από τις μεθόδους αποφασιστικής εφόδου “
...
“Μ΄άλλα λόγια : άμεσο καθήκον του Κόμματος μας δεν μπορεί να είναι να καλέσουμε τώρα κιόλας όλες τις υπάρχουσες δυνάμεις σε επίθεση , παρά πρέπει να είναι να καλέσουμε στην συγκρότηση μιας επαναστατικής οργάνωσης , ικανής να ενώσει όλες τις δυνάμεις και να καθοδηγήσει το κίνημα όχι μόνο κατ’ όνομα , αλλά και στην πραγματικότητα “
(Aπό που να αρχίσουμε)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου