«Αντι-μνημόνια» προσωπεία

http://tasosnastos.blogspot.com/

   Να αποπροσανατολίσουν το λαό από τη ρίζα των προβλημάτων του, αλλά και να κρύψουν τις ευθύνες που οι ίδιοι έχουν για την αμείωτη ένταση της αντεργατικής επίθεσης, πολλοί από εκείνους που καλούν τους εργαζόμενους να ψηφίσουν το Νοέμβρη σε «αντι-μνημόνια» κατεύθυνση.

Ετσι, η Νέα Δημοκρατία ζητά στήριξη, γιατί με αυτόν τον τρόπο - ισχυρίζεται - η κάλπη θα καταγράψει ότι ο λαός καταδικάζει το μνημόνιο. Ποιος; Το κόμμα, που, για να ξεγελάσει το λαό, καταψήφισε τις σχετικές ρυθμίσεις στη Βουλή, αλλά όπου σταθεί κι όπου βρεθεί επιχειρηματολογεί για την αναγκαιότητα να προχωρήσουν όλα όσα απαιτεί η ενεργοποίηση του «μηχανισμού στήριξης»: Ξεπούλημα των ΔΕΚΟ, κατάργηση της σταθερής εργασίας κ.τ.λ. Μάλιστα, η κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση είναι ότι ...καθυστερεί και δε χειρίζεται αποφασιστικά τις αντιδράσεις των εργαζομένων (σ' αυτή την κατεύθυνση π.χ. ζητούσε παρέμβαση ενάντια στον αγώνα των ναυτεργατών που συν τοις άλλοις αντιστέκονται στην άρση του καμποτάζ - θέμα άρρηκτα δεμένο με την απελευθέρωση των Μεταφορών που επιταχύνει το μνημόνιο). Τα ίδια λέει και ο ΛΑ.Ο.Σ. που βγαίνει και καλεί σε «αντι-ΠΑΣΟΚ» στάση, ελπίζοντας ότι έτσι θα ξεχάσει ο λαός ότι το κόμμα αυτό όχι μόνο υπερψήφισε το σχετικό νόμο, αλλά και ότι στηρίζει σταθερά οποιαδήποτε στρατηγική επιλογή της πλουτοκρατίας.

   Εξίσου επικίνδυνο για τα λαϊκά στρώματα, όμως, είναι και το πλαίσιο, στο οποίο προσπαθούν να τον εγκλωβίσουν δυνάμεις όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Οι οποίες απομονώνουν το περιεχόμενο του μνημονίου και κρύβουν τα ταξικά συμφέροντα που εξυπηρετεί. Σπεύδουν μάλιστα να χύσουν νερό στο μύλο της λαϊκής εξαπάτησης με κάθε αφορμή, παρουσιάζοντας κάθε διαφωνία στο μνημόνιο ως συνολική εναντίωση στην αντεργατική πολιτική, (ανα)τροφοδοτώντας τις αδιέξοδες αναλύσεις περί «ρωγμών» στο εσωτερικό της κυβέρνησης και άρα δυνατοτήτων να βρει το ΠΑΣΟΚ τον «παλιό, καλό του εαυτό»...

   Το μνημόνιο, όπως

και κάθε άλλη αντεργατική ρύθμιση, συμφωνία, νόμος, πρέπει να απορριφθεί και να μείνει στα χαρτιά, γιατί βαραίνει την αλυσίδα με την οποία η πλουτοκρατία κρατά όμηρο το λαό. Κάτι όμως που, για να γίνει, απαιτεί συνολική εναντίωση και αναμέτρηση με την πολιτική που υπηρετεί την «ανταγωνιστικότητα» και το «ρεαλισμό» των μονοπωλίων. Απαιτεί αντιπαράθεση εφ' όλης της ύλης με την πολιτική που στηρίζουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Στόχο που τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» (τα ψηφοδέλτια δηλαδή που στηρίζει στις εκλογές του Νοέμβρη και το ΚΚΕ) έχουν διακηρύξει ως στόχο, όχι μόνο μπροστά στις κάλπες, αλλά ως βασική προϋπόθεση, για να ανατραπεί η αντιλαϊκή επέλαση και να τελεσφορήσει η πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

   Τέτοια «αντι-μνημόνια» και άλλα προσωπεία θα πολλαπλασιάζονται σαν τα μανιτάρια, στο δρόμο προς την κάλπη του Νοέμβρη. Δεν είναι η πρώτη φορά που τα στηρίγματα του κεφαλαίου αναζητούν τρόπους να ξεφύγουν από τη λαϊκή οργή και - κυρίως - αντεπίθεση. Είναι όμως, τώρα, πιο επιτακτικό από ποτέ, ο λαός να εκφράσει την οργή του με όπλο τη συσπείρωση και οργάνωσή του σε αντιμονοπωλιακή βάση. Να φτάσει στην κάλπη «μαυρίζοντας» καθαρά και μια για πάντα όλους εκείνους που του πετάνε ψίχουλα και φυλάνε το δικό του πλούτο στα θησαυροφυλάκια των μονοπωλίων με την ενίσχυση των ψηφοδελτίων που στηρίζει το ΚΚΕ.

Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ