 |
| http://tasosnastos.blogspot.com/ |
Η ηρωική εποποιία του ΔΣΕ, ο δίκαιος, λαϊκός, αντιιμπεριαλιστικός, ταξικός αγώνας του αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη στις μάχες του σήμερα. Τις μνήμες, τα διδάγματα και την προοπτική που περικλείει μέσα της αυτή η παρακαταθήκη ζωντάνεψαν την Κυριακή, στη Λυκόρραχη του Γράμμου, στην εκδήλωση που διοργάνωσαν η ΝΕ Ιωαννίνων του ΚΚΕ και το ΝΣ Ιωαννίνων της ΚΝΕ.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με αφιέρωμα στο αντάρτικο τραγούδι. Ακολούθησε χαιρετισμός από τονΤάσο Αντωνίου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και Γραμματέα του Συμβουλίου Περιοχής Βορειοδυτικής Ελλάδας της ΚΝΕ. Την κεντρική ομιλία έκανε ο Κώστας Κωτσαντής, μέλος του Γραφείου Περιοχής Βορειοδυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ, υποψήφιος περιφερειάρχης Ηπείρου με την «Λαϊκή Συσπείρωση», ενώ η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με πορεία προς το μνημείο - σύμβολο που έστησε η ΚΕ του ΚΚΕ για τους σταυραϊτούς του Δημοκρατικού Στρατού.
Στην ομιλία του ο Κ. Κωτσαντής σημείωσε μεταξύ άλλων:
«Ο ΔΣΕ ήταν ένας λαογέννητος στρατός, που δημιουργήθηκε μέσα στον αγώνα για να υπερασπιστεί την τιμή, την αξιοπρέπεια και τη ζωή του λαού από τους σφετεριστές της λευτεριάς του. Ενας λαογέννητος στρατός
, με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες.Και από την άλλη μεριά, ήταν ένας στρατός αμερικανοθρεμμένος και εξοπλισμένος με τα δολάρια του Μάρσαλ. Ενας στρατός στην υπηρεσία της αστικής τάξης, που ανασυγκροτήθηκε για να συντρίψει το λαϊκό κίνημα, να εδραιώσει ξανά την εξουσία της και να δέσει πάλι το λαό στο ζυγό της εκμετάλλευσης.
Δύο κόσμοι ριζικά διαφορετικοί. Από τη μια μεριά, ο ΔΣΕ, εκφραστής και υπερασπιστής των συμφερόντων του λαού, φορέας ενός καινούριου κόσμου, του κόσμου της λευτεριάς και της προόδου, του αληθινού πατριωτισμού και της αδελφοσύνης των λαών, του σοσιαλισμού. Και από την άλλη μεριά, οι εκμεταλλευτές του λαού, οι δωσίλογοι, συνεργάτες των Γερμανών, που παρέδωσαν στους νέους κατακτητές, τους Αμερικανούς, τη χώρα για να κρατήσουν την εξουσία τους.
Ο αγώνας του ΔΣΕ δεν κατέληξε σε νίκη λόγω του συσχετισμού δύναμης. Νίκησαν τα όπλα του Τρούμαν και τα δολάρια του Μάρσαλ. Ηττήθηκε στρατιωτικά μπροστά σε ασύγκριτα υπέρτερες δυνάμεις και μέσα, μα όχι ηθικά και πολιτικά. Οι νικητές, μαζί με τους τόνους σιδερικό που έριξαν, έριξαν και τόνους λάσπης και ψευτιάς, για να συκοφαντήσουν και διαστρεβλώσουν αυτόν τον ηρωικό αγώνα. Μα καμιά δύναμη και κανένα μέσο δεν μπόρεσε να καλύψει το μεγαλείο του αγώνα του ΔΣΕ, του εργατικού και λαϊκού κινήματος, να αναχαιτίσει την ταξική πάλη στα κατοπινά χρόνια. Ούτε σήμερα θα το πετύχουν.
Με το ΚΚΕ πάντα μπροστά!
Η επίσκεψή μας σε αυτά τα δοξασμένα και ηρωικά μέρη ας μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας όχι ως μια απλή εκδρομή ή ένα προσκύνημα, αλλά ως μια σελίδα στην αγωνιστική μας ζωή και δράση, που θα μας υπενθυμίζει αδιάκοπα ότι έχουμε χρέος να βαδίζουμε το δρόμο του αγώνα χωρίς αναστολές. Σταθερά μπροστά.
Πάντα μπροστά. Να μην κάνουμε πίσω στις δυσκολίες. Να θυμόμαστε πάντα σε κάθε δύσκολη στιγμή την παλικαριά των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ. Να μη χάνουμε το δρόμο μας και τη φιλοδοξία μας να φτάσουμε ως το τέλος του δρόμου, πιστοί και αφοσιωμένοι στην υπόθεση του σοσιαλισμού και της επανάστασης. Να έχουμε πάντα κατά νου ότι ακολουθούμε ένα επαναστατικό κόμμα, ότι καλούμαστε να συνεχίσουμε τις παραδόσεις αυτού του κόμματος, του ΚΚΕ, που είναι στην κυριολεξία η τιμή και η συνείδηση αυτού του λαού.
Εχει αποδειχθεί, με τη δύναμη της ιστορικής αλήθειας, ότι γεγονότα που συνδέονται με τον ηρωισμό των λαϊκών μαζών για την απελευθέρωσή τους από το ζυγό της τυραννίας, ντόπιας ή ξένης, παραμένουν πάντα ζωντανά στη μνήμη των λαών και περνούν στην Ιστορία ως κινητήρια δύναμη για νέες, πιο μεγάλες και πιο ηρωικές πράξεις. Ενα τέτοιο ιστορικό γεγονός είναι και ο αγώνας του ΔΣΕ. Είναι πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων στους σημερινούς μας αγώνες και στους αγώνες που θα έρθουν.
Μπορεί οι συνθήκες σε σύγκριση με 62 χρόνια πριν να έχουν αλλάξει και νέα προβλήματα και καθήκοντα να έχουν τεθεί μπροστά μας, μα από την άποψη της ουσίας, ο αγώνας συνεχίζεται στην ίδια γραμμή και με την ίδια διάταξη δυνάμεων. Η εργατική τάξη, η μικρομεσαία αγροτιά, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί έμποροι, βιοτέχνες και επαγγελματίες, τα παιδιά και οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων από τη μια μεριά, τα μονοπώλια και ο ιμπεριαλισμός από την άλλη μεριά.
Δύο κόσμοι σε σύγκρουση
Δύο κόσμοι με ριζικά αντίθετα συμφέροντα. Δύο κόσμοι σε διαρκή αντίθεση και σύγκρουση. Αντίθεση που θα κριθεί στο στίβο της ταξικής πάλης και σύγκρουσης. Είναι θέμα ωρίμανσης στη συνείδηση του λαού το αναπόφευκτο της τελικής αναμέτρησης και είναι δικό μας καθήκον να κρατάμε ζωντανή αυτή την προοπτική και χωρίς ταλαντεύσεις να προετοιμάζουμε ιδεολογικά, πολιτικά, οργανωτικά τις δυνάμεις που θα ηγηθούν αυτού του αγώνα.
Η ζωή θα καθορίσει και τη διάρκεια και τις μορφές πάλης αυτού του αγώνα. Εμείς έχουμε την υποχρέωση και την ευθύνη να επιταχύνουμε, σε ό,τι εξαρτάται από μας, τις εξελίξεις και κυρίως να μην υπολειπόμαστε σε τίποτα, σε σχέση με τους αντιπάλους, στις στρατηγικές επιλογές και σε ζητήματα τακτικής, σε ταξική συνέπεια, αδιαλλαξία και αντοχή.
Το ΚΚΕ, έχοντας συνείδηση του τεράστιου αυτού έργου που καλείται να φέρει σε πέρας, μελετά και αξιοποιεί όλη τη συσσωρευμένη πείρα του επαναστατικού κινήματος. Η ιστορία του εργατικού και λαϊκού κινήματος στη χώρα μας και διεθνώς είναι γεμάτη από μεγάλα διλήμματα που έκριναν την τύχη και την προοπτική του. Ενα τέτοιο ολοζώντανο δίλημμα έχει τεθεί και σήμερα μπροστά μας: Με τα μονοπώλια ή με το λαό.
Ανάπτυξη για τα μονοπώλια, για την κερδοφορία τους, με τίμημα την απόλυτη και σχετική εξαθλίωση των λαϊκών μαζών, ή ανάπτυξη για τις ανάγκες του λαού και κατάργηση της ιδιοκτησίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Αναπαλαίωση του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος και εκσυγχρονισμός του με βάση τις ανάγκες και την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου και της ιμπεριαλιστικής επέκτασής του, με τίμημα την πιο απροκάλυπτη και ωμή δικτατορία των μονοπωλίων, ή πάλη για την ανατροπή τους και την εγκαθίδρυση μιας λαϊκής εξουσίας.
Δικτατορία τελικά των μονοπωλίων ή δικτατορία του προλεταριάτου. Καπιταλισμός ή σοσιαλισμός, σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Ξέρουμε από την ιστορία ότι η κοινωνική πρόοδος ποτέ και πουθενά δεν εξελίχθηκε σε ανώτερα επίπεδα χωρίς σκληρούς, συχνά αιματηρούς αγώνες εξαιτίας της αντιδραστικής φύσης ξεπερασμένων συστημάτων ή συμφερόντων που ήταν σε αντίθεση και σε σύγκρουση με τις ανάγκες της κοινωνίας.
Γενικό πολιτικό το κριτήριο της ψήφου
Δε μένει άλλη επιλογή για το λαό από το να οργανώσει με την ίδια συνέπεια και σταθερότητα τις δικές του δυνάμεις, όπως και οι αντίπαλοί του. Να προετοιμαστεί, να κυκλώσει και να κατακτήσει τα κάστρα του αντιπάλου. Τα εργοστάσια, τις επιχειρήσεις, τα μεγάλα και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής. Είναι δικό του δημιούργημα και τα σφετερίζονται αυτοί που ζουν παρασιτικά σε βάρος όλης της κοινωνίας.
Να θέσουν τα μέσα αυτά στη διάθεση και στο συμφέρον όλης της κοινωνίας. Η κοινωνία μπορεί να προχωρήσει χωρίς τους καπιταλιστές, οι καπιταλιστές δεν μπορούν να σταθούν ούτε λεπτό χωρίς την εργατική τάξη. Αυτό είναι το σύγχρονο σάλπισμα του ΚΚΕ. Να γιατί πολεμάνε το ΚΚΕ.
Το Νοέμβρη ψηφίζουμε για την εκλογή περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων. Το κριτήριο ψήφου είναι πριν από όλα γενικό πολιτικό. Δεν προκύπτει κυβέρνηση, προκύπτουν όμως οι βοηθοί της κυβέρνησης για να υλοποιούν την αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική της.
Το αποτέλεσμα των τοπικών εκλογών για τα τοπικά κρατικά διοικητικά όργανα πρέπει να αποτελέσει όπλο στον αγώνα του λαού για να δυσκολευθεί και να αποτραπεί η λήψη των σφαγιαστικών μέτρων που μετατρέπουν τη ζωή του εργαζόμενου, ιδιαίτερα των νέων ηλικιών, σε ένα σύγχρονο Νταχάου, να αποτελέσει όπλο καταδίκης της κυρίαρχης πολιτικής και του μνημονίου, να ανοίξει ο δρόμος της λαϊκής αντεπίθεσης ως τη λαϊκή νίκη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου