Τα σαΐνια που έγραψαν την ομιλία του πρωθυπουργού την περασμένη Παρασκευή στη Βουλή επεδίωκαν στοχευμένα στο ψέμα και τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Τα επιχειρήματα, που αναμάσησε ο Γ. Παπανδρέου για να στηρίξει τη συκοφαντία σε βάρος του ΠΑΜΕ και των εργατικών αγώνων, είναι αποκαλυπτικά του τρόπου με τον οποίο κατασκευάζεται η προπαγάνδα. Ορισμένα παραδείγματα:
-- «Μόνο μία από τις εταιρείες με κρουαζιερόπλοια, η «Pullmantur», το 2010, είχε σκοπό να φέρει δύο ακόμα πλοία και να διακινήσει περισσότερους από 47.000 επιβάτες στη χώρα μας (...) οι οποίοι θα άφηναν χρήματα σε ελληνικά εστιατόρια, θα διέμεναν κάποιες νύχτες σε ελληνικά ξενοδοχεία, θα ψώνιζαν από ελληνικές επιχειρήσεις. Γνωρίζετε ότι, με όσα συμβαίνουν στα λιμάνια της χώρας, υπό την ανοχή και στήριξή σας, οι περισσότερες εταιρείες σκέπτονται τον αποκλεισμό της Ελλάδας από τον προγραμματισμό τους, για το 2011 και το 2012; (...) Από αυτήν και μόνον την εταιρεία, το 2010, χάνουμε 4 εκατομμύρια ευρώ και κινδυνεύουμε να χάσουμε 14 εκατομμύρια το 2011».
Η εταιρεία που επικαλείται ο Γ. Παπανδρέου, είναι αυτή που πρακτορεύεται το «Ζενίθ». Οταν στις 26 του Απρίλη το δρομολόγιο του συγκεκριμένου κρουαζιερόπλοιου καθυστέρησε ένα 24ωρο, λόγω της απεργίας τον ναυτεργατών, ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), έλεγε ότι η ενδεχόμενη απόσυρση της εταιρείας από τη χώρα μας θα σήμαινε την απώλεια 400 θέσεων εργασίας και 10 εκατομμυρίων ευρώ για τις ελληνικές επιχειρήσεις που συναλλάσσονται με τους τουρίστες. Οπως δείχνει η ομιλία του πρωθυπουργού, τα νούμερα αυτά πολλαπλασιάζονται κατά βούληση όσο οξύνεται η ταξική διαπάλη, φανερώνοντας ότι κάθε άλλο παρά αξιόπιστα είναι. Το μέγεθος του ψέματος γίνεται διπλό, αν αναλογιστεί κανείς ότι η εταιρεία απείλησε δυο φορές να κόψει το δρομολόγιο, αλλά τελικά δεν το έκανε. Γιατί; Επειδή της αποφέρει κέρδος. Ολα τα υπόλοιπα είναι φύκια, τα οποία ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της προσπαθούν να πουλήσουν στο λαό για μεταξωτές κορδέλες. Στο «Ζενίθ», από τους 613 ναυτεργάτες, μόνο 1 είναι Ελληνας. Ολοι οι ναυτεργάτες είναι χαμηλόμισθοι και ανασφάλιστοι, θύματα δουλεμπορικών γραφείων και κυκλωμάτων. Το συγκεκριμένο καράβι πιάνει μόλις ένα ελληνικό λιμάνι εκτός από τον Πειραιά που είναι η αφετηρία του: Το Κατάκολο. Κι αυτό για 5 ώρες! Οι κρουαζιέρες του είναι all inclusive, που σημαίνει ότι οι τουρίστες δεν αφήνουν παρά ελάχιστα ευρώ σε επιχειρήσεις έξω από το καράβι. Αυτόν τον τουρισμό ευαγγελίζεται η κυβέρνηση. Των ανασφάλιστων ναυτεργατών και των μικροεπαγγελματιών που θα βαράνε μύγες, επειδή οι τουρίστες θα είναι μαντρωμένοι από τους ταξιδιωτικούς πράκτορες. Αυτός ο τουρισμός βρίσκεται στον αντίποδα του λαϊκού τουρισμού για όλους, που διεκδικεί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Η κυβέρνηση θέλει τουρισμό κομμένο και ραμμένο στα συμφέροντα της κάθε πολυεθνικής και του κάθε Λούη, το κρουαζιερόπλοιο του οποίου (Sea Diamond) βρίσκεται ακόμα στο βυθό της Σαντορίνης, με δυο πτώματα στο κουφάρι του και γεμάτο μαζούτ, που απειλεί ολόκληρο το Αιγαίο. Αλήθεια, γιατί η κυβέρνηση δεν επιβάλλει στον πλοιοκτήτη να το ανελκύσει με δικά του έξοδα; Επειδή για την κυβέρνηση νόμος είναι το δίκιο και το κέρδος του εφοπλιστή και του κάθε καπιταλιστή.
-- «Πώς θα ξαναγεμίσουμε τα Ασφαλιστικά Ταμεία; Από τις εισφορές του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ή από τη δική μας παραγωγή, όπως θα έπρεπε;».
Το «ενδιαφέρον» της κυβέρνησης για τα ασφαλιστικά ταμεία είναι τουλάχιστον προκλητικό. Γιατί πάει πολύ να εμφανίζονται σαν υπερασπιστές των Ταμείων αυτοί που αφαίμαξαν διαχρονικά εισφορές και δικαιώματα. Οι εργαζόμενοι δε χρωστάνε ούτε ένα ευρώ στα Ταμεία. Αν η κυβέρνηση νοιαζόταν να τα γεμίσει και να εξασφαλίσει ικανοποιητικές παροχές σε εργαζόμενους και συνταξιούχους, θα κατέβαλλε τα 12,6 δισεκατομμύρια ευρώ που χρωστάει το Δημόσιο σε όλους τους ασφαλιστικούς οργανισμούς μέχρι το τέλος του 2009. Θα εισέπραττε τα 8,5 δισεκατομμύρια ευρώ που χρωστάνε οι μεγαλοεργοδότες και τους οποίους η κυβέρνηση, όχι μόνο αφήνει ανενόχλητους, αλλά κάνει και αλλεπάλληλες ρυθμίσεις των χρεών τους, σε βάρος του ΙΚΑ. Τέλος, θα σταματούσε το τζογάρισμα των αποθεματικών και θα επέστρεφε τα λεηλατημένα αποθεματικά, που από το 1950 ξεπερνούν τα 60 δισ. ευρώ. Σύνολο, 80 και πλέον δισ. ευρώ έχουν φάει κράτος και εργοδότες από τα Ταμεία. Ολα τα υπόλοιπα είναι παραμύθια για λαϊκή κατανάλωση.
-- «Σε δειγματοληπτική έρευνα σε 77 από τα 450 ξενοδοχεία της Αττικής, μόνο σε 77, οι ακυρωμένες νύχτες ανέρχονται σε περίπου 40.000, μετά από τα επεισόδια του Απριλίου και τις σκηνές από τα λιμάνια μας, που κάνουν καθημερινά το γύρο του κόσμου. Πόσοι άνθρωποι θα μπορούσαν να βρουν δουλειά! (...) Ποιος ξέρει πόσοι άνθρωποι από το εξωτερικό θα σκέφτονταν να έρθουν, αλλά αποφάσισαν να μην το κάνουν την επόμενη χρονιά».
Ψέμα πάνω στο ψέμα από τον πρωθυπουργό και κινδυνολογία για να δημιουργηθούν εντυπώσεις και αντιδραστικά αντανακλαστικά σε βάρος των εργατικών αγώνων. Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική και την ομολογούν οι ίδιοι που κονομάνε από τον τουρισμό στην Ελλάδα, είτε με κρίση, είτε χωρίς. Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω δημοσίευμα από ελληνικό δικτυακό τόπο ειδήσεων, στις 22 Ιούνη 2010: «Η γερμανική εφημερίδα ''BILD am Sonntag'' γράφει: ''Μια εβδομάδα στην Ελλάδα με μόνο 188 ευρώ, μαζί με τα αεροπορικά εισιτήρια είναι το κόστος των διακοπών, σύμφωνα με έρευνα της εφημερίδας και είναι σχεδόν φθηνότερα να κάνει κανείς διακοπές στην Ελλάδα από το να μείνει σπίτι του''. Για το ίδιο θέμα, ο Μάριο Κόπερς, εκπρόσωπος του μεγάλου τουριστικού πρακτορείου TUI, λέει: ''Αυτό το καλοκαίρι η Ελλάδα συμφέρει όσο ποτέ τα τελευταία χρόνια'', αφού οι τιμές είναι κατά μέσο όρο χαμηλότερες κατά 15%, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που η έκπτωση φτάνει το 40%. Ο ίδιος παρατηρεί ότι η πτώση των τιμών οφείλεται αφενός στην οικονομική κρίση και αφετέρου στο ότι είχε προκύψει αναντιστοιχία παρεχομένων υπηρεσιών και κόστους διακοπών. ''Στην Ελλάδα, σε αντίθεση με την Τουρκία, συχνά χρεώνουν επιπλέον, λ.χ. τις ομπρελοξαπλώστρες'' επισημαίνει διευθύντρια τουριστικού γραφείου στο Βερολίνο''. Η TUI (...) προσφέρει έκπτωση μέχρι και 100 ευρώ το άτομο, σε 70 ξενοδοχεία της Ελλάδας, σε όποιον κλείσει μέχρι τις 10 Ιουλίου. Οπως δηλώνει εκπρόσωπος του γραφείου, ''πριν από μια εβδομάδα, ήμασταν 5% πίσω σε σχέση με την περσινή περίοδο. Τώρα το ποσοστό έχει ήδη κατέβει στο 2%''. Τη θετική τάση επιβεβαιώνει και ο τουριστικός οργανισμός Thomas Cook, εκτιμώντας ότι ''οι κρατήσεις υστερούν τώρα μόνο κατά 3,5% σε σχέση με πέρυσι. Πολλά ξενοδοχεία μάς παρέχουν τώρα έκπτωση, μεταξύ 20 και 30%, την οποία με τη σειρά μας μεταφέρουμε στους πελάτες μας'', αναφέρουν εκπρόσωποί του». Με άλλα λόγια, για τις πολυεθνικές του τουρισμού, που διακινούν το μεγαλύτερο μέρος των τουριστών από το εξωτερικό, τα πράγματα πάνε πρίμα, όπως και για τους μεγαλοξενοδόχους της Ελλάδας. Ποιοι στενάζουν; Οι μικροί του κλάδου. Γιατί; Επειδή το εισόδημα της εργατικής λαϊκής οικογένειας μειώνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια και δεν μπορεί να κάνει διακοπές. Οι μεγάλοι δεν έχουν ανάγκη. Αλλωστε, τον Απρίλη που μας πέρασε, πριν ξεκινήσει η προπαγάνδα περί καταστροφής δήθεν του τουρισμού από τις κινητοποιήσεις, το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο της Ελλάδος (ΞΕΕ) εκτιμούσε ότι το 2010 η πτώση στην τουριστική κίνηση θα έφτανε το 15%, «με την ελπίδα ότι οι κρατήσεις της τελευταίας στιγμής μπορεί να περιορίσουν τη μείωση στο 10%». Οπως αποδεικνύεται, η πτώση είναι αμελητέα για την τσέπη των μεγαλοπρακτόρων, οι οποίοι άλλωστε θα ρεφάρουν την όποια χασούρα από τους φθηνότερους ξενοδοχοϋπάλληλους που τους παρέχει πλέον η νομοθεσία του ΠΑΣΟΚ. Και κάτι τελευταίο. Η όποια μείωση στον τουρισμό δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, όπως λέει η κυβέρνηση για να συκοφαντήσει τους αγώνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο όμιλος TUI AG, ο οποίος ελέγχει τη μεγαλύτερη εταιρεία οργάνωσης ταξιδιών στην Ευρώπη, κατέγραψε το δεύτερο τρίμηνο χρήσης (Γενάρης - Μάρτης 2010) ζημίες ύψους 265 εκατ. ευρώ έναντι κερδών ύψους 606 εκατ. ευρώ ένα χρόνο νωρίτερα.
-- «Ξέρετε τι εικόνα δίνετε για την Ελλάδα; Σύμφωνα με το ''Google News'', την ιστοσελίδα που συγκεντρώνει τα περισσότερα ηλεκτρονικά media, από το Μάιο μέχρι και χθες, 24 Ιουνίου, είχε για την Αθήνα 600 αρνητικά δημοσιεύματα, για τις διαδηλώσεις 328, για το ΠΑΜΕ αποκλειστικά 422, για την ΠΝΟ 339».
Ο καθένας μπορεί να ψάξει στην ηλεκτρονική σελίδα της Google News (http://news.google.com) και να διαπιστώσει την αλήθεια. Ειδικά σε ό,τι αφορά στο ΠΑΜΕ, η αναζήτηση στο συγκεκριμένο δικτυακό τόπο με τη λέξη «PAME», δίνει μέχρι τη μέρα που επικαλείται ο πρωθυπουργός 567 αποτελέσματα (213 τον Μάη και 354 τον Ιούνη). Συνολικά, τα αποτελέσματα είναι χιλιάδες παραπάνω, αφού κάθε επικεφαλίδα παραπέμπει σε μερικές δεκάδες συνδέσμους για Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που αναπαράγουν την ίδια είδηση, την ίδια μέρα. Αν λοιπόν τα σαΐνια του πρωθυπουργού μέτρησαν 422 αρνητικά δημοσιεύματα για το ΠΑΜΕ σε ένα σύνολο που ξεπερνάει τις 10.000 ειδήσεις, τότε μάλλον στο εξωτερικό γίνεται διαφήμιση του ΠΑΜΕ και των εργατικών αγώνων, παρά δυσφήμιση, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση.
Αξίζει όμως να ασχοληθεί κανείς και με τις πηγές που αναπαράγονται στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα για να αντιληφθεί το μέγεθος της κυβερνητικής προπαγάνδας σε βάρος του εργατικού λαϊκού κινήματος. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, τα δημοσιεύματα - λίβελος για το ΠΑΜΕ προέρχονται από παγκόσμια ηλεκτρονικά Μέσα τα οποία αναπαράγουν τα ελληνικά, ανάμεσά τους και η αγγλική έκδοση της «Καθημερινής» του Αλαφούζου! Πηγή της είδησης, δηλαδή, για όσους βρίζουν τους εργατικούς αγώνες στο εξωτερικό, είναι οι ίδιες αστικές εφημερίδες και οι δημοσιογράφοι που κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα στη χώρα μας. Από αυτή τη σκοπιά, μόνο από τύχη θα μπορούσε κανείς να συναντήσει έστω και ένα δημοσίευμα που να επικροτεί τους εργατικούς αγώνες. Πολύ περισσότερο που στη σχετική ιστοσελίδα της Google αναπαράγονται ορισμένα από τα μεγαθήρια της αστικής δημοσιογραφίας, όπως για παράδειγμα η δικτυακή έκδοση του NASDAQ, της Business Finance News, η Wall Street Journal, του Euronews και δεκάδες άλλα έντυπα - όργανα του παγκόσμιου κεφαλαίου και μάλιστα του πιο σκληρού πυρήνα του.
Περιμένει, άραγε, κανείς να ακούσει καλά λόγια για το ΠΑΜΕ και τους αγώνες των εργαζομένων στην Ελλάδα από ΜΜΕ που βρίσκονται υπό τον έλεγχο εκείνων που δάνεισαν την ελληνική κυβέρνηση, με τον όρο να καταπνίξει κάθε φωνή αντίστασης στο Μνημόνιο; Αστεία πράγματα. Να γιατί οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα πρέπει να το θεωρούν τιμή τους όταν τέτοια πράγματα γράφονται στα Μέσα των αστών, δείχνοντας πόσο πολύ ενοχλούν οι αγώνες τους και πόσο η απήχησή τους ξεπερνάει τα όρια της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου