Ανατροπές και ψέματα αράδα

Mαζί με τα προσχήματα η κυβέρνηση εξαπολύει έναν ορυμαγδό από απροκάλυπτα ψέματα για να επιβάλει τα βάρβαρα και προαποφασισμένα αντιασφαλιστικά μέτρα.

Ψέμα πρώτο: «Με την εξίσωση των ορίων ηλικίας ανδρών και γυναικών στο δημόσιο η Ελλάδα συμμορφώνεται με την απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων».

• Η «εξίσωση», η αύξηση δηλαδή στις γυναίκες εργαζόμενες στο 65ο έτος, είχε επιβληθεί από το 1992, για όλες όσες μπήκαν στην παραγωγή ή προσλήφθηκαν στο Δημόσιο από 1/1/1993 (νόμος Σιούφα). Το ΠΑΣΟΚ σεβάστηκε ως ευαγγέλιο αυτή τη διάταξη χωρίς τότε να υπάρχει η ανάγκη «συμμόρφωσης» σε καμιά απόφαση της ΕΕ.
• Η απόφαση του ΔΕΚ στηρίχτηκε σε οδηγίες που τα προηγούμενα χρόνια συνδιαμόρφωσαν τα ανώτερα όργανα της ΕΕ με τη συμμετοχή εκπροσώπων των ελληνικών κυβερνήσεων και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Γνώριζαν λοιπόν και τι νομοθετούσαν και τις συνέπειες αυτών των οδηγιών.
• Το βασικό επιχείρημα του ΔΕΚ για τη συγκεκριμένη απόφαση ήταν ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είχαν ξεχωριστό ταμείο και άρα υπάγονταν στην «επαγγελματική ασφάλιση» και ως εκ τούτου έπρεπε να μη γίνονται διακρίσεις μεταξύ γυναικών και ανδρών. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ενώ ήξεραν τις αιτιάσεις του ΔΕΚ, δεν προχώρησαν στη δημιουργία ξεχωριστού ταμείου - αν πράγματι ήθελαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα - αλλά άφησαν να επιβληθεί η καταδίκη. Τώρα, που όπως ισχυρίζονται αναγκάζονται να «συμμορφωθούν», υπάγουν τους δημόσιους υπαλλήλους στο ΙΚΑ, δηλαδή σε ξεχωριστό ταμείο.

Ψέμα δεύτερο: «Η παρέμβαση στο συνταξιοδοτικό γίνεται για δημοσιονομικούς λόγους καθώς αυτό "απορροφά πάνω από το 10% του τακτικού προϋπολογισμού"».

• Για τις συντάξεις τους οι δημόσιοι υπάλληλοι κατέβαλαν εισφορές τις οποίες παρακρατούσε το κράτος. Το κράτος στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ταυτόχρονα και εργοδότης και του αναλογεί και αυτού μερίδιο στις εισφορές. Αρα αυτό που εμφανίζεται ως έξοδο στον προϋπολογισμό έχει προεισπραχθεί από τον προϋπολογισμό.
• Η κυβέρνηση θεωρεί υπερβολικό το 10% που δίνεται για τις συντάξεις των δημοσίων, όταν το 2009 τα τοκοχρεολύσια που κατέβαλε στις τράπεζες, ντόπιες και ξένες, απορρόφησαν το 75% του τακτικού προϋπολογισμού. Αυτά προφανώς που δίνονται στους τραπεζίτες είναι λίγα και δε μνημονεύονται από την κυβέρνηση.

Ψέμα τρίτο: «Απελευθερώνονται πόροι από το συνταξιοδοτικό που θα χρηματοδοτήσουν ένα σύγχρονο ποιοτικό κράτος...». Ενώ κατεδαφίζονται τα ασφαλιστικά δικαιώματα εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων, τολμούν να λένε ότι το κάνουν στο όνομα του κοινωνικού κράτους. Ποιο άραγε κοινωνικό κράτος φορτώνει τις μητέρες με ανήλικα 15 χρόνια πρόσθετης δουλειάς, κόβει δύο τουλάχιστον συντάξεις στους συνταξιούχους και από πάνω τις παγώνει για χρόνια;