Το ποσοστό που κατέγραψε ο υποψήφιος του «Αριστερού Μετώπου» Ζ. Μελανσόν στη Γαλλία (11%) «είναι επιτυχία» και το πιο ελπιδοφόρο στοιχείο των γαλλικών εκλογών» εκτιμά ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του.
Από πού κι ως πού όμως συνάγει το συμπέρασμα, όπως καταγράφεται στην ίδια ανακοίνωσή του, ότι «η ενότητα των δυνάμεων της αριστεράς (...) μπορεί να αποτελέσει εκείνο τον αποφασιστικό παράγοντα που θα φέρει στο προσκήνιο τις ανάγκες των ευρωπαϊκών κοινωνιών ενάντια στη νεοφιλελεύθερη συμμαχία συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατών»;
Εξ όσων γνωρίζουμε, πριν ακόμα τις εκλογές το «αριστερό μέτωπο» είχε δηλώσει ξεκάθαρα ότι στο δεύτερο γύρο θα στηρίξει Ολάντ (τον έναν της «νεοφιλελεύθερης συμμαχίας», όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ) και επιθυμεί σαν αντάλλαγμα τη συμμετοχή του στην κυβέρνησή του.
Χτες, εξάλλου ο Μελανσόν κάλεσε τους οπαδούς στη μάχη με αυταπάρνηση ώστε να ηττηθεί ο Σαρκοζί: «Σας ζητώ να μην ολιγωρήσετε και να δράσετε σαν να είχατε να εκλέξετε εμένα τον ίδιο στην προεδρία», δήλωσε, κάτι που μεταφράζεται στο... «ψηφίστε δαγκωτό Ολάντ».
Ψιλά γράμματα όλα αυτά για το ΣΥΡΙΖΑ, αρκεί η δουλειά να γίνεται, η ψηφοθηρία δηλαδή με δόλωμα τις πιο άγριες αυταπάτες.
***
Παρακάτω στην ανακοίνωσή του αναφέρει πως υπό την πίεση του «αριστερού μετώπου» «...είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ολάντ αναγκάστηκε έστω και προεκλογικά να εξαγγείλει τη φορολόγηση των πλουσίων και να απορρίψει το νέο σύμφωνο για το ΕΥΡΩ». Κατόπιν εορτής ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σύρεται στο να ομολογήσει ότι ο Ολάντ, για λόγους ψηφοθηρικούς, έκανε ορισμένες υποσχέσεις. Σήμερα όμως το κατάλαβε αυτό ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί μέχρι το βράδυ του Σαββάτου ορκιζόταν πως η εκλογή του Ολάντ θα απελευθερώσει ανέμους θετικών φιλολαϊκών αλλαγών στην ΕΕ. Συνέδεε τη νίκη του Ολάντ με την εναλλακτική του πρόταση της «αριστερής αντιμνημονιακής κυβέρνησης» για επαναδιαπραγμάτευση των συμφωνιών για το κρατικό χρέος, αφού, όπως έλεγε, μπορεί να συγκυβερνήσει με τον Μελανσόν και ταυτόχρονα ο Ολάντ είχε ως κεντρικό προεκλογικό του σύνθημα την επαναδιαπραγμάτευση του «Συμφώνου Σταθερότητας» της ΕΕ, ώστε να αντιμετωπίσει το νεοφιλελευθερισμό των Μέρκελ - Σαρκοζί στην ΕΕ.
***
Και, συμπληρώνει στα παραπάνω: «H πολιτική κατάσταση στη Γαλλία δεν προσφέρεται φυσικά για αντιγραφές και για μηχανιστικά συμπεράσματα»... Της Κυριακής χαρά, της Δευτέρας λύπη για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι προχτές επέμεινε ότι το «αριστερό μέτωπο αποδεικνύει πως η ενότητα μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα - μαθήματα που στη χώρα μας δεν τα έχουν πάρει ούτε το ΚΚΕ ούτε η ΔΗΜΑΡ»... Αλλά άλλο μάθημα παραδόθηκε απ' αυτό που προσδοκούσε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.
Τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι με τον Μελανσόν που είναι υπέρ της σοσιαλδημοκρατίας, αλλά ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι είναι ενάντια στη σοσιαλδημοκρατία. Μύλος δηλαδή. 'Η πιο σωστά, η αναξιοπιστία και ο τυχοδιωκτισμός σε όλο τους το μεγαλείο.
***
Και μιας και ο λόγος για τη ΔΗΜΑΡ, όχι που δεν θα χειροκροτούσε τη νίκη Ολάντ... «Νίκησαν οι προοδευτικές ιδέες» αναφωνεί. «Θα είναι η αρχή για την απαλλαγή της Ευρώπης από τις καταστροφικές δεξιές συντηρητικές πολιτικές και τη στροφή προς προοδευτικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις» κραυγάζει. Για να σερβίρει το κυρίως πιάτο όταν επισημαίνει ως ανάγκη την «αλλαγή του πολιτικού συστήματος», προσθέτοντας «αυτό μπορεί να το εξασφαλίσει μια ισχυρή ΔΗΜΑΡ που είναι και ο μόνος τρόπος για να μην κυβερνήσει ούτε να συγκυβερνήσει στη χώρα μας η συντηρητική δεξιά και η ακροδεξιά».
Ο μόνος δηλαδή τρόπος για να συγκυβερνήσει η ΔΗΜΑΡ με το ΠΑΣΟΚ. Αυτό λέει. Τόση πρόοδος όμως μαζεμένη δεν αντέχεται... Στη Γαλλία από Ολάντ - Μελανσόν (εάν ο Ολάντ επικρατήσει στο δεύτερο γύρο) και στην Ελλάδα ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, εάν ο λαός δεν τους δώσει ηχηρή απάντηση και στην κάλπη - σε όλους, στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και στα κάθε είδους δεκανίκια των αστών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου