Ο «αντιμνημονιακός» ΣΥΡΙΖΑ...

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πλασάρεται σαν «αντιμνημονιακή» δύναμη και ζητάει να κυβερνήσει για να επαναδιαπραγματευτεί -όπως λέει- το μνημόνιο. Τις τελευταίες μέρες, μάλιστα, τα ταξίματα για αυξήσεις στους μισθούς και άλλα παρόμοια από μια «κυβέρνηση της αριστεράς», τα παραπέμπει στο αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων με την τρόικα. 

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τα άλλα κόμματα που διεκδικούν να αναβαθμιστούν στην αστική διαχείριση, ούτε στο όνομα δεν μπορούν να σταθούν σαν «αντιμνημονιακά», αφού αναγνωρίζουν το χρέος και θέλουν να διαπραγματευτούν την αποπληρωμή του. Κανένας δε θέλει μονομερή διαγραφή του χρέους, επειδή αυτό σημαίνει σύγκρουση με την ΕΕ, κάτι που ξορκίζουν, αφού θέλουν παραμονή της χώρας στο ευρώ και την ΕΕ. Ολοι λένε ότι θα κάνουν «καλύτερη» διαπραγμάτευση. 

Διαπραγμάτευση, όμως, για το χρέος, που δεν είναι του λαού, αλλά της πλουτοκρατίας, σημαίνει συμφωνία με τους δανειστές για τους όρους της αποπληρωμής, όπως έκανε και το ΠΑΣΟΚ, υπογράφοντας το πρώτο μνημόνιο και μαζί με τη ΝΔ το δεύτερο.

Αρα, στην καλύτερη περίπτωση, μια «αριστερή κυβέρνηση» διεκδικεί να υπογράψει ένα «άλλο» μνημόνιο με τους δανειστές, οι οποίοι μάλιστα, μετά την αναδιάρθρωση του χρέους, είναι οι χώρες της Ευρωζώνης και όχι ιδιώτες. Είναι δηλαδή οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις των άλλων κρατών της ΕΕ, οι οποίες, ανεξάρτητα από το αν έχουν μεγάλο χρέος ή όχι, από το αν έχουν ή δεν έχουν μνημόνιο, προωθούν στις χώρες τους τα ίδια αντιλαϊκά μέτρα με αυτά που προωθούνται στην Ελλάδα. Με αυτές τις κυβερνήσεις θα πάει να διαπραγματευτεί η «αριστερή κυβέρνηση» στις 7 του μήνα, αφού τις αναγνωρίζει σαν «εταίρους» στην ΕΕ, στην οποία θέλει να παραμείνει. Είναι αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι αυτές οι κυβερνήσεις και η αστική τάξη που εκπροσωπούν στις χώρες τους, θα δεχτούν για την Ελλάδα - που επιπλέον δανείζεται από τα λεφτά τους - να πάρει φιλολαϊκά μέτρα, ενώ οι ίδιες τσακίζουν μισθούς και δικαιώματα των λαών τους. Ακόμα και αν δέχονταν να κάνουν «διευκόλυνση» στις δόσεις, δε θα έκαναν καμιά υπαναχώρηση στα βάρβαρα μέτρα, αφού αυτά υπαγορεύονται από τη στρατηγική της ΕΕ και όχι από το χρέος, γι' αυτό και παίρνονται ενιαία σε όλες τις χώρες της Ευρωένωσης.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αντιφάσκει και κοροϊδεύει όταν λέει ότι θα φορολογήσει το κεφάλαιο για να διασφαλίσει χρήματα για ανάπτυξη. Η ανάπτυξη που ευαγγελίζεται είναι καπιταλιστική, αφού δεν έχει στρατηγική σύγκρουσης με τα μονοπώλια και θέλει τη χώρα μέσα στην ΕΕ. Καπιταλιστική ανάπτυξη όμως σημαίνει επενδύσεις εκεί όπου υπάρχει κέρδος για το κεφάλαιο, και όχι εκεί που επιβάλλουν οι λαϊκές ανάγκες. Σημαίνει ακόμα επιδότηση του κεφαλαίου με ζεστό κρατικό χρήμα. Δηλαδή, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θα φορολογήσει τους καπιταλιστές, αλλά θα τους επιστρέψει τα χρήματα στην άλλη τσέπη, για να κάνουν επενδύσεις και να έρθει ανάπτυξη. Αυτή η ανάπτυξη καμιά διαφορά δεν έχει με αυτή που υπηρετούν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και είναι δεδομένο ότι θα οικοδομηθεί στα αποκαΐδια των εργατικών λαϊκών κατακτήσεων, για χάρη της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων της ΕΕ.

Με βάση τα παραπάνω, επιβεβαιώνεται ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα «αντιμνημονιακά» κόμματα, έχουν ομοιότητες με το ΠΑΣΟΚ και με τη ΝΔ, όχι όμως και με το ΚΚΕ. Αστικά και «αντιμνημονιακά» κόμματα λένε επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου μέσα στην ΕΕ. Λένε ανάπτυξη με μοχλό τα μονοπώλια, τους καπιταλιστές. Το ΚΚΕ λέει αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους. Λέει κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και λαϊκή οικονομία, με εργατικό κοινωνικό έλεγχο στα μέσα παραγωγής. Από αυτή τη σκοπιά, οι κυβερνητικές συνεργασίες που οραματίζεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι ανέφικτες με το ΚΚΕ, που έχει εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις και στόχους, εφικτές όμως με τα άλλα «αντιμνημονιακά» κόμματα ή το ΠΑΣΟΚ, ακόμα και με τη ΝΔ, με τους οποίους συμπλέει διαχειριστικά. 

Οι προτάσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ οδηγούν στα ίδια αντιλαϊκά μέτρα από άλλο δρόμο. Να τον προσπεράσει ο λαός όπως και τα άλλα αναχώματα που στήνουν μπροστά του, για να κερδίσει χρόνο το κεφάλαιο και να νικήσει, σε συνθήκες βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού. 

Ψήφο στο ΚΚΕ για εμπόδισμα των αντιλαϊκών μέτρων και για να δυναμώσει η προοπτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης, που συμφέρει το λαό.