«KI O ΒΑΡΝΑΛΗΣ ΜΑΣ ΤΟ ΧΕ ΠΕΙ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΗ: ΣΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΤΟ ΑΛΗΣΒΕΡΙΣΙ, ΝΟΜΙΜΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΧΑΣΙΣΙ, ΠΟΤΕ Ο ΛΑΟΣ ΝΑ ΜΗ ΞΥΠΝΗΣΕΙ»

Πριν από λίγο καιρό ο Πρωθυπουργός μας, μαζί με άλλες «διεθνείς προσωπικότητες» του ίδιου φυράματος απ΄ όλο τον κόσμο, ζητούσαν με την υπογραφή τους να αποποινικοποιηθούν όλα τα ναρκωτικά και να νομιμοποιηθεί το χασίσι. 

Και πιο παλιά ο Γιωργάκης είχε προτείνει ... «μια γλάστρα κάνναβης σε κάθε μπαλκόνι». 

Τώρα λοιπόν μας το φέρνει σε νομοσχέδιο. 

Και δεν είναι ο μόνος που αντιγράφει στην Ελλάδα ότι του λένε εκεί στα ιμπεριαλιστικά «ξένα». 

Δυστυχώς τον αντιγράφουν και όλοι οι άλλοι παπαγάλοι του καπιταλισμού, αλλά και μερικοί «αριστερούληδες». 

Ειδικά δε αυτά τα ... «μηρυκαστικά» τολμούν να ειρωνευτούν τη θέση του ΚΚΕ. Ας δούμε όμως την αλήθεια και τα παραμύθια για το θέμα: 


1. Το ότι είναι «γραμμή» του διεθνούς ιμπεριαλισμού η διάδοση των ναρκωτικών είναι γνωστό. Όχι μόνο γιατί είναι μια τεράστια παγκόσμια αγορά, αλλά γιατί είναι και πολύ αποτελεσματική πολιτική στην αντιμετώπιση του κινήματος, για το αποκοίμισμα της νεολαίας. Ένα στοιχείο μόνο : από τότε που πήγαν οι Αμερικάνοι στο Αφγανιστάν τριπλασιάστηκε η παραγωγή οπίου σ΄ αυτή τη χώρα. Έτσι σήμερα εκεί παράγεται το 95% της ηρωίνης που καταναλώνεται παγκοσμίως. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην υπηρεσία του διεθνούς εμπορίου ναρκωτικών. 

2. «Η κατασταλτική πολιτική έχει αποτύχει»... λένε ... «και γι' αυτό θα πρέπει να περάσουμε στην αποποινικοποίηση». Πράγματι. Η πολιτική που αντιμετωπίζει τον χρήστη σαν εγκληματία και αφήνει ελεύθερο τον έμπορο με επίσημες αποφάσεις των δικαστηρίων τους, που δεν ενδιαφέρεται (κάθε άλλο) να βρει και να τσακίσει την παραγωγή και διακίνηση, είναι όχι μόνο αποτυχημένη, αλλά και εγκληματική. Αυτό όμως με κανένα τρόπο δεν αποδεικνύει ότι χρειάζεται να μην υπάρχει καμιά κατασταλτική πολιτική απέναντι στην παραγωγή, διακίνηση και εμπορία των ναρκωτικών. Ούτε ότι η αποποινικοποίηση είναι λύση. Άλλωστε κανένας δεν είναι αφελής να περιμένει απ΄ τους ηθικούς αυτουργούς της παραγωγής και της διακίνησης ναρκωτικών να ασκήσουν ... «κατασταλτική πολιτική» απέναντι στην εμπορία. Είναι ανάγκη του συστήματός τους να έχουν τον κοσμάκη κοιμισμένο. Και γι΄αυτό το σκοπό εκτός απ΄ την τηλεόραση έχουν και τα «κανονικά» ναρκωτικά και τους εμπόρους τους που είναι κολλητοί τους.

3. «Μέσω της νομιμοποίησης της χρήσης ναρκωτικών ουσιών και της καλλιέργειας κάνναβης» ... λένε ... «θα παταχθεί το οργανωμένο έγκλημα». ΄Όπως, δίπλα στο νόμιμο εμπόριο των αλκοολούχων ή των τσιγάρων αναπτύσσεται ένα πιο κερδοφόρο παράνομο εμπόριο. Όπως δίπλα στο επίσημο εμπόριο όπλων γιγαντώνεται ένα παράλληλο παράνομο εμπόριο όπλων, ακόμα και πυρηνικών. Αν δηλαδή νομιμοποιήσετε τους φόνους, θα σταματήσουν οι άνθρωποι να σκοτώνονται, λες κι η απαγόρευση είναι η αιτία των γεγονότων; Λογική ηλιθίων. Πάρτε μερικά στοιχεία για να ξέρετε:

• Οι ετήσιες εκθέσεις της τελευταίας δεκαετίας της διεθνούς επιτροπής του ΟΗΕ για τον έλεγχο των ναρκωτικών, εφιστά την προσοχή σε προτάσεις απελευθέρωσης της χρήσης.
• Το Άμστερνταμ, όπου έχει αποποινικοποιηθεί η χρήση κάνναβης και υπάρχει ο διαχωρισμός «μαλακών» και «σκληρών»ναρκωτικών, έχει γίνει κέντρο τους διεθνούς εμπορίου ναρκωτικών και από τις πρώτες πόλεις σε εγκληματικότητα στον κόσμο. Οι Ολλανδικές αρχές εξετάζουν σήμερα την κατάργηση της αποποινικοποίησης.
• Σύμφωνα με το «Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας: «Ο αριθμός των χρηστών κάνναβης σε Ολλανδία, Φινλανδία, Σουηδία και Νορβηγία βρίσκεται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα. Το υψηλότερο ποσοστό χρηστών κάνναβης σε καθημερινή βάση καταγράφεται στην Ολλανδία - 80%. Το 30% των νέων χρηστών αναφέρουν την κάνναβη ως την κύρια ουσία κατάχρησης, η οποία σχετίζεται εν μέρει με την αύξηση της δραστικότητας της ουσίας. Οι αιφνίδιες επιδράσεις του ναρκωτικού αυτού προκαλούν παροδικές ψυχώσεις, ανάπτυξη μακροχρόνιων προβλημάτων ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανόμενων της κατάθλιψης, της ψύχωσης και της σχιζοφρένειας».
• Το 1997 οι Ελβετοί μέσα από δημοψήφισμα αποφάσισαν υπέρ της ελεύθερης χορήγησης ηρωίνης από το κράτος, σε σοβαρά εθισμένους χρήστες. Μόλις ένα χρόνο μετά, η πραγματικότητα που διαμορφώθηκε οδήγησε το 75% των ίδιων Ελβετών ψηφοφόρων να πει «όχι» στην πρόταση νομιμοποίησης όλων των ναρκωτικών και, μάλιστα, στο όνομα του αγώνα ενάντια στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών.

4. Λένε: «Η αποποινικοποίηση θα βοηθήσει να λυθεί το πρόβλημα». Ποιό όμως είναι το πρόβλημα και που οφείλεται; Μπορείς να αντιμετωπίσεις ένα κοινωνικό πρόβλημα χωρίς να αντιμετωπίσεις τις αιτίες που το δημιουργούν; Τις έχουν αναλύσει χιλιάδες ειδικοί: η ανασφάλεια, η ανεργία, η φτώχια, η σχολική διαρροή, η περιθωριοποίηση, είναι οι κύριες. Ποιός θα το λύσει αυτό και πως; Έρχεται λοιπόν σήμερα αυτός που έχει την ευθύνη για το πρόβλημα και λέει ότι «για να λυθεί πρέπει να γίνει νόμιμο». Νομιμοποίηση δηλαδή της αντιδραστικής πολιτικής τους. Αυτής της πολιτικής που αποτελεί την γενεσιουργό αιτία του προβλήματος των ναρκωτικών. 

5. Λένε: «Με την αποποινικοποίηση και ελευθερία κατοχής ποσοτήτων για προσωπική χρήση» ... λένε ... «δε θα την πληρώνουν πια οι μικροί χρήστες, δε θα αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο οι μικροδιακινητές και οι μεγαλέμποροι». Πόση είναι η ποσότητα για «προσωπική χρήση»; Ποιός θα μας το πει και με ποια κριτήρια; Είναι κανείς που δε ξέρει ότι η «μικροποσότητα» που σήμερα χρειάζεται ένας ναρκομανής, αύριο δε θα του φτάνει και θα θέλει μεγαλύτερη για να «φτιαχτεί»; Ή ότι αυτός που σήμερα φτιάχνεται με 5 gr χασίσι, αύριο δε θα του φτάνουν ούτε 50 mg ηρωίνης; Κι ας πούμε ότι έτσι θα γίνει με τους μικρούς χρήστες. Η αποποινικοποίηση δεν είναι «μάνα εξ΄ ουρανού» και για τους εμπόρους; Άλλωστε ποιός θα «συλλάβει τους εμπόρους»; Αυτός που τους αθωώνει πάντα και παντού; Αυτός που τώρα τους νομιμοποιεί μ΄ αυτό το νομοθέτημα; 

6. Λένε: «Έτσι δε θα μπαίνουν στη φυλακή οι χρήστες». Φυσικά και δεν πρέπει να μπαίνουν στη φυλακή οι χρήστες. Φυσικά και δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν εγκληματίες, αλλά ως ασθενείς. Αλλά που θα πηγαίνουν; Θα πρέπει με όλους τους τρόπους να οδηγούνται στην επιλογή της απεξάρτησης. Όμως αυτοί που έχουν αυτές τις «μοντέρνες» θεωρίες, με την πολιτική τους τις θεραπευτικές κοινότητες τις αφήνουν να κλείσουν εξ΄ αιτίας της υποχρηματοδότησης. Άλλωστε και το νομοσχέδιο που έφερε η κυβέρνηση δεν έχει κουβέντα μέσα για πρόγραμμα απεξάρτησης και θεραπευτικές κοινότητες (που ειδικά κάποιες απ΄ αυτές μέχρι τώρα κάνουν θαυμάσια δουλιά). 

7. Λένε: «Θα χορηγούνται υποκατάστατα σε 24 νοσοκομεία. Τα υποκατάστατα προσφέρουν απεξάρτηση και θεραπεία». Δηλαδή μέσα στα νοσοκομεία που συγχωνεύονται, που δεν έχουν γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, που δεν αρκούν για όλα τα προβλήματα του πληθυσμού, που δεν έχουν ούτε γάζες, επιδέσμους, φάρμακα, θα «ρίξουμε» μέσα κι αυτό; Το θέμα της απεξάρτησης απαιτεί ειδικευμένο προσωπικό, ειδικούς επιστήμονες και ειδική επιστημονική ψυχολογική φροντίδα. Δεν έχει αυτή τη δυνατότητα το νοσοκομείο ή το φαρμακείο της γειτονιάς. Όποιος το ισχυρίζεται είναι ή αφελής ή συνένοχος, στην επιχείρηση συρρίκνωσης των ήδη υπαρχουσών δομών υποκατάστασης. Κι ένα παραπάνω: Τα στεγνά προγράμματα είναι κοινωνική πολιτική (ντεμοντέ). Δεν προσφέρουν στην ... «αγορά», αλλά μόνο στην απεξάρτηση. Ενώ τα υποκατάστατα αποτελούν από μόνα τους μια ... νέα αγορά. Το να στέλνεις έναν καρκινοπαθή στο φαρμακείο να παίρνει μονίμως παυσίπονα ... δεν είναι θεραπεία. Έτσι και το να στέλνεις έναν τοξικομανή να παίρνει εφ΄ όρου ζωής υποκατάστατα, αυτό δεν είναι ούτε πρόληψη, ούτε θεραπεία. Απλώς έχεις έναν «νόμιμο πελάτη ναρκωτικών». Που όπως έψαχνε μέχρι τώρα για να βρει με κάθε τρόπο λεφτά για να πάρει τη «δόση» του απ΄ τα βαποράκια, τώρα θα κάνει το ίδιο ψάχνοντας με κάθε τρόπο φράγκα για να πάρει τη «δόση» του απ΄ το φαρμακείο. Το κράτος σε ρόλο πλασιέ - dealer ναρκωτικών. 

Να μερικά στοιχεία της διεθνούς εμπειρίας για το θέμα:

Σύμφωνα με στοιχεία του «Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα Ναρκωτικά», στη Δανία οι θάνατοι από χρήση μεθαδόνης αγγίζουν το 45%. Ωραία «θεραπεία»! Ας το πούμε λοιπόν καθαρά: Τα υποκατάστατα (μεθαδόνη κλπ) είναι κι αυτά ναρκωτικά που εθίζουν και που ίσως και να έχουν «μικρότερες» συνέπειες. Αλλά δεν είναι ούτε «φάρμακα», ούτε «ακίνδυνα». Κι οδηγούν κι αυτά στο θάνατο.

• Στη Γερμανία σ' ένα χρόνο σημειώθηκαν 350 θάνατοι από βουπρενορφίνη.
• Η μεθαδόνη χαρακτηρίζεται από παρόμοια χημική δομή και δράση με τη μορφίνη και η δράση της διαρκεί πολύ περισσότερο από της ηρωίνης (στοιχεία από την ιστοσελίδα του ΟΚΑΝΑ).
• Μόνο σε μια δεκαετία (1994 - 2004), στις ΗΠΑ, οι θάνατοι από μεθαδόνη και τα περιστατικά υπερβολικής δόσης από τη συγκεκριμένη ουσία αυξήθηκαν κατά 390%!
• Η Διεθνής Επιτροπή για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών το 2007 αναφέρει: «Η θέση ότι η νομιμοποίηση των ουσιών μπορεί να επιλύσει το παγκόσμιο πρόβλημα των ναρκωτικών αγνοεί ιστορικά δεδομένα». Εξ οικείων τα βέλη.
• Σε έκθεση επίσημης Ελληνικής Επιτροπής για τα Ναρκωτικά καταγράφεται η αποτελεσματικότητα των «στεγνών» προγραμμάτων. Στα προγράμματα «υποκατάστατων» ολοκληρώνει το πρόγραμμα (πλήρης αποχή και από ναρκωτικές ουσίες και από το υποκατάστατο) μόλις το 4,1% (στις μονάδες μεθαδόνης) ή το 6,8% (στις μονάδες βουπρενορφίνης). Στα «στεγνά» προγράμματα «εσωτερικής διαμονής» (μέσα στην κοινότητα) ολοκληρώνει τη θεραπεία το 39,9%, ενώ το ποσοστό ολοκλήρωσης της θεραπείας για τα «στεγνά» προγράμματα «εξωτερικής παραμονής» είναι 32,1%. Θέλουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα έστω και σε επίπεδο διαχείρισης; Να ο δρόμος.

8. «Η αποποινικοποίηση θα οδηγήσει στη μείωση των χρηστών και της ζήτησης ουσιών»... λένε. Η ζήτηση δεν σχετίζεται με το αν οι ουσίες είναι νόμιμες ή παράνομες. Η χρήση και η εξάρτηση συνδέονται με κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Η ζήτηση μπορεί να μειωθεί μόνο μέσα από την πρόληψη, την πάλη για την εξάλειψη των αιτίων, την κοινωνική δικαιοσύνη. Το «μοντέλο της Ολλανδίας» με την ελεύθερη εμπορία και χρήση των παράγωγων της κάνναβης, αύξησε τους εξαρτημένους από ναρκωτικά κατά 44% στα 6 χρόνια εφαρμογής του. Τον Αύγουστο του 2004, «η ολλανδική κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι "η κάνναβη δεν είναι ακίνδυνη" ούτε για τους χρήστες, ούτε για την κοινωνία, τα coffee shops "δεν είναι άμοιρα ευθυνών" και σκοπεύει να μειώσει τον αριθμό τους» (Ετήσια Έκθεση της Διεθνούς Επιτροπής του ΟΗΕ για τον έλεγχο των ναρκωτικών 2005).

9. Λένε: «Η αποποινικοποίηση θα σταματήσει το δρόμο προς τα "σκληρά" ναρκωτικά». Ο λόγος που οδηγεί έναν άνθρωπο στην εξάρτηση από το χασίς, θα τον οδηγήσει και σε πιο «σκληρές» ουσίες. Τα αίτια που γεννούν την τοξικοεξάρτηση είναι κοινά, δε διαχωρίζονται σε «σκληρά» και «μαλακά» ... αίτια. Kι είναι μόνο ελάχιστοι οι ηρωινομανείς που ξεκίνησαν κατευθείαν απ΄την ηρωίνη κι όχι από κάποιο «μαλακό» ναρκωτικό, που στη συνέχεια «δεν τους έφτιαχνε» αρκετά. Οι μελέτες δείχνουν πως το 75% των ηρωινομανών άρχισαν αρχικά με κάνναβη.

10. Όταν θέλουμε να διαμορφώσουμε άποψη για κάποιο θέμα, καλό είναι να παίρνουμε υπ΄ όψιν μας τις απόψεις των «καθ΄ ύλην» επιστημονικά αρμόδιων. Να μερικές:

Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών - ΕΣΥΝ: «Το νομοσχέδιο νομιμοποιεί, όχι μόνο τη χρήση, αλλά και τη διακίνηση ναρκωτικών».
Εργαζόμενοι στον ΟΚΑΝΑ: «Όχι στη χορήγηση κρατικής πρέζας».
ΚΕΘΕΑ: «Καταδικάζει ανθρώπους να ζήσουν και να πεθάνουν εξαρτημένοι».

Θεραπευτική κοινότητα «18 άνω»: «Είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά ότι αποτελούν ουσίες εξαιρετικά εξαρτησιογόνες, σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα (όπως με τη μεθαδόνη) με μοιραίες συνέπειες».

11. «... Στης χούντας το αλισβερίσι ... νόμιμο ήταν το χασίσι ... » ... έλεγε ο μπαρμπά Κώστας. Στο ξαναλέω φίλε «μοντέρνε οπαδέ της αλάθευτης και υπεροπτικής ηλίθιας κοινής γνώμης (όχι λογικής)» που σου φυτεύει κάθε φορά η επίσημη κρατική προπαγάνδα. Αν δεν είσαι τέτοιος, θα πει ότι έχεις δυό τρία ισχυρά επιχειρήματα πέρα απ΄ τις άναρθρες κραυγές περί αρτιοσκληρωτικών απόψεων του ΚΚΕ. Μπορείς με τη στάση σου να βοηθήσεις να ξαναγίνει «νόμιμο» το χασίσι τον καιρό της νέας «χούντας». Ή μπορείς να κάνεις κάτι για να σταματήσουμε την υποτίμηση της ανθρώπινης νοημοσύνης (μαζί και της δικής σου). Άλλωστε η στάση απέναντι σ΄ αυτό το θέμα από μόνη της είναι απόδειξη για το αν κανείς είναι νοήμων άνθρωπος ή ανόητο μηρυκαστικό των τηλεοράσεων και των Λοβέρδων.

Μάνος Δούκας

Aristera sti Mitilini