Να «γιατί»

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η τοποθέτηση στη «New York Times» του πολυ(πολυ)δισεκατομμυριούχου κ. Μπάφετ μάς είχε ξεφύγει. Αντιγράφουμε (από τη στήλη του Γιάννη Τριάντη στο «Παρόν):

«Οι ηγέτες μας ζήτησαν κοινές θυσίες. Οταν όμως το έκαναν, εμένα με παρέκαμψαν. Ρώτησα τους πάμπλουτους φίλους μου τι επιβάρυνση περίμεναν. Ανέγγιχτοι κι εκείνοι. Την ώρα που οι φτωχοί και η μεσαία τάξη πολεμούν για μας στο Αφγανιστάν και οι περισσότεροι Αμερικανοί παλεύουν να τα βγάλουν πέρα, εμείς οι μεγα-πλούσιοι διατηρούμε τις εξαιρετικές φοροαπαλλαγές μας (...) Οι φίλοι μου και εγώ κανακευτήκαμε αρκετά από ένα Κογκρέσο φιλικό προς τους δισεκατομμυριούχους (...)».

*

Μερικά χρόνια νωρίτερα, ένας συνάδελφος του Μπάφετ, ο επίσης πολυ(πολυ)δισεκατομμυριούχος κ. Σόρος, με αφορμή ότι παίζοντας με την αγγλική λίρα στο χρηματιστήριο είχε κερδίσει σε μια νύχτα 1,6 δισ. δολάρια, είχε καταθέσει σε άρθρο του («Atlantic Review») τη δική του... εξομολόγηση:

«(...) με τον τρόπο με τον οποίο κερδίζουμε εμείς τα χρήματά μας κινδυνεύει πλέον η δημοκρατία και ο κόσμος. Αισθάνομαι άσεμνος που μπορώ και κερδίζω τόσα δισεκατομμύρια εύκολα, μόνο σε μια βραδιά».

*

Ας παρακάμψουμε τον «πόνο» που (ένεκα της εγνωσμένης... σεμνότητάς τους) κατακλύζει τους Μπάφετ και Σόρος. «Πόνος» που μοιάζει... αβάσταχτος και μεγαλώνει ευθέως ανάλογα όσο μεγαλώνει η ευκολία με την οποία αποσπούν τα αστρονομικά κέρδη τους.

Ας παρακάμψουμε επίσης τη «μελαγχολία» που τους προκαλεί η ασυλία που απολαμβάνουν από τα... Κογκρέσα των ΗΠΑ και της υφηλίου. 

Και ας κρατήσουμε τούτο:

Οτι τόσο τα υπερκέρδη, όσο και η ασυλία τους παραμένουν ανέγγιχτα, είτε στο τιμόνι της χώρας - ορμητήριό τους, τις ΗΠΑ, βρίσκεται ο Μπους, είτε βρίσκεται ο Ομπάμα.

*

Επομένως, η αιτία που επιτρέπει στους άρπαγες να κάνουν τις «δουλειές» τους, να διευρύνουν τα «μεγα-κέρδη» τους πάνω στην έρημο της φτώχειας των λαϊκών μαζών, δεν είναι ούτε ο τάδε ούτε ο δείνα πολιτικός διαχειριστής του συστήματος. Δεν είναι ο «κακός» Μπους ή ο «καλός» Ομπάμα. 

Είναι το ίδιο το σύστημα (το όνομά του: «καπιταλισμός») που κατασκευάστηκε από και για τους «Μπάφετ» και το υπηρετούν εξίσου οι Μπους και Ομπάμα, οι Μέρκελ και Σρέντερ, οι Σαρκοζί και Ζοσπέν, οι Παπανδρέου και Καραμανλής.

Αυτό το σύστημα είναι που επιτρέπει στους Μπάφετ και Σόρος να πατούν επί πτωμάτων και μετά να παραδίδουν και μαθήματα «σεμνότητας» (άμα τε και «πατριωτισμού» - για να μην ξεχνάμε και τα δικά μας).

Να «γιατί», τελικά, αυτός είναι, ο καπιταλισμός είναι, που πρέπει να ανατραπεί. 

Μαζί με όλους τους διαχειριστές του.