Με τις αντιθέσεις να κυριαρχούν, τα ενδοϊμπεριαλιστικά παζάρια να δίνουν και να παίρνουν και τους αντιλαϊκούς συμβιβασμούς να διαδέχονται τις κόντρες για το ποια μονοπώλια θα βγουν κερδισμένα και ποια χαμένα από τη βαθύτατη καπιταλιστική κρίση, ολοκληρώθηκαν το ξημέρωμα του Σαββάτου οι εργασίες της Συνόδου της Ευρωζώνης.
Οι «17» κατέληξαν σε καταρχήν συμφωνία για το «Σύμφωνο για το Ευρώ», όπως ονομάστηκε το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας». Σε ό,τι αφορά στα δάνεια που πήρε η ελληνική κυβέρνηση από την τρόικα για λογαριασμό της ντόπιας πλουτοκρατίας, αποφασίστηκε η επιμήκυνση της αποπληρωμής των 110 δισ. ευρώ κατά 7,5 χρόνια και η μείωση των επιτοκίων κατά μία μονάδα, δίνοντας και τυπική παράταση μέχρι τουλάχιστον το 2023 στο μνημόνιο, που θα εμπλουτίζεται ολοένα και περισσότερο με βάρβαρα μέτρα, στο πνεύμα και του «Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας».Στο κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου, τονίζεται:
«Η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύτηκε να ολοκληρώσει πλήρως και ταχέως το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας ύψους 50 δισ. ευρώ και να εισαγάγει ένα αυστηρό δημοσιονομικό πλαίσιο με την ισχυρότερη δυνατή βάση, την οποία θα αποφασίσει το επόμενο διάστημα».
Στον αντίποδα, δείγμα των ισχυρών αντιθέσεων, οι «17» δεν αποφάσισαν μείωση των επιτοκίων για την Ιρλανδία, η οποία αρνήθηκε να αυξήσει τους συντελεστές φορολόγησης των επιχειρήσεων, η οποία της δίνει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των εταίρων της στην ΕΕ - Ευρωζώνη.
Η κυβέρνηση βρήκε το θράσος να θριαμβολογήσει ότι στις Βρυξέλλες πέτυχε κέρδος 6 δισ. από τη μείωση του επιτοκίου στο δάνειο των 110 δισ., κρύβοντας ότι η αποπληρωμή τους συνεπάγεται νέα βάρβαρα μέτρα και βέβαια τα όποια χρήματα εξοικονομεί ο κρατικός κορβανάς θα μετατραπούν σε ζεστές επιδοτήσεις και προνόμια για το κεφάλαιο και όχι βέβαια σε παροχές προς το λαό που υποφέρει.
Οι αξιώσεις που θέτουν, εξάλλου, οι διάφορες πλευρές του ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος, είτε από τη θέση του δανειστή, είτε από αυτή του δανειζόμενου, αντανακλούν ένα πρωτόγνωρο σε αγριότητα παζάρι για το ποια αστική τάξη θα ξεκινήσει από καλύτερη θέση στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Επιβεβαιώνεται ότι η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της βρίσκονται σε σοβαρό αδιέξοδο μπροστά στο μέγεθος της κρίσης, γεγονός που τις κάνει πιο επιθετικές απέναντι στους λαούς.
Σε κάθε περίπτωση, όπως δείχνει και η καθολική συμφωνία για τον πυρήνα του «Συμφώνου για το Ευρώ», αυτοί που βγαίνουν σταθερά χαμένοι όσο βασιλεύουν τα μονοπώλια και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, είναι οι λαοί, οι οποίοι καλούνται τώρα ακόμα πιο αποφασιστικά να βγουν στο προσκήνιο με όρους μαζικής και οργανωμένης ανυπακοής στα μέτρα που αποφασίζουν σε βάρος τους η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών.
Το «Σύμφωνο για το Ευρώ»
Το «Σύμφωνο για το Ευρώ», στο οποίο συμφώνησαν οι «17» της Ευρωζώνης, προβλέπει ότι «κάθε χρόνο, τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης θα συμφωνούν, σε ανώτατο επίπεδο, σε συγκεκριμένες δράσεις, οι οποίες θα πρέπει να επιτευχθούν σε διάστημα 12 μηνών». Ανάμεσα στα μέτρα που θα προωθούνται στοχευμένα και μετρήσιμα είναι τα παρακάτω:1. Μειώσεις μισθών:
-- «Το κόστος εργασίας θα βρίσκεται υπό στενή παρακολούθηση και θα συγκρίνεται με τα άλλα κράτη της Ευρωζώνης και των κύριων εμπορικών εταίρων της ΕΕ (...) Οι μισθοί θα πρέπει να βρίσκονται σε συνάρτηση με την ανταγωνιστικότητα». Επί της ουσίας, προωθείται η αντιστοίχηση των μισθών με αυτούς που ισχύουν σε ανταγωνιστικά ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως είναι η Κίνα.--«Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην ενίσχυση της αποκέντρωσης των μισθολογικών διαπραγματεύσεων και τη "βελτίωση" των μηχανισμών τιμαριθμικής προσαρμογής». Πρόκειται για τροχιοδεικτική βολή σε ό,τι αφορά στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, στη γενίκευση των ατομικών και στην οριστική κατάργηση της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής, όπου αυτή συνεχίζει να υπάρχει.
-- Οι κυβερνήσεις της ΕΕ «δεσμεύονται να συγκρατήσουν τους μισθούς στο δημόσιο τομέα», ώστε να «μην επηρεάζουν τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα». Δεσμεύτηκαν ουσιαστικά για νέο πάγωμα και μείωση των μισθών στο δημόσιο τομέα.
2. Νέες ανατροπές σε Κοινωνική Ασφάλιση, Υγεία - Πρόνοια.
-- «Η βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος πρέπει να βρίσκεται υπό συνεχή και στενή παρακολούθηση (...) Είναι απαραίτητο να ευθυγραμμιστεί η ηλικία συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής, να μειωθούν τα συστήματα πρόωρης συνταξιοδότησης και να αξιοποιηθούν στοχευμένα κίνητρα για την παραμονή στην εργασία των μεγαλύτερων εργαζομένων». Οπως και στην πρώτη έκδοση του Συμφώνου, τα όρια ηλικίας συνδέονται με το στατιστικό προσδόκιμο ζωής, οδηγώντας αυτόματα σε διαρκή παράταση του εργάσιμου βίου. Ανάλογες αναφορές γίνονται και στην ανάγκη του κεφαλαίου να μειωθεί η κρατική συμμετοχή στις υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας.3. Αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία.
-- «Τα κράτη - μέλη οφείλουν να προβλέψουν μηχανισμό που θα βάζει "φρένο" στην αύξηση χρέους». Ο μηχανισμός θα έχει «επαρκώς δεσμευτικό χαρακτήρα» και θα λειτουργεί αυτόματα κάθε φορά που το έλλειμμα θα ξεπερνάει ένα προκαθορισμένο όριο. Αυτό θα πραγματοποιηθεί με «νομικές δεσμεύσεις» (είτε συνταγματική ρύθμιση είτε νόμος - πλαίσιο) με την τελική επιλογή να την έχουν οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών. Επί της ουσίας θεσμοθετείται η μόνιμη λιτότητα για τους λαούς, ώστε ο κρατικός κορβανάς να τροφοδοτεί πιο αποτελεσματικά το κεφάλαιο.4. Νέες ανατροπές στην αγορά εργασίας.
-- «Μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που θα προωθούν την ευελιξία με ασφάλεια (...) Η αγορά εργασίας πρέπει να γίνει πιο ελκυστική και να προσαρμοστεί στη ζήτηση». Προωθείται η αντιδραστική «ευελφάλεια» και ταυτόχρονα προτείνεται η παραπέρα μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών. Προβλέπεται μάλιστα οι «απώλειες» που θα υπάρξουν στα δημόσια έσοδα από τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών να μετακυλίονται στο λαό, μέσω της αύξησης των έμμεσων φόρων.5. Νέες φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο.
-- Στο Σύμφωνο προβλέπεται η «ανάπτυξη μιας κοινής ενοποιημένης βάσης φορολογίας των επιχειρήσεων», η οποία εντάσσεται στη λογική της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, που θα σημάνει νέες μειώσεις των φορολογικών συντελεστών.Μηχανισμός ελεγχόμενης χρεοκοπίας
Με δοσμένα τα παραπάνω μέτρα, που θα κατακρημνίσουν τα επόμενα χρόνια την τιμή της εργατικής δύναμης, οι «17» συζήτησαν για τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, κύρια σε ό,τι αφορά στις υπερχρεωμένες και υπερδανεισμένες χώρες της Ευρωζώνης, από τη σκοπιά της αναγκαίας καταστροφής κεφαλαίου.Σε ό,τι αφορά στη λειτουργία του υπάρχοντος μηχανισμού δανειοδότησης, όσο και του «μηχανισμού στήριξης της ΕΕ», ο οποίος από το 2013 θα αναλάβει να οδηγήσει τις υπερχρεωμένες χώρες σε ελεγχόμενη χρεοκοπία, αποφασίστηκαν τα εξής:
-- Η δυνατότητα να αγοράζουν ομόλογα στην πρωτογενή αγορά. Δηλαδή, ομόλογα που εκδίδουν τα κράτη - μέλη και δεν απορροφούνται από τις αγορές.
-- Να αυξηθούν σε 440 δισ. ευρώ από 250 δισ. τα πραγματικά κεφάλαια του σημερινού «μηχανισμού στήριξης» και σε 500 δισ. ευρώ του μόνιμου μηχανισμού που θα υπάρξει από το 2013.
Επίσης, σε μια προσπάθεια να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις από τη βάρβαρη επίθεση στους εργαζόμενους, οι «17» συμφώνησαν να εξετάσουν τη θέσπιση ευρωπαϊκού φόρου για τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, ο οποίος επίσης θα φορτωθεί στις πλάτες των Ευρωπαίων, αφού οι τράπεζες θα τον μετακυλήσουν στις συναλλαγές τους με τους εργαζόμενους.
Ενημερώνοντας το ξημέρωμα του Σαββάτου τους δημοσιογράφους, και μιλώντας τη γλώσσα της πλουτοκρατίας, ο Γ. Παπανδρέου έκανε λόγο για «ιστορικές αποφάσεις» και διαβεβαίωσε τους εταίρους του ότι «δείχνουμε επιμονή στη συνέχιση του προγράμματός μας».
Θ.
Δηλώσεις της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης.
«Το ΚΚΕ θα συνεχίσει στο δρόμο της απειθαρχίας, της ανυπακοής, δε θεωρούμε ότι περιβάλλονται με νομιμότητα οι αποφάσεις αυτές, είτε αφορούν την ΕΕ, είτε αφορούν την ελληνική κυβέρνηση. Η νομιμότητα είναι τυπική και από αυτή την άποψη το λαϊκό κίνημα μόνο με όρους αντεπίθεσης και ρήξης μπορεί να βάλει κάποιο φρένο», τόνισε η Αλέκα Παπαρήγα σε δηλώσεις που έκανε χτες για τα νέα σαρωτικά αντιλαϊκά μέτρα που αποφάσισαν οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της Ευρωζώνης. Οι δηλώσεις της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ έχουν ως εξής:«Σας υπενθυμίζουμε ότι το ΚΚΕ, εδώ και πολλές μέρες, λέει ότι κάποια συμφωνία θα επέλθει. Δεν πιστέψαμε ούτε λεπτό αυτό το κατασκευασμένο θρίλερ που δημιουργήθηκε, ότι πια τα πράγματα για την Ελλάδα είναι ή του ύψους ή του βάθους στην ΕΕ και ο κ. Παπανδρέου ως άλλος "Κολοκοτρώνης" θα δώσει μία μάχη για να την κερδίσει. Ο πρωθυπουργός, βεβαίως, εμφανίζεται πολύ ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα και για την "περήφανη" νίκη που σημείωσε.
Ξεκαθαρίζουμε το εξής: Υπάρχει μια συμφωνία αντιδραστικότατη. Σε αυτή τη συμφωνία - λέει ψέματα ο πρωθυπουργός - προβλέπονται νέα σαρωτικά μέτρα. Από την αρχή ξανά το συνταξιοδοτικό, ξανά οι εργασιακές σχέσεις, ξανά οι μισθοί και τα μεροκάματα και πλήρης ιδιωτικοποίηση των πάντων, ΔΕΗ, ΟΤΕ.
Αυτά όλα μπορεί να μη γράφονται στο Σύμφωνο. Είναι κάτω από τις λέξεις και από πίσω. Βεβαίως και με τη θέληση της κυβέρνησης, δεν της επιβλήθηκαν.
Δεύτερον: Προβλέπουμε ότι αυτή η συμφωνία θα είναι εξαιρετικά εύθραυστη, με την έννοια την εξής: Ούτε πρόκειται να κατασιγάσει τη διαμάχη της λυκοσυμμαχίας, τις διαμάχες των κρατών και των επιχειρηματιών, ούτε πρόκειται να αντιμετωπίσει την κρίση, τις αντιφάσεις και τις αδυναμίες του καπιταλιστικού συστήματος. Και τα χρέη θα μεγαλώνουν και τα ελλείμματα και η ανεργία και ο πληθωρισμός και οι αντιθέσεις στα κράτη - μέλη για τα μεταξύ τους συμφέροντα, και όχι βεβαίως για τα συμφέροντα των λαών.
Επομένως, τα πράγματα σκληραίνουν και σοβαρεύουν και έτσι πρέπει να τα δει ο λαός. Αλλωστε, αυτό που θεωρεί ο πρωθυπουργός επιτυχία, την επιμήκυνση και τα χαμηλότερα επιτόκια θα τα πληρώσει πανάκριβα ο λαός.
Επιμένουμε: Δικαιώνεται ο ΚΚΕ, που όλο αυτό τον καιρό διατυπώνει θέσεις και αιτήματα για τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, για την απόκρουση των αντεργατικών μέτρων, αποδεικνύει ποια είναι η πραγματική αιτία της κρίσης και δεν μπήκε στη λογική που άλλα κόμματα έχουν, να συζητάνε για επιμήκυνση, για αναδιαπραγμάτευση, για διαχωρισμό του χρέους σε νόμιμο και παράνομο. Ολες αυτές οι προτάσεις - και άλλες που μπορεί να γίνουν - μπορούν να χωνευτούν περίφημα μέσα στις αντιθέσεις της ΕΕ, γιατί ακριβώς δε θίγουν το κύριο και το βασικό, δε θίγουν τα συμφέροντα της ΕΕ τα ενιαία, δε θίγουν τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων.
Τα μέτρα, ξαναλέμε, θα είναι σαρωτικά. Και ενδεχομένως κι εμείς σήμερα δεν μπορούμε να προδιαγράψουμε με λεπτομέρεια τα μέτρα που θα παρθούν.
Ο πρωθυπουργός λέει ότι αναγνωρίστηκαν οι προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης. Το δεχόμαστε αυτό. Ποιες προσπάθειες, όμως; Το ατού της κυβέρνησης ήταν τα βάρβαρα μέτρα που πήρε. Και το μεγαλύτερο ακόμα ατού είναι η υπόσχεση ότι θα πάρει πολύ περισσότερα - άλλωστε τα υπέγραψε μέσα σε αυτό το καινούριο Σύμφωνο της Ανταγωνιστικότητας. Αυτή είναι η ουσία, την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων προσπαθούν να αντιμετωπίσουν. Και βέβαια το "έντυσαν" με τον καινούριο όρο "Σύμφωνο για το ευρώ".
Απαιτείται κίνημα με όρους αντεπίθεσης και ρήξης
Θα σας διαβάσω ένα σημείο από το σχέδιο - το τελικό δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί.Μιλάει για φορολογικές μεταρρυθμίσεις, όπως η μείωση των φόρων στην εργασία, δηλαδή να μειωθούν οι εργοδοτικές εισφορές, ώστε η εργασία να ανταμείβεται διατηρώντας παράλληλα τα συνολικά φορολογικά έσοδα. Τώρα, πώς γίνεται να έχεις μείωση φόρων και αύξηση των φορολογικών εσόδων; Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας των μισθωτών και των συνταξιούχων.
Προσέξτε όμως το κυριότερο: "Καθώς και λήψη μέτρων για τη διευκόλυνση της συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό των προσώπων που συνεισφέρουν ως δεύτερο εισόδημα στο νοικοκυριό". Εμείς την εξετάσαμε αυτή τη θέση με προηγούμενα ντοκουμέντα και προτάσεις στην ΕΕ που λένε το εξής, και πρέπει αυτό να εννοεί αυτό το άρθρο. Θεωρείται ότι οι γυναίκες οι οποίες δε βρίσκουν δουλειά ή επειδή δεν έχουν διευκολύνσεις αναγκάζονται για πολλά χρόνια να μένουν στο σπίτι για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, θεωρείται ότι αυτές οι γυναίκες προσπορίζουν στην οικογένεια εισόδημα γιατί δεν έχουν έξοδα για παιδικούς σταθμούς, ή για τη φροντίδα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες ή ηλικιωμένων. Σκεφτείτε τώρα να δώσουν καμιά ψωροεπιδότηση 100 ευρώ στο δίμηνο για τις γυναίκες αυτές, να θεωρείται εισόδημα το να μη δουλεύει η γυναίκα και να ανατρέφει τα παιδιά - θα το βάλουν και στο ΑΕΠ αυτό. Πείτε μου ποια οικογένεια μπορεί να ζήσει με ένα μισθό και μιλάμε για τους συνήθεις μισθούς που υπάρχουν. Δεν υπάρχει οικογένεια που μπορεί να ζήσει με ένα μισθό. Και να θεωρείται μάλιστα εισόδημα η δουλειά της μη εργαζόμενης γυναίκας στο σπίτι. Αυτό θα συνοδευτεί και από μείωση επιδομάτων και φορολογικές επιβαρύνσεις. Δηλαδή, "εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι", αυτή είναι η ιστορία, αυτά είναι τα μέτρα.
Το ΚΚΕ θα συνεχίσει στο δρόμο της απειθαρχίας, της ανυπακοής, δε θεωρούμε ότι περιβάλλονται με νομιμότητα οι αποφάσεις αυτές, είτε αφορούν την ΕΕ, είτε αφορούν την ελληνική κυβέρνηση. Η νομιμότητα είναι τυπική και από αυτή την άποψη το λαϊκό κίνημα μόνο με όρους αντεπίθεσης και ρήξης μπορεί να βάλει κάποιο φρένο. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Μακάρι να υπήρχε μια διαφορετική επιλογή με λιγότερο κόπο, με λιγότερες θυσίες, να μπορούσες να συμβάλεις στη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων. Οταν σε κολλάνε στον τοίχο, τότε πρέπει να δώσεις μια κλοτσιά σ' αυτόν που σε κολλάει στον τοίχο για να μπορέσεις να παραμερίσεις αυτό το εμπόδιο. Αυτή είναι η θέση μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου