Φάσκει κι αντιφάσκει η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθειά της να κοροϊδέψει το λαό ότι η πρότασή της, ενταγμένη απολύτως στη διαχείριση του καπιταλισμού και της κρίσης του προς όφελός του, αποτελεί ριζοσπαστική και προοδευτική πρόταση διεξόδου.
Χτες, το πρωί ο πρόεδρός του Αλ. Τσίπρας μιλώντας στη ΝΕΤ έκανε θεαματικές «κωλοτούμπες», δηλώνοντας απ' τη μια ότι το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας πρέπει να απορριφθεί και απ' την άλλη ότι η κυβέρνηση μπορεί να ανταλλάξει την υπερψήφισή του με μια ικανοποιητική λύση στο ζήτημα του χρέους!
Μάλιστα, αφού εγκάλεσε την κυβέρνηση ότι «έχει ξεχάσει την έννοια της διαπραγμάτευσης, δεν είναι στη λογική της η διαπραγμάτευση» (!), στη συνέχεια στήριξε την κυβερνητική τακτική λέγοντας
αναφερόμενος στον πρωθυπουργό: «η επιλογή του να κάνει πακέτο τη λύση στο χρέος με την συγκατάθεση στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας (...) εκ πρώτης όψεως έχει μια βάση, σε μια διαπραγμάτευση λες δώσε μου για να σου δώσω»!
Ο Αλ. Τσίπρας δεν είπε βέβαια κουβέντα για το περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης, το οποίο δεν αφορά παρά στην ικανοποίηση των συμφερόντων της ντόπιας άρχουσας τάξης κι απ' την οποία το μόνο βέβαιο που θα προκύψει είναι νέα μέτρα σε βάρος του λαού.
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, προσδιόρισε και το αντίτιμο ενός «ναι» στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, την ταφόπλακα στα δικαιώματα των λαών, που είναι «απευθείας δανεισμός από την ΕΚΤ (...) διαγραφή μέρους του χρέους ή την επαναγορά χρέους ή του κοινού μηχανισμού δανεισμού». Και όχι όπως είπε «μια επιμήκυνση του δανείου» που δεν αξίζει «να πετάξουμε στα σκουπίδια το τελευταίο διαπραγματευτικό μας χαρτί, που είναι η συγκατάθεση στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας».
Προσπαθώντας μάταια να διαχωρίσει την πρόταση του ευρω - οπορτουνισμού για αναδιάρθρωση του χρέους απ' την παρόμοια πρόταση τμημάτων του κεφαλαίου και αστικών πολιτικών δυνάμεων, ισχυρίστηκε, παίζοντας με τις λέξεις και με τη νοημοσύνη του λαού: «Αυτό που συζητείται σήμερα στους κυρίαρχους ευρωπαϊκούς οικονομικούς κύκλους είναι μια αναδιάρθρωση που θα εξασφαλίσει τα κέρδη των τραπεζών και να φέρει νέα βάρη στο λαό στον ελληνικό (...) Εμείς δεν είμαστε υπέρ μιας τέτοιας αναδιάρθρωσης».
Από την πλευρά του, ο Π. Λαφαζάνης, τάχτηκε υπέρ της «αμφισβήτησης της νομιμότητας του χρέους και της μη αναγνώρισής του ως χρέους του ελληνικού λαού», αλλά και υπέρ «μιας προοδευτικής και σοσιαλιστικής προοπτικής για τη χώρα που δεν μπορεί να προχωρήσει μέσα στα σκληρά μονεταριστικά ταξικά πλαίσια του ευρώ και της ιμπεριαλιστικής νεοφιλελεύθερης "ιεράς συμμαχίας" της ΕΕ».
Στη συνεχεία υποκλίθηκε στη διαχείριση του καπιταλισμού λέγοντας ότι η «αριστερά» πρέπει: «Να στηρίξει με όλες της τις δυνάμεις το έργο της υπό σύσταση ανεξάρτητης και κινηματικής Διεθνούς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου επί του δημοσίου χρέους (...) να υποστηρίξει την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους (...) διαγραφή τουλάχιστον του μισού, δραστική μείωση των επιτοκίων για το υπόλοιπο, παραχώρηση ικανής περιόδου χάριτος, επιμήκυνση των χρονικών ορίων αποπληρωμής χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση».
Χτες, το πρωί ο πρόεδρός του Αλ. Τσίπρας μιλώντας στη ΝΕΤ έκανε θεαματικές «κωλοτούμπες», δηλώνοντας απ' τη μια ότι το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας πρέπει να απορριφθεί και απ' την άλλη ότι η κυβέρνηση μπορεί να ανταλλάξει την υπερψήφισή του με μια ικανοποιητική λύση στο ζήτημα του χρέους!
Μάλιστα, αφού εγκάλεσε την κυβέρνηση ότι «έχει ξεχάσει την έννοια της διαπραγμάτευσης, δεν είναι στη λογική της η διαπραγμάτευση» (!), στη συνέχεια στήριξε την κυβερνητική τακτική λέγοντας
αναφερόμενος στον πρωθυπουργό: «η επιλογή του να κάνει πακέτο τη λύση στο χρέος με την συγκατάθεση στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας (...) εκ πρώτης όψεως έχει μια βάση, σε μια διαπραγμάτευση λες δώσε μου για να σου δώσω»!
Ο Αλ. Τσίπρας δεν είπε βέβαια κουβέντα για το περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης, το οποίο δεν αφορά παρά στην ικανοποίηση των συμφερόντων της ντόπιας άρχουσας τάξης κι απ' την οποία το μόνο βέβαιο που θα προκύψει είναι νέα μέτρα σε βάρος του λαού.
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, προσδιόρισε και το αντίτιμο ενός «ναι» στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, την ταφόπλακα στα δικαιώματα των λαών, που είναι «απευθείας δανεισμός από την ΕΚΤ (...) διαγραφή μέρους του χρέους ή την επαναγορά χρέους ή του κοινού μηχανισμού δανεισμού». Και όχι όπως είπε «μια επιμήκυνση του δανείου» που δεν αξίζει «να πετάξουμε στα σκουπίδια το τελευταίο διαπραγματευτικό μας χαρτί, που είναι η συγκατάθεση στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας».
Προσπαθώντας μάταια να διαχωρίσει την πρόταση του ευρω - οπορτουνισμού για αναδιάρθρωση του χρέους απ' την παρόμοια πρόταση τμημάτων του κεφαλαίου και αστικών πολιτικών δυνάμεων, ισχυρίστηκε, παίζοντας με τις λέξεις και με τη νοημοσύνη του λαού: «Αυτό που συζητείται σήμερα στους κυρίαρχους ευρωπαϊκούς οικονομικούς κύκλους είναι μια αναδιάρθρωση που θα εξασφαλίσει τα κέρδη των τραπεζών και να φέρει νέα βάρη στο λαό στον ελληνικό (...) Εμείς δεν είμαστε υπέρ μιας τέτοιας αναδιάρθρωσης».
Κυρίαρχη η ενσωμάτωση
Κυρίαρχη είναι η ενσωμάτωση και οι αντιφάσεις και στο συνέδριο για το δημόσιο χρέος που διοργανώνει ο ΣΥΝ. Χτες, στην ομιλία του ο Γ. Μηλιός υπερασπίστηκε την ΕΕ και το ευρώ λέγοντας ότι «η έξοδος από το ευρώ δεν είναι μία επιλογή προς το συμφέρον των εργαζόμενων».Από την πλευρά του, ο Π. Λαφαζάνης, τάχτηκε υπέρ της «αμφισβήτησης της νομιμότητας του χρέους και της μη αναγνώρισής του ως χρέους του ελληνικού λαού», αλλά και υπέρ «μιας προοδευτικής και σοσιαλιστικής προοπτικής για τη χώρα που δεν μπορεί να προχωρήσει μέσα στα σκληρά μονεταριστικά ταξικά πλαίσια του ευρώ και της ιμπεριαλιστικής νεοφιλελεύθερης "ιεράς συμμαχίας" της ΕΕ».
Στη συνεχεία υποκλίθηκε στη διαχείριση του καπιταλισμού λέγοντας ότι η «αριστερά» πρέπει: «Να στηρίξει με όλες της τις δυνάμεις το έργο της υπό σύσταση ανεξάρτητης και κινηματικής Διεθνούς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου επί του δημοσίου χρέους (...) να υποστηρίξει την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους (...) διαγραφή τουλάχιστον του μισού, δραστική μείωση των επιτοκίων για το υπόλοιπο, παραχώρηση ικανής περιόδου χάριτος, επιμήκυνση των χρονικών ορίων αποπληρωμής χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου