Από τα στελέχη της κυβέρνησης και της ΝΔ, μέχρι τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, άλλες δυνάμεις που πλασάρονται σαν «αντικαπιταλιστικές», αναπαράγεται με αποχρώσεις το ιδεολόγημα ότι η χώρα βρίσκεται υπό την κατοχή είτε της ΕΕ, είτε του ΔΝΤ και ότι η ασκούμενη πολιτική έχει τη δική τους σφραγίδα, αφού η κυβέρνηση είναι «υπό κηδεμονία». Στην ίδια θέση και η εκκλησία. Η θέση αυτή είναι επιζήμια και επικίνδυνη για το λαό και το κίνημά του. Στόχο έχει να αφήσει την εκάστοτε κυβέρνηση στο απυρόβλητο. Να εγκλωβίσει το λαό σε ψευτοδιλήμματα για το ποιος είναι ο καλύτερος ιμπεριαλιστής και να αποσπάσει τη λαϊκή πάλη από τον πραγματικό αντίπαλο, που δεν είναι άλλος από την κυρίαρχη στρατηγική, η οποία υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και προωθείται ενιαία από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου.
Δικά τους δημιουργήματα είναι τόσο οι διακρατικοί πολιτικοοικονομικοί οργανισμοί, σαν την ΕΕ, όπως και τα άλλα ιμπεριαλιστικά όργανα, όπως το ΔΝΤ. Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν επιλέξει στρατηγικά τη συμμετοχή τους τόσο στην ΕΕ όσο και στους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, συνδέοντας αυτή την πρόσδεση με την υπηρέτηση των συμφερόντων της ντόπιας αστικής τάξης. Τις επιλογές αυτές, με εξαίρεση το ΚΚΕ, τις στήριξαν ή τις ανέχτηκαν όλες ανεξαιρέτως οι πολιτικές δυνάμεις στη χώρα μας, συντηρώντας αυταπάτες για το ρόλο της Ευρωένωσης και διεκδικώντας συμπληρωματικό ρόλο στην ενσωμάτωση των αντιλαϊκών συνθηκών στο ελληνικό δίκαιο.
Ολοι αυτοί έρχονται τώρα να παρουσιάσουν τους ξένους συμμάχους της κυβέρνησης σαν τους βασικούς υπαίτιους για τα βάσανα του λαού και την κυβέρνηση ολίγον καταπιεσμένη, λες και δεν είναι συνεταίρος τους υπηρετώντας το κεφάλαιο εντός και εκτός συνόρων της χώρας. Σαν να μην ήταν το ΠΑΣΟΚ αυτό που έγραφε με μεγάλα γράμματα στο πρόγραμμά του ένα προς ένα τα κεφάλαια των ανατροπών στο Ασφαλιστικό και τα Εργασιακά, όσες δεν πρόλαβε ή δεν κατάφερε να προωθήσει το ίδιο σαν κυβέρνηση ή δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ. Σαν να μην έζησε ο λαός στο πετσί του την πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όλα τα προηγούμενα χρόνια, σαν να μην είδε τις συνέπειες από την ένταξη και ενσωμάτωση της χώρας στην ΕΕ και τους άλλους οργανισμούς του κεφαλαίου. Ο λαός δεν πρέπει να ανέχεται να τον κοροϊδεύουν. Ο εχθρός του έχει όνομα και πρέπει να τον πολεμήσει πολιτικά.
Είναι η στρατηγική που ενισχύει το κεφάλαιο και μετατρέπει την εργατική δύναμη σε ολοένα και πιο φτηνό καύσιμο για την κερδοφορία της πλουτοκρατίας. Τη στρατηγική αυτή υπηρετούν ενιαία οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις σε όλα τα κράτη - μέλη, τα διακρατικά τους όργανα και οι σύμμαχοί τους σε παγκόσμιο επίπεδο. Για τον ίδιο στόχο πασχίζουν όλοι, με δεδομένους τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς, αλλά και τη διαφορετική θέση του καθενός στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, λόγω της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Εχθρός για το λαό είναι η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που υπηρετούν αυτήν τη στρατηγική.
Σύμμαχοι του λαού είναι όσοι παλεύουν στο πλευρό του χωρίς μισόλογα και δείχνουν την προοπτική στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.
Οσοι προσπαθούν να θολώσουν τα νερά και να παραστρατίσουν το λαό σε αδιέξοδα μονοπάτια, πρέπει να απομονωθούν και να ηττηθούν πολιτικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου