«όταν μας φτύνουνε, κάνουμε ότι βρέχει»...

Αξιοθρήνητα πράγματα...

Σε ό,τι μας αφορά, είτε ο Καραμανλής, είτε ο Σημίτης, είτε ο Παπανδρέου, είτε ο... Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν αυτός που περιδιαβαίνει τον κόσμο για να διακηρύττει πως κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα, ουδεμία εντύπωση θα μας έκανε.

Το πόσο σέβεται η άρχουσα τάξη την Ελλάδα και το λαό της έχει αποδειχτεί, διαχρονικά, από τα «Στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σας» μέχρι τα «ευχαριστούμε τις Ηνωμένες Πολιτείες»...

*

Ομως, όπως προσποιήθηκε με τις δηλώσεις του ο υπουργός Οικονομικών, σε εκείνον, στον Γ. Παπακωνσταντίνου, το όλο θέμα του προκάλεσε μεγίστη εντύπωση. Και αντίστοιχη απαρέσκεια.

Μάλιστα, τόση εντύπωση του έκανε και τόση ντροπή έδειξε να ένιωσε (ο Παπακωνσταντίνου), ώστε έσπευσε, όπως όλοι γνωρίζουμε, όχι μόνο να καταδικάσει αυτού του είδους τη συμπεριφορά, αλλά και να «φωτογραφήσει» τον ένοχο στο πρόσωπο του Καραμανλή.

*

Αν όμως είναι κακό να βγαίνεις και να λες ως πρωθυπουργός για τη χώρα σου όσα επικαλέστηκε ο Γιούνκερ, αν με αυτή σου την τακτική - όπως λέει ο Παπακωνσταντίνου - διασύρεις τη χώρα σου, τότε αυτή η τακτική είναι επιβλαβής και κατακριτέα, είτε την ακολουθεί ο Καραμανλής, είτε ο Παπανδρέου, είτε ο οποιοσδήποτε.

*

Επιπλέον, αν εκείνο που αρμόζει στον φορέα τέτοιων συμπεριφορών είναι η χλεύη, η απαξία, η καταδίκη, άμα τε και η διαπόμπευση (όλα όσα διέπραξε δηλαδή ο Παπακωνσταντίνου ισχυριζόμενος ότι ο Γιούνκερ εννοούσε τον Καραμανλή), τότε συνεπάγεται ότι η ίδια χλεύη, η ίδια απαξία, η ίδια καταδίκη και η ίδια διαπόμπευση αρμόζει σε οποιονδήποτε πράττει τα ανάλογα, ανεξαρτήτως προσώπου, χρώματος και κόμματος.

*

Ανακύπτει, επομένως, το εξής ζήτημα:

Τώρα που διευκρινίστηκε πεντακάθαρα ότι όσα είπε για τον «Ελληνα πρωθυπουργό» ο Γιούνκερ (τον οποίο έδειξαν να παίρνουν πολύ τοις μετρητοίς οι κυβερνώντες) δεν αφορούσαν παρά στον νυν πρωθυπουργό, στον Γιώργο Παπανδρέου, ο κ. Παπακωνσταντίνου, συνεχίζει!

Ενώ του ζητήθηκε (προχτές στον «Σκάι» και χτες στη Βουλή) να προβεί έστω και σε μια προσχηματική ανασκευή, αρνήθηκε!

Ενώ εντοπίστηκε υπόλογος μιας καταφανούς πολιτικής σκοπιμότητας, ενώ πιάστηκε στα πράσα να λέει ψέματα πως τα λεγόμενα Γιούνκερ αφορούσαν «άλλον» και όχι τον Παπανδρέου, ενώ ως υπουργός Οικονομικών θα μπορούσε να θεωρηθεί ως το «δεξί χέρι» ενός πρωθυπουργού που (σύμφωνα με τις δικές του δηλώσεις!) διασύρει την Ελλάδα,

ο κ. Παπακωνσταντίνου,

- και συνολικά οι κυβερνητικοί προύχοντες, όπως προκύπτει από τις απίθανες δηλώσεις του Πεταλωτή -

επιδίδονται σε μια ακόμα πιο αξιοθρήνητη συμπεριφορά.

Συμπεριφορά που δεν γνωρίζουμε πώς θα την περιέγραφαν στα Χάρβαρντ, στα ΔΝΤ και στας Βρυξέλλας. Αλλά εδώ στην Ελλάδα δεν θεωρείται και ιδιαίτερα αξιοπρεπής πολιτικά. Καθότι μοιάζει πολύ με εκείνο το

«όταν μας φτύνουνε, κάνουμε ότι βρέχει»...