από :ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Χτες γράφαμε –με αφορμή το ταξίδι της Διαμαντοπούλου στο Silicon Valley- ότι βρίσκεται στα σκαριά σχέδιο ιδιωτικοποίησης της όποιας δημόσιας εκπαίδευσης υπάρχει ακόμα.
Σήμερα σε τρεις ημερήσιες φυλλάδες –«Εθνος», «Αυγή» και «Βήμα»- διαβάζουμε την λυσσαλέα αντίδραση της κυβέρνησης ενάντια σε κάθε προσπάθεια του μαθητικού κινήματος να βελτιωθεί έστω και ελάχιστα το επίπεδο της δημόσιας εκπαίδευσης.
Αυτή την φορά το αστυνομικό κράτος συνεπικουρούμενο από τους χαρτογιακάδες του υπουργείου Παιδείας στρέφει τα πυρά του στους μαθητές, που παίρνουν μέρος στις καταλήψεις, αλλά και στους γονείς τους.
Με το ίδιο έγγραφο ζητείται από τους διευθυντές των σχολείων να καταστήσουν σαφές και στους γονείς των καταληψιών μαθητών ότι είναι υπεύθυνοι για τη συμπεριφορά των παιδιών τους και πως αν προκληθούν φθορές θα κληθούν να τις πληρώσουν οι ίδιοι... Και όλα αυτά ενόσω οι 125 καταλήψεις σχολείων που ελάμβαναν χώρα τις τελευταίες ημέρες σε ολόκληρη τη χώρα περιορίστηκαν χθες στο 1/3 καθώς αρχίζει η περίοδος των εκλογών για τα μαθητικά συμβούλια. Εκπαιδευτικοί που μίλησαν στο «Βήμα» προειδοποιούν ότι τέτοιες κινήσεις μπορεί να «φουντώσουν» ξανά τις καταλήψεις καθώς βρισκόμαστε σε περίοδο κοινωνικής αναταραχής», γράφει η εφημερίδα του ΔΟΛ.
Αντι για δικό μας σχόλιο παραθέτουμε σχετικό άρθρο της Γιούλας Γκεσούλη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Κόντρα»:
Κάθε σχεδόν χρονιά, οι μαθητές, απηυδισμένοι από ένα εκπαιδευτικό σύστημα που τους στραγγαλίζει και δεν τους προσφέρει καμιά χαρά, προχωρούν σε καταλήψεις, τις οποίες σπεύδει να κατασυκοφαντήσει όλος ο εσμός του συστήματος, επικρίνοντας τα μικρά παιδιά ότι κάνουν καταλήψεις για το «χαβαλέ», χωρίς αιτήματα. Πολλές φορές έχουμε γράψει ότι τα παιδιά ξέρουν πολύ καλά τι δεν θέλουν –κι αυτό το κραυγάζουν με τις αντιδράσεις τους αυτές, που στο κάτω-κάτω φανερώνουν υγεία– ενώ το τι θέλουν δεν είναι εύκολο να το διατυπώσουν και μάλιστα ενοποιημένα, αφού ο προσδιορισμός αιτημάτων απαιτεί βαθύτερες διεργασίες στην κοινωνική συνειδητοποίηση των παιδιών, που προφανώς δεν γίνεται από μόνη της, ούτε είναι ξεκομμένη από τις υπόλοιπες κοινωνικές διεργασίες μέσα στην εργαζόμενη κοινωνία.
Φέτος, με το «καλημέρα» της σχολικής χρονιάς, οι μαθητικές καταλήψεις πρόβαλαν στο προσκήνιο και αυξάνονται μέρα με τη μέρα σε πολλά μέρη ανά την επικράτεια, όπως στην Αχαΐα, την Αιτωλοακαρνανία, την Ελευσίνα, τη Λέσβο, τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα (σχολεία στου Ζωγράφου, τον Κορυδαλλό). Η άγρια περιστολή των κοινωνικών δαπανών έβαλε στο μάτι του κυκλώνα την Παιδεία. Χιλιάδες είναι τα κενά σε εκπαιδευτικούς, εκατοντάδες οι χαμένες ώρες διδασκαλίας, ανύπαρκτη η Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και η ενισχυτική διδασκαλία, πάμπολλα τα κτιριακά προβλήματα, ενώ οι λειτουργικές δαπάνες έχουν πετσοκοπεί στο 1/3 των περσινών, η μεταφορά των μαθητών από τα χωριά στα σχολεία τους είναι στον αέρα και στον ορίζοντα μαύρος προμηνύεται ο χειμώνας με την εκτίναξη της τιμής του πετρελαίου στα ύψη, που θα κρατήσει τις σχολικές αίθουσες παγωμένες.
Ολα τούτα αποτελούν τον πυρήνα των μαθητικών καταλήψεων που έχουν ξεσπάσει. Κανείς δεν μπορεί να πει από τώρα με σιγουριά τι θα γίνει στο επόμενο διάστημα. Γιατί η φετινή χρονιά φέρνει το μαύρο, ανεξίτηλο στίγμα του Μνημόνιου. Τα παιδιά δε ζουν μέσα στη γυάλα. Είναι παιδιά οικογενειών που μαστίζονται από την ανεργία, που υποφέρουν απ’ τις απολύσεις, την άγρια λιτότητα, βομβαρδίζονται νυχθημερόν από ειδήσεις τρόμου που περιμένουν στη γωνία την εργαζόμενη κοινωνία, έχουν φίλους, συγγενείς, γνωστούς που ενώ έχουν σπουδάσει στα Πανεπιστήμια παραμένουν άνεργοι ή έχουν εξευτελιστικές αμοιβές. Είναι, λοιπόν, πολύ πιθανόν να βάλουν φωτιά στα μπατζάκια της Διαμαντοπούλου.
Ακόμη δε, δεν έχουν γίνει πλατιά γνωστές και δεν έχουν συνειδητοποιηθεί οι αλλαγές στο «νέο Λύκειο» και στον τρόπο πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ενώ από την άλλη, η κατεδάφιση του δημόσιου Πανεπιστήμιου και του άρθρου 16 μπορεί να ξυπνήσει ένα μαζικό, μαχητικό φοιτητικό κίνημα. Η όσμωση αυτών των δυο κινημάτων (μαθητικού και φοιτητικού), μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της αγανάκτησης που προκαλεί η σιδερένια μπότα του Μνημόνιου στα λαϊκά στρώματα (αγανάκτηση που προς το παρόν είναι βουβή και υφέρπουσα) μπορεί ν’ ανάψει φως κι ελπίδες, που ίσως φέτος να μην είναι φρούδες.
Σήμερα σε τρεις ημερήσιες φυλλάδες –«Εθνος», «Αυγή» και «Βήμα»- διαβάζουμε την λυσσαλέα αντίδραση της κυβέρνησης ενάντια σε κάθε προσπάθεια του μαθητικού κινήματος να βελτιωθεί έστω και ελάχιστα το επίπεδο της δημόσιας εκπαίδευσης.
Αυτή την φορά το αστυνομικό κράτος συνεπικουρούμενο από τους χαρτογιακάδες του υπουργείου Παιδείας στρέφει τα πυρά του στους μαθητές, που παίρνουν μέρος στις καταλήψεις, αλλά και στους γονείς τους.
«Λίγες ημέρες μετά τα εγκαίνια, από τον πρωθυπουργό, του ψηφιακού σχολείου στη Λήμνο, το υπουργείο παιδείας καλεί τις διευθύνσεις εκπαίδευσης να κινηθούν προληπτικά για να προλάβουν μαθητικές καταλήψεις ή να καταφύγουν στην αστυνομία, αλλά και στην επιστράτευση «αγανακτισμένων γονιών», προκειμένου να κατασταλούν ενδεχόμενες μαθητικές κινητοποιήσεις. Οι εντολές αφορούν και τον εκφοβισμό των γονιών, οι οποίοι προειδοποιούνται για την συμπεριφορά των ανήλικων παιδιών τους!», γράφει πρωτοσέλιδα η "Αυγή".
«Στοιχεία και... ονόματα μαθητών καλούνται να καταθέσουν στην Αστυνομία οι διευθυντέςσχολείων που τελούν υπό κατάληψη. Ο προϊστάμενος του 5ου Γραφείου Εκπαίδευσης της Δυτικής Αττικής απέστειλε χθες έγγραφο προς τους διευθυντές των σχολείων της περιοχής του, με το οποίο τους ζητεί να ενημερώνουν αυτόματα το αστυνομικό τμήμα σε κάθε περίπτωση κατάληψης. Η πρόβλεψη αυτή είχε περιληφθεί σε νόμο του υπουργείου Παιδείας του 2000, αλλά ως σήμερα δεν εφαρμοζόταν παρά μόνο σε ακραίες περιπτώσεις (κίνδυνος ή φθορές). Χθες, ωστόσο, κλήθηκαν πρώτη φορά τρεις διευθύντριες σχολείων στα αστυνομικά τμήματα των περιοχών Καματερού και Ιλίου προκειμένου να απαντήσουν στα ερωτήματα "ποιοι έκαναν κατάληψη", "πώς και δεν τους αντιληφθήκατε" και αν "υπήρξαν φθορές".Με το ίδιο έγγραφο ζητείται από τους διευθυντές των σχολείων να καταστήσουν σαφές και στους γονείς των καταληψιών μαθητών ότι είναι υπεύθυνοι για τη συμπεριφορά των παιδιών τους και πως αν προκληθούν φθορές θα κληθούν να τις πληρώσουν οι ίδιοι... Και όλα αυτά ενόσω οι 125 καταλήψεις σχολείων που ελάμβαναν χώρα τις τελευταίες ημέρες σε ολόκληρη τη χώρα περιορίστηκαν χθες στο 1/3 καθώς αρχίζει η περίοδος των εκλογών για τα μαθητικά συμβούλια. Εκπαιδευτικοί που μίλησαν στο «Βήμα» προειδοποιούν ότι τέτοιες κινήσεις μπορεί να «φουντώσουν» ξανά τις καταλήψεις καθώς βρισκόμαστε σε περίοδο κοινωνικής αναταραχής», γράφει η εφημερίδα του ΔΟΛ.
Αντι για δικό μας σχόλιο παραθέτουμε σχετικό άρθρο της Γιούλας Γκεσούλη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Κόντρα»:
Κάθε σχεδόν χρονιά, οι μαθητές, απηυδισμένοι από ένα εκπαιδευτικό σύστημα που τους στραγγαλίζει και δεν τους προσφέρει καμιά χαρά, προχωρούν σε καταλήψεις, τις οποίες σπεύδει να κατασυκοφαντήσει όλος ο εσμός του συστήματος, επικρίνοντας τα μικρά παιδιά ότι κάνουν καταλήψεις για το «χαβαλέ», χωρίς αιτήματα. Πολλές φορές έχουμε γράψει ότι τα παιδιά ξέρουν πολύ καλά τι δεν θέλουν –κι αυτό το κραυγάζουν με τις αντιδράσεις τους αυτές, που στο κάτω-κάτω φανερώνουν υγεία– ενώ το τι θέλουν δεν είναι εύκολο να το διατυπώσουν και μάλιστα ενοποιημένα, αφού ο προσδιορισμός αιτημάτων απαιτεί βαθύτερες διεργασίες στην κοινωνική συνειδητοποίηση των παιδιών, που προφανώς δεν γίνεται από μόνη της, ούτε είναι ξεκομμένη από τις υπόλοιπες κοινωνικές διεργασίες μέσα στην εργαζόμενη κοινωνία.
Φέτος, με το «καλημέρα» της σχολικής χρονιάς, οι μαθητικές καταλήψεις πρόβαλαν στο προσκήνιο και αυξάνονται μέρα με τη μέρα σε πολλά μέρη ανά την επικράτεια, όπως στην Αχαΐα, την Αιτωλοακαρνανία, την Ελευσίνα, τη Λέσβο, τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα (σχολεία στου Ζωγράφου, τον Κορυδαλλό). Η άγρια περιστολή των κοινωνικών δαπανών έβαλε στο μάτι του κυκλώνα την Παιδεία. Χιλιάδες είναι τα κενά σε εκπαιδευτικούς, εκατοντάδες οι χαμένες ώρες διδασκαλίας, ανύπαρκτη η Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και η ενισχυτική διδασκαλία, πάμπολλα τα κτιριακά προβλήματα, ενώ οι λειτουργικές δαπάνες έχουν πετσοκοπεί στο 1/3 των περσινών, η μεταφορά των μαθητών από τα χωριά στα σχολεία τους είναι στον αέρα και στον ορίζοντα μαύρος προμηνύεται ο χειμώνας με την εκτίναξη της τιμής του πετρελαίου στα ύψη, που θα κρατήσει τις σχολικές αίθουσες παγωμένες.
Ολα τούτα αποτελούν τον πυρήνα των μαθητικών καταλήψεων που έχουν ξεσπάσει. Κανείς δεν μπορεί να πει από τώρα με σιγουριά τι θα γίνει στο επόμενο διάστημα. Γιατί η φετινή χρονιά φέρνει το μαύρο, ανεξίτηλο στίγμα του Μνημόνιου. Τα παιδιά δε ζουν μέσα στη γυάλα. Είναι παιδιά οικογενειών που μαστίζονται από την ανεργία, που υποφέρουν απ’ τις απολύσεις, την άγρια λιτότητα, βομβαρδίζονται νυχθημερόν από ειδήσεις τρόμου που περιμένουν στη γωνία την εργαζόμενη κοινωνία, έχουν φίλους, συγγενείς, γνωστούς που ενώ έχουν σπουδάσει στα Πανεπιστήμια παραμένουν άνεργοι ή έχουν εξευτελιστικές αμοιβές. Είναι, λοιπόν, πολύ πιθανόν να βάλουν φωτιά στα μπατζάκια της Διαμαντοπούλου.
Ακόμη δε, δεν έχουν γίνει πλατιά γνωστές και δεν έχουν συνειδητοποιηθεί οι αλλαγές στο «νέο Λύκειο» και στον τρόπο πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ενώ από την άλλη, η κατεδάφιση του δημόσιου Πανεπιστήμιου και του άρθρου 16 μπορεί να ξυπνήσει ένα μαζικό, μαχητικό φοιτητικό κίνημα. Η όσμωση αυτών των δυο κινημάτων (μαθητικού και φοιτητικού), μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της αγανάκτησης που προκαλεί η σιδερένια μπότα του Μνημόνιου στα λαϊκά στρώματα (αγανάκτηση που προς το παρόν είναι βουβή και υφέρπουσα) μπορεί ν’ ανάψει φως κι ελπίδες, που ίσως φέτος να μην είναι φρούδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου