Σελίδες

17 Οκτ 2010

ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ... "χαιρετίσματα από τη Σούλα"


   Ήταν τότε στην Κατοχή ο περιβόητος Θανάσης. Ο μόνος που υπεδείκνυε Έλληνες στους Γερμανούς για εκτέλεση, χωρίς να φορά κουκούλα!
Φόβος και τρόμος από Θησείο μέχρι Ρέντη και Κοκκινιά, πρώτος και ...άφοβος σε κάθε μπλόκο, μπροστά από τον συρφετό των κουκουλοφορεμένων.
Η έδρα του στο Θησείο, σε ένα μικρό καφενείο, που "δέσποζε" στη γειτονιά του τότε και παρείχε δυνατότητα για έλεγχο κάθε διερχομένου. Σύνθημα για να τον συναντήσεις για τις "άλλες δουλειές"(γιατί και τότε όπως και τώρα οι δωσίλογοι είχαν πάντα και άλλες δουλειές) ήταν να καθίσεις, να παραγγείλεις ούζο στο καφενείο και να πεις στον ταμπή να σου φωνάξει τον Θανάση γιατί του φέρνεις 
"χαιρετίσματα από τη Σούλα"!
Μια μέρα δυο κύριοι κάθησαν, παράγγειλαν και είπαν το σύνθημα. Ο Θανάσης βγήκε και είπε "τι γίνεται παιδιά, τι να σας κεράσω;"
Οι κύριοι του είπαν κάτσε να πιούμε 2-3 και άσε τα κεράσματα!
Του κακοφάνηκε του Θανάση αλλά το άφησε να δει που θα πάει και τι θέλουν. Στο τρίτο, τους λέει πως "παιδιά υπάρχουν και δουλειές, άντε να πούμε τι περιμένετε εδώ..."
Οι κύριοι της Ιστορίας ήταν φυσικά από αυτούς που ο Τσίρκας στην "Χαμένη Άνοιξη" περιγράφει ως "τα παιδιά με τα στεν κάτω από τις καμπαρντίνες"...-Άσε Θανάση τις δουλειές απαντούν.Γιατί "τα χαιρετίσματα είναι από την Σούλα, αλλά τα... κεράσματα είναι από την Αντίσταση..."
Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε στον Υμηττό λίγο καιρό μετά. Καθόντουσαν δύο γερμανοντυμένοι και έλεγαν "πότε θα βρούμε τον Κολλημένο να του πούμε δυο λόγια..."
Μια μέρα εμφανίστηκε στην Πόρτα ο ίδιος ο Κολλημένος:
"Άκουσα ότι με ψάχνετε και ήρθα ο ίδιος" είπε. "Σας φέρνω και χαιρετίσματα..."(η φράση είχε γίνει ήδη παροιμιώδης). Ο ένας από σας θα ζήσει για να πάει στη διοίκηση να τα μεταφέρει στον αρχηγό σας, που τον ψάχνω με τη σειρά μου..."


Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz12SW7YjaA

3 σχόλια:

  1. Ανώνυμος15/10/10, 11:18 μ.μ.

    Η δοκιμασμένη συνταγή του διαίρει και βασίλευε. Ο Γκαίμπελς αγαπητοί φίλοι δεν πέθανε. Ο Γκαίμπελς είναι δω.
    Ξαναζεί μέσα απ' τα χρυσοπληρωμένα παπαγαλάκια των δελτίων .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος16/10/10, 7:06 μ.μ.

    «Η κυβέρνηση, λέει, καλεί το διαδίκτυο για διάλογο, με τις ανεξάρτητες φωνές των ανεξάρτητων ιστοσελίδων…»!

    Αισώπειος μύθος! Τα γερασμένα και παμπόνηρα τέρατα, Σκύλλα και Χάρυβδη, καλούν την πανίδα του διαδικτύου να την φιλοξενήσουν στα εντόσθιά τους….

    «Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία, λένε, πηγάζει από την επιθυμία του πρωθυπουργού , να αποκτήσουν οι σκαπανείς (σ.σ. πολύ μεγάλη κουβέντα!) του διαδικτύου, την νομιμοποίηση και τη θεσμική κατοχύρωση αντίστοιχη με των δημοσιογράφων των παραδοσιακών ΜΜΕ…»

    Να μεταβληθούν, δηλαδή, και τα μπλογκς, σε ανάλογα, με κάποια παραδοσιακά ΜΜΕ…φερέφωνα παπαγαλάκια και πλυντήρια βρώμικων ανθρωποειδών.

    Που σημαίνει να υποταχθούν στους πάσης φύσεως και αποχρώσεως νομιμοποιημένους ή παράνομους απατεώνες και τις ιδιοτελείς παλιανθρωπιές τους.

    Και ο απαραίτητος μαϊντανός: Η δολιότατη διαβούλευση: «Πέστε ο, τι θέλετε εσείς! Κι εμείς θα κάνουμε-όπως πάντα- ο, τι μας καπνίσει»…

    Πάντα, με «ανοιχτό διάλογο». Προκειμένου να επιλέξετε με ποιο τρόπο προτιμάτε να σας…κλείσουμε το στόμα! Και να σας κόψουμε τα χέρια…

    Και κάποιοι εθελοτυφλούν να πιστεύουν πως μια τέτοια κουτοπόνηρη για τα μπλογκς υστερόβουλη πρωτοβουλία… «κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση»!

    Σίγουρα προς την ίδια κατεύθυνση, που η τοπική λαμογιοκρατία και το αποικιοκρατικό καθεστώς του ΔΝΤ οδηγούν τη χώρα μας…

    Που σημαίνει πως, εκτός από το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», τίθεται τώρα και το δίλημμα: «πολιτισμός ή βαρβαρότητα»…

    Το σοσιαλισμό τους τον απολαύσαμε. Άντε τώρα να απολαύσουμε και τον πολιτισμό τους…

    Σίγουρα ανάλογο με τον πολιτισμό, που εισέπραξαν οι υπάλληλοι του Υπουργείου Πολιτισμού στους πρόποδες του μνημείου πολιτισμού της Ακρόπολης…

    παπα-Ηλίας

    http://papailiasyfantis.wordpress.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος18/10/10, 12:01 π.μ.

    Αν δεις τις κυβερνητικές εφημερίδες σήμερα θα αηδιάσεις από τα κολακευτικά άρθρα των δημοσιογράφων για το κυβερνητικό έργο (οι κακόμοιροι, αν εκφραστούν ελεύθερα ίσως χάσουν τη δουλειά τους ), είναι να τους λυπάσαι, τους καταλαβαίνουμε.
    Όμως, εκείνο που προκαλεί αηδία είναι οι γελοιογραφίες των σκιτσογράφων που μέσα από την εικόνα απαξιώνουν εργαζόμενους, κοινωνικές ομάδες ή...
    σιγοντάρουν με πονηριά το έργο των εντολοδόχων τους.
    Κοινή πρακτική σε δημαγωγικά πολιτικά συστήματα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή