Τσίπρας: «Μένουμε γονατιστοί, για να μείνει όρθιο το κεφάλαιο»

Ο ΣΥΡΙΖΑ... ούτε μετάνιωσε, ούτε αλλαξοπίστησε, κάτι άλλο γυρεύει...

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι λογικό να βρίσκεται σε δύσκολη θέση, εξαιτίας της στρατηγικής σύμπλευσης που έχει με τη ΝΔ, αλλά και της πικρής γεύσης που άφησε η πρόσφατη πείρα της διακυβέρνησής του ακόμα και σε κόσμο που με βαριά καρδιά τον ψήφισε στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση.

Σε αυτήν τη δύσκολη θέση βρέθηκε και στις συνθήκες της πανδημίας που διατυμπάνιζε ότι υπεύθυνη αντιπολίτευση είναι να μην κάνεις αντιπολίτευση και μετά λάνσαρε το περιβόητο «θα λογαριαστούμε μετά». Αυτή η στάση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, προβλημάτισε ευρύτερο κόσμο που κατά καιρούς τον εμπιστεύτηκε και τον ακολούθησε. Αυτός ο κόσμος αναγνώριζε ταυτόχρονα ότι αν δεν ήταν και το ΚΚΕ, η κυβέρνηση της ΝΔ θα «έπαιζε μπάλα» μόνη της.

Παρισινή Κομμούνα – αφιέρωμα

Το μεσημέρι της 28ης Μάη 1871 πέφτει το τελευταίο οδόφραγμα στην οδό Ραμπονό της Μπελβίλ.

Έτσι γράφτηκε και ο επίλογος της Κομμούνας του Παρισιού, της πρώτης επαναστατικής εργατικής εξουσίας στην Ιστορία της ανθρωπότητας.

Τίποτα μετά την Παρισινή Κομμούνα δεν θα ήταν ίδιο για την εργατική τάξη, αλλά ούτε και για την αστική τάξη, η οποία από εκεί και μετά θα ήταν αναγκασμένη να ζει με τον εφιάλτη μιας επανάστασης που θα σάρωνε την κυριαρχία της.

Πώς γεννήθηκε η Κομμούνα

Το 1866 μια κρίση υπερπαραγωγής «χτύπησε» τον καπιταλισμό στην Ευρώπη.

“Δεν μπορώ να αναπνεύσω”

Μια λαοθάλασσα οργής ξεχύθηκε αυτές τις μέρες στους δρόμους της Μινεάπολης των ΗΠΑ μετά τη δολοφονία από την αστυνομία, το απόγευμα της Δευτέρας 25/5, του 46χρονου Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ, που το βίντεο τον έχει καταγράψει τα τελευταία 9 λεπτά της ζωής του να παρακαλά τους αστυνομικούς να τον αφήσουν να αναπνεύσει… 

Οι εικόνες από την Μινεάπολη μοιάζουν σαν η συνέχεια των γεγονότων του 2014 που ξέσπασαν με σύνθημα «Hands up – don‘t shoot» («Χέρια ψηλά – Μην πυροβολείτε») μετά την δολοφονία του 18χρονου μαύρου στο Μιζούρι, ο οποίος λίγο πριν πέσει νεκρός από τα πυρά του λευκού αστυνομικού εκτελεστή του, έχοντας τα χέρια ψηλά φώναζε: «Είμαι άοπλος, μην πυροβολείτε».

Ο «Μεγάλος Περίπατος της Αθήνας»

Έργο στην «υπηρεσία της πόλης των Αθηνών και των κατοίκων της» σύμφωνα με το Δήμαρχό της ή έργο προς  «όφελος της επιχειρηματικής κοινότητας» όπως μεταξύ άλλων αναφέρει ο Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών σε πρόσφατη ανακοίνωση του με την οποία ευχαριστεί δημόσια τη δημοτική αρχή για την έγκριση του;

Στις 9/05/2020, με αφορμή τη «…λήψη έκτακτων μέτρων για την αντιμετώπιση σοβαρού κινδύνου διασποράς του COVID-19 και με στόχο την αύξηση του χώρου για τη μετακίνηση των πεζών και των μετακινουμένων με ήπια μέσα μετακίνησης στην περιοχή του Κέντρου της Αθήνας», το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων εγκρίνει πρόταση της παράταξης

Το «παιδομάζωμα», η Φρειδερίκη και το δουλεμπόριο της εθνικοφροσύνης

    Κατ’ αρχάς, όποιος επιθυμεί να έχει εικόνα της αλήθειας όσον αφορά το ζήτημα του λεγόμενου «παιδομαζώματος» δεν έχει παρά να προμηθευτεί δυο πραγματικά σπουδαία βιβλία. «Το παιδομάζωμα και ποιοι φοβούνται την αλήθεια» του Δημήτρη Σέρβου και την «Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους» του Βασίλη Ραφαηλίδη.

    Από εκεί και πέρα δεν έχουμε παρά να υπενθυμίσουμε στους τυφλοπόντικες της Ιστορίας τις αποκαλύψεις που ήρθαν στο φως τη δεκαετία του ’90, δηλαδή 50 χρόνια μετά την άθλια αντικομμουνιστική προπαγάνδα περί «παιδομαζώματος». Αποκαλύψεις ότι το πραγματικό παιδομάζωμα διεπράχθη, αλλά από τους «αναμορφωτές του έθνους».

Να μην κερδίσουν οι βασανιστές του Βασίλη Δημάκη

Η περίπτωση του Βασίλη Δημάκη είναι αρχικά προφανώς μία ατομική περίπτωση. Αφορά τη δυνατότητα ενός κρατούμενου να ασκήσει το δικαίωμά του στην εκπαίδευση. Αυτό που φαίνεται όμως στη διαχείριση αυτής της ιστορίας από το κράτος είναι ότι η απέναντι πλευρά από τον Δημάκη διαθέτει πλήρη συνείδηση ότι δεν πρόκειται καθόλου για μία ατομική περίπτωση. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που με το παράδειγμά του, με τον αγώνα του και πάνω από όλα με την μεγάλη κοινωνική στήριξη που έλαβε προκειμένου να ικανοποιηθούν τα αιτήματά του, έχει την αξία ενός συμβόλου του αγώνα των κρατουμένων, του αγώνα για μία δεύτερη ευκαιρία.

Ο ευρωκομμουνισμός και η ελληνική του έκφραση

Ο «ευρωκομμουνισμός» είναι η οπορτουνιστική πολιτική που ακολούθησαν μια σειρά από κομμουνιστικά κόμματα της Δυτικής Ευρώπης από τη δεκαετία του 1960. 

Την ονομασία του την πήρε από έναν Ιταλό δημοσιογράφο το 1975 και υιοθετήθηκε στη συνέχεια και από τους ίδιους τους «ευρωκομμουνιστές» [1]. Το ζήτημα της διαφορετικής στάσης των κομμουνιστικών κομμάτων πάνω στο δίλημμα επανάσταση ή μεταρρύθμιση, δηλαδή ανατροπή ή διαχείριση του συστήματος, κάνει και σήμερα εξαιρετικά επίκαιρη την αποτίμηση του «ευρωκομμουνισμού». Επιδιωκόμενος στόχος αυτού του άρθρου είναι μια κριτική του «ευρωκομμουνισμού» υπό το πρίσμα του μαρξισμού – λενινισμού. Η ανάλυση εστιάζει στη δραστηριότητα των τριών κύριων κομμουνιστικών κομμάτων που θεωρούνται βασικοί εκφραστές του «ευρωκομμουνιστικού» ρεύματος (Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Ισπανικό Κομμουνιστικό Κόμμα). Επιχειρείται η κωδικοποίηση της επιχειρηματολογίας των «ευρωκομμουνιστών» και η ανάλυση της κοινωνικής τους βάσης. Σε ένα δεύτερο μέρος δίνεται η σύνδεση με την ελληνική εκδοχή του «ευρωκομμουνισμού» («ΚΚΕ Εσωτερικού»), στη γέννηση και την ιστορική διαδρομή της.

"Μέγας" Κωνσταντίνος, ένας απο τους μεγαλύτερους κατά συρροήν δολοφόνους της ιστορίας

"Αυτό το τέρας..συντηρούσε μια ομάδα αιμοδιψών ιερέων, από τους οποίους ένας θα αρκούσε για να στρέψει τη μισή ανθρωπότητα ενάντια στην άλλη" (P.B.Shelley), ο "Μέγας" Κωνσταντίνος, ένας απο τους μεγαλύτερους κατά συρροήν δολοφόνους της ιστορίας. 

Μόλις ανεβαίνει στην εξουσία - σε μια περίοδο κρίσης και διάσπασης της Αυτοκράτορίας, (με ένα σύστημα από διαφορετικούς συν-αυτοκράτορες) - αρχίζει εκστρατείες ενάντια σε φυλές "βαρβάρων", σκορπίζοντας παντού θάνατο.

Επιλεκτικές «ευαισθησίες»...

Με αφορμή την παρέμβαση του προέδρου του ΔΣΑ για την εισαγγελική πρόταση στη δίκη για τη δολοφονία Τοπαλούδη

Το προηγούμενο διάστημα έγινε αρκετή συζήτηση, ανάμεσα στα άλλα, γύρω από τη δημόσια παρέμβαση του προέδρου του ΔΣΑ αναφορικά με την εισαγγελική πρόταση που έγινε στη δίκη για τη στυγερή δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη.

Η εν λόγω υπόθεση δικαίως είχε στραμμένα πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας, καθώς τα πραγματικά περιστατικά της συγκεκριμένης δολοφονίας την καθιστούν ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα στη νεότερη ελληνική ιστορία. 

Η δημοσιότητα, μάλιστα, της συγκεκριμένης δίκης πρέπει να αποτελέσει το έναυσμα, προκειμένου να ανοίξει μια ουσιαστική και σε βάθος συζήτηση γύρω από τους όρους που γεννούν και αναπαράγουν το κοινωνικό αυτό ζήτημα της σωματικής και ψυχολογικής βίας που υφίστανται αρκετές γυναίκες τόσο στο χώρο εργασίας τους όσο και στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.

Ευαισθησίες... αλά καρτ

Η επιστολή του μόνιμου αντιπροσώπου της Συρίας στον ΟΗΕ, που καταδικάζει το αυθαίρετο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο και την κατάφωρη παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, «έπαιξε», όπως αναμενόταν, από ΜΜΕ και κυβερνητικούς κύκλους. Μόνο που και σ' αυτήν την περίπτωση η κυβέρνηση της ΝΔ και τα αστικά επιτελεία επιλέγουν «τα καλά και συμφέροντα», για να συγκαλυφθεί η επικίνδυνη πολιτική εμπλοκής στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Για παράδειγμα, η επιστολή του Σύρου αξιωματούχου επισημαίνει σωστά πως «η τουρκική πλευρά επιδιώκει να νομιμοποιήσει και να εδραιώσει το status quo της παράνομης κατοχής στα εδάφη άλλων χωρών, εκτός από την προσπάθεια κατάσχεσης των δικαιωμάτων άλλων στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη».

Η δεύτερη φορά θα ήταν ίδια και χειρότερη απ' την πρώτη!

Μια βδομάδα πριν, με άρθρο του σε κυριακάτικη εφημερίδα ο πρώην πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας επιχείρησε να δώσει απάντηση στο ερώτημα «Τι θα γινόταν αν...» κυβερνούσε σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρουμε ποιον απασχολεί ένα τέτοιο ερώτημα, μιας και οι περισσότεροι ξέρουν καλά την απάντηση. Αλλωστε δεν πάει και πολύς καιρός απ' όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αποχωρίστηκε τον κυβερνητικό θώκο και οι μνήμες είναι νωπές. Το σίγουρο είναι πως με το άρθρο του ο Αλ. Τσίπρας κατάφερε να υπενθυμίσει πόσο έχουν ειδικευτεί στην πολιτική απατεωνιά και έχουν εξασκήσει τις μεθόδους χειραγώγησης και εξαπάτησης του λαού.

Ακου, κύριε Σκέρτσε

Ο πρώην γενικός διευθυντής του ΣΕΒ και νυν υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, ο κύριος Σκέρτσος, προχώρησε στη γνωστή, απαράδεκτη και προκλητική παρέμβασή του στη δίκη για την δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη.

Η παρέμβαση του κυρίου Σκέρτσου ήταν τόσο προκλητική και τόσο απαράδεκτη, όσο πολιτικά «λεβέντικη» ήταν και η επόμενη δήλωσή του. Εκείνη με την οποία επιχείρησε να τα «μαζέψει», ισχυριζόμενος ότι… αδικήθηκε και… παρερμηνεύτηκε μιας και η δήλωσή του δεν ήταν παρέμβαση αλλά «δήθεν παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης» και «απολύτως προσωπική άποψη» που την εξέφρασε «ως πολίτης, και όχι με την ιδιότητα του μέλους της κυβέρνησης…».

Βάλτε κάμερες στις συνεδριάσεις στο Μαξίμου, οι καλοί τι έχετε να φοβάστε;

Οι φιλελεύθεροι (έτσι αποκαλούν οι ντροπαλοί νεοφιλελεύθεροι τον εαυτό τους)διακηρύσσουν τον σεβασμό τους απέναντι στις ατομικές ελευθερίες, στα ατομικά δικαιώματα και άλλα τέτοια ηχηρά παρόμοια, αρκεί βέβαια να μην γίνεται λόγος για κοινωνικές ελευθερίες και κοινωνικά δικαιώματα  γιατί τότε χαλάει το θατσερικό μοντέλο «δεν υπάρχει κοινωνία, μόνο άτομα». 

Οι (νεο)φιλελεύθεροι φίλοι μας, με αφορμή την υπόθεση με τις κάμερες στα σχολεία, σπρώχνονται ποιος θα βγει πρώτος στην υπεράσπιση της κυβερνητικής επιδίωξης, συναγωνιζόμενοι στην πασαρέλα  της υποκρισίας και του δικολαβισμού ποιος  θα πετάξει την μεγαλύτερη… σοφιστεία.

Επίθεση στο ΚΚΕ χωρίς Στάλιν είναι σεξ χωρίς οργασμό!

Ο Μιχάλης Λεάνης απαντά στη Σώτη Τριανταφύλλου και όσους έχουν κάνει τον αντικομμουνισμό επάγγελμα, ίσως για λόγους ταξικούς και όχι μόνο…

Δεν είναι ότι νοιώθω την ανάγκη να απολογηθώ. Το αντίθετο μάλιστα. Ούτε χρίζομαι ξαφνικά αυτόκλητος υπερασπιστής ενός κόμματος. Αστειότητες. Το ΚΚΕ έχει ικανότατα στελέχη και μέλη, πολύ πιο ικανά από εμένα όχι μόνο να το υπερασπιστούν με θεσμικό τρόπο αλλά και να το προστατέψουν από κάθε μορφής επίθεση. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια.

Αν και θεωρώ ότι η ίδια η 100χρονη και βάλε ιστορία του ΚΚΕ αποτελεί τον μεγαλύτερο υπερασπιστή του αν βέβαια την μελετήσεις με ψυχραιμία και νηφαλιότητα μακριά από εμμονές και προκαταλήψεις.

Όχι για να συμφωνήσεις μαζί του ή για να προσχωρήσεις στις γραμμές του, αλλά γιατί η αποστασιοποίηση και η πνευματική διαύγεια αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την μελέτη της Ιστορίας, αλλά και για να πληροφορηθείς –αν σε ενδιαφέρει πραγματικά- την οπτική των γεγονότων από μια άλλη ματιά!

9 Μάη 1945: Αυτή είναι η σημαία μας!

  Ήταν Γενάρης του 1927 όταν ο υψηλός προσκεκλημένος έφτανε στη Ρώμη και απευθυνόταν στον Μουσολίνι με τα παρακάτω λόγια:

«…Το κίνημά σας πρόσφερε υπηρεσία σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Ο μεγάλος φόβος που διακατείχε τον δημοκρατικό ηγέτη ή ηγέτη της εργατικής τάξης ήταν η πιθανότητα να υπονομευτεί ή να υπερθεματιστεί από κάποιον πιο ακραίο από αυτόν. Φαίνεται ότι μια συνεχής μετακίνηση προς τα αριστερά, ένα είδος αναπόφευκτης διολίσθησης στην άβυσσο, ήταν το χαρακτηριστικό όλων των επαναστάσεων.

Η Ιταλία έδειξε ότι υπάρχει ένας τρόπος να παλέψεις τις ανατρεπτικές δυνάμεις, ένας τρόπος που μπορεί να κινητοποιήσει την πλειοψηφία του κόσμου, η οποία κατάλληλα καθοδηγούμενη, μπορεί να εκτιμήσει και να θελήσει να υπερασπίσει την τιμή και τη σταθερότητα των πολιτισμένων κοινωνιών.

Η 9η Μάη εμπνέει τους λαούς, τους διδάσκει πίστη στη δύναμή τους

Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 75 χρόνια από τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών αναφέρει: 

«Η 9η Μάη είναι η Μέρα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, ημέρα τιμής, μνήμης, υπόκλισης στα εκατομμύρια νεκρών που έπεσαν στη μάχη για την ήττα του ναζισμού. Μέρα που θυμίζει την άσβεστη προσφορά του Σοβιετικού Κόκκινου Στρατού και των αντιστασιακών κινημάτων της Ευρώπης, με τον πρωτοπόρο και αποφασιστικό ρόλο των Κομμουνιστικών Κομμάτων. Αυτό το διαχρονικό μήνυμα νίκης, αισιοδοξίας και ελπίδας είναι που επιδιώκουν να σβήσουν οι εκπρόσωποι της ΕΕ, καθιερώνοντας την 9η Μάη ως "Ημέρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης".

ΤΙΜΗ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ - Τα τραγούδια και η ιστορία τους... (AUDIO)

Αφιέρωμα για την 9η Μάη

Ένα μικρό μόλις δείγμα σε τραγούδια που εμψύχωσαν, μαχητικοποίησαν, ύμνησαν τους αγώνες των λαών όλου του κόσμου ενάντια στον φασισμό. Σοβιετικά τραγούδια για τη μεγάλη εποποιία του Κόκκινου Στρατού, αλλά και τραγούδια των Ελλήνων, των Γάλλων και των Ιταλών ανταρτών. Τραγούδια από την άλλη άκρη του Ατλαντικού που συμπορεύονταν με τους αγώνες και τις αγωνίες αυτών που τσάκιζαν το φασισμό...

Αυτή είναι η “τιμή” στους νεκρούς της Μαρφίν – Αποκαλυπτικά στοιχεία για την πολιτική τυμβωρυχία! (VIDEO)

Το Σάββατο η κυβέρνηση, δια του πρωθυπουργού, η Πολιτεία, δια της Προέδρου της Δημοκρατίας, πολιτικά κόμματα όπως το ΚΙΝΑΛ, προχωρούν στην τοποθέτηση “τιμητικής πλακέτας” στο σημείο που έχασαν τη ζωή τους τα τρία τραγικά θύματα του εγκλήματος που διαπράχτηκε πριν από 10 χρόνια στο υποκατάστημα της Μαρφίν. 

«Το να μην είσαι κομμουνιστής είναι ανθρώπινο. Το να είσαι όμως αντικομμουνιστής είναι απάνθρωπο»

Η εντυπωσιακή Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ και των ταξικών συνδικάτων στην πλατεία Συντάγματος ανάγκασε τους αρουραίους του αντικομμουνισμού να βγουν ξανά απ’ τις τρύπες τους. 

Από τα ναζιστικά αποβράσματα της Χρυσής Αυγής μέχρι τη «ναυαρχίδα» του αστικού Τύπου «Καθημερινή» και από τις φυλλάδες του ακροδεξιού περιθωρίου μέχρι βουλευτές της ΝΔ (Κ. Μπογδάνος, Σ. Σιμόπουλος, κλπ), ένα ετερόκλητο τσούρμο με κοινό παρανομαστή τον αντικομμουνισμό βγήκε να διαλαλήσει την βαθιά, ανίατη ιδεολογική του απέχθεια απέναντι σε ότι θυμίζει ταξική πάλη, εργατική τάξη και σοσιαλισμό.

Ε, αφού «άφρισαν» αυτοί, έτσι έπρεπε να γίνει!

Οτι με την Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, κυριολεκτικά “άφρισαν”:

– ο Ψαριανός (τρία κόμματα σε 4 χρόνια),

– ο Σιμόπουλος (βουλευτής ΝΔ που ανήμερα του θανάτου του Μανώλη Γλέζου τον… κατάγγειλε ότι βρισκόταν στην “λάθος πλευρά της ιστορίας”),

«Άφρισε» το ναζιστότσουρμο με την κόκκινη Πρωτομαγιά

Η πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, όπου τηρήθηκαν με τρόπο υποδειγματικό όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, και η μεγάλη της αποδοχή από την κοινωνία… ενόχλησε. Οι… ενοχλημένοι στην αδυναμία τους να προσάψουν οτιδήποτε εναντίον της συγκέντρωσης επιδόθηκαν προσχηματικά στην επίκληση της τήρησης των μέτρων ασφαλείας, που – επαναλαμβάνουμε – τηρήθηκαν σε τέτοιο βαθμό που μέχρι και η Αστυνομία αναγκάστηκε να το ομολογήσει.

Αφού, λοιπόν, οι προσχηματικές… μάσκες έπεσαν,  εκείνο που απέμεινε είναι ο αντικομμουνισμός, χυδαίος στις περισσότερες περιπτώσεις:

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2020: Nα μην πληρώσει ξανά ο λαός, το μήνυμα από το Σύνταγμα (VIDEO - ΦΩΤΟ)

Ξεκάθαρο μήνυμα ότι δεν θα πληρώσουν ξανά τα σπασμένα της κρίσης έστειλαν εργαζόμενοι και Σωματεία από όλους τους κλάδους με τη συμμετοχή τους στη συμβολική εκδήλωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, τιμώντας αγωνιστικά την Εργατική Πρωτομαγιά.