Να μην κερδίσουν οι βασανιστές του Βασίλη Δημάκη

Η περίπτωση του Βασίλη Δημάκη είναι αρχικά προφανώς μία ατομική περίπτωση. Αφορά τη δυνατότητα ενός κρατούμενου να ασκήσει το δικαίωμά του στην εκπαίδευση. Αυτό που φαίνεται όμως στη διαχείριση αυτής της ιστορίας από το κράτος είναι ότι η απέναντι πλευρά από τον Δημάκη διαθέτει πλήρη συνείδηση ότι δεν πρόκειται καθόλου για μία ατομική περίπτωση. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που με το παράδειγμά του, με τον αγώνα του και πάνω από όλα με την μεγάλη κοινωνική στήριξη που έλαβε προκειμένου να ικανοποιηθούν τα αιτήματά του, έχει την αξία ενός συμβόλου του αγώνα των κρατουμένων, του αγώνα για μία δεύτερη ευκαιρία.

Ετσι αντιμετωπίζεται και έτσι εξηγείται η τόσο παράλογη και προκλητική, διαρκής και επαναλαμβανόμενη αθέτηση των δεσμεύσεων του κράτους απέναντι στον Δημάκη. Ένας συνεχής βασανισμός, που τον οδήγησε προχθες, Σάββατο, να παραιτηθεί από την εκπαιδευτική διαδικασία, την οποιαδήποτε επικοινωνία ακόμα και με τον συνήγορό του, την ίδια του τη ζωή, συνεχίζοντας την απεργία πείνας και δίψας μέχρι τέλους.

Με όπλο το σώμα του και την ευαισθητοποίηση ενός μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης ο Βασίλης Δημάκης κατάφερε να ικανοποιηθεί αρχικά το αίτημά του. Αυτή τη στιγμή και πάλι, με πρόσχημα ότι δεν έχει βρεθεί ένα laptop και ένα στικάκι για ίντερνετ, δεν μπορεί να παρακολουθήσει τα μαθήματά του. Είναι αφόρητα σκληρό να πρέπει κανείς να ξεκινάει και να σταματάει έναν αγώνα με τόσο ακραία μέσα, όσο είναι η απεργία πείνας.

Όμως αυτό οφείλεται στον αδιανόητο σαδισμό με τον οποίον το κράτος αθετεί τις δικές του δεσμεύσεις, πάλι και πάλι, εμπαίζοντας τον Δημάκη και χωρίς να έχει τον παραμικρό δισταγμό την ώρα που λέει και ξελέει σαν να πρόκειται για μια οποιαδήποτε κουβέντα καφενείου.

Στις 17 Απριλίου ο Δημάκης μετήχθη από τις φυλακές Κορυδαλλού στις φυλακές Γρεβενών γιατί συμμετείχε ως εκπρόσωπος των κρατούμενων στις ειρηνικές κινητοποιήσεις για την αποσυμφόρηση των φυλακών εν μέσω COVID-19. Άμεσα, ξεκίνησε απεργία πείνας και δίψας, με στόχο τη μεταγωγή του πίσω στον Κορυδαλλό, ώστε να μπορεί να παρακολουθεί τα μαθήματά του, στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του ΕΚΠΑ, όπως προβλέπει ο νόμος, όπως έχει δικαίωμα, για να συνεχίσει να λαμβάνει και την υποτροφία του από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών. Στο πλευρό του στάθηκαν και στέκονται πολλές χιλιάδες άνθρωποι, φορείς, συλλογικότητες, οι συμφοιτητές και καθηγητές του.

Μέσα σε αυτόν τον αγώνα, ό,τι κέρδισε έγινε με κόπο, απέναντι στις συνεχείς κωλυσιεργίες του υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ. Πρώτα, με καθυστερήσεις, υπεγράφη η μεταγωγή του πίσω στον Κορυδαλλό, στη συνέχεια όμως, με πρόσχημα τον κορονοϊό, με απόφαση της Γενικής Γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφίας Νικολάου απομονώθηκε από τους συγκρατούμενούς του και οδηγήθηκε στην ειδική πτέρυγα των κρατούμενων για τρομοκρατία στο υπόγειο των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού. Το Υπουργείο υποστήριξε δημόσια, ψευδώς, ότι μπαίνει σε καραντίνα, το 14ήμερο της οποίας ολοκληρώθηκε, χωρίς να τηρηθούν οι δεσμεύσεις του κράτους απέναντί του.

Χρησιμοποιείται λοιπόν ως πρόσχημα η πανδημία και μετά διαφορετικές πρακτικές δυσκολίες, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος αυτός να εμπαίζεται την ώρα που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, κάνοντας παράλληλα κινήσεις καλής θέλησης, όταν το Υπουργείο λέει δημόσια ψέματα. Εδώ δεν πρόκειται για ένα πρόσωπο που αλλάζει γνώμη. Πρόκειται για την υποχρέωση του κράτους να ανταποκριθεί σε ένα δίκαιο και αυτονόητο αίτημα.

Ακόμα και σήμερα, η Γενική Γραμματεία συνεχίζει τα ψέματα και τις προσχηματικές δικαιολογίες για την υπόθεσή του. Η κ.Νικολάου έφτασε στο σημείο, μεταξύ άλλων, να δηλώσει ότι «εμείς ποτέ δεν είπαμε ότι μετά την 14ήμερη καραντίνα θα επιστρέψει άμεσα στο κελί του», ενώ παράλληλα και βολικά, δεν αναφέρει ότι εδώ και δύο εβδομάδες ο Δημάκης δεν έχει τα βιβλία του και εξοπλισμό για να συνεχίσει τις σπουδές του, όπως υποσχέθηκε η ίδια δημόσια.

Ζητούμε από την αρμόδια αρχή να σταματήσει το σαδιστικό παιχνίδι της διαρκούς αθέτησης υποσχέσεων προς τον Δημάκη.

Έχουμε καταλάβει πόσο ενοχλητική είναι η υπόθεσή του. Για τους αντίθετους λόγους είναι σημαντική και για μας. Ο διαρκής εμπαιγμός του δεν θα μας μπερδέψει και δεν θα αποδυναμώσει τον αγώνα του. Είμαστε και πάλι στο πλευρό του ζητώντας να τηρηθούν οι δεσμεύσεις της πολιτείας απέναντί του.

Δεν θα έπρεπε να χρειάζεται αυτό. Θα μπορούσε απλώς να παίρνει το κράτος στα σοβαρά τις δεσμεύσεις του. Όμως δεν το κάνει. Όσοι όμως σταθήκαμε στο πλευρό του Δημάκη από την αρχή, είμαστε και πάλι εδώ.

***

Η σελίδα για Αλληλεγγύη στον Βασίλη Δημάκη που όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα επικοινωνούσε όσα συνέβαιναν σχετικά με την υπόθεση του, συγκέντρωσε και συμπύκνωσε όσα έχει βιώσει ο ίδιος από τις 17/4 μέχρι χθες, όπου αποφάσισε να διακόψει κάθε επικοινωνία με όλους.

Ο Βασίλης Δημάκης, κρατούμενος φοιτητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του ΕΚΠΑ από το ακαδημαϊκό έτος 2017-2018, μετήχθη εκδικητικά και παράνομα (με προσωπική απόφαση της Γενικής Γραμματέως Αντεγκληματικής Πολιτικής Σοφίας Νικολάου) στις 17/4/2020 από τις φυλακές Κορυδαλλού στις φυλακές Γρεβενών γιατί συμμετείχε ως εκπρόσωπος των κρατούμενων στις ειρηνικές κινητοποιήσεις για την αποσυμφόρηση των φυλακών εν μέσω COVID-19. Ξεκίνησε αμέσως απεργία πείνας (με υπεύθυνη δήλωση από 21/4) και δίψας (από 27/4) ζητώντας την επαναμεταγωγή στις φυλακές Κορυδαλλού για να συνεχίσει την εκπαιδευτική του προσπάθεια με αυτοπρόσωπη παρουσία, όπως είχε κερδίσει με τον αγώνα του το 2018. Μετά από τις αντιδράσεις των καθηγητών και των συμφοιτητών του, αλλά και με τη στήριξη ενός μεγάλου κινήματος αλληλεγγύης χιλιάδων πολιτών και δεκάδων φορέων, το Συμβούλιο Φυλακών Γρεβενών έκανε δεκτό το αίτημα της επαναμεταγωγής του στις 30/4/2020, οπότε και ο Βασίλης έληξε την απεργία πείνας και δίψας.

Όταν μετά από νέες πιέσεις και με καθυστέρηση, η Γενική Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής υπέγραψε τη μεταγωγή του στις 8/5/2020, ο Βασίλης Δημάκης μετήχθη την επομένη πίσω στις φυλακές Κορυδαλλού: αντί όμως να οδηγηθεί στο κελί του στην Δ’ Πτέρυγα, απομονώθηκε από τους συγκρατούμενούς του και οδηγήθηκε στην ειδική πτέρυγα των κρατούμενων για τρομοκρατία στο υπόγειο των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού. Παρόλες τις υποσχέσεις που δόθηκαν με δελτίο τύπου του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτης στις 10/5/2020 ότι ο Βασίλης θα συνεχίσει την εκπαίδευσή του και η μεταγωγή του στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού οφείλεται στην 14ημερη καραντινα λόγω κορονοϊου, ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΔΕΝ ΥΛΟΠΟΙΗΘΗΚΕ. Ο Βασίλης παραμένει κλεισμένος στο υπόγειο των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού μετά την λήξη της 14ήμερης καραντινας, χωρίς πρόσβαση σε υπολογιστή για τα μαθήματά του.

Με όλες αυτές τις εκδικητικές ενέργειες, το ελληνικό κράτος βασανίζει τον Βασίλη Δημάκη, έναν κρατούμενο που θα έπρεπε να αποτελεί παράδειγμα αυτοσωφρονισμού.

Ο Βασίλης Δημάκης με δήλωσή του στις 24/5/2020 ανακοίνωσε ότι διακόπτει κάθε τροφή, νερό και επικοινωνία.

***

Δήλωση Βασίλη Δημάκη, 23/05/2020

Σήμερα 23/05/2020 διανύω την 29 ημέρα καραντίνας, 14 στα Γρεβενά και 15 στα υπόγεια των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού και όχι στο κελί μου όπως θα έπρεπε και υποσχέθηκε, η θλιβερή Σοφία Νικολάου.

Κοροϊδεύοντας πρώτα απ’ όλα εμένα κι έπειτα όσους-ες στήριξαν τον αγώνα μου για ισότιμη εκπαίδευση κατά την κράτηση.

Όπως είναι γνωστό σε καμία καραντίνα δεν ήμουν σε αυτές τις 15 μέρες , όπως ακριβώς συμβαίνει με την ανοχή της εδώ διευθύντριας του Κ2 αφού έχει καταγγελθεί πλέον επίσημα και στην κ. Νικολάου αλλά και στην επόπτρια του συγκροτήματος Κορυδαλλού Κα. Νταγιάντα εγγράφως, όπως ακριβώς συμβαίνει, συνεχίζω, και στις γυναικείες φυλακές ακριβώς από πάνω μας αφού σε ένα κελί καραντίνας τοποθετούνται καθημερινά νέες κρατούμενες στον ίδιο χώρο με τις ήδη υπάρχουσες.

Με λίγα λόγια στοιβάζονται σε ένα χώρο χωρίς την τήρηση των γνωστών σε όλους μας πια υγειονομικών πρωτοκόλλων. Οπότε Κύριε Τσιόδρα, τι έχετε να πείτε για τα παραπάνω;
Που έχετε πετσοκόψει τον ήδη εξουθενωμένο λαό στα πρόστιμα των 150 ευρώ; Η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι ίδια, δεν διαφοροποιείται εκ της ιδιότητας που έκαστος φέρει.
Όλα τα παραπάνω, με μια επίσκεψη ενός άμεμπτου εισαγγελέα, είναι άμεσα διαπιστώσιμα.

Επειδή από πάντα ένα κι ένα ίσον δύο ή μας δουλεύετε όλους τους πολίτες ψιλό γαζί ή η αξία της ζωής των κρατουμένων δεν εξισώνεται επ’ ουδενί με των υπολοίπων πολιτών.

Τα παραπάνω θεωρήστε τα ως «κύκνειο άσμα» από τον γράφοντα…

Όλη αυτή η ταλαιπωρία δίχως τέλος που περνώ από τις 16/04/2020, ο εκδικητικός βασανισμός μου μέχρι κι ετούτη τη στιγμή που γράφω τη δήλωση αποχής μου απ’ τα πάντα, ο εμπαιγμός και η κοροϊδία μου από την Γ.Γ Εγκληματικής πολιτικής με οδήγησαν εκεί που απευχόμουν να οδηγηθώ, στην πλήρη αποθάρρυνση μου από την εκπαιδευτική διαδικασία και απ’ όλα από όσα μόχθησα μέχρι τώρα με τον μηδενισμό της στήριξης τόσων ανθρώπων, πολιτών, φορέων, ανθρωπιστικών οργανώσεων, καθηγητών, συμφοιτητών, καλλιτεχνών και άλλων από την ηγεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της κατάπτυστης Νικολάου με τους στοχευμένους και πονηρούς χειρισμούς της.

Αρνούμαι ως βαθιά Δημοκράτης να γίνω μέρος των σαδιστικών της σχεδίων.

Ο άνθρωπος, κυρία Νικολάου, πεθαίνει μια φορά και όχι δύο-τρείς-τέσσερις και δεν ξέρω πόσες φορές ακόμα εσείς σχεδιάζετε. Δεν θα σας δώσω τη χαρά. Με τις φασιστικές σας Γκεμπελικού περιεχομένου μεθόδους εκτελέσατε οτιδήποτε δημοκρατικό ζούσε μέσα μου, κι όπως σας έχω πει και παλαιότερα για κανένα λόγο δεν θα με μετατρέψετε – και ειδικά εσείς που δεν σας υπολήπτομαι – σε κάτι που εσείς θα θέλατε προς επίρρωση των κατάπτυστων προηγούμενων και ενίοτε ανορθόγραφων δελτίων τύπου του Υ.Π.Π. σίγουρα δεν είναι ο άνθρωπος που η Σοφία Νικολάου (ή πινόκιο) θα βγάλει όλα τα απωθημένα και τα ψυχικά τραύματα της επάνω μου, είμαι πολύ λεύτερος παρά την μακρόν κράτηση μου για να δεχτώ και δη μάλιστα σε δημόσια θέα κάτι τέτοιο, είμαι φύσει ελεύθερο ον και τηρώ το δικαίωμα μου στην αυτοδιάθεση. Από τα προρρηθέντα συμφραζόμενα, παραιτούμαι από την εκπαιδευτική διαδικασία γιατί κουράστηκα, απηύδησα και απογοητεύτηκα παντελώς. Σοφία Νικολάου είσαι ένας παλιάνθρωπος!

Θέλω να ευχαριστήσω τον καλύτερο υπερασπιστή που θα μπορούσα ποτέ να έχω, τον κύριο Θ. Καμπαγιάννη που έκανε τα πάντα αλλά ο φασισμός με όρους βιολογίας
είναι καρκίνος και δεν νικιέται εύκολα. Τον Κύριο Πέτρο Δαμιανό, πρώτο μου δάσκαλο και υπέροχο άνθρωπο και να τους ζητήσω συγνώμη που δεν μπορώ να ακολουθήσω όσα τότε στη συνάντηση μας εδώ εκατέρωθεν συμφωνήσαμε, αλλά ειλικρινά με ξεπερνάει όλο αυτό που συμβαίνει εδώ και κοντά 40 μέρες…

Έλενα μου εσένα για τα πάντα!

Όπως επίσης κάθε έναν ξεχωριστά για την στήριξη του!

Εύχομαι με την ίδια θέρμη να στηρίξετε την κοινωνία να απαλλαγή από τους φασίστες και τα ορφανά του Γκέμπελς που κατατρώγουν σα σαράκι τον θεσμικό κορμό του κράτους
αποδομώντας κάθε θεσμικό πυλώνα στήριξης της Δημοκρατίας.

Από σήμερα θα αρνηθώ τροφή νερό κι οποιαδήποτε επικοινωνία με τον οποιονδήποτε χωρίς να διεκδικώ τίποτα παρά μόνο δημοκρατία «ο πιο φθοροποιός αγώνας είναι αυτός γιατ’ αυτονόητο.»

Σας ευχαριστώ από καρδιάς όλους!!!

Υ.Γ.: Άι στο γεροδιάολο κυρά μου! Μπράβο σου, τα κατάφερες…

Μετά τιμής,

Δημάκης Βασίλειος.

Πληροφορίες από: ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ ,  ThePressProject & twitter