Σελίδες

16 Μαΐ 2020

Ακου, κύριε Σκέρτσε

Ο πρώην γενικός διευθυντής του ΣΕΒ και νυν υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, ο κύριος Σκέρτσος, προχώρησε στη γνωστή, απαράδεκτη και προκλητική παρέμβασή του στη δίκη για την δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη.
Η παρέμβαση του κυρίου Σκέρτσου ήταν τόσο προκλητική και τόσο απαράδεκτη, όσο πολιτικά «λεβέντικη» ήταν και η επόμενη δήλωσή του. Εκείνη με την οποία επιχείρησε να τα «μαζέψει», ισχυριζόμενος ότι… αδικήθηκε και… παρερμηνεύτηκε μιας και η δήλωσή του δεν ήταν παρέμβαση αλλά «δήθεν παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης» και «απολύτως προσωπική άποψη» που την εξέφρασε «ως πολίτης, και όχι με την ιδιότητα του μέλους της κυβέρνησης…».

Μερικές παρατηρήσεις:
  1. Ο…πολίτης Σκέρτσος, δεν γνωρίζουμε αν όντως το πιστεύει ή αν παριστάνει πως το πιστεύει πως όταν μιλάει για τα δημόσια και κοινωνικά ή όταν πράττει ο,τιδήποτε σχετικά με αυτά, μπορεί να αποτάσσεται την ιδιότητα του φορέα κυβερνητικής εξουσίας. Ας αποφασίσει ο ίδιος τι είναι χειρότερο: Να το πιστεύει ή να παριστάνει πως το πιστεύει. Σε κάθε περίπτωση όταν πολιτικοί αντίπαλοι του Σκέρτσου προβούν σε δήλωση για δικαστικό θέμα σαν… πολίτες, θα περιμένουμε να τους υπερασπιστεί με πάθοςέναντι των πολιτικών του φίλων, που θα τους καταγγέλλουν για παρέμβαση. Το ίδιο θα αναμένουμε και από τον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Τσιάρα  που έσπευσε να βγάλει λάδι τον πολίτη…Σκέρτσο.
  2. Ο…πολίτης Σκέρτσος εμφανίστηκε λάβρος κατά της «ταύτισης» της εισαγγελέως Δόγκα με το θύμα (που σημειωτέον ο ένας εκ των καθαρμάτων – Κούκουρας και Λουτσάι τα ονόματά τους – που την βίασαν και την δολοφόνησαν είναι βλαστάρι επιφανούς οικονομικώς και με πολιτικές επαφές, όπως περιγράφεται, οικογενείας). Υπάρχουν, όμως, δεδομένα όσον αφορά την απονομή του δικαίου, που εγείρουν σκέψεις για τα αντανακλαστικά του κ.Σκέρτσου. Και το βασικό δεδομένο (από την εποχή του Μοντεσκιέ κύριε Σκέρτσε) είναι ότι η αστική Δικαιοσύνη και κάθε Δικαιοσύνη στα εκμεταλλευτικά καθεστώτα, στις 9 από τις 10 φορές είναι «ταυτισμένη» με τους ισχυρούς θύτες και ενάντια στα αδύναμα «ξυπόλυτα» θύματα ή κατηγορούμενους. Επομένως, εφόσον εξέπεμψε τέτοια «ταύτιση» η εισαγγελέας, αυτό είναι κακό προηγούμενο μάλλον για τους πολίτες-πληβείους και όχι για τους πολίτες-πατρίκιους. Συνεπώς, μήπως (λέμε «μήπως»), τα αντανακλαστικά του πολίτη… Σκέρτσου κινητοποιήθηκαν γιατί βρέθηκαν αντιμέτωπα όχι με την πεπατημένη του 9 προς 10, αλλά με την εξαίρεση του 1 προς 10;   
  3. Σε συνέχεια του προηγούμενου, τίθεται το ερώτημα αν τα αντανακλαστικά του κυρίου Σκέρτσου, γεννήθηκαν μόλις προχτές. Είναι απορίας άξιο: Πως και τέτοια αντανακλαστικά δεν τα είχαμε δει (αν υπάρχουν στοιχεία περί του αντιθέτου παρακαλούμε να κοινοποιηθούν) ούτε κατά την καταγγελλόμενη «ταύτιση» με τα ναζιστόμουτρα στην περίπτωση της εισαγγελέως Αδαμαντίας Οικονόμου στη δίκη της Χρυσής Αυγής, ούτε επίσης είδαμε καμία δήλωση του πολίτη… Σκέρτσου για την καταγγελλόμενη «ταύτιση» που επεδείχθη όταν ήταν η ίδια εισαγγελέας στην δίκη που πήγαν να τυλίξουν σε μια κόλα χαρτί τον αθώο Τάσο Θεοφίλου;
  4. Φυσικά δεν πρέπει να αδικούμε τον πολίτη… Σκέρτσο. Διότι όπως υπενθύμισε ο εκλεκτός συνάδελφος και φίλος Αρης Χατζηστεφάνου ο άνθρωπος έχει, τελικά, αντανακλαστικά. Όχι ίδια με του ΣΕΒ που δέκα μέρες μετά την αποχώρηση του Σκέρτσου από την διοίκησή του και 3 μόλις μέρες μετά τις εκλογές και την μεταπήδηση του κ.Σκέρτσου στην κυβέρνηση, προσέφυγε στο ΣΤΕ κατά της αύξησης του κατώτατου μισθού. Αλλά παραπλήσια. Έτσι, η αλήθεια είναι ότι  τον είδαμε και παλιότερα να τοποθετείται σε θέματα δικαστικά. Μόνο που τότε τις τοποθετήσεις του τις έκανε ως φανατικός θιασώτης της άποψης πως όποιος μιλάει για μια δίκη, τότε… παρεμβαίνει. Αλλά τι ήταν «παρέμβαση» για τον πολίτη και στέλεχος του ΣΕΒ, τότε, Σκέρτσο; Οι διαμαρτυρίες, οι φωνές, οι αντιδράσεις για τα όσα βίωνε η (αθώα) Ηριάννα. Τότε ήταν που έκανε αναρτήσεις ο κ.Σκέρτσος, ώστε να μας διαφωτίσει περί της «διάκρισης των εξουσιών» και περί της μη παρέμβασης πολιτών… πολιτικών στην δίκη της Ηριάννας. «Παρέμβαση», τότε, για τον κ.Σκέρτσο ήταν η κατάδειξη και η εναντίωση στις αίολες και έωλες κατηγορίες εις βάρος της (αθώας, επαναλαμβάνουμε) Ηριάννας.
  5. Η δήλωση – «μη παρέμβαση» του πολίτη…Σκέρτσου, όμως, είχε και στοιχεία μπόλικης «αριστείας». Εκείνης της “αριστείας” που επιτρέπει στους σπουδαίους να απευθύνονται στον “λαουτζίκο” με ανασηκωμένο το φρύδι και κουνώντας του επιτιμητικά το δάκτυλο. Πως ξεκινούσε η δήλωση του πολίτη… Σκέρτσου; Έτσι: «Τα δικαστήρια δεν είναι «λαϊκή απογευματινή»Ωπα ρε μεγάλε! Εκτός, λοιπόν, από πολίτης…κριτής της απονομής του Δίκιου, ο Σκέρτσος και πολίτης…φυσιογνωμιστής και κριτής του θεατρόφιλου κοινού, αμα τε και του Θεάτρου ολόκληρου. Με αλλεργία, όμως, στις «λαϊκές απογευματινές». Τσ, τσ, τσ… Οκ, κύριε Σκέρτσε. Ο καθείς τα γούστα του, τις παρέες του και τις εξόδους του. Την άλλη φορά, πάντως, που θα πας στο Μέγαρο ή στο Βασιλικό Θέατρο, ή σε καμιά δεξίωση του ΣΕΒ, φρόντισε να φορέσεις και το φράκο σου. Για να έχει επιπλέον εικόνες ο «λαουτζίκος» να γελάει μαζί σας. Στις λαϊκές απογευματινές.   


3 σχόλια:

  1. Σε σχόλιό του για τις δηλώσεις Σκέρτσου σχετικά με τη δίκη της δολοφονίας της Ελένης Τοπαλούδη, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει τα εξής:
    «Είναι απαράδεκτη και προκλητική η παρέμβαση στη δίκη της δολοφονίας της Ελένης Τοπαλούδη του μέλους της κυβέρνησης Άκη Σκέρτσου, ο οποίος με ανάρτησή του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης επιτέθηκε στην εισαγγελέα της έδρας.
    Η κυβέρνηση παραμένει βαθιά εκτεθειμένη, παρά την προσπάθεια αναδίπλωσής της, μετά τη γενικευμένη κατακραυγή που προκάλεσε, με το ανυπόστατο επιχείρημα ότι εξέφρασε τάχα προσωπικές απόψεις.
    Η παρέμβαση αυτή και μάλιστα σε μια τόσο σοβαρή δίκη, που έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο, αναδεικνύει, για μια ακόμη φορά, πόσο κενές περιεχομένου είναι οι διακηρύξεις τόσο της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων αστικών κομμάτων που κυβέρνησαν, περί δήθεν σεβασμού της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης. Η υποκρισία τους γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, αν συνυπολογιστεί το γεγονός ότι είναι οι ίδιες δυνάμεις που από κοινού, με τις πρόσφατες αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα, αποδυνάμωσαν την προστασία των γυναικών απέναντι στην πολύμορφη βία, ρίχνοντας στα μαλακά τους ενόχους (σεξουαλική παρενόχληση από εργοδότες, μαστροπεία κ.ά.)».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος16/5/20, 11:09 π.μ.

    Προσπαθησαν με νυχια και με δοντια ν'αναβαλουν την δικη με σκοπο τους 18 μηνες και να αφεθουν ελευθεροι, Βερβεσος, Σκερτσος, Κλεφτοδημος. Τον Σκερτσο τον παραιτησε ο Μητσοτακης η ακομα οχι;;
    Να ειναι καλα η Δογκα και ο κοσμος, γιατί αν δεν υπηρχε φωνη και διαμαρτυρία θα τους ειχε περασει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος16/5/20, 11:26 π.μ.

    Έκανε ότι μπορούσε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, Δημήτρης Βερβεσός για να διακόψει την Πέμπτη, τελευταία ημέρα την δίκη των βιαστών και δολοφόνων (έχει εκδοθεί πλέον η απόφαση) της Ελένης Τοπαλούδη.

    Πολύ περισσότερο, επιχείρησε να απαξιώσει την εισαγγελέα και εκ των πραγμάτων να δημιουργήσει εντύπωση κακοδικίας και συμπάθειας υπέρ των βιαστών και δολοφόνων. Είναι πολύ έμπειρος ο κ. Βερβεσός για να μην κατάλαβε εκ των προτέρων τις συνέπειες που θα είχαν οι πράξεις του. Σκοπίμως, όπως διαμαρτύρονται τα άλλα μέλη του ΔΣ, έδωσε την εντύπωση ότι δρα εκφράζοντας τον Δικηγορικό Σύλλογο και όχι μόνο τον εαυτό του.
    Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας η παρέμβαση δεν ήταν του κ. Σκέρτσου ήταν του ίδιου του πρωθυπουργού, δια του υφυπουργού του. Ήταν παρέμβαση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο παρά τω πλευρώ του υφυπουργός ούτε το όνομά του δεν λέει δίχως την έγκριση του πρωθυπουργού.
    Κάπως έτσι ο Δημήτρης Βερβεσός βρέθηκε να συμπλέει με την κορυφή του επιτελικού κράτους. Με το αζημίωτο; Εδώ είμαστε και θα το δούμε στο προσεχές διάστημα μέχρι να γίνουν ξανά εκλογές στον Δικηγορικό Σύλλογο. Το Μέγαρο Μαξίμου αποφάσισε να παρέμβει σε μία διαδικασία πηγαίνοντας κόντρα όχι μόνο στο κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλλά συνολικά στην κοινή γνώμη. Και μάλιστα απαξιώνοντάς την συμπερίληψη του κοινού περί δικαίου αισθήματος από τους δικαστές, ως “λαϊκή απογευματινή” και “δικαστικό λαϊκισμό”. Επιπλέον ο κ. Σκέρτσος χαρακτήρισε ασύμμετρες τις αντιδράσεις που προκάλεσε η παρέμβασή του στην εξέλιξη της δίκης και στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης.
    Το ερώτημα είναι πολύ απλό: Το Μέγαρο Μαξίμου έχει χάσει την επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα και με το συναίσθημα της κοινωνίας; Δεν αντελήφθη ότι μόνο οι βιαστές και δολοφόνοι δεν ταυτίζονται με την οικογένεια της νεκρής; Ή η αλαζονεία τους τους οδηγεί να περιφρονούν το λαϊκό αίσθημα;
    Η απάντηση είναι Όχι.
    Η κυβέρνηση εγγράφει υποθήκες για το μέλλον. Προφανώς διαμορφώνει το κλίμα ώστε μελλοντικές θετικές για την κοινωνία αποφάσεις των δικαστηρίων να απαξιωθούν ως “δικαστικός λαϊκισμός”. Θα δοθούν πολλές ευκαιρίες στην κυβέρνηση, σε υποθέσεις εργασιακών ή οικονομικών διαφορών ή και σε παραβιάσεις ατομικών δικαιωμάτων από τους αποχαλινωμένους μπάτσους. Αυτό θα ήταν ένα πεδίο παρέμβασης από τον κ. Βερβεσό, σύμφωνο με τις δημοκρατικές και ανθρωπιστικές παραδόσεις του ΔΣΑ, τις οποίες πρόσβαλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή