Η κυβερνητική αλαζονεία πάει χέρι - χέρι με τη δημοσιογραφική αλητεία

Πέφτουν το ένα μετά το άλλο τα «κάστρα» του ΚΚΕ, η Χαλυβουργία, η «Κόκκινη ΠΝΟ», τα αγροτικά μπλόκα δεν τολμούν να κινηθούν σε τροχιά σύγκρουσης με τα ΜΑΤ.

Μπροστά στα ΜΑΤ και την πολιτική της «μηδενικής ανοχής» που εφαρμόζει το Μέγαρο Μαξίμου, το ΚΚΕ οδηγείται σε συνδικαλιστική και κοινωνική ήττα.

Αυτά γράφει κάποιος κ. Γιάννης Γεωργίου στον «Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής». Ισως η εφημερίδα δεν πρόλαβε να πάρει το «σκονάκι» περί απαγόρευσης της απεργίας.

Βεβαίως, υπάρχουν και τα έκτακτα στρατοδικεία και οι δολοφονίες εργατών στις απεργιακές κινητοποιήσεις και πολλά ακόμα που διαθέτει το οπλοστάσιο της δικτατορίας των μονοπωλίων.

Μόνο που ο συντάκτης και τα επιτελεία «ξεχνούν» ότι η ταξική πάλη δεν καθορίζεται από τα «διατάγματα των ανωτέρων», αλλά από τις ανάγκες της ζωής των εργατών και τη συσσωρευμένη αγανάκτηση από την καπιταλιστική εκμετάλλευση και βαρβαρότητα.

Μπορεί οι μονοπωλιακοί όμιλοι και το πολιτικό τους προσωπικό, μπροστά στο κυνηγητό του κέρδους να τυφλώνονται και να τολμούν τις πιο παράλογες και παράτολμες ενέργειες, η εργατική τάξη όμως δεν πρόκειται να αυτοκτονήσει. Η Ιστορία δεν κρίνεται από τη διάρκεια ορισμένων μηνών.

Σε ό,τι αφορά το ΚΚΕ, ας μην ανησυχούν. Τον ξέρει καλά το δρόμο. Τον έχει περπατήσει πολύ καλά, έχει διδαχτεί αρκετά και δεν πρόκειται να ξεστρατίσει ούτε σπιθαμή. Θα είναι πάντα, και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, μπροστάρης στους ταξικούς αγώνες.

Για την ώρα, οι μόνες ιδέες που έχουν ηττηθεί κατά κράτος είναι αυτές που κηρύσσουν τη συνύπαρξη κεφαλαίου κι εργατών, είτε με το βούρδουλα, είτε με το καρότο. Οι ιδέες που ευαγγελίζονται τον εξανθρωπισμό του καπιταλισμού. Και όπως λέει ο Μπρεχτ: «Η αστυνομία απαγορεύει την αλήθεια και οι εφημερίδες πληρώνουν καλά το ψέμα». 

Μόνο που η αλήθεια δεν μπορεί να φυλακιστεί.