Στο κύμα αυτοκτονιών στη Γαλλία που ξεκίνησε από τη γαλλική «France Telecom» και συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς, προστέθηκε άλλο ένα θύμα. Σε απόγνωση βρέθηκε 43χρονος άνεργος, ο οποίος αποφάσισε, αφού απορρίφθηκε το αίτημά του για επίδομα ανεργίας, να αυτοπυρποληθεί έξω από το ταμείο ανεργίας στην πόλη Νάντη.
Δυστυχώς δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Καταγράφεται στα στατιστικά, τα οποία ολοένα και μεγαλώνουν. Πατεράδες και μητέρες, άνεργοι, παλαίμαχοι της δουλειάς, νέοι... Eίναι ατέλειωτη η λίστα των ανθρώπων που κάτω από την πίεση της εξαθλίωσης και της φτώχειας επιλέγουν να βάλουν τέλος στη ζωή τους. Και όσο θα μεγαλώνουν τα αδιέξοδα του καπιταλισμού, όσο οι κρίσεις του θα βαθαίνουν, τόσο τα φαινόμενα αυτά θα πολλαπλασιάζονται.
Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η ανάγκη για εργασία, τα όνειρα και οι ελπίδες εκατομμυρίων εργαζομένων ποδοπατούνται καθημερινά στο όνομα της ανταγωνιστικότητας
των επιχειρήσεων και της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Αυτός είναι ο παράδεισος των μνημονίων και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Αυτό είναι το μέλλον των ανθρώπων του μόχθου. Να ξεζουμίζονται όσο δουλεύουν από τον εκάστοτε εργοδότη και όταν πλέον «δεν του κάνουν» να πετιούνται στα αζήτητα, χωρίς στέγη, χωρίς φαγητό, χωρίς γιατρούς, χωρίς έστω ένα βοήθημα με τη μορφή του επιδόματος ανεργίας.
Ο 43χρονος, όπως και τόσοι άλλοι, δεν είναι απλά αυτόχειρες. Είναι θύματα πολέμου.
Ενός πολέμου που έχουν κηρύξει τα μονοπώλια ενάντια στην εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους, τους αγρότες, τις γυναίκες και τους νέους. Ενός πολέμου που στο επίκεντρό του βάζει την εξασφάλιση της κερδοφορίας των πολυεθνικών. Ενός πολέμου που δε θα σταματήσει, εάν δεν τον σταματήσουμε.
Η εργατική τάξη πρέπει να οργανωθεί, να ατσαλωθεί, να συσπειρωθεί, να αντεπιτεθεί μαζί με τα άλλα λαϊκά στρώματα στον πόλεμο αυτό. Να πάρει την υπόθεση της πάλης για τη ζωή της στα χέρια της και ανειρήνευτα να δώσει τη μάχη ενάντια σε αυτούς που σήμερα τη θέλουν εξαθλιωμένη, φιμωμένη, υποταγμένη στις ορέξεις των κεφαλαιοκρατών. Να δώσει τη μάχη για μια άλλη κοινωνία, για μια άλλη οικονομία, που θα έχει στο επίκεντρο της ανάγκες της εργατικής τάξης. Η εργατική τάξη θα κερδίσει τον πόλεμο αυτό, αρκεί να πιστέψει στη δύναμή της. Η εργατική τάξη δε θα αυτοκτονήσει!
902.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου