ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ πρώην υποψήφιου βουλευτή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Στέφανος Κάλφογλου

Πρώην υποψήφιος βουλευτής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Νομό Καβάλας

«Στις σημερινές συνθήκες, που η χώρα βαδίζει σε νέες εκλογές και μπροστά στους εργαζόμενους μπαίνει το ζήτημα της ψήφου "για τη διακυβέρνηση", μάλιστα σε συνθήκες εμβάθυνσης της καπιταλιστικής κρίσης, είναι αναγκαίο να παρθεί υπόψη κάθε εργαζόμενου, ανέργου, αυτοαπασχολούμενου τι αποδείχτηκε μέχρι σήμερα και τι αναμένεται στο εξής.

Είναι γεγονός ότι η πορεία προς στις εκλογές αναπαράγει ακόμη πιο εκβιαστικά τα κάλπικα διλήμματα για την ανάδειξη κυβέρνησης είτε "κεντροδεξιάς" με τη ΝΔ είτε "κεντροαριστεράς" με το ΣΥΡΙΖΑ και οπωσδήποτε εντός ΕΕ και Ευρωζώνης. Η αστάθεια του αστικού πολιτικού συστήματος ανησυχεί την αστική τάξη της Ελλάδας και τους συμμάχους της. Δεν είναι μόνο η αδυναμία να χειραγωγήσουν τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, όπως έδειξε το αποτέλεσμα των εκλογών στις 6 Μάη.

Η αστική τάξη, το κεφάλαιο, αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα του καπιταλισμού, την οικονομική κρίση που βαθαίνει σε Ελλάδα και ΕΕ. Επομένως η αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού αποκτά στρατηγική χροιά για τη διαχείριση της κρίσης σε όφελος της αστικής τάξης.

Η απόφαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, υποψήφιος της οποίας ήμουν στις προηγούμενες εκλογές, δε λέει κουβέντα γι' αυτή την επιχειρούμενη αναμόρφωση και τις επιδιώξεις της αστικής τάξης. Δε λέει κουβέντα, πολύ περισσότερο για την προσπάθεια να ανακοπεί η τάση ριζοσπαστικοποίησης και απεγκλωβισμού από την αστική πολιτική και ιδεολογική επιρροή.

Ολίσθησε στο μετεκλογικό παζάρι με το ΣΥΡΙΖΑ στη διάρκεια των διερευνητικών εντολών, με στόχο να καλλωπίσει το προφίλ της σοσιαλδημοκρατίας και να εγκλωβίσει εργαζόμενους που αισθάνονται ριζοσπάστες αριστεροί. Οι πανηγυρισμοί για την "εκλογική νίκη της Αριστεράς" σπρώχνουν και νέες δυνάμεις στον ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή σε ένα κόμμα που συγκρατεί την αγανάκτηση εντός ΕΕ - ευρώ με αναμφισβήτητη την κυριαρχία του κεφαλαίου. Η στάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέναντι στην "κυβερνώσα αριστερά" είναι ανάλογη με τη στάση που είχε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο ΠΑΣΟΚ. Καλλιεργεί την αυταπάτη ότι η κεντροαριστερά είναι εν δυνάμει φιλολαϊκή. Επωμίζονται λοιπόν σοβαρές ευθύνες, κατά τη γνώμη μου, για τον αποπροσανατολισμό και την καλλιέργεια αυταπατών που δεν σκοπεύω να μοιραστώ μαζί τους.

Με τη στάση τους συμβάλλουν να διαμορφώνεται κλίμα προσδοκιών και αναμονής, ύφεσης της ταξικής πάλης, σε μια περίοδο που είναι αδήριτη ανάγκη η ενίσχυση του ταξικού χαρακτήρα του κινήματος και η οργανωτική προετοιμασία του για ανώτερες μάχες.

Η επομένη των εκλογών πρέπει να βρει τους εργαζόμενους σε θέση μάχης, όποια κυβέρνηση κι αν έχουν απέναντί τους. Η κρίση στην Ευρωζώνη και στην Ελλάδα βαθαίνει, ο κίνδυνος ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας υπαρκτός. Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα το κρύβουν από το λαό. Νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα πρόκειται να έρθουν, για να βγει το κεφάλαιο ισχυροποιημένο από την κρίση φορτώνοντας στο λαό τα βάρη.

Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, δηλώνω ότι συστρατεύομαι με το ΚΚΕ και καλώ κάθε έναν που αισθάνεται ριζοσπάστης αριστερός να συμπορευθεί μαζί του, συνειδητοποιώντας ότι την επομένη των εκλογών δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο, αν δεν υπάρξει ένα ρωμαλέο εργατικό λαϊκό κίνημα, με μπροστάρη ένα πανίσχυρο ΚΚΕ, αποφασισμένο να έρθει σε ρήξη με την οικονομική και πολιτική εξουσία των μονοπωλίων. Ολα τ' άλλα αποτελούν τραγικές και ασυγχώρητες αυταπάτες.

Μόνο το ΚΚΕ μπορεί να οργανώσει και να καθοδηγήσει την πάλη του λαού ενάντια στους εκμεταλλευτές του, ενώ οι κομμουνιστές βουλευτές μπορούν να δώσουν ανυποχώρητα τη μάχη ενάντια σε κάθε αντιλαϊκό νόμο μέσα στη βουλή χωρίς να παίζουν παιγνίδια πίσω από την πλάτη του. Η ενίσχυση του ΚΚΕ είναι κρίσιμη για την πορεία του εργατικού λαϊκού κινήματος στη χώρα μας με πανευρωπαϊκή και διεθνή σημασία.

Αριστερά σχήματα και κόμματα έρχονται και παρέρχονται όσο κρατά η ιδεολογική διαπάλη. Αυτό που συνεχίζει να πλανιέται πάνω από την υφήλιο είναι το φάντασμα του κομμουνισμού που στοιχειώνει τους αστούς και επιζητεί τη δικαίωσή του. Μόνο με ένα ισχυρό ΚΚΕ υπάρχει ελπίδα να πάρει σάρκα και οστά η κοινωνία χωρίς ανθρώπινη εκμετάλλευση».