Δεν τους ανήκει τίποτα

1. Εκεί που ετοιμαζόμασταν σαν τον Χαΐλντερλιν να πετάξουμε όλους τους Θεούς από πάνω μας, έρχονται οι Αριστεροί και μας ζητούν όχι μόνο να μοιραστούμε μαζί τους την εξουσία, αλλά προτείνουν - οι υποκριτές - σε ρόλο πρωθυπουργού την Αλέκα Παπαρήγα.

2. Το εμπόριο της Αριστεράς και όλων των αμφιταλαντευόμενων μικροαστών απαιτεί μια θέση στον κύκλο της εξουσίας. Για πρώτη φορά οι Αριστεροί δεν αντιφάσκουν, δεν πειραματίζονται, ούτε μελαγχολούν. Προκάλεσαν έτσι μια συζήτηση που ξεπέρασε τα όρια κάθε λογικής. Θέμα η δική τους κυβέρνηση. Οσοι έλαβαν μέρος στην κουβέντα ήταν ήδη χρόνια μαρμαρωμένοι, αλλοτριωμένοι μέχρι τα έσχατα, είχαν καταποντιστεί και το μόνο που τους απόμεινε ήταν η εξουσία. Για ποια εξουσία; Γι' αυτό το έγκλημα; Γι' αυτήν την απάτη; Ενα ακόμη χαρακτηριστικό της παρακμής είναι το εμπόριο της Αριστεράς, γιατί μεταθέτει τις ευθύνες του, γίνεται απολογητής της εξουσίας, την οποία θεωρεί προϋπόθεση για κάθε εξέλιξη. Πρόκειται για τυπική συμπεριφορά όσων επιθυμούν να ξεφύγουν από τον εαυτό τους και δεν το καταφέρνουν.

3. Για μία ακόμη φορά, οι Κομμουνιστές δέχτηκαν χτυπήματα από τις γνωστές πολιτικές μετριότητες. Φετιχοποιώντας τις εκλογές, πιστεύουν οι αφελείς πως μπορούν καθ' όλη τη διάρκειά τους να ξεκαθαρίσουν όσους λογαριασμούς έχουν με τους αντιπάλους τους. Την επομένη των εκλογών, με πεσμένες τις μάσκες, στοιχίζονται στη γνωστή μονοτονία - και να τα εμφράγματα και οι ψυχώσεις για όσους δεν έγιναν βουλευτές! Οπως λέει και ο Γιούνκερ, το μόνο που μας μένει στα χέρια απ' αυτούς είναι η μάσκα τους. Ο αντικομμουνισμός των εκλογών δεν με εξέπληξε. Παρατήρησα τους αετονύχηδες όλων των παρατάξεων που είχαν αναλάβει την εργολαβία και ομολογώ πως το θέαμα που πρόσφεραν ήταν πληκτικό. Η γνωστή πνευματική συμφόρηση που ολοένα αυξάνεται και παγώνει. Η γνωστή σκόνη. Η δυσκολία να κάνουν χρήση του κεφαλιού τους. Η τελική εντύπωση μιας ένδειας χωρίς προηγούμενο.

4. Αύριο ένα νέο καθεστώς θα κάνει την εμφάνισή του στη ζωή μας. Θα το αντιμετωπίσει κι αυτό η πείρα μας, που διαμορφώθηκε στα πεζοδρόμια. Το νέο καθεστώς είναι ένα ακόμη αντίγραφο των αντίστοιχων καθεστώτων της Ευρώπης. Οι εκλογές δεν τους έδωσαν την απαραίτητη απόσταση να σκεφτούν, γι' αυτό θ' αφήσουν κατά μέρος τα μεγάλα λόγια και θα πέσουν πάνω μας σαν πεινασμένοι. Αυτό θα είναι και το δικό μας στρατηγικό πλεονέκτημα, που θα οδηγήσει στις μελλοντικές απεργίες. 'Η εμείς ή αυτοί.

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ