Οι καπιταλιστές τρέμουν… από τα γέλια

Το τελευταίο διάστημα (εδώ και περίπου 100 χρόνια) η σοσιαλδημοκρατία πολεμάει τον καπιταλισμό. 

Και ποιος είναι αυτός που θα παραλάβει τη σημαία του αγώνα από τους παλιότερους Σάιντεμαν και Έμπερτ (αυτοί που πνίξανε την Γερμανική Επανάσταση του 1918) και τους νεότερους σφαγείς των λαών Σρέντερ και Μπλερ και θα τραβήξει καβάλα στο άλογο για νέες στιγμές δόξας; 

Ο υποψήφιος της σοσιαλδημοκρατίας για τη γαλλική προεδρία Φρανσουά Ολάντ.

Τουλάχιστον αυτό θέλουν να μας πείσουν οι ΠΑΣΟΚοι και οι αριστερούληδες δορυφόροι τους. 

Ο Τσίπρας δε, όπου σταθεί και όπου βρεθεί αναφέρεται στον Ολάντ για την αλλαγή που τάχα θα φέρει στην Ευρώπη. Μετά τον Ομπάμα, τον Πρόντι και τα άλλα καλά παιδιά, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ χαιρετίζει τώρα και τον Ολάντ που προτείνει να φορολογηθεί με 75% το μεγάλο κεφάλαιο (αυτό είναι το αγαπημένο επιχείρημα του Τσίπρα). 

Αφήνουμε κατά μέρος τα άλλα που λέει ο Ολάντ για επενδύσεις, επαναδιαπραγματεύσεις, “πράσινες” τεχνολογίες και πράσινα άλογα και σημειώνουμε μια μικρή λεπτομέρεια: όταν κάποιος έχει στο λογαριασμό του 1 εκατομμύριο ευρώ και 1 ευρώ η φορολογία κατά 75% αφορά το 1 ευρώ ενώ επίσης φορολογείται μόνο το εισόδημα και όχι η επιχείρηση του…

ΥΓ.: Οι Γάλλοι έταιροι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που συμμετέχουν στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) και στο δεύτερο γύρο των εκλογών (εννοείται) ψηφίζουν δαγκωτό Ολάντ, προτείνουν και το εξής ριζοσπαστικό: «Θεσπίζουμε αλλαγές στα δικαιώματα ψήφου στο εσωτερικό των καπιταλιστικών διοικητικών συμβουλίων. Κάποιος που έχει επενδύσει για πέντε χρόνια δικαιούται δύο ψήφους. Κάποιος που δεν θέλει να πει για πόσο έχει επενδύσει δικαιούται μία ψήφο, ίσως και καμία». Ακούγοντας αυτά οι καπιταλιστές λογικά τρέμουν …από τα γέλια.

πηγή