Η κάλπικη «ανατροπή» του ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι μπορεί να προκύψει από τις εκλογές το «νέο μπλοκ εξουσίας», με βάση τη συνεργασία που έχει κάνει με κάποιους πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όπως η Σ. Σακοράφα, ο Κουρουμπλής, άλλες δυνάμεις του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ, κάποιους του Δημαρά, δηλαδή με κομμάτι της σοσιαλδημοκρατίας, λέει ότι η ψήφος στα ψηφοδέλτιά του είναι ψήφος ανατροπής. Τι θα ανατρέψει; Την κυβέρνηση, αφού ως λύση προβάλλει μια «αντιμνημονιακή κυβέρνηση με πυρήνα την αριστερά». Επομένως, όταν μιλά για «νέο μπλοκ εξουσίας», εννοεί μια άλλη κυβέρνηση. Δεν εννοεί ανατροπή της αστικής εξουσίας, αφού δε θέλει τέτοια ανατροπή. Αρα η ανατρεπτική ψήφος είναι απάτη. Καλλιεργεί συγχύσεις και κάλπικες ελπίδες ότι μπορεί να έρθει φιλολαϊκή διέξοδος με τις εκλογές.

Για ποια κυβέρνηση μιλά ο ΣΥΡΙΖΑ; Για την κυβέρνηση που θα επαναδιαπραγματευτεί τη δανειακή σύμβαση, η οποία έχει ως προαπαιτούμενο το μνημόνιο, ενάντια στο οποίο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα επαναδιαπραγματευτεί μέσα στην ΕΕ. Δε λέει ότι δεν αναγνωρίζει το χρέος, καταργεί το μνημόνιο, δεν πληρώνει τους δανειστές. Ο ΣΥΡΙΖΑ δε λέει τίποτα απ' όλ' αυτά. Και δεν τα λέει γιατί ξέρει ότι πρέπει να συγκρουστεί με την ΕΕ και με το κεφάλαιο στην Ελλάδα που σε όφελός του εφαρμόζονται τα μέτρα του μνημονίου, όλα τα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα για να αυξάνεται η κερδοφορία του κεφαλαίου. Αλλά δεν έχει γραμμή σύγκρουσης με την ΕΕ, ίσα - ίσα το αντίθετο, είναι υπέρ της ΕΕ και της Ευρωζώνης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας για επαναδιαπραγμάτευση αναγνωρίζει το χρέος που δημιούργησαν οι καπιταλιστές και πληρώνει ο λαός. Τώρα λέει «πρώτα οι μισθοί και οι συντάξεις και μετά οι δανειστές. Αλλά γιατί να πληρώνει ο λαός τους δανειστές; Ακόμη και αν πετύχει την επαναδιαπραγμάτευση, αυτή είναι αντιλαϊκή. Αρχικά μιλούσε για αναγνώριση του «νόμιμου» και κούρεμα του «παράνομου». Το «κούρεμα» το έκαναν οι αστοί. Τώρα λέει συμφωνία με τους δανειστές για προσωρινή στάση πληρωμών για 5 χρόνια και μετά, αφού θα υπάρξει ανάπτυξη, καπιταλιστική, δηλαδή των επιχειρήσεων, να το πληρώσουμε, δηλαδή να πληρώσει ο λαός. Τα αντεργατικά μέτρα, βεβαίως, δεν έχουν σχέση με το χρέος, αλλά με την ανταγωνιστικότητα. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι με την ανταγωνιστικότητα. Είναι, λοιπόν, φιλολαϊκή ή αντιμνημονιακή πολιτική του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ;

Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι η κυβέρνησή του θα κάνει ανάπτυξη, ενισχύοντας τη λεγόμενη «πραγματική οικονομία», κόντρα στους τραπεζίτες και θα βάλει τις τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο. Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική του θα ενισχύσει βιομήχανους, μεγαλέμπορους, εφοπλιστές. Αρα θα ενισχύσει τους καπιταλιστές. Μιλά επίσης για αναδιανομή. Δηλαδή, πάλι από τη μια, η πολιτική του θα ενισχύει το κεφάλαιο και από την άλλη θα τους παίρνει μέρος των κερδών τους για να το δίνει σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνική πολιτική. Δηλαδή από τη μια θα τους ενισχύει και από την άλλη θα τους τα «παίρνει»; Αυτό και αν είναι κοροϊδία. Πολύ περισσότερο που αυτό, δηλαδή η αύξηση των μισθών, των συντάξεων, εμποδίζεται από την ΕΕ και αυτό φαίνεται σε κάθε κράτος - μέλος της όπου με μνημόνιο ή χωρίς μνημόνιο εφαρμόζονται τα ίδια μέτρα. Στη Γαλλία υπάρχουν 8 εκατομμύρια φτωχοί, στη Γερμανία 7,5 εκατομμύρια με μισθό 400 ευρώ, συνταξιούχοι με 140 ευρώ Αλλά με την ΕΕ και την ευρωζώνη συμφωνεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Κοροϊδεύει λοιπόν ασύστολα μ' αυτά που λέει. Αλλωστε, στην εκλογική του διακήρυξη, αυτό που υπόσχεται είναι ελάχιστο εισόδημα για όλους να επαναφέρει αλλά σε βάθος τετραετίας και όχι άμεσα τους μισθούς στην προηγούμενη Εθνική Συλλογική Σύμβαση, των 750 ευρώ μεικτά, τα επιδόματα ανεργίας στο προηγούμενο επίσης πενιχρό επίπεδο κ.λπ.

Μιλά για δημόσιο έλεγχο στις τράπεζες, για να δίνουν τα λεφτά στην ανάπτυξη, δηλαδή στην πραγματική οικονομία. Κοροϊδεύει όταν τις διαχωρίζει π.χ. από τη βιομηχανία, γιατί βασικά οι τράπεζες είναι για να δανείζουν τη βιομηχανία, το εμπόριο κ.λπ. Ασε που βρίσκονται σε μονοπωλιακούς ομίλους με άλλες επιχειρήσεις. Για παράδειγμα, ο όμιλος Λάτση έχει τη Γιούρομπανκ αλλά και την Πετρόλα, και βαπόρια κ.λπ. Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Από τη μια θα έχει υπό δημόσιο έλεγχο τη Γιούρομπανκ και από την άλλη θα ενισχύει την Πετρόλα;

Ενα μικρό μόνο δείγμα της αναξιοπιστίας του ότι έχει φιλολαϊκή πολιτική είναι ότι οι δυνάμεις του σε συνδικάτα υπογράφουν Συλλογικές Συμβάσεις με μειώσεις μισθών, όπως π.χ. στα ΕΛΠΕ για τους νεοεισερχόμενους πάνω από 10%, στα Super Market Βερόπουλος 12% στους εργαζόμενους με πλήρη απασχόληση και 10% στους εργαζόμενους με μερική απασχόληση, στους εμποροϋπαλλήλους.

Αυτή η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ με την επαναδιαπραγμάτευση στην ΕΕ θυμίζει το δρόμο του Α. Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ του '81 που έλεγε προεκλογικά έξω από την ΕΟΚ, θα συγκρουστούμε για να αποδεσμευτεί η Ελλάδα, αλλά μετεκλογικά είπε μέσα στην ΕΟΚ γιατί το έξω ήταν ασύμφορο. Αναξιοπιστία και τυχοδιωκτισμός σε όλο τους το μεγαλείο.

Σ.