ΟΙ ΓΚΑΙΜΠΕΛΙΣΚΟΙ ΤΩΝ Μ.Μ.Ε.

Συκοφαντούν τους ταξικούς αγώνες

Διαβάζοντας κανείς στα ΝΕΑ της περασμένης Παρασκευής το ρεπορτάζ σχετικά με τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, θα σχημάτιζε την εντύπωση ότι το ταξικό Συνδικάτο Μετάλλου είναι μια ομάδα από μετακινούμενους τραμπούκους, με αποστολή να καταστρέψουν και το τελευταίο ίχνος δουλειάς που έχει απομείνει στον κλάδο, υπηρετώντας πολιτικές σκοπιμότητες. Η εφημερίδα αφιερώνει «σεντόνια» ολόκληρα για να παρουσιάσει αποσπάσματα από καταγγελίες και μηνύσεις της εργοδοσίας σε βάρος του Συνδικάτου, ή καταγγελίες απεργοσπαστών, που αξιοποιήθηκαν από την εργοδοσία και τη Δικαιοσύνη για να σύρουν στα δικαστήρια μέλη του Συνδικάτου Μετάλλου. Εμβόλιμα, το κατασκευασμένο ρεπορτάζ «πετάει» και μια - δυο σκόρπιες ατάκες του προέδρου του Συνδικάτου Μετάλλου, για να δείξει ότι είναι τάχα αντικειμενικό στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει τα πράγματα.

Από την «έρευνα», όπως αποκαλούν το προπαγανδιστικό τους πόνημα τα ΝΕΑ, απουσιάζει κάθε αναφορά στις συνθήκες εργασίας, στους εργάτες που χάθηκαν στα αμπάρια των πλοίων από κραυγαλέα έλλειψη μέτρων ασφάλειας, στην εξέλιξη της ναυπηγοεπισκευής στην Ελλάδα και τους πραγματικούς λόγους που οδήγησαν στη συρρίκνωση του κλάδου. Με άλλα λόγια, λείπει οτιδήποτε θα βοηθούσε τον αναγνώστη να καταλάβει ότι η δουλειά στη Ζώνη δεν πληρώνεται και ότι οι μεταλλεργάτες, μαζί και οι άλλες ειδικότητες, εργαζόμενοι και άνεργοι, βιώνουν τις ανυπέρβλητες αντιφάσεις ενός συστήματος, στο οποίο οι Ελληνες εφοπλιστές είναι στην πρώτη θέση παγκοσμίως στην κατασκευή πλοίων και την ίδια ώρα στα ελληνικά ναυπηγεία δεν πέφτει ούτε σφυριά.

Πού στοχεύει το ρεπορτάζ; Στη συκοφάντηση του Συνδικάτου, που συσπειρώνει τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων σε ταξική γραμμή, παρά τις κλιμακούμενες προσπάθειες κύκλων της εργοδοσίας να το διεμβολίσουν και να το κάνουν του χεριού της, χρησιμοποιώντας αδίστακτα κάθε μέσο. Γιατί τους ενοχλεί το Συνδικάτο; Επειδή μαζί με τα άλλα ταξικά σωματεία της Ζώνης και την αλληλεγγύη από χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους και το ΠΑΜΕ, έχει καταφέρει να επιβάλλει στην εργοδοσία μεροκάματα τα οποία, αν και δεν καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες των εργατοτεχνιτών, είναι ψηλότερα σε σχέση με άλλους κλάδους. Αυτό φοβούνται οι αστοί και γι' αυτό βάζουν τα μέσα τους να λυσσάνε, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου η αναγκαιότητα της πάλης για την υπογραφή ικανοποιητικών συλλογικών συμβάσεων φουντώνει, πριν μεταπέσουν όλες σε ατομικές, όπως προβλέπει η αντεργατική νομοθεσία συγκυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας.

Στο ίδιο δημοσίευμα, υπονοείται ευθέως ότι οι αγώνες των εργαζόμενων για καλύτερα μεροκάματα και συνθήκες δουλειάς είναι αυτοί που διώχνουν τα καράβια από τα καρνάγια και εκτοξεύουν την ανεργία. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα. Η εμπνευστές του δεν μπορούν να απαντήσουν γιατί, για παράδειγμα, στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, όπου κυριαρχεί ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός και ούτε θυμάται κανείς πότε έγινε η τελευταία απεργία, δεν υπάρχει καράβι για επισκευή, η δουλειά μαραζώνει και η εργοδοσία προσπαθεί τώρα να επιβάλλει μια μέρα εργασία τη βδομάδα!.. Θα ήθελαν εργάτες να δουλεύουν τσάμπα για τους εφοπλιστές που βγάζουν κέρδη με το τσουβάλι, δεν πληρώνουν φόρους και δε λογαριάζουν τη ζωή των εργατών και γι' αυτό σκοτώνονται συνεχώς στη Ζώνη.

Η αστική τάξη και τα ΜΜΕ που ελέγχει, ξέρουν καλά ότι οργανωμένος ο λαός στους τόπους δουλειάς και πανίσχυρο ΚΚΕ είναι ο μόνος επικίνδυνος συνδυασμός για τα συμφέροντά της. Συκοφαντεί το ΚΚΕ για να χτυπήσει το ταξικό κίνημα και αντίστροφα, με μόνο στόχο να αποτρέψει τη συσπείρωση των εργαζόμενων στα ταξικά συνδικάτα, να βάλει εμπόδια στη συμπόρευσή τους με το ΚΚΕ, που στηρίζει τους αγώνες τους. Τέτοια κατασκευασμένα δημοσιεύματα πρέπει να πεισμώνουν κι άλλο τους εργάτες, καθώς δείχνουν την αναγκαιότητα να μην ψηφίσουν το ίδιο κόμμα με τα αφεντικά. Οι εργάτες έχουν το κόμμα τους, το ΚΚΕ. Εχουν τα δικά τους Μέσα Ενημέρωσης, τον «Ριζοσπάστη» και τον «902».