Σελίδες

19 Απρ 2012

Στις «7 Μάη θα είναι αργά»... αν στις 6 δεν αναδειχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση!!!


Κατά το «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα», ο Αλ. Τσίπρας κατηγόρησε χτες βράδυ, μιλώντας στο Ιλιον, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ για εμπόριο ελπίδων, κάτι που έκανε ο ίδιος λίγα λεπτά αργότερα. 
Αποδεικνύοντας ότι για το λαό ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμεί κανέναν άλλο ρόλο πέραν αυτού του ψηφοφόρου, ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε πως στις «7 Μάη θα είναι αργά» αν στις 6 δεν αναδειχτεί το κόμμα του κυβέρνηση!
Και υποσχέθηκε εκ του ασφαλούς σχεδόν τα πάντα: Καταγγελία της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου, αποκατάσταση μισθών και συντάξεων, αύξηση και επέκταση του επιδόματος ανεργίας, σίτιση στα σχολεία, υπηρεσίες υγείας χωρίς καμία επιβάρυνση σε όλους, ρύθμιση δανείων υπερχρεωμένων νοικοκυριών, μείωση τιμών και μηδενισμός του ΦΠΑ και «αναδιανομή του πλούτου».
Το «συμβόλαιο», που τάχα προτείνει η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο λαό για υπογραφή, έχει ωστόσο και ψιλά
γράμματα. Κι αυτά αφορούν στη διαπραγμάτευση με την ΕΕ για ένα νέο «εθνικό σχέδιο για την παραγωγική και αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας. Για να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας», στο οποίο περιλαμβάνονται όλα τα παραπάνω. 
Εκτός του ότι αναγνωρίζει την τρόικα σαν συνομιλητή (την οποία κατά τα άλλα καταγγέλλει), ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας λίγο καιρό πριν ομολογούσε ότι «η διαπραγμάτευση δεν καταλήγει πάντα όπως θες».
Ο Αλ. Τσίπρας επανέλαβε την πρόταση για τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο. Λέγοντας ότι αυτό «σημαίνει πρακτικά ότι τελειώνει η ιστορία να αρμέγουν οι τράπεζες δημόσιο χρήμα χωρίς να βοηθάνε», δηλαδή ας το αρμέγουν, αλλά ας συνεισφέρουν χρηματοδοτώντας «μεγάλες επενδυτικές πρωτοβουλίες», πράγμα που κάνουν ούτως ή άλλως.
Ακόμα, «χορηγώντας ρευστότητα και εγγυήσεις στις μικρές επιχειρήσεις ώστε να μπορέσουν να κινηθούν». Δε διευκρίνισε με τι όρους θα δίνεται η ρευστότητα, ούτε απάντησε στο πώς οι μικρές επιχειρήσεις θα μπορέσουν να ανταποκριθούν σε πρόσθετο δανεισμό, ενώ προσπέρασε το γεγονός ότι η ρευστότητα στις μικρές επιχειρήσεις δεν ανακόπτει την αντικειμενική τάση στον καπιταλισμό για συγκέντρωση που σημαίνει λουκέτο για τις ίδιες.
Ακόμα, οι «υπό δημόσιο έλεγχο» τράπεζες κατά τον Αλ. Τσίπρα θα πρέπει να «στηρίζουν την αγροτική παραγωγή μέσα από ένα σχέδιο ριζικής ανασυγκρότησης»! Κι εδώ προσπέρασε τη στρατηγική της ΕΕ για τον αγροτικό τομέα, τους περιορισμούς που επιβάλλει, στο πλαίσιο της οποίας αγρότες και κτηνοτρόφοι οδηγούνται σε ξεκλήρισμα.
Ο Αλ. Τσίπρας, υπερασπίζοντας την καπιταλιστική ανάπτυξη, εστίασε την κριτική του στο εφεύρημα ότι αυτό που υπήρχε ήταν «στρεβλό και διεφθαρμένο» και πλάσαρε την αυταπάτη της αρμονικής συνύπαρξης «αγορών» και«κοινωνίας», ισχυριζόμενος ότι «έχει χρεοκοπήσει η αντίληψη ότι οι αγορές, ακόμα και σε βάρος του κοινωνικού κράτους, ή των εργασιακών δικαιωμάτων, θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την ανάπτυξη της κοινωνίας».
Στριμωγμένος, τέλος, από την πολιτική κριτική του ΚΚΕ, κατέφυγε σε ασυνάρτητες κραυγές, κατηγορώντας το για «παράλογο και προσχηματικό κήρυγμα του απομονωτισμού, με επιχειρήματα στο έσχατο σκαλοπάτι της πολιτικής σοβαρότητας».
  • Τη συνεργασία τους με τον ΣΥΡΙΖΑ γνωστοποίησαν χτες τα στελέχη του «Αρματος Πολιτών» που διαφώνησαν με την απόφαση του Γ. Δημαρά για συνεργασία με τον Π. Καμμένο και συγκρότησαν κίνηση με το όνομα «Αλληλεγγύη». Τα ευτελή κίνητρα των συνεργασιών στον «αντιμνημονιακό» χυλό επαληθεύει η δήλωση του Γ. Δημαρά ότι είχε συμφωνήσει με τον Αλ. Τσίπρα για συνεργασία, αλλά η πρόταση δεν έγινε δεκτή απ' τον ΣΥΡΙΖΑ.

4 σχόλια:

  1. Δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ο εχθρός! Εχθρός είναι η ανικανότητα της Αριστεράς να Κυβερνήσει! Στο χωριό μου λέμε 'όποιος δεν θέλει να ζυμώσει χίλια χρόνια κοσκινίζει'! Εγώ ξέρω ότι όταν έχεις έναν εχθρό, ειδικά στις μέρες μας που ο εχθρός σε πυροβολεί από παντού και σ' έχει πάρει φαλάγγι, δεν περνάς από χίλια κόσκινα τους συμμάχους σου! Κοιτάς να δεις τι σε ενώνει μ' αυτούς για να δυναμώσεις την αντίστασή σου απέναντι στον εχθρό!
    Εκτός κι αν είσαι κολλημένος με τον Εμφύλιο... Ή αν δεν έχεις καμμία εμπιστοσύνη στην εναλλακτική πρόταση που κομίζεις!
    Επιτέλους! Ας τελειωνουμε με την αριστερά που είναι βολεμένη στο αμπελοχωραφάκι της!
    Ήρθε η ώρα για το μεγάλο ρίσκο για την αριστερά! Ή που θα ενωθούμε απέναντι στον εχθρό (το Κεφάλαιο) ή που δεν θα έχουμε καν το δικαίωμα να μιλάμε! Γιατί η στείρα αντιπολίτευση είναι με τον τρόπο της ο καλύτερος συνήγορος του συστήματος!
    Με πολλή αγάπη, αλλά και πολλή αγανάκτηση τα λέω όλα αυτά και όχι δεν είμαι Συριζαίος! Είμαι απλά ένας άνθρωπος που έχει αντιληφθεί πως από την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ως τις μέρες μας το 'Διαίρει και βασίλευε' είναι η πλέον επιτυχημένη συνταγή για την διαιώνιση της εκάστοτε εξουσίας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ Γιώργο και όμως κάνεις πολύ μεγάλο λάθος.
    Ενας απο τους εχθρούς σήμερα , όπως άλλωστε και διαχρονικά, είναι ο οπορτουνισμός.
    Καταλαβαίνω και διεσθάνομαι απόλυτα τις αγωνίες σου, αλλά αυτό δεν μας οδηγεί σε λύσεις ευκαιριακές, και καιροσκοπικές.
    Η κοινωνία μας αποτελείται απο τάξεις με διαφορετικά συμφέροντα και διαφορετικές πολιτικές επιλογές.
    Απο τη μια μεριά είναι η πλουτοκρατία , δηλ. η αστκή τάξη, εθνική και διεθνή , μαζί με όλους τους υπηρέτες της , το λεγόμενο αστικό κράτος και απο την άλλη μεριά είναι η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι , οι μικροαγρότες, οι μικρομεσαίοι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες.
    Το οικονομικό σύστημα, το σύστημα παραγωγής, δηλ. ο καπιταλισμός αποτελείται απο αντίπαλες τάξεις και αντικρουόμενα ταξικά συμφέροντα.
    Τα συμφέροντα της αστικής τάξης και των μονοπωλίων εκφράζουν οι πολιτικές δυνάμεις του κεφαλαίου, δηλ. κυρίαρχα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, τα συμφέροντα της εργατικής τάξης εκφράζονται απο την πολιτική του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ δεν είναι η αφηρημένη αριστερά αλλά είναι κομμουνιστικό κόμμα, είναι το κόμμα της εργατικής τάξης .
    Το αστικό σύστημα απο την εποχή του Μάρξ χρησιμοποιούσε και συνεχίζει και σήμερα να χρησιμοποιεί τα λεγόμενα αναχώματα για να αποπροσανατολίσει και να θολώσει την ταξική πάλη , διαχρονικά τον ρόλλο αυτό τον είχαν οι οπορτουνιστές, σήμερα στην χώρα μας οι βασικότεροι εκφραστές του είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ, Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κ.α.
    Είναι αυτά τα πολιτικά μορφώματα τα οποία εξαπατούν τον εργαζόμενο και τον εγκλωβίζουν στο σύστημα. Εξαπατούν τον λαό γιατί του υπόσχονται τον καλό καπιταλισμό , την καλή εκμετάλλευση, την διαιωνιση αυτού του απάνθρωπου και φονικού συστήματος, δηλ. του καπιταλισμού, αυτού του σάπιου συστήματος, που έχει πλέον τελειώσει η ζωή του,
    Απο την άλλη πλευρά είναι το ΚΚΕ, ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ - ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ, το κόμμα της εργατικής τάξης , που η ιδεολογία του, η πολιτική του και η πρακτική του καθορίζεται απο την ταξική πάλη, εδώ και σχεδόν ένα αιώνα αγωνίζεται σταθερά για την προάσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των εργαζόμενων.
    Το ΚΚΕ με συνέπεια με αυτοθυσία και σαφή ταξικό προσανατολισμό αφωνίζεται με τον λαό για την ανατροπή αυτού του πολιτικοοικονομικού συστήματος, δηλ. την ανατροπή του καπιταλισμού και την εγκαθίδριση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
    Θα πρότεινα δύο αντιπροσωπευτικές αναρτήσεις , απο τις εκατοντάδες αυτού του blog , λόγω επικαιρότητας :
    http://tasosnastos.blogspot.com/2012/04/blog-post_7660.html
    http://tasosnastos.blogspot.com/2012/04/blog-post_9325.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τζαβέλας20/4/12, 9:21 π.μ.

    φίλε Γιώργο ,προσυπογράφω 100% τα λεγόμενα σου!
    σαφέστατα η λύση βρίσκεται σε μια δυνατή ενωμένη αριστερά,που θα'χει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει με πιο αποτελεσματικό τρόπο,την ανηλεή επίθεση που δέχεται ο λαός από το κεφάλαιο.
    είναι πιστεύω προσχήματα,χωρίς καμιά πρακτική αξία για το μέλλον του λαΐκού κινήματος,οι όποιες μικροδιαφορές μεταξύ των κομμάτων της αριστεράς,που εντέχνως μεγενθύνονται.δείχνοντας ξεκάθαρα,είτε ευθυνοφοβία,είτε βόλεμα...
    δυστυχώς παρατηρώ μια διαρκή και σκληρή επίθεση του ΚΚΕ στον Σύριζα,πράγμα που αποπροσανατολίζει το λαΐκό κίνημα,από το δρόμο της σύγκρουσης με το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του υπηρέτες.
    παίρνει σάρκα και οστά,ένα παλιό χιουμοριστικό σύνθημα,"ένας είναι ο εχθρός,πρώτα ο Συνασπισμός και μετά ο καπιταλισμός...".
    για να μην παρεξηγηθώ,επισημαίνω ότι έχω βασικές ενστάσεις με αρκετές πολιτικές επιλογές του Σύριζα(τον οποίο ποτέ δεν ψήφισα),όπως έχω αρκετές ενστάσεις και με κάποιες εμμονές του ΚΚΕ και κυρίως με την ανεπάρκεια της ηγεσίας του(παρόλα αυτά,στα 44 μου,δεν έχω ψηφίσει ποτέ άλλο κόμμα,πέραν του ΚΚΕ).
    όμως πιστεύω ότι στη συγκεκριμένη συγκυρία,όλες οι ενστάσεις που προσωπικά ή σαν κόμμα έχει κάποιος,πρέπει να παραμεριστούν.να μπούνε μπροστά αυτά που μας ενώνουν,να συγκροτήσουμε ένα δυνατό λαΐκό μέτωπο,γιατί ο εχθρός δεν περιμένει και ο λαός δεν αντέχει άλλο...θέλει ανάσες,θέλει κουράγιο...έστω και αν αυτές οι ανάσες δοθούν μέσα στο σύστημα,είναι στο χέρι της αριστεράς,να αποτελέσουν τη γέφυρα που θα μας οδηγήσει σε μια άλλη κοινωνία,την κοινωνία των λαών και όχι του κεφαλαίου.
    αντίσταση ΤΩΡΑ,θέλει και έχει ανάγκη ο λαός και όχι παραπομπές σε μελλοντικούς παραδείσους!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος20/4/12, 10:28 μ.μ.

    Ρε Τζαβέλα, δεν παίρνεις χαμπάρι με τίποτε τι γίνεται, προσχήματα χωρίς καμία πρακτική αξία για το μέλλον του λαϊκού κινήματος και μικροδιαφορές είναι όλα αυτά που γράφει ο Τάσος παραπάνω;
    Τι να πω ρε άνθρωπε, όταν τα λόγια χάνουν το νόημά τους............

    ΑπάντησηΔιαγραφή