Νέοι και νέες,
Μην παραδίνεστε! Η νεανική ορμή σας να μη γίνει λάδι στα γρανάζια της εκμετάλλευσης για τα κέρδη του κεφαλαίου και των μονοπωλίων. Η αγανάκτηση να γίνει οργάνωση, δύναμη, σύγκρουση με την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της, με την Ευρωπαϊκή Ένωση, με το πολιτικό προσωπικό της πλουτοκρατίας και τα συνδικαλιστικά δεκανίκια τους.
Ισοπεδώνουν τον μισθό για όλους τους νέους εργάτες, στα 400 ευρώ. Νέοι εργαζόμενοι που δουλεύουν με καθεστώς μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασία, θα εργάζονται κυριολεκτικά με μισθό πείνας, θα δουλεύουν για 200 ευρώ. Η συρρίκνωση των μισθών στους νέους εργάτες θα συμπαρασύρει προς τα κάτω το σύνολο των μισθών και τις συμβάσεις μαθητείας.
Η επίθεση είναι ολομέτωπη σε όλη την Ευρώπη. Με μοναδικό κριτήριο την ηλικία, τσακίζουν και εξαθλιώνουν τη νέα γενιά. Τη θέλουν ευέλικτη, φτηνή και υποταγμένη. Αξιοποιούν την ανεργία, τον χαμηλό βαθμό οργάνωσης, την απειρία, τα συμβιβασμένα συνδικάτα σε Ευρώπη, σε κάθε χώρα.
Το ΠΑΜΕ καλεί τα συνδικάτα, τα σωματεία σε κάθε τόπο δουλειάς να ορθώσουν τοίχος αντίστασης, να μην περάσει η σφαγή των εργατικών δικαιωμάτων, να σταματήσουν τα παιχνίδια με τη ζωή των νέων εργατών.
Εξασφαλίζουν στα μονοπώλια σκλάβους με πρώτο θύμα τη νέα γενιά
Τα μέτρα δεν είναι προσωρινά! Αν δε σηκώσουμε κεφάλι θα έρθουν ακόμα χειρότερα. Θέλουν την νεολαία να παρακαλεί για δουλειά, να στέφεται με τις ώρες στις ουρές του ΟΑΕΔ ψαχνάoντας στα ψευτοπρογράμματα απασχόλησης να ανακουφιστεί έστω και για λίγο, να είναι έτοιμη να εργαστεί χωρίς συμβάσεις, με μισθούς πείνας. Να ξυπνάει και να κοιμάται με το άγχος της δουλειάς, του μεροκάματου, της ανεργίας.
Μπορούμε να τους σταματήσουμε! Νωπές είναι οι μνήμες από το «Συμβόλαιο Πρώτης Απασχόλησης», που προωθούσε η κυβέρνηση ντε Βιλπέν στη Γαλλία για τη νεανική απασχόληση το 2006 και αναγκάστηκε να το αποσύρει κάτω από την πίεση των μεγάλων λαϊκών κινητοποιήσεων.
Καλούμε τους φοιτητές και σπουδαστές, να δυναμώσουν την πάλη μέσα στις σχολές τους. Η παραγωγή τους περιμένει με τους χειρότερους όρους. Καλούμε ιδιαίτερα τους εργαζόμενους φοιτητές, τους σπουδαστές των τεχνικών σχολών που ήδη έχουν πάρει γεύση από το μέλλον που μας προετοιμάζουν, να βγουν μπροστά με το ΠΑΜΕ. Να οργανωθούν στα σωματεία τους, να δυναμώσει η ταξική απάντηση στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει.
Καμία υποχώρηση. Το μέλλον μας ανήκει. Δεν είναι ανίκητοι!
Οι νέοι εργάτες και εργάτριες σε κάθε κλάδο, να πυκνώσουν τις γραμμές των σωματείων. Να απομονώσουν τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό που δίνει διαπιστευτήρια υποταγής στα αφεντικά του. Το σύνθημα «νομός είναι το δίκιο του εργάτη» δε θα δικαιωθεί ούτε σε διεθνή δικαστήρια και θεσμούς ούτε στη Βουλή. Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους, στα εργοστάσια και στους τόπους δουλειάς, στις σχολές με το ΠΑΜΕ μπροστά.
Σήμερα φαίνεται καθαρά ο σχεδιασμός τους. Το ΠΑΜΕ, οι ταξικές δυνάμεις εδώ και χρόνια είχαν προειδοποιήσει ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε κάθε χώρα έχει σχεδιαστεί η διαμόρφωση ενός φτηνού, ευέλικτου και υποταγμένου εργατικού δυναμικού για να στηρίξει την κερδοφορία του κεφαλαίου. Οι αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση, η μερική απασχόληση, οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι μέσα από τα δουλεμπορία γραφεία, η μαύρη ανασφάλιστη εργασία, η μαθητεία, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου ήταν το λίπασμα για να φυτρώσει πιο γρήγορα η νεανική μισθωτή σκλαβιά. Ένα πολυάριθμο κομμάτι της εργατικής τάξης, φτηνό, ευέλικτο χωρίς δικαιώματα.
Όταν λένε να γίνει η κρίση, ευκαιρία εννοούν την επιστροφή της ζωής του εργάτη στα χρόνια της δεκαετίας του ’50. Όταν λένε ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, εννοούν το «δικαίωμα» των πολυεθνικών να συνθλιβούν τις ζωτικές ανάγκες των εργαζομένων.
Αυτός είναι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης. Ανάπτυξη για τα μονοπώλια και ισοπέδωση της ζώνης του λαού. Μπορούμε να τους ανατρέψουμε. Με ισχυρό ταξικό κίνημα που θα αμφισβητεί το μονόδρομο τους, τον καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης που μας θέλει μισοεργαζομενους, μισοανεργους, ξεζουμισμένους. Η ζωή ποτέ δεν πήγε μπροστά για την εργατική τάξη χωρίς σκληρούς αγώνες με την εργοδοσία, το κράτος και τους αστικούς νόμους που προστατεύουν τα συμφέροντα των καπιταλιστών.
Τα μέτρα που ψήφισαν τα κόμματα της πλουτοκρατίας μας καταδικάζουν στην εξαθλίωση. Καμία μείωση μισθών. Κανένας νέος εργάτης να μη σκύψει το κεφάλι στην τρομοκρατία, στους εκβιασμούς και στις απειλές.
Να τους κάνουμε να το μετανιώσουν! Να μη γίνουμε οι γενιές που θα δουλεύουμε για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς ασφάλιση και σύνταξη.
Να απορριφθούν τα μέτρα και η πολιτική που τα γεννά. Η σύγκρουση με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης είναι μονόδρομος για την λαϊκή αντεπίθεση, για να ζήσουμε όχι σαν σκλάβοι του 21ου αιώνα άλλα σαν αφέντες του πλούτου που παράγουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου