Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και ειδικότερα των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών δεν είναι απλά κάποιο μακρινό σχέδιο, αλλά παίρνει σάρκα και οστά μέσα από το διάλογο - απάτη που έστησαν οι μεγαλοεργοδότες με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.
Το έγγραφο - φωτιά το οποίο βρέθηκε στο τραπέζι του «διαλόγου», κατά την πρώτη συνάντηση των κοινωνικών εταίρων στις 18 Γενάρη στα γραφεία της ΓΣΕΒΕΕ και που έδωσε προχτές στη δημοσιότητα το ΠΑΜΕ, είναι η απόδειξη. Αυτοί που συνωμοτούν κατά της εργατικής τάξης, πίσω από τις πλάτες της, πιάστηκαν στα πράσα και αποκαλύφθηκαν.
Παρά τους δημόσιους ισχυρισμούς τους ότι συζητούν «μόνο το μη μισθολογικό κόστος» (ΓΣΕΕ), ότι «σέβονται» τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας (εργοδότες), η αλήθεια είναι ότι συζητούνται τα πάντα.
Για τη ΓΣΕΕ και τους εργοδότες, όπως και για την κυβέρνηση δεν υπάρχουν ταμπού, δεν αναγνωρίζουν κανένα εργασιακό δικαίωμα, δεν υπάρχουν αυτονόητα. Μάλιστα, οι «συζητήσεις» έχουν προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό, που οι ανατροπές τις οποίες προωθούν δεν έχουν πλέον τη μορφή προτάσεων, αλλά έχουν διαμορφωθεί σε συγκεκριμένο άρθρο προς ψήφιση στη Βουλή.
Συγκεκριμένα, το έγγραφο - βόμβα, που αποκάλυψε το ΠΑΜΕ, έχει συνταχθεί υπό τη μορφή προσθήκης στο βασικό νόμο για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις (ν. 1876/1990), φέρει τον τίτλο «Αναστολή ισχύος κλαδικών- ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων» και προβλέπει:
 |
Συναγερμός - Να πάρουν απάντηση από τους εργαζόμενους
Πρέπει να σημάνει ξεσηκωμός. Να πάρουν την απάντηση που τους πρέπει από τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Επιβεβαιώνεται πως στο στόχαστρο των «εταίρων» μπαίνει κάθε συλλογική διαπραγμάτευση και κατοχύρωση των εργαζομένων, ο ίδιος ο θεσμός των συλλογικών συμβάσεων. Ετσι ανοίγει ο δρόμος για την απόλυτη κυριαρχία των ατομικών συμβάσεων, ώστε οι εργαζόμενοι να μένουν εντελώς απροστάτευτοι στις ορέξεις της εργοδοσίας και να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί.
Από το κενό που έχουν αφήσει στη χρονολογία (τη διάρκεια της ισχύος που θα έχει η νομοθετική παρέμβαση) προκύπτει το συμπέρασμα ότι αυτό που έχει απομείνει προς «διαπραγμάτευση» για τους εταίρους είναι μόνο το χρονικό διάστημα το οποίο θα ισχύει η αναστολή - όπως λένε - των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, δεν πρόκειται για αναστολή, αφού η μείωση των μισθών θα οδηγήσει σε τρομακτικές απώλειες για τους εργαζόμενους, οι οποίες βέβαια σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αναπληρωθούν, ακόμα και αν τυπικά κάποια στιγμή στο μέλλον σταματήσει αυτή η αναστολή. Γι' αυτό πρόκειται για κατάργηση και όχι αναστολή των συμβάσεων. Γιατί ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι μισθοί και μεροκάματα, που έγιναν κατορθωτά μέσα από διεκδικήσεις δεκαετιών και σε άλλη φάση του οικονομικού κύκλου, είναι φανερό ότι δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να επανέλθουν στη θέση τους, επειδή τυπικά θα λήξει κάποια στιγμή η αναστολή των κλαδικών συμβάσεων.
Κουρελιάζουν όλο το πλαίσιο των συλλογικών συμβάσεων
Με άλλη διάταξη, που περιλαμβάνει το ίδιο έγγραφο, προβλέπεται η κατάργηση της διάταξης στο άρθρο 9 του ίδιου νόμου με το οποίο οι όροι συλλογικής σύμβασης που έληξε ή καταγγέλθηκε εξακολουθούν να έχουν ισχύ για ένα επιπλέον εξάμηνο και μάλιστα να καλύπτουν και τους νεοπροσλαμβανόμενους μέσα σε αυτό το εξάμηνο. Συγκεκριμένα προτείνεται η αναστολή της παραγράφου 4 του άρθρου 9 του Ν.1876/1990 που προβλέπει πως: «Οι κανονιστικοί όροι συλλογικής σύμβασης που έληξε ή καταγγέλθηκε, εξακολουθούν να ισχύουν επί ένα εξάμηνο και εφαρμόζονται και στους νέους που προσλαμβάνονται στο διάστημα αυτό...».
Ακόμα προβλέπεται η κατάργηση της επόμενης παραγράφου του ίδιου άρθρου, που προβλέπει ότι για όλους τους εργαζόμενους και μετά την πάροδο του εξαμήνου εξακολουθούν να ισχύουν οι υφιστάμενοι όροι εργασίας, τουλάχιστον μέχρις ότου λυθεί ή τροποποιηθεί η ατομική σχέση εργασίας.
Τέλος, με άλλη ερμηνευτική διάταξη κάνει ρητό ότι αντικείμενο της προσφυγής στη διαιτησία δεν μπορεί να είναι «η διατήρηση ή μη της ισχύος προηγούμενων συλλογικών ρυθμίσεων», ικανοποιώντας άλλη μια αξίωση της εργοδοσίας σχετικά με την αρμοδιότητα του ΟΜΕΔ και το εύρος των αποφάσεών του.
Τα παραπάνω συνιστούν ολική ανατροπή στο καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων και διαπραγματεύσεων και ουσιαστικά καταργούν όλες τις κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις - γιατί αυτό σημαίνει στην πράξη η έννοια της αναστολής τους - και δίνουν τη δυνατότητα στους κεφαλαιοκράτες να ρίξουν τους μισθούς που εξασφαλίζονται μέσω των συμβάσεων αυτών μέχρι το ύψος του κατώτερου μισθού.
Να γιατί επιτίθενται στο ΠΑΜΕ
Μετά τα παραπάνω γίνεται καθαρό γιατί αυτό το μένος κατά του ΠΑΜΕ, που με την παρέμβασή του την περασμένη Τετάρτη χάλασε τη σούπα του «κοινωνικού διαλόγου». Δικαιώνονται πέρα για πέρα οι καταγγελίες και επισημάνσεις που έκανε στην έκτακτη συνέντευξη Τύπου η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ.
«Στις 18 Γενάρη, είπε εκ μέρους της Γραμματείας ο Γ. Πέρρος, το ΠΑΜΕ παρεμπόδισε τον "κοινωνικό διάλογο" με τον οποίο επιδιώκουν να τσακίσουν ό,τι εργασιακό δικαίωμα απέμεινε στους εργάτες. Το τι έδωσαν οι προηγούμενοι "κοινωνικοί διάλογοι", οι εργάτες το γνωρίζουν καλά, και στα εργασιακά και στο ασφαλιστικό. Χτες (σ.σ. την περασμένη Πέμπτη) ο ΣΕΒ κάλεσε τους φορείς που συμμετείχαν σε αυτόν και τα κόμματα να καταδικάσουν το ΠΑΜΕ γιατί τους παρεμπόδισε... Και όλοι τους, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Μπακογιάννη, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ και ΓΣΕΕ στοιχήθηκαν πίσω από την εντολή του αφεντικού τους, του μεγάλο αφεντικού τους, τον ΣΕΒ...
Τώρα αποκαλύπτεται τι πραγματικά συζητούσαν στο διάλογό τους. Πάνω στο τραπέζι βρέθηκε έγγραφο με τη μορφή έτοιμου νόμου που καταργεί τις κλαδικές και τις ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις. Να τι συζητούν. Να τι ετοιμάζουν για τους εργάτες. Εχουν εγκληματικές ευθύνες και πρέπει να απολογηθούν απέναντι στους εργαζόμενους. Τώρα αποκαλύπτεται και πόσο υποκριτικά είναι τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνουν για τους μισθούς και τις συμβάσεις, όταν την ίδια στιγμή προωθούν την κατάργησή τους. Εδώ κρίνονται συνδικαλιστικές οργανώσεις, κόμματα, η κυβέρνηση. Να γιατί παρεμποδίσαμε τον "κοινωνικό διάλογο" που μόνο δεινά φέρνει στους εργαζόμενους. Ενα μήνυμα, ένα σήμα προς την ηγεσία του ΣΕΒ. Για ένα να είναι σίγουροι: Οσο περνάει από το χέρι του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος θα κάνουμε προσπάθεια οι χώροι δουλειάς να γίνουν κόλαση για αυτούς», υπογράμμισε το στέλεχος του ΠΑΜΕ. Και κάλεσε τους εργάτες να δώσουν απάντηση και στα νέα αντεργατικά σχέδια, να συζητήσουν στους χώρους δουλειάς και να κλιμακώσουν την πάλη τους με την προκήρυξη νέας απεργίας στις αρχές Φλεβάρη, όπως προτείνουν δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Κρύβονται και κρύβουν τα έργα τους από τους εργάτες
Ο τρόπος μάλιστα που αντέδρασε ή που δεν αντέδρασε η ΓΣΕΕ στις αποκαλύψεις και στις καταγγελίες του ΠΑΜΕ επιβεβαιώνει ακόμα πιο περίτρανα την ενοχή της και τον πραγματικό ρόλο του «διαλόγου» στον οποίο συμμετέχει. Ετσι η ΔΑΚΕ εγκαλεί το ΠΑΜΕ για την «αντιδημοκρατική» συμπεριφορά, χωρίς όμως να λέει τίποτα για την ταμπακιέρα. Και η ταμπακιέρα είναι ότι το έγγραφο είναι υπαρκτό. Βρέθηκε στο τραπέζι των συζητήσεων και δεν περιγράφει απλώς κάποιες προτάσεις, αλλά έχει τη μορφή έτοιμης νομοθετικής διάταξης προς ψήφιση.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι για την αποκάλυψη του ΠΑΜΕ, συνδικαλιστικά στελέχη της ΓΣΕΕ, που συμμετέχουν στο διάλογο - καρμανιόλα για τους εργάτες, διέρρεαν ότι δε θέλουν να σχολιάσουν το περιεχόμενο του εγγράφου (τι να πουν άλλωστε αφού είναι γνωστός ο ρόλος τους) και πρόσθεταν ότι δεν πρόκειται να ασχοληθούν «με ένα χαλκευμένο και ανυπόστατο κείμενο του ΠΑΜΕ». Σύμφωνα με πληροφορίες, τα ίδια στελέχη έλεγαν ότι το έγγραφο που έδωσε στη δημοσιότητα το ΠΑΜΕ περιέχει απόψεις του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) που έχουν υποβληθεί στον πρωθυπουργό. Σημείωναν, πάντως, ότι ο ΣΕΤΕ δε συμμετέχει στον «κοινωνικό διάλογο» ούτε υπογράφει την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Και εδώ πιάστηκαν στα πράσα, αφού ο ΣΕΤΕ δεν ήταν στο διάλογο, ενώ το χαρτί βρέθηκε στο τραπέζι του διαλόγου που είχαν κάτσει τα στελέχη της ΓΣΕΕ και οι υπόλοιποι κοινωνικοί εταίροι.
Την ίδια στιγμή, βασική προτεραιότητα κυβέρνησης και μεγαλοεργοδοσίας είναι ο ραγδαίος πολλαπλασιασμός των «Ενώσεων Προσώπων» ως εργαλείων με τα οποία θα κατακρεουργούνται τα δικαιώματα των εργαζομένων. Ηδη, σύμφωνα με στοιχεία του ΣΕΠΕ, μόνο το πρώτο δίμηνο μετά την ψήφιση του 4024/2011, υπογράφτηκαν επιχειρησιακές συμβάσεις που μείωσαν τους μισθούς κατά 25%...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου