«έξω τα κόμματα»...

Από τις πλατείες των αποκαλούμενων «αγανακτισμένων», τα συνθήματα «έξω τα κόμματα, έξω τα συνδικάτα» μεταφέρθηκαν το τελευταίο διάστημα στα πανεπιστήμια και τα σχολεία.
Καθόλου τυχαία, στην αναπαραγωγή τους πρωτοστατούν οι ίδιες δυνάμεις που επιδίωξαν ρόλο καθοδηγητή στις πλατείες. Για παράδειγμα, σε υπό κατάληψη σχολές, δυνάμεις των ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ ζητάνε επίμονα να μην υπάρχουν αφίσες της ΚΝΕ στους τοίχους και να μη διακινείται «Ριζοσπάστης».
Οι ίδιες δυνάμεις με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, βάζουν ζήτημα να μην υπάρχει παρουσία των παρατάξεων στις καταλήψεις και στις εγγραφές των πρωτοετών.
Συνδικαλιστές εκπαιδευτικοί από τις ίδιες πολιτικές δυνάμεις έκαναν πρόταση στις εκλογές του συλλόγου τους να μην υπάρχουν παρατάξεις και να φτιαχτεί ενιαίο ψηφοδέλτιο.
Και καθόλου τυχαία αυτό το «έξω τα κόμματα - έξω οι παρατάξεις», υπάρχει στο νόμο πλαίσιο.




Η προπαγάνδα τους πάει χέρι χέρι με την επίσημη κυβερνητική πολιτική, η οποία, διαχρονικά και με προσχήματα, προσπαθεί να βγάλει τα κόμματα έξω από τα σχολεία και τις σχολές, να βάλει εμπόδια στην πολιτική δράση και αντιπαράθεση.
Ο νέος νόμος πλαίσιο προβλέπει ενιαίο ψηφοδέλτιο σε όλες τις εκλογικές διαδικασίες για την ανάδειξη εκπροσώπων (εργαζόμενων, μελών ΔΕΠ) στα πανεπιστημιακά όργανα. Μόλις πριν από λίγες μέρες ήρθε ξανά στην επικαιρότητα η εγκύκλιος που εξέδωσε το ΠΑΣΟΚ το 1985, με την οποία απαγορεύεται επί της ουσίας σε εκπροσώπους κομμάτων να κάνουν περιοδείες στα σχολεία!
Καθόλου άσχετη με τα παραπάνω δεν είναι και η προσπάθεια των αστικών επιτελείων να προβάλλουν το διαδίκτυο σαν τη νέα μορφή οργάνωσης της νεολαίας, σε αντιπαραβολή με τη συμμετοχή της στο σύλλογο, στο συνδικάτο, στους μαζικούς φορείς του κινήματος.



Οι εξελίξεις είναι αντιδραστικές, επικίνδυνες και στοχεύουν κυρίως στις νεανικές συνειδήσεις. Θέλουν να κρύψουν από τους νέους ότι η κοινωνία δεν είναι ενιαία. Υπάρχουν τάξεις, τα συμφέροντα των οποίων εκφράζονται από κόμματα. Κατ' αναλογία, το εργατικό ή το φοιτητικό κίνημα, δεν είναι ενιαίο, αφού σ' αυτό δρουν και τα αστικά κόμματα προβάλλοντας πολιτική και λύσεις στις διεκδικήσεις, κόντρα στα πραγματικά συμφέροντα του λαού και της νεολαίας, πολιτική που βολεύει τους αστούς. Γι' αυτό υπάρχουν οι παρατάξεις, οι οποίες εκφράζουν διαφορετικές στρατηγικές στο κίνημα, διαφορετικές διεξόδους και στη βάση αυτή αναπτύσσεται η πολιτική αντιπαράθεση, διαμορφώνονται οι συσχετισμοί. Πεδίο αυτής της αντιπαράθεσης δεν μπορεί να είναι άλλο από τις γενικές συνελεύσεις του συνδικάτου ή του φοιτητικού συλλόγου, με την επιδίωξη αυτές να είναι μαζικές, ζωντανές, όπως και συνολικά η δράση κάθε φορέα του κινήματος.



Οι εργαζόμενοι, οι φοιτητές και σπουδαστές, να σκεφτούν σοβαρά ποιος έχει όφελος από το εμπόδισμα της δράσης των κομμάτων και τον αποκλεισμό των παρατάξεων από τις σχολές. Η κυρίαρχη προπαγάνδα και στρατηγική διαθέτει αμέτρητους υποβολείς και μηχανισμούς χειραγώγησης του λαού.
Απέναντί τους βρίσκεται μόνο το ΚΚΕ, οι ριζοσπαστικές δυνάμεις στο εργατικό και φοιτητικό κίνημα.
Εκεί στοχεύει η προβολή του «ακομμάτιστου», το οποίο μάλιστα επιχειρούν να πλασάρουν σαν πρόοδο, ενώ εκπροσωπεί την πιο μαύρη αντίδραση.
Να μην πέσει ο λαός και η νεολαία στην παγίδα που τους στήνουν.
Εγκαιρα να πάρουν θέση, να υπερασπιστούν την παρουσία των κομμάτων και των παρατάξεων στο μαζικό κίνημα.
Να συμπορευτούν με το ΚΚΕ και τις ριζοσπαστικές συσπειρώσεις, δίνοντας τη μάχη για αλλαγή των συσχετισμών παντού.