«Υπέρ σκυβάλου κοπρηρού και δυσοσμίας ούρου»!

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Πολλοί ισχυρίζονται ότι τα χαράτσια που επιβάλλονται από την κυβέρνηση - και η τακτική με την οποία επιβάλλονται - είναι ...οθωμανικού τύπου.

Η στήλη αρνείται διαρρήδην την παραπάνω κακόβουλη κριτική εναντίον της κυβερνήσεως.

Επιπλέον:

Ενεκα των κρισίμων στιγμών που διανύουμε, με υψηλό αίσθημα ευθύνης, στεκόμεθα παρά τω πλευρώ της πατριωτικής και σωτήριας κυβέρνησης του τόπου και προτείνουμε στους κ.κ. Παπανδρέου - Βενιζέλο, μερικές πιο «ελληνικές» ιδέες για την επιβολή και είσπραξη φόρων.

Με την επιλογή ταύτη, αφ' ενός θα διευρυνθεί το πεδίο της φορολογικής βάσης, αφ' ετέρου θα καταρρεύσουν οι αιτιάσεις των κακόπιστων που κακολογούν την κυβέρνηση περί «οθωμανικής πρακτικής».

Τέτοια μέτρα, πιο «φιλικά» προς τον άνθρωπο, πιο «ευέλικτα» και - επαναλαμβάνουμε - πιο «ελληνικά», θα μπορούσε να αντλήσει το οικονομικό επιτελείο (σ.σ.: σε συνεργασία με την τρόικα, βεβαίως) από την εμπειρία, για παράδειγμα, του Βυζαντίου.

*

Ενδεικτικώς:

*

Επί Μέγα (και Αγίου) Κωνσταντίνου, στο Βυζάντιο, τα έσοδα του κράτους

«καλύπτονταν με την εξοντωτική εισφορά σε χρυσό και ασήμι, το διαβόητο "Χρυσάργυρο" φόρο, που θα φέρει σ' απόγνωση τα φτωχότερα στρώματα.

Η αδυναμία καταβολής αντιμετωπιζόταν με βασανιστήρια και φυσική εξόντωση.

Οι γονείς αναγκάζονται να πωλούν τα παιδιά τους, και εκπόρνευαν τις θυγατέρες, γράφει ο Ζώσιμος: "Ηδη δε και μητέρες απέδοντο τους παίδες και πατέρες επί πορνείου θυγατέρας αστήσαντο".

Οι αγρότες πλήρωναν, πάντα σε χρυσό και ασήμι, φόρο για τα βόδια, τα μουλάρια, τους σκύλους...

Επιβλήθηκε φόρος οικοδομής, ο "αερικός" και ο καπνικός, "κεφαλικός" φόρος.

Φορολογήθηκαν ακόμα και τα αφοδεύματα και τα ούρα, όπως μας ιστορούν οι Bυζαντινοί χρονογράφοι Κεδρηνός και Γλυκάς.

Κι ο Μανασσής μας λέει στην έμμετρη ιστόρησή του:

"... άπας ανήρ τε και γυνή, παις, κόρη τε και βρέφος

προσαίτης, απελεύθερος, οικέτης ουκ οικέτης

υπέρ σκυβάλου κοπρηρού και δυσοσμίας ούρου

εν εξ αργύρου νόμισμα παρείχε τω ταμείω..."»

*

(Γιώργος Φαρσακίδης, «Ιαματικά ψεύδη και "βέβηλες" προσεγγίσεις», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 174)