Σελίδες

8 Αυγ 2011

Η ορθότητα της μαρξιστικής οικονομικής ανάλυσης ή η πλήρης κατάρρευση των αστικών οικονομικών θεωριών...



Η είδηση προκαλεί εντύπωση... 
Ο -"βαφτισμένος" από τους κεφαλαιοκράτες- γκουρού των οικονομικών Νουριέλ Ρουμπίνι προβλέπει καινούργια ύφεση την οποία μάλιστα θεωρεί σχεδόν αναπόφευκτη. Εισηγείται μάλιστα τη μετάθεση λήψης μέτρων περιορισμού της δημοσιονομικής "σπατάλης" σε ευθετότερο χρόνο και την ένεση ρευστότητας στις αγορές (=δωρεάν και ζεστό χρήμα στους βιομηχάνους και τους τραπεζίτες, "ευγενική χορηγία" των εργαζομένων).

Πέραν του γεγονότος ότι για ακόμη μία φορά αποδεικνύεται ότι ζούμε εν μέσω μιας πραγματικά παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης (η πραγματικότητα δεν έχει βαρεθεί να διαψεύδει τους καπιταλιστές και τα φαιδρά παπαγαλάκια τους που μιλούσαν για γκόλντεν μπόις, για "χρηματοπιστωτική κρίση", για "κρίση χρέους" και άλλες ασυναρτησίες), αξίζει να σημειωθεί ότι οι αστοί οικονομολόγοι, με την ουρά στα σκέλια βεβαίως-βεβαίως, σύρονται -κυριολεκτικά- να αποδεχθούν τη μαρξιστική ανάλυση της κρίσης, την ορθότητα της οποίας η ίδια η πραγματικότητα αποδεικνύει.

Η μαρξιστική λοιπόν ανάλυση τόνιζε ήδη από το 2009 ότι "Αναμενόμενο είναι να έχει η παρούσα ύφεση μεγαλύτερη διάρκεια από την προηγούμενη, να είναι πιο αναιμικό το πέρασμα σε μια νέα φάση αναζωογόνησης και ανόδου".  (Εισήγηση της Ελ. Μπέλλου στην ημερίδα που διοργάνωσε το ΚΚΕ για την κρίση το Μάη του 2009)

Η δικαίωση της μαρξιστικής ανάλυσης, έναντι των απολύτως αφερέγγυων και αντιεπιστημονικών θεωριών των αστών οικονομολόγων, προέρχεται και από την πρόβλεψη για τη θέση των εργαζομένων κατά τη διάρκεια της κρίσης

Έτσι, στην ίδια ημερίδα τονιζόταν ότι: "θα συνεχισθεί και θα ενταθεί η ίδια τάση που εκδηλώθηκε και στις δυο προηγούμενες δεκαετίες, η τάση επιδείνωσης, αν δεν πραγματοποιηθεί εμφανής ιδεολογική - πολιτική και οργανωτική αναζωογόνηση στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, χειραφέτηση του συνδικαλιστικού κινήματος από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, απεμπλοκή του από ευρωενωσιακούς μηχανισμούς χειραγώγησης (βλέπε ΟΚΕ κλπ.), ιδεολογική - πολιτική χειραφέτηση ευρύτερων εργατικών δυνάμεων από την παραπλανητική επιρροή της λεγόμενης σοσιαλδημοκρατίας, με μορφή παλαιών ή νέων πολιτικών σχημάτων της".

Για μια πλήρη ανάλυση της τρέχουσας κρίσης υπό το πρίσμα 
του μαρξισμού δείτε εδώ.

2 σχόλια:

  1. Κανένας λαός δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώσει χρέη τα οποία δεν ήταν σε όφελός του.

    Ιστορικό παράδειγμα η άρνηση της σοβιετικής κυβέρνησης το 1921 να πληρώσει τα τσαρικά χρέη με την αιτιολογία ότι «κανένας λαός δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώσει την αξία των αλυσίδων που ο ίδιος φορούσε στην διάρκεια των αιώνων».

    Όλα τα άλλα είναι κουκουρούκου με αυτοκόλλητα ζωάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος9/8/11, 4:12 μ.μ.

    RED. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΤΙ Η ΕΣΣΔ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΤΣΑΡΙΚΑ ΧΡΕΟΙ ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΘΕΛΩΝΤΑΣ ΝΑ ΣΥΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΗΣΤΕΙΕΣ ΑΠΟΣΥΡΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΟΕ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΕΠΙΒΑΛΗ ΣΚΛΗΡΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΛΕΝΧΟ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΤΥΧΗ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 97ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΧΑΡΙΣΕ 100ΟΟΟΟΟΟ ΧΡΥΣΑ ΓΑΛΛΙΚΑ ΦΡΑΓΚΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΑ ΕΙΧΕ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΝΑΓΚΗ .ΕΤΣΙ ΦΕΡΘΗΚΕ ΤΟ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΣΧΕΤΑ ΑΝ ΤΑ ΤΣΟΛΙΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΣΤΡΑΤΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΑ ΛΕΓΑΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΕ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΤΑ ΣΥΜΕΡΙΝΑ[ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΓΑΛΛΙΑ ΚΛΠ

    ΑπάντησηΔιαγραφή