Σελίδες

6 Ιουλ 2011

Καραμπινάτη διαχείριση του σάπιου καπιταλισμού.


Στην Αθήνα συνεδρίασε χτες το προεδρείο του
Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, με την παρουσία εκπροσώπων κύρια του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού από τις πρώην ΔΕΚΟ και άλλες επιχειρήσεις. 
Εκτός από τον πρόεδρο του ΣΥΝ, στη συζήτηση έκαναν παρεμβάσεις εκπρόσωποι από το Γαλλικό ΚΚ και το ΚΚ Ισπανίας, οι οποίοι παρουσίασαν τη διαχειριστική πρόταση των οπορτουνιστών για την αντιμετώπιση δήθεν της κρίσης στην Ευρώπη.
Μιλώντας στη συνεδρίαση, ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίστηκε ότι «το πρώτο Μνημόνιο απέτυχε παταγωδώς στους στόχους του», παρά το γεγονός ότι αποδεδειγμένα εξασφάλισε την ποθητή από το κεφάλαιο μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. 

Για την «αποτυχία» του Μνημονίου, ο πρόεδρος του ΣΥΝ απαίτησε από την κυβέρνηση «να ζητήσει συγνώμη» (!), ενώ συμπέρανε ότι «το χρέος είναι αναλωθέν κεφάλαιο που μόνο προοδευτικά να αποσβεστεί μπορεί, αν και εφόσον υπάρχουν οι προϋποθέσεις οικονομικής ανάπτυξης», νομιμοποιώντας την προπαγάνδα της κυβέρνησης και των συμμάχων της.
Για μια ακόμη φορά, διέγνωσε «κρίση χρέους» στην Ελλάδα και την Ευρώπη και έκανε λόγο για «πόλεμο που έχουν κηρύξει τα κερδοσκοπικά κυκλώματα και οι ιδιωτικές τράπεζες, οι έχοντες και οι κατέχοντες απέναντι στους λαούς και στις κοινωνίες». Ούτε λίγο, ούτε πολύ, αθώωσε την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ από τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στο τσάκισμα του λαού, λέγοντας ότι οι αποφάσεις της κυβέρνησης της επιβάλλονται με«απειλή» και «εκβιασμούς».
Μετά από αυτές τις διαπιστώσεις, ο Αλ. Τσίπρας περιέγραψε σαν δήθεν φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση την «επιθετική αναδιαπραγμάτευση τους χρέους (...) τη διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του καθώς και την ουσιαστική βελτίωση των όρων αποπληρωμής», ό,τι δηλαδή προωθούν οι αστικές κυβερνήσεις και οι τράπεζες από άλλη πόρτα, για να επιμερίσουν τη ζημιά από την ελεγχόμενη χρεοκοπία.
Ζήτησε ακόμα «αύξηση του κοινοτικού προϋπολογισμού τουλάχιστον στο 5% ως μηχανισμός εξισορρόπησης και αναδιανομής προς όφελος των φτωχών περιοχών και των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων», διαγράφοντας με μια μονοκοντυλιά το νόμο της ανισομετρίας στην καπιταλιστική ανάπτυξη και αναλώθηκε σε ευχολόγια για«αναπτυξιακή πολιτική προσανατολισμένη στις ανάγκες των πολλών και όχι στην ακόρεστη διάθεση των αγορών για κέρδη», με απείραχτη βέβαια την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής.
Κλείνοντας, ο Αλ. Τσίπρας δεν παρέλειψε να λιβανίσει και το κίνημα της πλατείας, σε αντιπαράθεση προς το οργανωμένο εργατικό λαϊκό κίνημα, καθώς αναγνώρισε στην «πλατεία» την «εμπροσθοφυλακή, την ομάδα κρούσης προς όφελος και για λογαριασμό όλων των λαών».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου