Προθεσμίες, τέλος!

Επιβάλλουν κεφαλικό φόρο. 

Εξαναγκάζουν έναν ολόκληρο λαό να βουλιάξει από την ανέχεια στην εξαθλίωση. Κάνουν τον μεροκαματιάρη φτωχό και τον φτωχό πάμφτωχο. 

Εξανεμίζουν τους ήδη κομμένους μισθούς. 

Λεηλατούν ό,τι έχει απομείνει από λαϊκά εισοδήματα. 

Καταργούν ακόμα και ως έννοια τα εργασιακά δικαιώματα. 

Μετατρέπουν τη χώρα σε «εργοτάξιο» ανέργων. 

Οδηγούν τους συνταξιούχους στην επαιτεία. 

Τη νέα γενιά στη μετανάστευση. 

Εξαπολύουν φορολογικό γιουρούσι. 

Εκτινάσσουν την ακρίβεια. 

Διαλύουν σχολεία και νοσοκομεία. 

Ξεπουλάνε την Ελλάδα.

*

Κι όμως, ο Παπανδρέου είχε χτες το ανεπανάληπτο πολιτικό θράσος να ισχυριστεί ότι η αδίστακτη πολιτική του

- τόσο αδίστακτη ώστε και οι φίλοι του των Βρυξελλών να εύχονται «καλό κουράγιο» στους Ελληνες, ομολογώντας ότι «ξεπερνά κάθε φαντασία» η συμφορά που τους απειλεί -

είναι «στήριγμα» (!) για τους «πιο ευάλωτους», τους «πιο αδύναμους», τους «άνεργους», τους «ασθενέστερους»!

*

Τα λόγια έχουν χάσει πια κάθε νόημα.

Περιθώριο και «προθεσμίες» για άλλη αναμονή δεν υπάρχουν.

Είναι πλέον ιστορικό καθήκον, άμεση επιταγή, προϋπόθεση για την ίδια του την ύπαρξη και επιβίωση, ο λαός να ξεσηκωθεί και να οργανωθεί για να σαρώσει την πλουτοκρατία και τις πολιτικές της βδέλλες που του πίνουν το αίμα.