Αν κάτι έχει ζωτική σημασία για την επίτευξη των στόχων του εργατικού κινήματος αυτή είναι η ενότητα του Κομμουνιστικού Κόμματος.
"Το ΚΚΕ ...είναι:
"Το ΚΚΕ ...είναι:
1. κόμμα της εργατικής τάξης,
2. το κόμμα των Ελλήνων εργατών,
3. ένα κόμμα επαναστατικό…
Αν μπόρεσε να διατηρήσει το πολιτικό μονοπώλιο και να ματαιώσει αλλεπάλληλες απόπειρες για τη δημιουργία άλλων εργατικών κομμάτων στη χώρα, τούτο δεν μπορεί να οφείλεται παρά στον αδιάρρηκτό του δεσμό με την εργατική τάξη και τις ιστορικές της τύχες.". Αυτά δεν τα 'λεγε κάποιος τυχαίος αλλά ο Παντελής Πουλιόπουλος, σε ηλικία 24 ετών πρώτος γραμματέας του κόμματος (από την στιγμή που μετονομάστηκε σε ΚΚΕ),
ο οποίος αργότερα διέσπασε κι ο ίδιος το κόμμα(!) δημιουργώντας μια τροτσκιστική ομάδα η οποία μαζί με τους αρχειομαρξιστές του Δ. Γιωτόπουλου (πατέρα του Αλ. Γιωτόπουλου) αποτέλεσε τις δύο κύριες συνιστώσες του τροτσκισμού στην Ελλάδα (η πορεία αυτών των συνιστωσών είναι μάλλον τραγελαφική αφού η κάθε μια πρέπει να διασπάστηκε με την σειρά της καμιά δεκαριά φορές!).
Όσοι δεν κατανοούν, ή δεν θέλουν να κατανοήσουν, ότι η διαφωνία είναι ζωτικής σημασίας για ένα κομμουνιστικό κόμμα και εξαιρετικά χρήσιμη, αλλά ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός υπάρχει για να επιτρέπει την κοινή και αποτελεσματική δράση, τότε ίσως θα 'πρεπε να αναζητήσουν κάποια άλλη πολιτική στέγη. Γιατί θεμελιώδης παράμετρος του κομμουνισμού είναι η δράση.
Όσοι δεν κατανοούν, ή δεν θέλουν να κατανοήσουν, ότι η διαφωνία είναι ζωτικής σημασίας για ένα κομμουνιστικό κόμμα και εξαιρετικά χρήσιμη, αλλά ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός υπάρχει για να επιτρέπει την κοινή και αποτελεσματική δράση, τότε ίσως θα 'πρεπε να αναζητήσουν κάποια άλλη πολιτική στέγη. Γιατί θεμελιώδης παράμετρος του κομμουνισμού είναι η δράση.
Δράση παράλληλα με την θεωρία.
Όσοι αφήνουν εγωισμούς, προσωπικές φιλοδοξίες, ναρκισσισμούς να υπερκεράσουν την ενότητα και την δράση, την ενότητα για την δράση, του κόμματος τότε δεν έχουν καμιά θέση σ' αυτό.
Ούτε έχουν το δικαίωμα να αποκαλούν τον εαυτό τους κομμουνιστή.Όσοι νομίζουν πως ο κομμουνισμός είναι ατέρμονη θεωρητικολογία, ομφαλοσκόπηση και μικροαστικός ιδεαλιστικός βαυκαλισμός κάνουν λάθος.
Κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει, ποιος έδωσε την πρωτοκαθεδρία, τα πρωτεία, στο ΚΚΕ στα πλαίσια του εργατικού κινήματος;
Κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει, ποιος έδωσε την πρωτοκαθεδρία, τα πρωτεία, στο ΚΚΕ στα πλαίσια του εργατικού κινήματος;
Η απάντηση είναι η ιστορία.
Η μόνη συνεπής και υπολογίσιμη δύναμη που βρίσκεται διαχρονικά στην πρωτοπορία των εργατικών αγώνων είναι το ΚΚΕ. Κι αυτό είναι κάτι που κανείς μα κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Τον κέρδισε με το σπαθί του το ΚΚΕ αυτόν τον τίτλο και κανένας δεν έχει καταθέσει μέχρι σήμερα ανάλογα διαπιστευτήρια ώστε να τον διεκδικήσει.
Και δεν πρόκειται ούτε για ιδιοκτησιακή αντίληψη, ούτε για πατρονάρισμα, ούτε για καπέλωμα άλλα (όπως έγραφε ο Πουλιόπουλος) για "αδιάρρηκτό δεσμό με την εργατική τάξη και τις ιστορικές της τύχες".
Πολλοί προσπάθησαν να ποδηγετήσουν το προλεταριάτο και να αμφισβητήσουν τον ηγετικό ρόλο του κομμουνιστικού κόμματος. Άλλοι με περισσότερο αγαθές προθέσεις, άλλοι προς όφελος του κεφαλαίου και της μικροπολιτικής.
Πολλοί προσπάθησαν να ποδηγετήσουν το προλεταριάτο και να αμφισβητήσουν τον ηγετικό ρόλο του κομμουνιστικού κόμματος. Άλλοι με περισσότερο αγαθές προθέσεις, άλλοι προς όφελος του κεφαλαίου και της μικροπολιτικής.
Όλοι σε βάθος χρόνου απέτυχαν.
Φτάσαμε στο σημείο λοιπόν οι (κατ' επανάληψη) διασπαστές να κατηγορούν το ΚΚΕ για διασπαστικές πρακτικές. Αυτοί που η διάσπαση τους έχει γίνει ψυχοπαθολογία.Για παράδειγμα ο Κύρκος χρόνια τώρα παλεύει για την ενότητα της αριστεράς διασπώντας την!
Οι υποθετικές συζητήσεις έχουν μικρή αξία αλλά καμιά φορά αναρωτιέμαι αν το ΚΚΕ δεν είχε υποστεί τις μύριες όσες διασπάσεις, αν δεν είχε πέσει από την Ακρόπολη και δεν είχε σταθεί όρθιο τουλάχιστον 5,6 φορές, πόσο πιο αρραγές θα ήταν το εργατικό μέτωπο στην χώρα μας και κατά συνέπεια πόσο καλύτερη θα ήταν η θέση των εργαζομένων. Κανείς δεν λέει πως το ΚΚΕ δεν έχει κάνει λάθη, δεν έχει χαράξει λάθος πορείες. Θα 'ταν νομίζω ουτοπικό να πιστεύει κανείς πως ένας ζωντανός οργανισμός (που, ειρήσθω εν παρόδω, τα περισσότερα χρόνια της ζωής του τα πέρασε είτε στην παρανομία, είτε σε έναν κλοιό από πράκτορες, καταδότες, συκοφάντες, ιδιώνυμα κλπ ) δεν δικαιούται να κάνει λάθη.
Επίσης ο μαρξισμός - λενινισμός δεν είναι ούτε δέκα εντολές, ούτε νεοφιλελεύθερα φληναφήματα, ούτε αρχές μάρκετινγκ, ούτε ροζ σοσιαλδημοκρατικές νεφέλες , ούτε... πατριωτικός παρεμβατισμός (ok, ok, είναι ανατριχιαστική και μόνο η σύγκριση). Πρόκειται για μια εξαιρετικά πλούσια επιστημονική θεωρία που αφήνει περιθώρια για πολλές ερμηνείες, όχι από έλλειψη σαφήνειας ή τεκμηρίωσης, αλλά από πλευράς έκτασης και δυσκολίας στην κατανόηση. Δεν ξέρω πολλούς που έχουν καταφέρει να διαβάσουν ολόκληρο το Κεφάλαιο του Μαρξ για παράδειγμα, ενώ με εξαίρεση την έκδοση που κυκλοφορεί σήμερα σε μετάφραση του Παναγιώτη Μαυρομάτη, ούτε επιτυχημένες μεταφράσεις γνώρισε, αλλά ούτε και κατάφερε να εκδοθεί στο σύνολό του πριν την δεκαετία του '50. Πολλές φορές μάλιστα έγιναν προσπάθειες πλαστογράφησης και νόθευσης του κειμένου (π.χ. η περίπτωση του τεταρταυγουστιανού Κούση).
Λογικό είναι λοιπόν κάποιοι στην διαδρομή να διαφωνούν. Λογικό είναι επίσης να υπάρχουν αποφάσεις του κόμματος που παραβιάζουν προσωπικές ιδεολογικές γραμμές και οδηγούν κάποιους εκτός. Δεν είναι όμως λογικό οι αποχωρήσαντες να μετατρέπονται σε εχθρούς και διώκτες του κόμματος διαγκωνιζόμενοι στην εμπροσθοφυλακή της αντίδρασης. Ποιος δεν θα μπορούσε να εξάρει τις περιπτώσεις του Γιάνη Κορδάτου (διαφώνησε για την στάση του κόμματος στο Μακεδονικό) και τουΚώστα Κάππου (διαφώνησε για την συγκυβέρνηση του '89), που μπορεί να απομακρύνθηκαν αλλά στάθηκαν πάντα αξιοπρεπής και δίκαιοι απέναντι στο ΚΚΕ. Ποιος θα μπορούσε να ξεχάσει τον μεγάλοΒασίλη Ραφαηλίδη που μπορεί να μην ήταν μέλος, μπορεί μέσα από τα γραπτά του να ασκούσε σκληρή κριτική, αλλά πάντα σε δημόσιες αντιπαραθέσεις στήριζε το κόμμα και -κατά δήλωσή του- ψήφιζε ΚΚΕ.
Και δεν λέει κανείς πως όποιος φεύγει από το ΚΚΕ πρέπει να σταματήσει να μιλάει και να κρίνει, ούτε πως παίρνει αυτόματα την στάμπα του αντικομμουνιστή. Άλλο όμως αυτό, άλλο η ανήθικη στάση των διαφόρων λασπολόγων και συκοφαντών που με εμπάθεια εκτοξεύουν κατηγορίες δεξιά κι αριστερά λες και το ΚΚΕ τους έκανε κανένα μεγάλο κακό.
Για τον "μεγάλο τραγουδιστή" έγραψα πρόσφατα. Δείτε λοιπόν πόση υποκρισία μπορεί να κρύβεται στο βιογραφικό ενός άλλου "πρωην". Είδατε στην "διαδρομή του" να αναφέρεται πουθενά έστω η λέξη ΚΚΕ; Πόσο ξιπασμένος μπορεί να είναι κάποιος που γράφει στο βιογραφικό του "ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση κατά την περίοδο της Δικτατορίας, με αποτέλεσμα να φυλακιστεί και να βασανιστεί από την ΕΑΤ-ΕΣΑ". Ο ίδιος κύριος (το όνομα του οποίου δεν θέλω καν να αναφέρω) κατά δήλωσή του αποχώρησε από το ΚΚΕ επειδή στην ΚΟΒα του ψηφίστηκε το ότι δεν υπάρχει Θεος!
Δεν ξέρω πόσοι, είτε ατομικά, είτε ομαδικά, έχουν αποχωρήσει από το ΚΚΕ (μιλάω για αυτούς που είχαν διαφωνίες σε σοβαρά ιδεολογικά ζητήματα και πρακτικές και όχι για τους θεούσους που η ΚΟΒα τους αρνήθηκε την ύπαρξη του Θεού). Φαντάζομαι ο αριθμός θα είναι μεγάλος. Σίγουρα η ταξική πάλη δεν είναι εύκολη υπόθεση. Είναι όμως εξίσου σίγουρο πως κάθε ένας από τους αποχωρήσαντες πιστώνει τον εαυτό του με την "ορθή" θεώρηση των πραγμάτων και το ΚΚΕ με την λάθος! Αυτό και μόνο δημιουργεί στον ουδέτερο παρατηρητή πολλά ερωτηματικά.
Πολλοί για παράδειγμα ερμηνεύουν τόσο ακραία ντετερμινιστικά τον μαρξισμό ώστε η πολιτική τους πρόταση να ξεπερνάει τα όρια της γραφικότητας. Μια αρχική διάσπαση (ΟΜΛΕ) διασπάστηκε σε ΚΚΕ (μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ. Από την μια διάσπαση της διάσπασης (ΚΚΕ (μ-λ)) διασπάστηκε η α/συνέχεια νυν ΚΟΕ. Από την άλλη διάσπαση της διάσπασης (Μ-Λ ΚΚΕ) προέκυψε η διάσπαση ονόματι ΟΑΚΚΕ (της οποίας η καθοδήγηση είναι… εγκατεστημένη μόνιμα στο Δρομοκαϊτειο και οι αναλύσεις της προσφέρουν άφθονο γέλιο), ενώ κάπου εκεί μεταξύ των διαφόρων διασπάσεων βρίσκεται χωμένο και το ΕΚΚΕ των… μεγάλων προσωπικοτήτων (του Μικρούτσικου, του Τσουκάτου, του Τατούλη και φυσικά του ειδικού κομμουνιστολόγου Κούλογλου, ο οποίος έκανε σειρά εκπομπών με θέμα τον κομμουνισμό και αφηγητές αποκλειστικά αποχωρήσαντες από το ΚΚΕ!).
Θυμάστε το Life of Brian: "Are you the Judean Peoples' Front? FUCK OFF! We're the Peoples' Front of Judeah!". Έ κάπως έτσι...
Λίγο πριν τον πόλεμο ο Μανιαδάκης, με την ηγεσία του ΚΚΕ στις φυλακές και τις εξορίες και υποχείριο τον αποστάτη Μανωλέα (πρώην στέλεχος του ΚΚΕ) και διάφορους άλλους προδότες, συγκρότησε την Προσωρινή Διοίκηση του ΚΚΕ (!) με σκοπό φυσικά την διάλυση κάθε παράνομου μηχανισμού του Κόμματος. Εξέδωσαν μάλιστα και τον δικό τους Ριζοσπάστη! Η περίπτωση της ΓΣΕΕ μοιάζει με την περίπτωση της ΠΔ. Είναι φανερό εδώ και χρόνια πως η ηγεσία της ΓΣΕΕ δεν αποτελεί παρά φερέφωνο των κυβερνήσεων και των εργοδοτών. Η ΓΣΕΕ του Πρωτόπαπα, του Πολυζογώπουλου, του Παναγόπουλου και των άλλων ανδρείκελων, το μόνο που ΔΕΝ κάνει είναι να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων. Υποκριτές ολκής, αλείφουν με βούτυρο το ψωμί των εργοδοτών και εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πολιτικών τους καθοδηγητών.
Οι υποθετικές συζητήσεις έχουν μικρή αξία αλλά καμιά φορά αναρωτιέμαι αν το ΚΚΕ δεν είχε υποστεί τις μύριες όσες διασπάσεις, αν δεν είχε πέσει από την Ακρόπολη και δεν είχε σταθεί όρθιο τουλάχιστον 5,6 φορές, πόσο πιο αρραγές θα ήταν το εργατικό μέτωπο στην χώρα μας και κατά συνέπεια πόσο καλύτερη θα ήταν η θέση των εργαζομένων. Κανείς δεν λέει πως το ΚΚΕ δεν έχει κάνει λάθη, δεν έχει χαράξει λάθος πορείες. Θα 'ταν νομίζω ουτοπικό να πιστεύει κανείς πως ένας ζωντανός οργανισμός (που, ειρήσθω εν παρόδω, τα περισσότερα χρόνια της ζωής του τα πέρασε είτε στην παρανομία, είτε σε έναν κλοιό από πράκτορες, καταδότες, συκοφάντες, ιδιώνυμα κλπ ) δεν δικαιούται να κάνει λάθη.
Επίσης ο μαρξισμός - λενινισμός δεν είναι ούτε δέκα εντολές, ούτε νεοφιλελεύθερα φληναφήματα, ούτε αρχές μάρκετινγκ, ούτε ροζ σοσιαλδημοκρατικές νεφέλες , ούτε... πατριωτικός παρεμβατισμός (ok, ok, είναι ανατριχιαστική και μόνο η σύγκριση). Πρόκειται για μια εξαιρετικά πλούσια επιστημονική θεωρία που αφήνει περιθώρια για πολλές ερμηνείες, όχι από έλλειψη σαφήνειας ή τεκμηρίωσης, αλλά από πλευράς έκτασης και δυσκολίας στην κατανόηση. Δεν ξέρω πολλούς που έχουν καταφέρει να διαβάσουν ολόκληρο το Κεφάλαιο του Μαρξ για παράδειγμα, ενώ με εξαίρεση την έκδοση που κυκλοφορεί σήμερα σε μετάφραση του Παναγιώτη Μαυρομάτη, ούτε επιτυχημένες μεταφράσεις γνώρισε, αλλά ούτε και κατάφερε να εκδοθεί στο σύνολό του πριν την δεκαετία του '50. Πολλές φορές μάλιστα έγιναν προσπάθειες πλαστογράφησης και νόθευσης του κειμένου (π.χ. η περίπτωση του τεταρταυγουστιανού Κούση).
Λογικό είναι λοιπόν κάποιοι στην διαδρομή να διαφωνούν. Λογικό είναι επίσης να υπάρχουν αποφάσεις του κόμματος που παραβιάζουν προσωπικές ιδεολογικές γραμμές και οδηγούν κάποιους εκτός. Δεν είναι όμως λογικό οι αποχωρήσαντες να μετατρέπονται σε εχθρούς και διώκτες του κόμματος διαγκωνιζόμενοι στην εμπροσθοφυλακή της αντίδρασης. Ποιος δεν θα μπορούσε να εξάρει τις περιπτώσεις του Γιάνη Κορδάτου (διαφώνησε για την στάση του κόμματος στο Μακεδονικό) και τουΚώστα Κάππου (διαφώνησε για την συγκυβέρνηση του '89), που μπορεί να απομακρύνθηκαν αλλά στάθηκαν πάντα αξιοπρεπής και δίκαιοι απέναντι στο ΚΚΕ. Ποιος θα μπορούσε να ξεχάσει τον μεγάλοΒασίλη Ραφαηλίδη που μπορεί να μην ήταν μέλος, μπορεί μέσα από τα γραπτά του να ασκούσε σκληρή κριτική, αλλά πάντα σε δημόσιες αντιπαραθέσεις στήριζε το κόμμα και -κατά δήλωσή του- ψήφιζε ΚΚΕ.
Και δεν λέει κανείς πως όποιος φεύγει από το ΚΚΕ πρέπει να σταματήσει να μιλάει και να κρίνει, ούτε πως παίρνει αυτόματα την στάμπα του αντικομμουνιστή. Άλλο όμως αυτό, άλλο η ανήθικη στάση των διαφόρων λασπολόγων και συκοφαντών που με εμπάθεια εκτοξεύουν κατηγορίες δεξιά κι αριστερά λες και το ΚΚΕ τους έκανε κανένα μεγάλο κακό.
Για τον "μεγάλο τραγουδιστή" έγραψα πρόσφατα. Δείτε λοιπόν πόση υποκρισία μπορεί να κρύβεται στο βιογραφικό ενός άλλου "πρωην". Είδατε στην "διαδρομή του" να αναφέρεται πουθενά έστω η λέξη ΚΚΕ; Πόσο ξιπασμένος μπορεί να είναι κάποιος που γράφει στο βιογραφικό του "ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση κατά την περίοδο της Δικτατορίας, με αποτέλεσμα να φυλακιστεί και να βασανιστεί από την ΕΑΤ-ΕΣΑ". Ο ίδιος κύριος (το όνομα του οποίου δεν θέλω καν να αναφέρω) κατά δήλωσή του αποχώρησε από το ΚΚΕ επειδή στην ΚΟΒα του ψηφίστηκε το ότι δεν υπάρχει Θεος!
Δεν ξέρω πόσοι, είτε ατομικά, είτε ομαδικά, έχουν αποχωρήσει από το ΚΚΕ (μιλάω για αυτούς που είχαν διαφωνίες σε σοβαρά ιδεολογικά ζητήματα και πρακτικές και όχι για τους θεούσους που η ΚΟΒα τους αρνήθηκε την ύπαρξη του Θεού). Φαντάζομαι ο αριθμός θα είναι μεγάλος. Σίγουρα η ταξική πάλη δεν είναι εύκολη υπόθεση. Είναι όμως εξίσου σίγουρο πως κάθε ένας από τους αποχωρήσαντες πιστώνει τον εαυτό του με την "ορθή" θεώρηση των πραγμάτων και το ΚΚΕ με την λάθος! Αυτό και μόνο δημιουργεί στον ουδέτερο παρατηρητή πολλά ερωτηματικά.
Πολλοί για παράδειγμα ερμηνεύουν τόσο ακραία ντετερμινιστικά τον μαρξισμό ώστε η πολιτική τους πρόταση να ξεπερνάει τα όρια της γραφικότητας. Μια αρχική διάσπαση (ΟΜΛΕ) διασπάστηκε σε ΚΚΕ (μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ. Από την μια διάσπαση της διάσπασης (ΚΚΕ (μ-λ)) διασπάστηκε η α/συνέχεια νυν ΚΟΕ. Από την άλλη διάσπαση της διάσπασης (Μ-Λ ΚΚΕ) προέκυψε η διάσπαση ονόματι ΟΑΚΚΕ (της οποίας η καθοδήγηση είναι… εγκατεστημένη μόνιμα στο Δρομοκαϊτειο και οι αναλύσεις της προσφέρουν άφθονο γέλιο), ενώ κάπου εκεί μεταξύ των διαφόρων διασπάσεων βρίσκεται χωμένο και το ΕΚΚΕ των… μεγάλων προσωπικοτήτων (του Μικρούτσικου, του Τσουκάτου, του Τατούλη και φυσικά του ειδικού κομμουνιστολόγου Κούλογλου, ο οποίος έκανε σειρά εκπομπών με θέμα τον κομμουνισμό και αφηγητές αποκλειστικά αποχωρήσαντες από το ΚΚΕ!).
Θυμάστε το Life of Brian: "Are you the Judean Peoples' Front? FUCK OFF! We're the Peoples' Front of Judeah!". Έ κάπως έτσι...
Λίγο πριν τον πόλεμο ο Μανιαδάκης, με την ηγεσία του ΚΚΕ στις φυλακές και τις εξορίες και υποχείριο τον αποστάτη Μανωλέα (πρώην στέλεχος του ΚΚΕ) και διάφορους άλλους προδότες, συγκρότησε την Προσωρινή Διοίκηση του ΚΚΕ (!) με σκοπό φυσικά την διάλυση κάθε παράνομου μηχανισμού του Κόμματος. Εξέδωσαν μάλιστα και τον δικό τους Ριζοσπάστη! Η περίπτωση της ΓΣΕΕ μοιάζει με την περίπτωση της ΠΔ. Είναι φανερό εδώ και χρόνια πως η ηγεσία της ΓΣΕΕ δεν αποτελεί παρά φερέφωνο των κυβερνήσεων και των εργοδοτών. Η ΓΣΕΕ του Πρωτόπαπα, του Πολυζογώπουλου, του Παναγόπουλου και των άλλων ανδρείκελων, το μόνο που ΔΕΝ κάνει είναι να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων. Υποκριτές ολκής, αλείφουν με βούτυρο το ψωμί των εργοδοτών και εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πολιτικών τους καθοδηγητών.
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι το κάλεσμα για «ενότητα» απευθύνεται και στο ΚΚΕ. Κοροϊδεύει το λαό, αφού ξέρει ότι στρατηγικά με το ΚΚΕ τον χωρίζει χάος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΚΚΕ παλεύει για την οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας που θα αντιπαρατεθεί με το κεφάλαιο, στην προοπτική να ανατρέψει την πολιτική εξουσία του, την ίδια ώρα που ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει προτάσεις για τον εξωραϊσμό και τη διαιώνιση της αστικής εξουσίας.
ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΤΟ ΘΕΜΑ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ποια επιστημονική μεθοδολογία αθροίζει το ΚΚΕ, που καλεί το λαό να μην αναγνωρίσει το χρέος της πλουτοκρατίας, να μη δεχτεί καμία θυσία για την κρίση, με τις διάφορες αποχρώσεις των θέσεων των ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Κουβέλη που κινούνται στις διάφορες μορφές αναδιάρθρωσης του χρέους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔικαίωμα του ΝΑΡ και της ΑΝΤΡΑΣΥΑ να αυτοαποκαλούνται αντικαπιταλιστές, κομμουνιστές, αριστεροί και ό,τι άλλο θέλουν. Το ζήτημα είναι τι πραγματικά πρεσβεύουν και αν η πολιτική τους και οι ενέργειές τους ωφελούν το κίνημα. Αλλωστε, η αντιΚΚΕ τακτική τους είναι η αιχμή της δράσης τους και ας το «παίζουν» κομμουνιστές και αντικαπιταλιστές. Πρόσφατα σε δελτίο Τύπου του ΝΑΡ έγραφαν: «Το αμόκ της ηγεσίας του ΚΚΕ αποκαλύπτει τα βαθύτερα προβλήματα και αδιέξοδα της γραμμής του. Η ηγεσία του ΚΚΕ ...συκοφαντεί το ΝΑΡ που προτείνει επίμονα (και στο ΠΑΜΕ) την κοινή ανατρεπτική δράση της Αριστεράς». Δηλαδή κάνουν πρόταση συνεργασίας για ανατροπή του καπιταλισμού σε μια δύναμη που τη γραμμή της τη χαρακτηρίζουν αδιέξοδη. Τέτοιοι αντικαπιταλιστές, που τσουβαλιάζουν στον αντικαπιταλισμό τους και άλλες αριστερές δυνάμεις. Δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ, τροτσκιστές κλπ. (άλλωστε συμμετέχουν μαζί τους στο «Βήμα διαλόγου της αριστεράς»).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτεναχώρια από το ΝΑΡ και την εφημερίδα τους «Πριν» γιατί το ΚΚΕ εντάσσει στους φορείς του οπορτουνιστικού ρεύματος το ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και για απόδειξη χρησιμοποιεί τους άμεσους αντικαπιταλιστικούς στόχους τους και το ζήτημα της εξουσίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιους εννοεί άμεσους αντικαπιταλιστικούς στόχους;
Τα αιτήματα για «τη διαγραφή του δημόσιου χρέους, την κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση του τραπεζικού συστήματος με εγγύηση των καταθέσεων, την αποχώρηση από το ευρώ, την ευρωζώνη, με στόχο την έξοδο και αντικαπιταλιστική διάλυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης... Αιτήματα που δίνουν νόημα και υλικό περιεχόμενο στον κοινό στόχο "την κρίση να πληρώσουν οι καπιταλιστές", αυτοί οι μοναδικά ένοχοι. Και τελικά απέναντι στη φρίκη της προωθούμενης πολιτικής της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΕΕ, ΔΝΤ, να οδηγεί στην αποσυσπείρωση αντί της συσπείρωσης ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων» («Πριν», 16/1/2011).
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ... :
http://tasosnastos.blogspot.com/2011/01/blog-post_9970.html
ΝΑΡ=ΠΡΩΗΝ ΚΚΕ=ΑΝΤΙΠΑΣΟΚ=ΑΝΤΙΚΚΕ=ΑΝΤΙ...ΑΝΤΙ ΕΑΥΤΟΝ...= ΑΝΤΙ...= ΑΝΤΙΚΚΕ = ΜΟΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΞΗΣ Η ΑΝΤΙΚΚΕ ΔΡΑΣΗ= ΑΝΤΙΚΚΕ=ΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΛΑΟ + ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ+ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ+ΣΤΟΝ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ=ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΤΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ :
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΤΑΡΣΥΑ = ΣΥΡΙΖΑ = ΠΑΣΟΚ = Ν.Δ.= ΛΑΟΣ= ΝΤΟΡΑ + ΚΟΥΒΕΛΗΣ + ΟΜΠΑΜΑ+ ΜΠΙΝ ΛΑΝΤΕΝ .... ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΥΝΑΠΑΝΤΙΜΑ.....
ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ??
ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ.................
ΤΕΤΟΙΟ ΘΡΑΣΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑ ΚΑΡΑΚΟΛΙΑ ΤΟΥ ἉΝΤΑΡΣΥΑ῾& ΣΙΑ
Μια λεπτομέρεια που συνήθως διαφεύγει από επίσημα και μη κείμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΟΜΛΕ είναι δημιούργημα αυτών, για την ακρίβεια του μαγαλύτερου τμήματος αυτών που επέμεναν και δεν απογοητέυτηκαν, που αρνήθηκαν τα αποτελέσματα του 20ου συνέδριου του ΚΚΣΕ, την επέμβασης των "αδελφών" κομμάτων και την καθαίρεση Ζαχαριάδη στην "6η ολομέλεια", τη διάλυση των οργανώσεων κ.λπ., κ.λπ.. Στην εξορία, στις ανατολικές χώρες ήταν η πλειοψηφία στις περισσότερες οργανώσεις, στη δε μεγαλύτερη, της Τασκένδης πάνω από τα δύο τρίτα (βλ. και Μπαρτζώτα, εκδ. Σύγρονη Εποχή). Όλοι μαζί διαγράφηκαν, φυλακίστηκαν και κυνηγήθηκαν, από τη "νέα" και ενιαία ηγεσία του ΚΚΕ με την αμέριστη βοήθεια των αντίστοιχων κρατικών αρχών. Στο εσωτερικό όσοι παρέμειναν στην ΕΔΑ, που τη μετέτρεψαν σε κόμμα αυτοί που μετέπειτα αποτελούσαν το ΚΚΕ και το ΚΚΕ(εσ), και διαφώνησαν συσπειρώθηκαν γύρω από την "Αναγέννηση". Όλοι μαζί συσπειρώθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '60 στην ΟΜΛΕ. Το τι τράβηξαν στις "σοσιαλιστικές" χώρες δεν είναι το παρόντως.
Το 1976 διοργανώθηκε συνέδριο της ΟΜΛΕ για να μετατραπεί σε κόμμα, το ΚΚΕ(μ-λ). Εκεί υπήρξαν διαφωνίες σε ιδεολογικά και πολιτικά ζητήματα και η μειοψηφία αποχώρησε φτιάχνοντας το Μ-Λ ΚΚΕ.
Το '81 το ΚΚΕ(μ-λ) διαλύθηκε με "απόφαση" της τότε ΚΕ της οποίας η πλειοψηφία είχε "εκστασιαστεί" με το ΠΑΣΟΚ, όπως και το ΚΚΕ άλλωστε που πάλευε το "Αλλαγή δε γίνεται χωρίς το ΚΚΕ". Προφανώς ήθελε να συγκυβερνήσει με το τότε "λαϊκό" ΠΑΣΟΚ. Το '82 σε μια συνάντηση μεσαίων κυρίως στελεχών το ΚΚΕ(μ-λ) ανασυγκροτήθηκε.