Τον Ιούνη του 2010 έγινε το Συνέδριο της ITUC, που είναι η οργάνωση που συγκεντρώνει τις συνδικαλιστικές δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, του οπορτουνισμού, του αντικομμουνισμού και του κεφαλαίου.
Σ' αυτήν την οργάνωση είναι μέλος και η ΓΣΕΕ.
Γράφτηκε εκεί το 1949, όταν στη ΓΣΕΕ κυριαρχούσε το Συνδικαλιστικό της Γενικής Ασφάλειας. Εκεί παραμένει μέχρι και σήμερα.
Η οργάνωση αυτή επέλεξε να γίνει το Συνέδριό της στο Βανκούβερ του Καναδά. Το Βανκούβερ είναι η πιο ακριβή πόλη στον κόσμο, δίχως ιστορία συνδικαλιστικής δράσης και ουσιαστικής συνδικαλιστικής ζωής.
Σε αντίθεση, η ΠΣΟ επέλεξε να γίνει το δικό της στην Αθήνα της ανυπακοής και των ηρωικών αγώνων του ελληνικού λαού, στην Αθήνα μαζί με το ΠΑΜΕ.
Την πρώτη εισήγηση στο Συνέδριο της ITUC την έκανε ο Πρόεδρος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο γνωστός Στρος Καν, επικεφαλής της καπιταλιστικής μαφίας που λεηλατεί τους λαούς και χτυπά τα δικαιώματα της εργατικής τάξης σε ολόκληρο τον κόσμο. Ομιλίες έκαναν, επίσης, εκπρόσωποι της Παγκόσμιας Τράπεζας και του G20. Εκφραση της ταξικής συνεργασίας.
Στο Συνέδριο της ΠΣΟ, τις εισηγήσεις και τις ομιλίες θα τις κάνουν εργάτες κι εργάτριες, απολυμένοι, άνεργοι, ιθαγενείς, αγωνιστές από τα βουνά της Κολομβίας, από τα ανθρακωρυχεία της Νότιας Αφρικής και τα κάτεργα του Μπαγκλαντές. Οι συζητήσεις και οι αποφάσεις θα κινούνται στη γραμμή του ταξικού αγώνα.
Στο Συνέδριο του Βανκούβερ, ούτε ψηφοφορίες έγιναν ούτε εκλογές. Ολα ήταν κανονισμένα από πριν από την πεντάδα που ελέγχει τα πάντα,ΗΠΑ, Αγγλία, Ισραήλ, Γερμανία και Αυστραλία. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία αποφάσιζε και όλοι οι υπόλοιποι ήταν για να χειροκροτούν.
Στο 16ο Παγκόσμιο Συνδικαλιστικό Συνέδριο της ΠΣΟ όλοι είναι ισότιμοι και συναρμόδιοι. Εφαρμόζεται το καταστατικό, υπάρχει συλλογικότητα και εφαρμόζεται η αρχή της πλειοψηφίας, γίνεται αντιπαράθεση σε πολύπλοκα ιδεολογικά θέματα.
Στο Συνέδριο του Βανκούβερ, το προεδρείο αρνήθηκε να εκδώσει ψήφισμα υπέρ του Παλαιστινιακού Λαού και κατά του Ισραήλ. Ο Ισραηλινός Ofer Eini, Αντιπρόεδρος της ITUC, αξιωματούχος στο καθεστώς του Τελ Αβίβ απαγόρευσε αυστηρά και τη συζήτηση ακόμα. Εκανε έντονη κριτική σ' εκείνους που κατέθεσαν σχετικό δημοψήφισμα.
Στο Συνέδριο της ΠΣΟ βρίσκουν πάντα ξεχωριστή θέση οι αγώνες των Αράβων ενάντια στους ιμπεριαλιστές, ενάντια στην πολιτική του Ισραήλ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και εκφράζεται η διεθνιστική αλληλεγγύη με όλους τους τρόπους. Και με ψηφίσματα και με διεθνείς παρεμβάσεις και με απεργίες όπως έκανε η ΠΣΟ με την κήρυξη της τριήμερης απεργίας τον Ιούνη 2010, σε βάρος των ισραηλινών εμπορικών πλοίων σε όλα τα λιμάνια του κόσμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου