Οι πανηγυρισμοί της αστικής τάξης ανταποκρίνονται στις προσδοκίες της για ακόμα πιο σφιχτή εφαρμογή της πολιτικής για το κεφάλαιο από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων που την υπηρετούν.
Αυτές οι προσδοκίες πρέπει να διαψευστούν από τη δράση του λαϊκού κινήματος που τώρα πρέπει να έχει ακόμα πιο καθαρό πως απέναντι έχει και το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αλλά και τις άλλες δυνάμεις που δήθεν διαφωνούν σε πλευρές της εφαρμοζόμενης πολιτικής, αλλά είναι πάντα πρόθυμες να συμβάλουν στην εφαρμογή της γενικής κατεύθυνσης.
Η πολιτική που προωθείται, ντυμένη πλέον και με μανδύα συναίνεσης, είναι η ίδια ακριβώς που προωθείται από το σύνολο της ΕΕ. Είναι μια πολιτική επικίνδυνη για τους λαούς. Προδιαγράφει νέα επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των ευρωμονοπωλίων.
Αυτό στο οποίο έχουν συμφωνήσει όλοι μαζί είναι στο σχέδιο για την ανταγωνιστικότητα. Κι αυτό που προβάλλεται ως δήθεν διαφωνία για την επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου, αφορά μόνο στο παζάρι για το ποιο τμήμα του κεφαλαίου θα χάσει λιγότερα, καθώς είναι ορατές οι αντιθέσεις μεταξύ τους.
Αυτό που κύρια θα βγάλει η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ είναι όλα εκείνα τα μέτρα που ήδη προαναγγέλλουν όσοι καλούν την κυβέρνηση να εξασφαλίσει συναίνεση στα δύσκολα: Μαζικές απολύσεις, νέες περικοπές στα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα, περισσότερη φτώχεια. Τα δείχνει ωμά η «Καθημερινή», καλώντας να γίνει και το επόμενο βήμα, να συμφωνηθεί, δηλαδή, ανοιχτά, ότι αυτά ακριβώς θα στηριχτούν στην εφαρμογή τους απαρέγκλιτα από το σύνολο του αστικού πολιτικού κόσμου. Και μ' έναν πλάγιο τρόπο, σ' αυτήν την επόμενη μέρα δείχνουν τα «ΝΕΑ», γράφοντας πως η συμφωνία ΠΑΣΟΚ - ΝΔ σημαίνει πως συμφωνεί ο λαός με την εφαρμοζόμενη πολιτική.
Τέτοιου τύπου διακηρύξεις δείχνουν έναν ακόμα σοβαρό λόγο για να υπάρξει μαζικός απεγκλωβισμός ανθρώπων που ψήφισαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Για να μην έχει κανένας δικαίωμα να τους θεωρεί δεδομένους. Γιατί, όπως στις τοπικές εκλογές αξιοποιήθηκε η ψήφος τους σαν ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, έτσι επιχειρείται σήμερα να αξιοποιηθεί και η σιωπή τους.
Τα πράγματα από τη σκοπιά του λαϊκού κινήματος πρέπει να οδηγηθούν εκεί όπου η κυβέρνηση να μην μπορεί να εφαρμόσει την πολιτική της. Εκεί όπου η αστική τάξη να μην μπορεί να βρει τρόπο να τσακίσει κι άλλο την εργατική τάξη. Κι αυτό σημαίνει οργάνωση και ξανά οργάνωση της λαϊκής πάλης, με καθαρό τον αντίπαλο και τη στρατηγική για την αντιμετώπισή του.
Το ΚΚΕ, μετά και τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό, δεν αρκέστηκε να δηλώσει ότι δε συμφωνεί και δε συναινεί στην εφαρμοζόμενη πολιτική, αλλά κάλεσε τις λαϊκές δυνάμεις να κάνουν αποφασιστικά βήματα στην οργάνωση της αντεπίθεσης.
Την ώρα που τα τηλεοπτικά κανάλια στρέφουν την προσοχή της λαϊκής συνείδησης στο ποιος ποντικός πηδάει πρώτος από το καράβι (χτεσινή η περίπτωση Γεωργακόπουλου), καθένας που έχει πάρει απόφαση να μη σκύψει έχει να κάνει ένα μόνο: Πόρτα πόρτα, εργάτη τον εργάτη, να οργανώνει την πάλη, να συμβάλλει στη συγκρότηση των λαϊκών επιτροπών που καλούνται να γίνουν φύτρα της αντίστασης, χώροι ανάπτυξης μιας συνείδησης: Οτι ο λαός όταν θέλει μπορεί. Κι ότι αυτός ο λαός είναι αποφασισμένος να φτάσει τη σύγκρουση στο τέρμα.
Την ώρα που η κυβέρνηση θα ισχυρίζεται ότι έχει το λαό μαζί της, η διάψευση πρέπει να είναι άμεση από ένα όλο και πιο ισχυρό λαϊκό κίνημα που θα ορθώνεται απέναντί της.
Τα κανόνια, που συγκεντρώνονται στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, δείχνουν πως όταν οι καπιταλιστές αποφασίζουν να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους δε λυπούνται μέσων και δεν τηρούν κανένα πρόσχημα.
Το ίδιο ισχύει και για την εργατική τάξη. Πρέπει να συγκεντρώνει τις δυνάμεις της ακόμα πιο αποφασιστικά για να τα βγάλει πέρα στον πόλεμο που της έχει κηρύξει η κυβέρνηση του κεφαλαίου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Θανασης ΛΕΚΑΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου