Μαθήματα απόλυτης στοχοπροσήλωσης δίνουν καθημερινά μέσα από τα έντυπα της αστικής τάξης τόσο οι καπιταλιστές που αρθρογραφούν πλέον απευθείας και οι ίδιοι όσο και οι αστοί δημοσιογράφοι που κάνουν καθαρό ότι μετέχουν οργανικά στον αστικό στρατό και στον πόλεμο που έχει κηρύξει στην εργατική τάξη.
Μέσα από τα έντυπά της η αστική τάξη επενδύει στον «κοινωνικό αυτοματισμό» (προωθημένη και πιο επικίνδυνη εκδοχή του «διαίρει και βασίλευε») για να μπορεί να περνά ανεμπόδιστα την πολιτική της. Η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη. Οσο αγριεύει ο ανταγωνισμός για τα κέρδη μεταξύ των καπιταλιστών τόσο πιο επιθετική θα είναι και η προπαγάνδα τους ενάντια στην εργατική τάξη, καθώς το τσάκισμα των εργατών είναι προϋπόθεση, μέσον και έπαθλο της επιδιωκόμενης νίκης των καπιταλιστών στο μεταξύ τους ανταγωνισμό.
Σ' αυτόν τον πόλεμοο αστικός Τύπος παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Και πώς θα μπορούσε να ήταν αλλιώς, αφού πέρα από τα παραμύθια περί την «ανεξαρτησία» η ίδια του η θέση είναι νύχι - κρέας με τα οικονομικά συμφέροντα που εκφράζει, γεγονός που κάποια στιγμή θα πρέπει να προβληματίσει σοβαρά και όσους από τους δημοσιογράφους επιμένουν να ισχυρίζονται ότι αυτοί απλά κάνουν τη δουλειά τους. Γιατί πολύ απλά δουλειά τους τελικά αποδεικνύεται καθημερινά ότι είναι να εξασφαλίζουν ιδεολογική υπεροχή στην αστική τάξη στον πόλεμό της με την εργατική.
Ολο και περισσότερο με ρυθμό ομοβροντίας ο ένας μετά τον άλλον οι αστοί δημοσιογράφοι αφήνουν στην άκρη κάθε πρόσχημα και χρησιμοποιούν όλο το οπλοστάσιό τους με πρώτο τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Ετσι, για παράδειγμα, στο θέμα των κλειστών επαγγελμάτων βγάζουν λάδι το μεγάλο κεφάλαιο, διαστρεβλώνοντας το χαρακτήρα της κρίσης που από καπιταλιστική παρουσιάζεται ως κρίση που δήθεν προέρχεται από ειδικά προνόμια ορισμένων.
Κάνουν σημαία της προπαγάνδας τους περιπτώσεις από δυο - τρία επαγγέλματα που εύκολα μπορούν να καταγγελθούν για πλουτισμό, για να περάσουν αμάσητη όλη την πολιτική της κυβέρνησης που έχει βάλει στο στόχο χιλιάδες και χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους. Αυτοί θα είναι το επόμενο πραγματικό θύμα σ' αυτή τη φάση της επίθεσης καθώς το τσάκισμά τους, τους στέλνει πλέον ως εργατική δυναμη στην αγορά εργασίας χωρίς καν τα δικαιώματα που υπερασπίζονται οι ήδη εργάτες.
Ο χαρακτήρας της επίθεσης απαιτεί από τους ίδιους τους αυτοαπασχολούμενους να βγάλουν γρήγορα συμπεράσματα και να βρουν τρόπο να συστρατευτούν με την εργατική τάξη απέναντι στον κοινό τους εχθρό, το μονοπωλιακό κεφάλαιο και την πολιτική του εκπροσώπηση.
Για την εργατική τάξη, η ένταση της επίθεσης από την αστική προπαγάνδα αναδεικνύει ακόμα περισσότερο την ανάγκη στο μέτωπο της πληροφορίας να δίνει τη μάχη με σημαία της τον εργατικό Τύπο και το Κόμμα της. Ο Παπαχελάς δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες: Αποφεύγοντας να μιλήσει για το ΚΚΕ με το όνομά του, δείχνει το ταξικό κίνημα και τις πρωτοπόρες σ' αυτό δυνάμεις ως τον αντίπαλο που πρέπει να χτυπηθεί για να μπορούν οι εφοπλιστές να δρουν ανεξέλεγκτα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου