«Αντι-μνημόνιο» άλλοθι

Ισως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να πει ένα «ευχαριστώ» στην κυβέρνηση, στην ΕΕ και στο ΔΝΤ για την ύπαρξη του μνημονίου, αφού φαίνεται να του δίνει τη δυνατότητα να δικαιολογεί την ύπαρξή του ως δύναμης δήθεν «αριστερής». Απ' το πρωί ως το βράδυ τα στελέχη του ξιφουλκούν εναντίον του. Οχι όμως από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων, αφού η κριτική τους εστιάζεται σ' αυτό που ζητά μερίδα του κεφαλαίου, δηλαδή μέτρα ανάπτυξης των επιχειρήσεων, γιατί το μνημόνιο παρατείνει την ύφεση. Δεν είναι επίσης εναντίον εκείνης της τάξης τα συμφέροντα της οποίας το επέβαλαν, ούτε εναντίον της ΕΕ την οποία υπερασπίζονται. Χτες, το Γραφείο Τύπου του ΣΥΝ εξέδωσε ανακοίνωση για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και διαβάζουμε σ' αυτήν: «Η πολιτική της κυβέρνησης στην οικονομία επιδρά όπως ο λίβας που καίει τα σπαρτά (...) Ο μόνος ορατός δρόμος είναι η υιοθέτηση μιας νέας αναπτυξιακής πορείας μέσα από την άμεση απεμπλοκή από τον υποτιθέμενο μηχανισμό στήριξης και το μνημόνιο, που θα χαρακτηρίζεται από την προστασία της εργασίας, τον πρωταγωνιστικό ρόλο του δημόσιου τομέα, την αναδιανομή του πλούτου και θα έχει οικολογικό πρόσημο».

Δηλαδή, σε απλά ελληνικά αυτό που λέει ο ΣΥΝ και για το οποίο θέλει να πειστεί ο λαός είναι πως αν απεμπλακούμε απ' το μνημόνιο ως διά μαγείας όλα θα φτιάξουν. Αυτή η θέση, βέβαια, δεν απαντά στο γιατί και προ μνημονίου ο λαός βαρυγκομούσε, δεν απαντά στο γιατί σε άλλες χώρες όπου δεν υπάρχουν μνημόνια τα ίδια μέτρα προωθούνται και οι λαοί τους βρίσκονται στην ίδια θέση με τον ελληνικό λαό. Αυτή η θέση λέει ψέματα στο λαό. Με ή χωρίς μνημόνιο η πορεία για την πλουτοκρατία είναι ανεπίστρεπτη. Για να διασφαλίσει τα συμφέροντά της θα τσακίζει ό,τι βρίσκει στο διάβα της. Αυτή η θέση ανακυκλώνει την αυταπάτη πως στον καπιταλισμό μπορεί να ευημερούν και τα κέρδη και οι άνθρωποι του μόχθου.

Για την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει οι «βάρβαροι» της τρόικας και η «βαρβαρότητα» του μνημονίου να είναι «μια κάποια λύσις»...