Το κεφάλαιο και τα μάτια τους

Απ' τις χτεσινές μόνο παρεμβάσεις του ΛΑ.Ο.Σ. προκύπτουν: Αίτημα μείωσης της φορολογίας του κεφαλαίου καθώς, όπως λέει, «μόνο κάποιος ρομαντικός ή παρανοϊκός θα επένδυε σήμερα στην Ελλάδα με τόση υψηλή φορολογία, όταν στην Κύπρο είναι 10%, στη Βουλγαρία 15% και σε εμάς 40%». Αίτημα παραπέρα περιορισμού των κρατικών δαπανών και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό, καθώς, όπως λέει, «οι κρατικές δαπάνες σαφώς πρέπει να περιορισθούν». Αίτημα να παραμείνουν και να βαθύνουν οι ταξικοί φραγμοί στην Παιδεία με το να μετατεθεί «η "κρησάρα" μεταξύ 1ου και 2ου έτους σπουδών».

Απ' αυτά, προστιθέμενα σε άλλα που κατά καιρούς έχει υποστηρίξει ο ΛΑ.Ο.Σ., το συμπέρασμα επίσης προκύπτει αβίαστα για το λαό. Πρόκειται για κόμμα βαθιά αντιλαϊκό, ορκισμένο πολέμιο των λαϊκών συμφερόντων.

Και κάτι ακόμα. Χτες ο εκπρόσωπός του μίλησε για «ακραίους συνδικαλιστές που με τον τρόπο τους συμμετείχαν στην καταβαράθρωση της οικονομίας», καλώντας τους να «ψαχτούν μεταξύ τους για να δουν πόσοι πλούτισαν από τον θεσμικό τους ρόλο». Βολικές οι γενικεύσεις και οι αόριστες αναφορές ώστε τα «σκάγια» να παίρνουν τους πάντες. Και συνολικά το συνδικαλιστικό κίνημα. Το ΛΑ.Ο.Σ. θέλει αφοπλισμένη την εργατική τάξη ώστε να ζει μόνιμα στην κόλαση του κεφαλαίου, που είναι και δικός του «θεός». Γιατί την κρίση δεν τη δημιούργησαν οι συνδικαλιστές αλλά τα κέρδη. Αλλά τέτοιος είναι ο ρόλος του συγκεκριμένου πολιτικού οργανισμού. Να κάνει το μαύρο άσπρο, να τσουβαλιάζει εξαγορασμένους συνδικαλιστές και εκπροσώπους των εργατών από τα ταξικά συνδικάτα, ακριβώς γιατί ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός του είναι προσφιλής, ενώ εμμέσως πλην σαφώς λέει πως οι κινητοποιήσεις για τα εργατικά δικαιώματα, δηλαδή τα ταξικά συνδικάτα, είναι η αιτία της κρίσης της καπιταλιστικής οικονομίας. Είναι βαθιά νυχτωμένοι αν νομίζουν πως θα εμποδίσουν το δυνάμωμα του ταξικού συνδικαλισμού με τέτοιους γκεμπελισμούς...