«Υπεροψίαν και μέθην θα είχεν ο Δαρείος»

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ


Η μάχη του Μαραθώνα, αν έχει μια αντιστοίχηση στο τώρα, το αξιακό της μήνυμα στο σήμερα, είναι πως προσέφερε ιστορικά την ορθή απάντηση στο ερώτημα:

Οι θεωρούμενοι «αδύναμοι», όταν αντιστέκονται, όταν πολεμούν, όταν αγωνίζονται, συσπειρωμένοι, ενωμένοι και αποφασισμένοι, μπορούν να εμποδίζουν και να ανατρέπουν τα σχέδια των «δυνατών»; Μπορούν να ακυρώνουν τις επελάσεις των σχεδιαστών της «νέας τάξης»;

Και η ορθή απάντηση είναι: «Ναι».

*

Με αφορμή τη «μάχη της προπαγάνδας» που ζήσαμε με φόντο την επέτειο από τη μάχη του Μαραθώνα, ρωτάμε: Αλήθεια, αυτοί που με την αθλητική τους ή χωρίς την αθλητική τους περιβολή, ποζάρουν σαν δήθεν απόγονοι των τότε «αντιστασιακών» Αθηναίων, τι ακριβώς εκπροσωπούν στην εποχή μας;

Τους υπέρ ή τους κατά της «νέας τάξης»;

*

Τότε, απέναντι στους Πέρσες της «νέας τάξης», δεν βρέθηκαν όλοι οι κάτοικοι του ελλαδικού - όπως θα λέγαμε σήμερα - χώρου. Εκτός από τους Αθηναίους, που έδωσαν τη μάχη της ανυπακοής, υπήρχαν, για παράδειγμα, και οι Θηβαίοι, που τάχθηκαν με τον Δαρείο.

Σήμερα, όσοι ποζάρουν σαν γνήσιοι θεματοφύλακες του «νενικήκαμεν», τίνος στρατοπέδου «μαχητές» είναι; Ποιον ελλαδικό χώρο εκπροσωπούν; Των «Αθηναίων» ή των «Θηβαίων»;

***

Στον απόηχο του πανηγυρικού κλίματος των ημερών, όπως αυτός καθορίστηκε από τις εικόνες του «τουριστικού αθλητισμού»,

ο Ημεροδρόμος που θα έκανε την αποκοτιά να τρέξει από τα πεδία των μαχών ολόκληρο Μαραθώνιο για να μεταφέρει και να θέσει στους συμπολίτες του τέτοια ερωτήματα, θα ήταν υπόλογος της κατηγορίας ότι ασχολείται με «ψιλά γράμματα». Τουλάχιστον.

*

Αλλωστε, το βαθύτερο νόημα της επετείου των 2.500 χρόνων από τη μάχη του Μαραθώνα το απέδωσε με αυθεντικό τρόπο ο υπουργός Πολιτισμού: Τα ξενοδοχεία έχουν πληρότητα 90% (!), εξήγησε θριαμβευτικά ο κ. Γερουλάνος μπροστά στις κάμερες, αποτιμώντας περιχαρής την εκδήλωση...

*

Κατόπιν τούτου, όταν η «μέθη» του κυνισμού συναγωνίζεται την «υπεροψία» της μικρόνοιας και όταν και τα δυο μαζί δεν μπορούν να κρύψουν ότι ως μέτρο αποτίμησης της Ιστορίας θεωρούνται τα φράγκα (!) και τα κλινοσκεπάσματα, όλα τα υπόλοιπα περιττεύουν.

*

Μόνο, να: Στο πλαίσιο αυτής της αλα Χάρβαρντ «οικονομικομετρικής» αξιολόγησης του ένδοξου παρελθόντος, αν αποδεχτούμε την «μεζούρα» όσων ερμηνεύουν την Ιστορία περίπου σαν «συναλλαγματική» στον πίνακα των «σπρεντς», τότε το προτιμότερο - όπως απορρέει από τη λογική του κ. Γερουλάνου, του κ. Παπανδρέου και των υπολοίπων «Μαραθωνομάχων» - θα ήταν να έχουν νικήσει... οι Πέρσες.

Ο λόγος είναι απλός: Στην εποχή μας οι Πέρσες αριθμούν πολλά δεκάδες εκατομμύρια. Επομένως, αν είχαν νικήσει αυτοί, στην επέτειο των 2.500 χρόνων και λόγω της προσέλευσής τους στην Ελλάδα για να γιορτάσουν τη νίκη τους, βάσιμα μπορούμε να υποθέσουμε ότι τα ξενοδοχεία - προς μέγιστη ικανοποίηση του κ. Γερουλάνου - δεν αποκλείεται να «χτυπούσαν» πληρότητα ακόμα και 100%...